Daro ik herken dat. Zijn onbezonnen gedrag is dus mij 4-5 dgn compleet negeren tot het weer rustig is in zijn hoofd en dan,weer vrolijk verder willen gaan waar hij gebleven is. Zou haast naar zijn leidinggevende gaan en aankaarten dat ze hem strikt aan zijn contracturen moeten houden. Ik heb daar gewerkt, dus ik ken haar, mss niet eens zo'n heel gek idee.
Pas wel op dat je niet teveel acties tegelijkertijd onderneemt.. mijn man zou het tenminste ervaren alsof ik tegen hem ben (en de hele wereld is al tegen hem.. ) en zich echt compleet tegen mij gaan verzetten.. dus 1 dingetje tegelijkertijd is misschien beter. Zeker als ik contact op zou nemen met zijn leidinggevende, dan zou mijn man het echt opvatten als een complot tegen hem. Nu weet ik niet of dat voor jouw partner ook zo geldt, maar pas wel op dat je hem niet tegen je in het harnas jaagt. Hoe reageerde hij op het huisarts plan?
Daar reageerde hij niet op. Hij wilt niet dat ik het doe, maar dan heeft hij nu echt even pech. Bedankt voor de tip. Dan wordt zijn leidinggevende de volgende stap, niet alles in 1 keer
Je wil hem helpen (top), hij wil niet geholpen worden. Dus je kan niet helpen. Enige wat hij het beste kan doen is dat hij nogmaals getest wordt op van alles. Maarja of hij dat wil, die beslissing moet hij zelf nemen. Je kan het voorleggen en misschien uitleggen, maar dwingen heb ik het idee dat dat geen nut heeft.
Hij wilt niet omdat hij bang is, niet durft. Maar als ik niets doe, moet ik wel een punt achter ons zetten, want dit gaat zo niet. Hopelijk gaat hij inzien dat het echt niet kan als ik de eerste stap zet.
keus is bij hem. Waar een wil is is een weg. Is er geen wil..............dan houdt het op. Als je ergens bang voor bent en je wil je angst onder ogen zien, kan hij er wat aan doen. Maar als hij zijn angst niet onder ogen wil zien ....................
je kan een afspraak maken bij zijn huisarts. Aangeven dat je de partner bent van en dat je, je ernstig zorgen maakt om zijn zorg en welzijn. indien dit niet mogelijk is naar je eigen ha gaan.
Lieverd pas jij op[ dat je je relatie niet op het spel zet met alles wat je wil doen? Ik snap dat je wil helpen maar je drukt hem in hoeken waar hij niet heen wil. Dat er iets moet gebeuren tussen jullie is duidelijk maar niet op deze manier. Je bent niet zijn moeder en hij is geen 6 meer dus meng je niet op deze manieren hier in. Laat hem de keus en anders neem je een time out maar ga niet als een mammie naar de leiding om je beklag te doen want dat gaat hij je niet in dank afnemen en dat zou je relatie wel eens kunnen kosten. Je had het over een ex die over hem heen liep maar jij bent nu op dezelfde weg, al bedoel je het goed zo ziet hij het niet.
Heb je dit al eens zo duidelijk tegen hem gezegd? Dus echt: ik kan dit niet meer zo doen, als er nu niets gebeurd... Voor hem kan dit misschien net een zetje zijn.
Ja, rosao. Dan zegt hij oke. Om vervolgens een aantal dagen later weer met hangende pootjes terug te komen. En ja, ik ben idd zo zwak dat ik hem weer toe laat. En kimmeding, je hebt gelijk. Dat is ook zo. Maar ergens zet ik het liever zo op het spel met de kans dat hij er wat aan doet, dan dat ik er zo een punt achter zet. En hij doodongelukkig wordt, omdat hij z'n gang blijft gaan als er niemand aan z'n broek trekt.
Op momenten dat hij in zo'n bui hangt, kan ik beter tegen de muur praten. Daar krijg ik meer respons van dan van hem. Bij wijze van. Als hij weer 'normaal' is, wilt hij niet praten. Ik wel, met als gevolg dat hij vrij snel weer in zo'n bui hangt. Blegh.
Misschien kan hij zoveel uur per week niet aan. Je kan praten met hem of hij niet minder wil gaan werken. Gezondheid gaat voorop inkomen. Ik neem aan dat hij ouder is dan 18 en je kan een afspraak voor hem maken, maar als hij niet gaat en boos wordt op jou, heb JIJ het gedaan he.
Hij is 22. Minder werken wilt hij niet, houdt zich groot en denkt de hele wereld aan te kunnen. Als ik het niet doe, doet niemand wat. Dan heb ik het maar gedaan, hij zal me er vast dankbaar voor zijn als het daarna beter met hem gaat denk ik dan maar. Ik kan niet stil blijven zitten en toekijken.
Nee. Dat hoefde hij alleen als hij 5dgn theorie moest volgen, school dus. Nu hij praktisch werk doet kan hij zich daar op 'afreageren' en hoeft dat niet. Heeft hij me ooit verteld, maar ik twijfel of het niet beter is dat hij wel med slikt.
Ik denk dat het helaas niet zo zal werken. Vooral omdat hij al een relatie achter de rug heeft waarin zijn mening er niet zo toe deed. Probeer hem ook aan te spreken op zijn eigen verantwoordelijkheid hierin. Hij heeft de verantwoordelijkheid om voor zichzelf te zorgen en om voor jullie relatie te zorgen. Daar hoort ook bij dat hij naar jouw zorgen luistert en iets doet als het niet goed gaat met hem.
Rosao ik ben het echt helemaal met je eens. Zag hij het ook maar zo. Ik stap zo de trein in naar zijn woonplaats en dan zien we het wel. Ik kan zo echt niet meer
Of het beter is, weet ik niet.. Ik heb zelf ADD, en herken het gedrag heel goed. Met meds zullen waarschijnlijk de buien afnemen. Misschien kun je met hem daar over praten, als hij dat wil zo niet, dan kun je er beter niet over doorgaan, maar de volgende dag weer proberen..
Als ik iets aankaart en hij duikt in zo'n bui, kan ik het 5dgn later pas weer proberen, omdat hij me dan compleet negeert voor een paar dagen. Misschien is het beter er mee te kappen, hoeveel zeer dat ook doet.
probeer eens voor te stellen samen naar de dokter te gaan misschien dat hij dat wel fijn vindt en duidelijk maken dat je het beste wil voor hem voor jou en voor jullie samen en dat je het heel moeilijk vindt dat hij zo worstelt met zichzelf en het misschien fijner is als jullie samen op zoek gaan naar hulp hetzij voor hem jou of jullie samen