Hey meiden... Nog vier weekjes voor D-Day en hoewel ik helemaal niet bang ben voor de bevalling ben ik doodsbang voor het eventuele inknippen cq scheuren en dan vooral het hechten daarna.. Iedereen roept dat je het knippen en scheuren niet voelt maar ook bijna iedereen roept dat het hechten het ergste was van de hele bevalling. Ik wordt er zelf stapelgek van want op het moment is dit het enige waar ik aan kan denken terwijl ik echt niet opzie tegen de weeën of het persen.. Brrr alle positieve en/of voorbereidende ervaringen zijn welkom..
Nou ik zal je eerlijk zeggen dat ik er helemaal niks van heb gvoeld Zowel van het knippen niet als het hechten... Maar ik was ook wel verdoofd en nee dat voel je ook niet Alleen tsja na de bevalling had ik er wel last van!
Bij de eerste heb ik niks gemerkt van zowel de knip al scheur.. Het hechten is onder narcose gebeurd, dus daar kan ik niks van zeggen. Bij de tweede de knip wel gevoelt, al was de plek wel deels verdoofd. Maar was prima te doen in verhouding met mijn wee-pijn. Daar was het hechten wel naar. Maar dat was, omdat door de 1e keer het niet goed verdoofd kon worden, een aantal plekken waren erg pijnlijk. Maar de verdoofde plekken was echt een goed te doen. Kijk, leuk is anders, maar het is geen groot drama.
Misschien scheur je niet eens uit of heb je geen knip nodig!! Ik ben 2x bevallen zonder uit te scheuren enz. wel wat hechtingen maar dat waren kleine oppervlakkige scheurtjes na 8 dagen waren de hechtingen ook al eruit. Ik kreeg gewoon verdoving voor het hechten voelde er niet zoveel van. Ik vond de nageboorte het vervelends dat branden heel erg!
Oja, het ergste: de naweeën een paar dagen erna. Zinloos geweld, terwijl je echt van je guppie wil genieten..
nou idd haha bij de eerste geen last van gehad de 2de kwam wat vlugger met dus veel naweeen na de hand.
Een beetje fatsoenlijke vk of gyn verdooft de hele handel gewoon keurig tijdens het hechten, dus zou je dan niet moeten voelen. Bij knippen in principe idem dito (bij mij iig wel). Scheuren is lastig qua verdoven natuurlijk, maar iedereen zegt altijd dit niet te voelen. Waarschijnlijk merk je dit gewoon niet door al het andere geweld dat je ondergaat.
Van de knip heb ik niks gevoeld. Dat was ook verdoofd. Van zowel de verdoving als het knippen zelf, kan ik me eigenljk niet veel meer herinneren. Ik was met andere dingen bezig. Het hechten ging wel even minder. De vk dacht dat de verdoving vanp het knippen nog wel goed genoeg was. Dat was niet zo. Toen was ik even niet zo lief, geloof ik. Maar ik had niet voor niks in mijn bevalplan staan dat ik verdoofd gehecht wilde worden. En dat heb ik de beste vrouw kort maar krachtig medegedeeld, haha. Werd niet moeilijk over gedaan, trouwens. Gewoon even zeggen dus, als je toch wat voelt. Dan verdoven kunnen ze bij verdoven en heb je er niet veel last van als ze met hechten bezig zijn.
Scheuren heb ik niet gevoeld, ik dacht zelfs dat ik nog helemaal heel was (wat dus zeker niet zo was). Hechten was wel vervelend maar HEY, er lag een klein manneke me gezelschap te houden. Maar eerlijk is eerlijk, het hechten duurde lang en was niet fijn. Maar ook niet iets om bang voor te zijn hoor. Je hbt dan al zoveel doorgemaakt, dat je daar je hand ook niet voor omdraait.
Ik wilde dat ze me gingen inknippen en riep tussen het persen door: knip me maar in!!! Dat is ook gebeurt...in de ene wee werd de verdoving gezet en de wee daarop knipte ze 2x. Heb er niks van gevoelt. Het hechten daarin tegen...bepaalde plekjes kunnen ze niet verdoven. Ik beval liever dan dat ze me hechten..dat is ook het enige moment geweest dat ik heb gevloekt.
Ik zag op zich ook niet zo op tegen de bevalling, maar het gedoe er omheen en erna wel. Het eventuele inscheuren of knippen en het hechten daarna...De last die je er nog van zou kunnen hebben na de bevalling etc. Nou...tijdens de bevalling zelf was ik dus niet bepaald de rust zelve, vond het best wel eng allemaal. De controle die je verliest (ben miss control-freak) en je lijf dat ineens dingen gaat doen die je niet in de hand hebt. Maargoed, het ging allemaal vrij snel en nu ik er op terug kijk viel het eigenlijk wel mee en heb ik ook geen angst voor de bevalling nu. Ben tijdens de bevalling ook een beetje ingescheurd en moest drie hechtingen. Het inscheuren heb ik niet gevoeld, het hechten ging met verdoving, behalve eentje waarbij ze zei dat de verdoving net zo veel pijn zou doen als het hechten zelf. Ze spoot er toen wat verdovingsspray (?) op. Toen heb ik wel even moeten slikken en gezegd dat ze toch echt moest gaan verdoven want dat hechten voelde ik zo goed en was niet fijn. Maar...ook weer, als ik er op terug kijk viel het allemaal wel mee. Het is maar een moment opname. Even wat ongemakkelijke momenten die zo weer voorbij zijn. De hechtingen zelf heb ik niet veel last van gehad in de dagen/weken erna, het was zo genezen. Echt... nu ik erop terugkijk zijn het gewoon ongemakkelijke momenten geweest en er gebeurt zo veel meer in die periode (leuke dingen) dat het al heel snel naar de achtergrond verdwijnt. Oke, op het moment zelf is het even vervelend, maar alles gaat voorbij, ook dat Ik zie nu uit naar de bevalling, heb geen angst. Dus dat betekent voor mij dat het eigenlijk allemaal best wel mee viel.
1e keer gescheurd, gehecht > niks van gevoeld. 2e keer minimaal gescheurd, niet laten hechten, zelf laten helen. DAt kan ook nog he. Nooit wat van gevoeld, niks meer van te zien.
hier bij de 1e bevalling aan beide kanten ingeknipt en bij de 2e bevalling aan 1 kant... NIKS GEVOEL VAN KNIPPEN OF HECHTEN!!! bij de 1e bevalling wist ik niet eens dat ze gingen knippen (niet verteld door de gyn in opleiding) en bij de 2e bevalling voelde ik het koppie steeds terug schuiven en heb ik zelf aangegeven aan de vk dat ze maar moest knippen.... ongeveer 6 weken na beide bevallingen waren de knippen geheeld.. ik kreeg het advies om ongeveer 5 min. met mn onderkantje in een badje met Badedas Classic te gaan zitten (NIET LANGER ivm het naar binnen slaan van evt. bacterien en je dan verder van huis bent!!!)... ik vond het altijd heerlijk!!!
Bij mijn bevalling ben ik flink gescheurd geweest, en dan bedoel ik ook van voor tot achter.... ik heb er helemaal niets van gevoeld, ik vroeg zelfs nog of dat ik gescheurd was en gehecht moest worden. Toen de verloskundige me wilde hechten, zei ze niet dat ze ging beginnen, dus ik gilde van de schrik. Zij dacht van de pijn, dus heb ik een verdoving gehad. Ik heb echt helemaal niets gevoeld van het hechten zelf, van de hechtingen heb ik ook daarna weinig last gehad. Ik heb veel op harde stoelen gezeten, dat zat het lekkerst....
Je vergeet denk ik in alles dat je verdooft word voordat ze knippen. Bij hechten trouwens ook of het moet niet kunnen om een of andere reden. Scheuren gebeurd tijdens het persen en ook dat voel je niet. Ik had 3 hechtingen nodig omdat ik een haarscheurtje had waar ze zeker van wilde zijn dat het goed heelde. Niets gemerkt dat het is gescheurd en na de verdoving (die ik ook amper voelde) heb ik van het hechten ook niets gevoeld.
De eerste keer bij de knip ben ik gehecht nog op de verdoving die ze zette bij de knip, dus daar heb ik weinig van gevoeld. De tweede keer een scheurtje en daarvoor waren 3 hechtingen nodig, en die zijn zonder verdoving gezet, want het waren er maar 3. Was echt prima te doen. Zo heeft iedere vrouw wel iets denk ik. Bevalling appeltje eitje, hechtingen waren peanuts, maar bijv het toucheren, nah daarvan ging ik bijna van mn graatje van de pijn. En sommige vrouwen vinden dat weer niets voorstellen. Van te voren dus allemaal niet druk om maken
Ik was ook redelijk bang voor een knip, maar het viel reuze mee. De gyn heeft de knip tijdens een wee gezet, hij had me blijkbaar al verdooft en ik voelde dus enkel een snee en wat bloed dat eruit kwam sijpelen. Het hechten heb ik duidelijker gevoeld en ik heb er meteen over geklaagt haha toen heeft hij stilletjes wat meer verdoving gegeven. Ik vond eigenlijk de hechtingen erger. De buitenste zijn nooit opgelost en moesten eruit worden getrokken, want ze begonnen ontzettend strak te zitten en de laatste begon zelfs te infecteren. Nadat ze eruit waren getrokken (heb ik zelf als behoorlijk naar tijdens ervaren, maar had zo'n opluchting erna) heb ik nergens meer last van gehad! Ik ben gelukkig er behoorlijk mondig over geweest, moet er niet aan denken dat ik door bleef lopen met die trekkende hechtingen zeg.
Hai, Ik zag ook niet op tegen de bevalling! Wel tegen het scheuren/knippen en hechten. Helaas is dit allemaal gebeurd.. haha, en ik zal eerlijk zeggen dat ik het verschrikkelijk vond! Maar het valt zo in het niet als je je kindje ziet! Je moet er even door heen! Probeer je zoveel mogelijk te ontspannen, dan is het wel te doen! Bij mij duurde het hechten ong. een half uur / 3 kwartier.. Maar dit komt omdat m'n meisje op het laatste moment nog even draaide met haar hoofd (sterrenkijker) waardoor ik compleet ben gescheurd van binnen (NIKS VAN GEVOELD!!!) ook een knip gehad. Na de bevalling had ik heel erg last van tril benen, dus ik kon me moeilijk ontspannen.. Later kreeg ik een prikje om te ontspannen, en toen ging het heel goed! En qua pijn is het wel te doen hoor! Je moet er niet tegen op zien! Denk maar zo dat je er iets heeeeel moois voor terug krijgt! Succes met de bevalling
Knippen en scheuren niet gevoeld, wel gehoord ( vergeet ik nooit meer... Ook de blik van de gyn niet, net een kleuter aan een moederdagwerkje, alleen de tong niet uit de mond...) Hechten, tja, wel gevoeld en gehoord (2 vrouw sterk, en dan overleggen wat waar hoort)