Ik heb het een hele tijd kunnen negeren maar jeeeeetje wat een kriebels heb ik... Het lijkt me al jaren leuk om vroeg moeder te worden maar nu kan ik het echt niet meer negeren!! Ik zou zo graag moeder worden!! De situatie: Ik ben 24 jaar en mijn vriend 26 jaar. En ik heb de Hotelschool afgerond. Inmiddels doe ik een HBO opleiding en ik studeer over 1,5 jaar... Woon samen met mijn vriend en hij werkt fulltime en heeft gewoon een goed salaris. Doordat hij ploegendienst draait is hij vrij veel thuis... Zijn kant is dus niet echt het probleem, maar wat vinden jullie... Kun je een kindje krijgen als je studeert? Naar mijn idee heb ik nu meer tijd als wanneer ik werk want ik doe niet zo veel voor school en heb weinig contacturen. Ik kan nu makkelijker thuis blijven als het zou moeten want heb weinig tot geen verantwoordelijkheid op school en dit is met werk natuurlijk wel even anders!! Graag zou ik jullie mening, ervaring of gedachten horen Dank je wel meiden!!
Hi!! Erg he die kriebels?? Ik heb zelf nog geen kindje, maar ben student & nanny, misschien heb je daar wat aan Ik ben dus nanny bij een gezin met 4 kindjes van 9 maanden tot 8 jaar (0, 4, 5 en 8 ). Ik werk 2,5 dag daar, zo'n 20 uur per week dus, en ik studeer klinische kinderpsychologie. Ik vind het wel heel zwaar, maar heb ook maar 2 (soms 3 ) dagen les, dus ook veel tijd om zelf ni te delen. Meestal ben ik wel met de kindjes bezig, maar als de oudste 3 naar school zijn en ik alleen ben met de baby kan ik ehct best veel studeren! Hij slaapt nog 's ochtends en 's middags, best lang, en dan krijg ik echt heel wat gedaan! Lijkt me moeilijker als ze wat groter worden, vanaf 2 enzo, dan slapen ze minder en kun je ze ook niet meer even in de box leggen Dus als je nog 3 jaar 'moet' op school kan het lastig worden, maar 1 of 2 jaar lijkt mij goed te doen.
Ik heb er ervaring mee en vond het prima te doen. Ben nu sinds enkele weken 3 dagen per week aan het werk en vind dit toch wel wat pittiger!
Ik vind dat het best zou kunnen zoals jij het omschrijft. Jullie hebben een goede gezinssituatie en soms heb je idd meer vrijheid wanneer je studeert dan wanneer je werkt. Als jullie het verder financieel redden zie ik geen bezwaar. Wat zegt je vriend ervan?
Ik studeer psychologie aan de universiteit en ben alleenstaande moeder van een zoontje van 2. Ik ben pas met mijn studie begonnen toen mijn zoontje geboren was, ben er dus een jaartje uit geweest. Ik moet zeggen dat het best te doen is. Heb ook weinig contacturen, dus mijn zoontje hoeft niet extreem veel naar de Creche. Wel vind ik het soms zwaar tijdens de tentamen periodes, je moet echt goed plannen wanneer je gaat studeren. Als je het echt wil moet het mogelijk zijn, helemaal omdat je met z'n tweetjes bent. Succes met je beslissing!
Ik heb meerdere klasgenoten met succes hun opleiding af zien ronden met baby! Ik zou zeggen als de rest van de situatie goed is gewoon dr voor gaan!
Bedankt voor jullie reacties meiden. Ik heb ongeveer 2/3 dagen les per week maar dan geen hele dagen. Gewoon een ochtendje of een middagje ofzo. Ik zou het gewoon voor het kindje zo fijn vinden om vaker thuis te zijn want als je werkt (ik loop nu stage) en je toch al gauw van 9 tot 6 weg.. En je werkt dan 4 of 5 hele dagen.. Een kindje is natuurlijk altijd zwaar om op te voeden dat geloof ik gelijk en vind het ook knap dat jullie het doen of gedaan hebben... Ik doe thuis eigenlijk alleen wat aan school tijdens de tentamen weken dan ben ik wel een week fulltime bezig met school maar daar zou bijvoorbeeld mijn moeder mee kunnen helpen... \ Mijn vriend is heel wisselvallig, soms begint die er zelf over en wilt die liever gister als vandaag overal aan beginnen en soms wilt die het pas over 2 jaar omdat die banh is dat ik anders mijn opleiding niet af maak... Hij denkt dus gewoon wat realistischer en ik zie het meer positief in... Er zijn ook zeker geen plannen hoor.. Maar het kriebelt al zo lang, kan het inmiddels echt niet meer negeren!!
Leuk he die rammelende eierstokken! Succes met je keus, ik heb verder eigenlijk geen ervaring met studeren en een baby.
Nou echt erg hoor... En overal waar ik kom zijntegenwoordig baby's e.d. Dus dan wordt het allemaal nog een beetje meer gestimuleerd... Hahahaha ooohw oohw
Ik ben nu zwanger en studeer. Ik vind de zwangerschap best zwaar om te combineren met school. Maar volgens mij is het pittiger wanneer je zou werken. Dit verschilt natuurlijk ook per persoon/zwangerschap. Zelf heb ik nu meer vrije tijd dan wanneer ik zou gaan werken. Dus als je er klaar voor bent zou ik me niet tegen laten houden!
Hahaha 1 troost voor je luciaatje.. Mijn vriend is er ook niet altijd even prositief over!! Soms wilt die het wel en soms niet en als die twijfelt gebeurd het natuurlijk niet... Helaaaassss Dat is idd ook wat ik denk... Werk is zo verplicht en daar MOET je elke dag heen, school kan ik nu skippen en heb sowieso weinig contacturen.. Enige probleem is mn laatste stage.. Maar goed oplossingen zijn er altijd te vinden.. Daarnaast gaat mijn vriend vol continu werken dus dat zou dan ook maar voor 2 dagen per week zijn...
Ja en het probleem is tentamens (niet) halen. Bij mij staat er veel druk achter omdat ik deze tentamens echt MOET halen en anders maar 1 herkansing heb, best lastig als er vakken zijn waar je echt veel moeite mee hebt. MAar als ik ze dan dus nieth aal, moet ik het jaar overdoen en dan weer studievertraging, geen stufi, etc. Bij je werk als je een keer een deadline niet haalt ben je niet meteen ontslagen natuurlijk, al kan het niet elke keer zo gaan
Jaaaa je moet idd wel zorgen dat je je school haalt anders gaat het helemaal mis Dus als je nu al moeite hebt met school is het misschien niet zo verstandig... Ik doe alleen 1 week in de tentamenweek wat voor school... Dus das misschien een ander verhaal als bij jou... Snel afstuderen dus en gaan werken, en hopen dat je vriend het dan wel wilt... Vervelende mannen ook Een deadline een keer niet halen is misschien niet zo pronleem op je werk maar het va(a)k(er) afwezig zijn wel.. En het is natuurlijk makkelijk dat dat op school gewoon kan
Ja idd. Bij mij zijn alle bijeenkomsten (helaas?) verplicht, maar datm oet ook wel, psychologie in Rotterdam gaat volgens een PGO (probleem gestuurd onderwijs) manier, heel veel zelfstudie en geen colleges, maar de stof dan tot je nemen d.m.v. discussie onder begeleiding van een tutor. Als je niet komt/voorbereid, krijg je dus ook geen cijfer en dan ga je nog steeds niet over, echt heel dom geregeld, mag niet eens 1xtje ziek zijn . Ja, als het moet moet het, maar dan moet ik een domme inhaalopdracht van minimaa l20 uur extra werk gaan doen, dus de meeste mensen zitten er met koorts en al als ze ziek zijn hahaha!
Jeeeeeetje wat lastig.. Nee dan kun je idd echt niets skippen... Wel makkelijker misschien met de tentamens want voor de tentamenweek moet ik nog héél veel doen omdat ik zoveel lessen had gemist e.d. Hoelang moet je nog studeren?
Ja dat is waar, bij mij is het dan alleen een beetje herhalen. Vind het altijd een soort weekje vrij XP maar dan wel met wat stress hahaha~! Ik ben sinds 2 weken 21, moet dit jaar nog en dan een master van 1 a 2 jaar. Vriend heeft allang een vaste baan, hij is 30. Maar zegt er nog lang niet aan toe te zijn Hij is echt wel een beetje een laatbloeier hoor, heb het idee dat hij het doodeng vindt. Hi jzegt 'over 10 jaar ofzo' :S :S :S word ik ook niet vrolijk van!
Hahahaha nee dat meent die niet... 10 jaar is echtte lang... Bedoel dat die bang is voor het onbekende dat is logisch.. Dat zijn nou eenmaal mannen,, En die willen vrijheid en nog van het leven genieten.. Wij als toekomstige moeders zien dat allemaal net iets anders.. Wel fijn hoor af en toe dat mijn vriend een beetje realistisch nadenkt kan die mij een beetje on hold houden.. Maar soms vind ik het ook stront vervelen en ben ik een hele avond verdrietig, zeker als ik weer van andere hoor dat ze zwanger zijn of van andere echo's ontvangen.. Ahg ja we zullen nog een beetje geduld moeten hebben.. Ik weet niet of veel mannen er uberhaupt om springen want ja zoals ik hierboven al zei, ze staan er iets anders in als wij.. mja 30 vind ik er ook wel ECHT de leeftijd voor hoor... Mijn vriend is 26 en ik verklaar hem af en toe al voor gek datdie het niet wilt
Ik zeg ja! Ik studeer ik ben met mijn studie begonnen toen mijn oudste 9 maanden was en heb er in de tussentijd nog eentje bij gekregen. Eind van het jaar ben ik klaar en ik vond het echt goed te doen. Natuurlijk heb je het soms 'moeilijker' dan studiegenoten die geen kinderen hebben. Maar in mijn ogen is het altijd een kwestie van discipline en goed plannen. Ik wacht bijv. nooit tot op het laatste moment om iets te doen of te leren (vroeger wel!). Ik ben me er van bewust dat er altijd 1 van de kids ziek kan worden of anderzijds extra aandacht nodig heeft. Dus als de kinderen slapen of weg zijn benut ik ieder vrij minuutje. Er zijn ook wel eens momenten geweest waarop ik dacht "waar ben ik in godsnaam aan begonnen!". Zo was mijn zoontje een 'huilbaby' (naar woord) en hebben we een heel moelijk en spannend 1e jaar met hem gehad. Maar al met al... zeg ik zeker doen!!