Helemaal mee eens!! Ik heb zo'n tuigje overigens niet, tot nu tot nog niet nodig geweest, maar ik kan me heel goed voorstellen dat je het wel doet. Beter zo, dan je kind kwijt raken of onder een auto zien rennen. De 'beperking van vrijheid' doet dan niet echt meer ter zake. Je hebt nu eenmaal kindjes die echte weglopers zijn en zo'n ukkie is zo verdwenen......en dan zijn de oordelen van ouders die het nu belachelijk vinden ook niet mals. Dus eigenlijk doe je het nooit goed .
Ik vond het 'vroeger' verschrikkelijk, maar nu ik zelf moeder ben kan ik me er wel iets bij voorstellen. Heb er zelf geen, zoonlief blijft in de buurt gelukkig.
hier een polsbandje, nu ik het zeg zal ik hem weer eens opzoeken voor shannon. Nu gebruik ik hem dus niet meer, maar zwanger met bi en een peuter die heeeeel goed weet dat mama net achter hem aan kan, wil je wel. hihi. colin draaide zich gewoon om, mama, niet jennen ! cowin, daaaag! en liep dan dus op zijn snelst weg.. smurf.. (bijna 2 toen) Dus tja dan is het gewoon zonder niet te doen. Nu ligt de duo wagen in mijn auto en luistert hij niet , loop ik terug naar de auto en gaan ze allebei in de duo, Als hij loopt te klooien in de winkel is het 3 x waarschuwen en dan of in het karretje of we gaan weg .beetje afhankelijk van de winkel, in de lidl gaat hij bijv. in het karretje soms wil hij dat juist .. hihi Ik waag me nog niet aan shannon echt los te laten lopen, die is nergens bang voor en gaat rustig staan "kletsen" in de supermarkt. die zit nog gewoon in de wagen of in het karretje. Als we samen zijn, mag ze vaak wel een stukje aan de hand mee lopen, maar het is natuurlijk algauw te ver voor haar.
Ik zal dadelijk het hele topic gaan lezen. Maar we hebben het er van het weekend nog over gehad. Ik ben nu zwanger van de tweede en dan zou de oudste op een plankje achter de kinderwagen moeten. Mijn man was ooit tegen een tuigje, maar nu ziet hij in dat dit voor ons zoontje een goede oplossing kan zijn. Mijn man maakte zich zorgen of hij op het plankje blijft staan. Nou, dan kiezen wij voor veiligheid en gaan voor een tuigje indien nodig. Die met die rugzak ziet er erg kindvriendelijk uit. Zoiets doe je niet uit gemakszucht of om je kind voor schud te zetten. Soms is het gewoon nodig.
Ik heb nog nooit zo iets gebruikt, maar ik heb ook wel echt geluk met n dochter die liever bij mij bleef dan wegrende. Als het werkt voor jou, dan is het toch prima. Zou me niets aantrekken van anderen. Jij kunnen niet zien hoe het bij jou werkt toch? Veel plezier op vakantie en in de pretparken
Eerlijk antwoord ? Ik vind het net eruit zien alsof je je hond uitlaat. Vind dit zo iets verschrikkelijks... Ik lig altijd helemaal dubbel als ik dit zie bij een kind, vind het zelfs een beetje zielig...
Gewoon doen. Je doet hem toch geen halsbandje om? Als je zo zeker weet dat hij bij je blijft en jij ook kunt genieten van de dagjes uit zou ik het gewoon gebruiken.
Mij zul je er niet mee zien. Vind het geen porem. Maar als het voor jou werkt wie ben ik dan om er wat van te zeggen.
Ja op zich zeg ik veiligheid voor alles, als je echt een wegloper hebt en je bent in een situatie dat het even niet anders kan zie ik liever een tuigje als een rouwadvertentie (want dat is een hele goede kans als ze zo wegschieten!) Aan de andere kant denk ik wel bij mezelf dat het ook anders kan, ik bedoel ik heb een slechthorend kindje gehad (die ook nieuwsgierig was natuurlijk) maar een tuigje niet echt aan gedacht, vanaf 1 jaar leren loslopen en METEEN regels aan vaststellen, heel veel mensen zie je erachteraan rennen in het begin en beginnen pas met regels als ze 3 (circa) zijn, opvoeden begint bij dag 1 als ze wegrennen met 1 jaar zet je ze meteen terug in de buggy en als ze zich kunnen gedragen mogen ze loslopen. Hier moeten ze altijd binnen bepaalde regio van mij blijven houden ze zich hier niet aan dan is het verplicht handje vast (of buggy vasthouden voorheen) niet luisteren betekend hetzelfde. Dus ik vind ook wel dat er veel mensen te laat beginnen met het opvoeden met lopen , de regels die hierbij passen e.d. MAAR ik vind ook dat als je dan toch op dit punt ben beland dat veiligheid voor gaat. Maar heel eerlijk moet ik wel bekennen dat als ik dit zie op straat (wat zeer zelden is) dat ik denk dat er of iets moet zijn (denk aan verstandelijke beperking, gehoorbeperking of dat mensen gewoon niet kunnen opvoeden) ik bedoel een normaal gezond opgevoed kind hoort niet weg te rennen er zit duidelijk iets niet lekker waar je EIGENLIJK aan zou moeten werken (als je dit doet maar voorlopig nog even dit gebruikt als hulpmiddel dat kan natuurlijk ook)
In een pretpark of dierentuin loopt er een met de buggy en spullen en de ander gaat met dochter lief mee. En als ze hand moet vast houden of bij ons moet blijven dan kan ze kiezen door het te doen en als dat niet lukt gaat ze in de buggy. Ik heb een hekel aan tuigjes en lijntjes, vind het net een hond. Leren luisteren moeten ze leren en de wereld ontdekken hoort er ook bij. Maar goed mijn mening he
Als je meerder kindjes hebt zou het best handig kunnen zijn. Mijn mening is dat je 1 kindje best wel goed in de gaten kunt houden en zo'n ding dus over bodig is. Wat ik hier zomers wel eens op het strand zie is dat ze een kindje aan een windscherm vast zetten. Dan denk ik kom van je luie reet af en hobbel lekker zelf achter je kind aan. Of zorg dat ie bij je zit met emmer en schep. Het zonnen en bakken doe je maar lekker in je eigen tijd.
Ik ben van plan om zo'n tuigje te komen als ons zoontje een weglopertje blijkt te zijn (we hebben een vermoeden... moet nu al oppassen dat hij niet van onze schoot glijdt, alles is interessanter dan de mama/papa/oma ), ik vind het helemaal niet zielig. Het kindje kan toch loslopen? Gewoon niet weglopen. Veel minder zielig dan vast zetten in een buggy als je het mij vraagt. Mijn vriend is het ook met mij eens dus dat tuigje komt er wel als het nodig blijkt te zijn.
Ik vond het ook altijd maar raar en zielig uitzien. Mijn oudste dochter luisterde altijd heel goed en rende ook niet weg. Bij de jongste was al een half jaar de buggy de deur uit, ze liep altijd netjes mee aan het handje. Ze ging ineens rare streken uit halen. Ze kon zo uit het niets zich losrukken en de straat opschieten. In 2 dagen tijd is ze echt een paar keer in een flits de straat opgerend. Toen direct een tuigje aangeschaft, het was denk ik 2 weken nodig, ze vond het ook echt niet leuk.
Je moet doen wat JIJ goed vindt en je niks aantrekken van een ander. Als jouw kind dat nodig heeft moet je het doen. Ik heb hier 2 uitersten, beide dochters konden met 11 maanden lopen. Mijn oudste is onwijs druk (wat stoornissen bleek uiteindelijk) en bleef echt niet bij mij en is zelfs een keer geschept door een fiets omdat ze opeens de weg overrende dus bij haar was een polsbandje erg welkom. Mijn jongste dochter is heel rustig, blijft in de buurt en rent niet ver vooruit dus haar kan ik met een gerust hart rond laten lopen. Kijk naar je kind wil ik hiermee zeggen.
Ik vraag me af he: wat is het echte verschil tussen een tuigje/ polsbandje en je kind wat wel wil en kan lopen vastsnoeren in een buggy? Het is allebei een vrijheidsbeperking. En als je het hebt over gemakszuchtigheid, dan vind ik een buggy nog gemakszuchtiger: je kunt er lekker achter lopen, je eigen tempo aanhouden, je tassen eraan, je kunt ongelimiteerd shoppen, want je kind kan er nog in etenslapenspelen ook.. Wat is dan het verschil? We associeren het met een hondje. Maar wat denken we als we een hondje in zo'n hondenkarretje in de stad zien? ( je kent het wel, zo'n kinderwagen voor honden) dan denken we: ach arm hondje. Hij hoort niet in de stad(!!) en hij moet lekker aan de lijn kunnen lopen en de wereld kunnen verkennen. Maar als we een kindje aan een tuigje zien dan denken we: ach arm manneke. Hij ziu vastgesnoerd in de buggy moeten zitten, ipv op een veilige manier de wereld kunnen verkennen.. Ik zeg niet wat ik van tuigjes en buggy's vind, maar ik vind onze manier van denken wel opmerkelijk. Natuurlijk moet je je kind leren luisteren, dat hij stopt als je stop zegt, dat hij aan de hand loopt, uitkijkt bij t oversteken etc etc. Maar het een sluit het andere niet uit he..
Hoho, ik zeg niet dat ik de waarheid in pacht heb. Daarom staat er ook m.i. (wel goed lezen). Tuin-, traphekjes e.d vind ik nou niet echt vergelijkbaar. Dan kan ik ook wel aan mensen met een tuigje gaan vragen waarom ze niet ook meteen een helmpje bij het kind opzetten en knie-, elleboog-, polsbeschermers etc. Zoals ik in een eerdere post al zei: iedereen moet het zelf weten. Als jij je prettiger voelt met een tuigje dan moet je dat vooral doen. Alleen bij mij komt zo'n ding er niet in.
Yep als je een weglopertje hebt gewoon doen dus! Hier het ene kind wel en het andere niet. Zal mij aan m'n reet roesten wat een ander ervan denkt. haha.
Op dit moment ben ik nog sneller als mijn dochter en als ze niet luistert gaat ze verplicht aan de hand of in de buggy, ik kan me wel voorstellen dat als ik over een paar weken hoogzwanger ben dat een tuigje dan makkelijker is maar voor die paar weken schaf ik er geen aan. Ik veroordeel mensen die wel een tuigje gebruiken absoluut niet en begrijp het in de meeste gevallen zelfs wel maar het moet zijn doel niet voorbij gaan dus kindjes vastmaken aan een tuigje zodat mama een boek kan lezen of zo, nee dan moet het wel gebruikt worden in situaties die potentieel gevaar op kunnen leveren als ze wegrennen zoals bij een drukke weg, in het centrum etc. en niet in de achtertuin voor het gemak.
Ideaal voor weglopertjes. Wij hadden er twee dicht op elkaar en soms moet je dan kiezen achter welke je aanrent. Zeker op vakantie erg handig. Je moet het zelf weten en iedereen heeft zijn oordeel klaar. In principe doet niemand het voor het gemak, maar juist voor wat zijn of haar kind het prettigst vindt en het meest veilig is.