hmmmmz Een tuigje of een kind dat onder de auto komt omdat hij of zij wegloopt. Doe mij het eerste maar hoor. Weet je lekker boeien wat anderen ervan vinden. Noem het gemakzucht, noem het veiligheid. Ik heb de mazzel dat mn dochter niet van mn zij wijkt, maar ik ben bang dat mn zoon niet zo makkelijk gaat worden en wedden dat zo'n tuigje dan handig is. Als je er maar verantwoordelijk mee omgaat.
En als ze je kindje gaan vergelijken met een hondje hahahahaahahahhahahaha. Marley hier blaft als de beste dus ook zonder dat tuigje denken mensen dat weleens.
Ik heb er al 2 in die leeftijd gehad hè, dus helemaal onbeholpen sta ik niet in deze questi Met 16 maanden zaten ze gewoon in de buggy langs drukke wegen en "oefenden" we met lopen op rustige plekken. En ik ben het dus totaal niet met je eens dat een kind van 16 maanden niet kan leren wat goed of fout is. En een kind snapt mss na 3 minuten handje vasthouden niet meer, maar pappa en/of mamma toch wel @Dikgedrukte stuk; Sorry hoor, maar opvoeden doe je al vanuit de wieg (bij wijze van spreken) Met 16 maanden zijn kinderen uitstekend in staat om te snappen dat papa en/of mama bijvoorbeeld een hand willen in bepaalde situaties. Volgens mij hoort het stellen van grenzen (en inderdaad later de regels) al in te gaan vanaf het prille begin...
tsjah..als je een rustig kind hebt dat netjes je hand overal vast houdt (zoals die van ons) heb je het niet nodig... Maar als ik kijk naar een vriendin haar dochter...die peert er op alle momenten tussenuit ....heeft geen oren denk ik....dus die zou ikzelf echt wel een tuigje aan doen!!! moet er niet aan denken dat ze ineens ergens de weg op schiet......en vooral idd op drukkere plaatsen lijkt het me super handig! Dus ja ik zou het zeker gebruiken als ik het nodig zou hebben....maar dus niet nodig hier...want dochter durft niet alleen weg te lopen...
Ik was ook altijd zo'n commentaarvogel, vond die tuigjes echt maar niks! Totdat de 3e geboren werd. OH MY! oostindisch doof was ze... (is ze ) zodra ze haar eerste stapjes los had gezet had was ze niet meer te houden. Nou, ik heb plezier gehad van mijn tuigje hoor! (bij de oudste 2 had ik wel een tuigje in de kinderstoel, maar de kinderstoelen die we nu hebben hebben van zichzelf al een 5puntsgordel ) En trouwens, wat een ontzettend leuke tuigjes zijn dat zeg! Ik vind trouwens dat je ze op vakantie best mag gebruiken om zelf even rust te hebben! wat een onzin dat je op vakantie niet zelf ook even mag bijkomen met een boek... Kinderen zijn op het strand of op de camping zo verdwenen... Ik leef met mijn kinderen, niet voor mijn kinderen. Ik ben zelf net zo belangrijk en vakantie is ook voor mijn rust. Vergeet niet dat je op vakantie in een andere situatie bent waarbij je kinderen ook niet even hun eigen plekje hebben om te spelen
Geloof het of niet, dat ben ik met je eens. Natuurlijk voed ik mijn meisje op. Fay geeft nu zelf ook een handje als we de poort uitlopen. Maar na max. 3 minuten wil ze niet meer en is het dikke krijs, wringt ze zich los, wil ze naar de poes, etc. Ze leert het heus wel, daar werken we ook aan. Maar zolang ze het niet snapt of kan onthouden vind ik een tuigje helemaal niet gek. Waarom niet? Kindjes begrijpen van jongs af aan natuurlijk steeds meer en het is onze taak om hen dat bij te brengen. Maar een kind van 16 maanden (of van 3, bijv) is nog niet af... je kan niet verwachten dat hij/zij de regels altijd netjes volgt, ook al ben je wel aan het opvoeden. Het ging mij in het dikgedrukte stuk meer om het soort ingewikkelde dingen als "probleem verleggen" of een uitgebreide set aan regels. Volgens mij - maar dat ben ik - hoef je je daar nog niet zo druk over te maken. Zo denkt een kind nog niet. Dat wil dus niet zeggen dat Fay geen regels meekrijgt, maar meer op het niveau van "niet slaan", "niet aan zijn staart trekken" en "handje geven".... mijn punt is, die regels moeten elke keer opnieuw gezegd worden. Ze leert niet bepaald uit haar hoofd. Ik denk, als wij naar een drukke plek gaan (sprookjesbos, dierentuin) dat ik zo'n tuigje/polsbandje best fijn zou vinden.
Hoewel ik het somserg handig vond ben ik het er wel mee eens dat het probleem verlegd wordt en dat je het daarom met mate moet gebruiken. Maar serieus, toen ik hoogzwanger kon ik echt niet zonder, Ties was veel sneller dan ik en is zonder polsbandje echt gevaarlijk.
Ik snap niet goed waarom het wel heel normaal is om je kind in de kinderstoel of buggy vast te zetten om te voorkomen dat ze er uit vallen maar het blijkbaar heel raar is om ze wat in hub bewegingsvrijheid te beperken om te voorkomen dat ze doodgereden worden. Ik heb in de zwangerschap zo'n polskoord gekocht en vond het ideaal want hield haar echt niet bij. Gebruik het nu zelden want ze luistert inmiddels wel goed. Het is heel makkelijk om te zeggen je moet gewoon zorgen dat je kind luisterdt want niet elk kind is zo meegaand
Wegrenkind onder de auto vind ik zieliger Ik heb hele makkelijke kinderen, met name M en T is ook wel te doen, dus makkelijk praten. Als je een kind hebt dat vliegenvlug is en zo de straat op rent, zeker als je nog meer kinderen hebt of (hoog)zwanger bent ... ik snap het wel hoor!
En idd een kind vastzetten in buggy = koortje. Misschien wel 'erger' omdat bij een koortje een bewegelijk kind in ieder geval kan bewegen.
Maarrrrrr (en nu begeef ik me op glad ijs, lees het niet als aanval, maar puur als discussiepunt).... Als je denkt dat je je met een kindje van 16 maanden nog niet zo druk hoeft te maken over het stellen van grenzen/regels, krijg je dan juist niet die problemen van wegrennen enzo? Of driftbuien en dramgedrag? Niet dat ik heilig ben hoor, heb hier ook wel jankend gezeten als ik er even geen gat meer in zag. In mijn opvoeding ben ik ook zeker wel eens flink de fout in gegaan. Maar over het stellen van grenzen ben ik altijd heel erg duidelijk geweest en daar heb ik altijd de vruchten van kunnen plukken. Ik vind dan niet dat ik meteen maar gemakkelijke kinderen heb (want die heb ik zeker niet, zeker de oudste kampt met bepaalde problemen), maar dat ik gewoon profijt heb van mijn, misschien in sommige hun ogen te strenge, consequente opvoeding...
heb niet alle reacties gelezen, maar aan negatieve reacties moet je sch**t hebben... wij waren op vakantie op een camping in DE en hadden een beekje achter onze tent lopen, en van de afgrond tot het beekjes was een meter hoog ofzo, dus doodeng met een kleine van 1,5!! dus Jelmar heeft fijn met tuigje om en lang touw, zodat hij niet te dicht bij de afgrond kwam, gespeeld, wie dat " zielig" of niet " vrij" vind kan de pot op, liever een lief spelend kind zonder gevaar dan dat je net 1 seconde de verkeerde kant op kijkt en ze vallen zich een breuk en/of verzuipen!! wat ben ik toch aardig vandaag....
Ik denk dat ik er 1 voor de vakantie koop. Pin in de grond, zet ik haar daar aan vast, kan ik lekker zonnen!!! Geintje.....
Okay, dus mensen met een negatieve kijk op een tuigje moeten maar gewoon hun bek houden en mogen hun mening niet geven. Inderdaad, wat ben jij aardig vandaag Jij situatie vind ik toch echt een heel ander verhaal hoor. Er is nogal een verschil tussen een stukje langs een weg lopen of een hele dag spelen..
ja, maar " mijn kind geeft altijd een hand" rukt zich 1 x los en poef... weet je, tuurlijk mogen er " negatieve" reacties gegeven worden, maar waar gaat het in principe om " je wil als moeder, dat je kind veilig is" en bij bepaalde gelegenheden zoals een pretpark, grote stad of bijv. vakantie is het toch juist een dikke pluim voor de moeder dat ze iets extra's doet om gevaren/risoco's te voorkomen? als ik dan reacties lees van, dat je zelf goed op moet letten, handjes geven etc... denk ik, tja... zo zou het moetn/kunnen maar we weten toch allemaal hoe (onvoorspelbaar) kids kunnen zijn? en ik zal mijn best doen wat aardiger te zijn
Niet iedereen heeft een kindje die zich dan ook braaf de hand vast laat houden. Met tuigje kunnen ze lekker zelf lopen en ondekken op een veilige manier.
In een ideale wereld bestaan deze kinderen hahaha. Ik moet ze nog tegen zien te komen. De 3e is nu bij ons op komst en ik zie nu al bij mn zoon dat hij best druk is in vergelijking met onze dochter. Ben al een zoon verloren. Is meer dan genoeg. Dus mocht het nodig zijn sta ik vooraan in de rij voor een tuigje.