Hoi , Ik ben thuisblijf papa en moeders werkt. heel simpel om de reden dat zij meer verdient dan ik en zij ook graag aan het werk is nu vindt ik het thuisblijf papa heel erg leuk , onze zoon trouwens ook . maar voel me best wel schuldig omdat zij nu hoofdkost winner moet zijn. uiteraard doe ik dan wel alle thuis klusjes , Wassen , schoonmaken enz enz ... ben ik de enige thuisblijf papa of zij er ook meer met dit gevoel?
Schuldig voelen is toch niet nodig? Je geeft aan dat je partner graag aan het werk is. Dan is dit toch een super oplossing!!
Hmm volgens mij zitten hier niet zoveel mannen maar waarom schuldig voelen?? als ik meer als me vriend zou verdienen had hij ook een parttimer geworden denk ik zo Wel leuk hoor een thuisblijfpapa in ons midden!
Waarom voel je je schuldig. Ik vind het juist heel knap dat je dit doet. Ik zou trots zijn op het feit dat jij gekozen hebt voor je partner en gezin ipv je werk. Meeste mannen doen je dit niet na. Die van mij zeker niet.
zou me niet schuldig voelen hoor waarom? als je nou heel de dag met je luie reet op de bank tv ligt te kijken is het wat anders. maar als je gewoon het huishouden doet en je kind verzorgt vin ik het niks stom of gek
dankje .. tja ik kom uit een gezin waar de man de" MAN "moet zijn en dan besluit je toch thuisblijf papa te worden dus dit is echt wel weer nieuw voor mij en het is inderdaad een super oplossing en zij heeft er ook absoluut geen geen moeite mee , sterker nog zij was heel blij om weer even aan het werk te zijn uit huis ( niet vanwege ons natuurlijk he )maar tja t voelt wel een beetje raar hoor ... mensen om je heen die je aan gluren waardoor ik dan het gevoel krijgt van een nietsnut... ech zo van tja wat moet je ermee. ik heb er geen spijt van dat niet ...
ja ik was aan t googlen op thuisblijf papa en dit is het eerste waar ik op terecht kwam . en zat toch met het gevoel van schuld/schaamte in mn maag en dacht waarom ook niet ..
Mijn vriend zegt soms dat hij niks liever zou willen... hoewel, hij is na zijn papadag echt helemaal gesloopt Gaaf hoor, ik ben blij dat thuis/gezin steeds meer een 50-50 situatie wordt. Kindjes hebben hun papa net hard nodig als hun mama! Geniet er van!
Leuk dat je ook op ZP zit! Ik vindt het erg knap dat jij thuisblijf papa bent. Er moet toch iemand werken, en als jullie het goed vinden zo, waarom zou je je dan schuldig voelen? Niet doen dus Jullie kind heeft ook aandacht en verzorging nodig, en dat is ook een soort van ''baan''. Veel plezier nog op ZP!
Mijn man is thuisblijpapa. Helaas noodgedwongen want hij is werkeloos. Maar ik als werkende mama hoef me geen seconde zorgen te maken. Want in welk betere handen kan ik mijn kind achterlaten (behalve bij mij dan) Geniet er van !!
zit ook absoluut niet op mn luie reet heb het al druk gnoeg met ons mannetje dat ik daar geen tijd voor hebt... eten geven spelen ,spelen spelen, schoonmaken ,wassen ,stofzuigen alles afnemen het is nog schoner bij ons thuis voor we een kindje hadden en ja ik kan ook niet stil zitten
en hoe voelt jou man zich daar dan onder??? heeft hij ook schuld /schaamte gevoel of ervaart hij dit anders ?? mischien heeft hij een tip voor me om toch anders te denken ?
daar ben ik ook zekers van overtuigd dat kindjes hun papa net zo hard nodig hebben. en ik ben elke dag gesloopt door onze zoon maar weet waar ik het voor doet.en vermaak me dan ook prima met hem
Dat jij je soms schuldig of beschaamd voelt, toont maar aan dat we in Nederland nog lang niet zo'n omslag hebben gemaakt als we denken. Een kind opvoeden is een dagtaak (je zegt het, je hebt het druk genoeg) en er zijn heel veel moeders die thuisblijven zonder schuldgevoel. Waarom zou jij dat dan wel moeten hebben? Wel denk ik dat het, net als bij veel vrouwen, ook voor jou waarschijnlijk een tijdelijke situatie zal zijn; als de kinderen naar school zijn is er weer meer tijd om te werken en dan heb je een 'gat' in je cv. Daarom kan het toch wel fijn zijn een beetje part time te blijven werken (ook al kost de dagopvang evenveel als dat vaak oplevert), dan kom jij straks ook beter aan het werk weer. Of natuurlijk eindelijk die cursus of training doen waar je nooit aan toe kwam of dat bedrijfsplan schrijven. Maar dit advies zou ik ook aan thuisblijfmoeders geven hoor, om misverstand te voorkomen.
Hier is ook een thuisblijfpapa hoor, deels "gedwongen" vanuit WAO en nog altijd lichamelijke klachten. Ik zelf werk 32 uur en ben kostwinner en de papa is thuis met de twee meisjes... straks drie kindjes. Hier bevalt dat ook prima hoor, al heb ik nog steeds wel een gevoel dat veel van de huishoudelijke taken alsnog op mijn bordje komen Vooral de was en de strijk is mijn pakkie an.
ook de was kan een man leren ,we kunnen ook met andere electrisch apparatuur omgaan ( computers ,TV's,Radio's en dergelijke ) dus dan is de washmachine ook niet zo moeilijk