Zit ik weer op mijn bed met mijn tablet. Ik heb echt zo'n verschrikkelijk saaie vriend. Het begint me steeds meer naar de keel te grijpen. Overdag doordeweeks werkt ie maar in de avonden en in het weekend zit er weinig tot geen pit in. Het hangt maar wat verveeld, zapt wat maar onderneemt nergens actie ofzo in. We zouden film gaan kijken op de slaapkamer, maar als hij alweer in foeteshouding op het bed ligt en niet overeind wilt komen heb ik alweer gegeten en gedronken. Ik weet dat je niet naar andere mensen mag kijken maar daar denk je toch wel.automatisch aan. Mijn beste vrienden zitten altijd zo gezellig met elkaar, lekker drankie erbij , beetje ouwehoeren, lachen. Gewoon gezellig. Nu zit ie beneden n film te kijken en ik boven op mijn tablet. Hij is gewoon echt niet gezellig . Eerst kon ik het nog wel handelen maar ik zit steeds vaker boven met een brok in mijn keel van frustratie. Ik wil gewoon een gezellige relatie en lachen met elkaar maar we raken steeds meer van elkaar vewijderd helaas. Moest echt mijn ei even kwijt hoor want ik voel me zoooo saai en dat ben ik echt niet. Hij trekt gewoon het leven en gezelligheid uit me . Herkenbaar voor iemand?
misschien een goed gesprek aan gaan met je man over hoe je je voelt? Is hij misschien erg moe van het werken overdag?
Dat weet ie wel want dat zeg ik wel tegen hem. Meestal voelt ie zich meteen aangevallen en gaat beledigd doen en heel soms heeft ie el door dat ik het echt niet trek en dan doet ie 2 dagen aardig. Er was hier laatst voor het eerst sinds 6(!) Jaar n goede vriend van m want hij kon er niet onderuit. Het liefst heeft ie ook niemand over de vloer. Geen familie, geen vrienden. Volgens zijn moeder heeft ie dat altijd gehad. Ook toen hij klein was.
Oh pff lastig meid, ik zou daar echt niet tegen kunnen.. Moeilijk! Helaas geen tips, wil je wel sterkte wensen.
dus hij is altijd zo geweest? Is dat alleen s avonds? En wat is er dan veranderd dat je je er nu aan irriteert? Ik kan er niet zo over meepraten. Mijn man werkt 5 avonden in de week maar is s middags wel heel sociaal en gezellig... Misschien zelf meer mensen uitnodigen? En misschien moet je je bedenken... waarom ben je met hem getrouwd? Toen zag je ook iets in hem terwijl je wist hoe hij was?
Ja maar hij laat nu toch wel iets meer zijn ware aard zien. Ik ben nu zo'n 8 jaar met hem en ja .. ik hield gewoon van hem en er was best chemie tussen onsen over het algemeen val ik wel op rustige mannen maar dit gaat best ver. En ik heb er ook wat aan proberen te doen. Gepraat, maak het vaak gezellig, kaarsjes aan, drankje. Maar hij schijnt gesetteld te zijn en klaar. Zucht. Ik weet t ook niet meer. Vandaar dat ik het even van me af moest schrijven. En ik zou nooit zomaar bij hem weg gaan uiteraard. Hij heeft ook echt wel zijn lieve dingen maar hier kan ik niet meer tegen. Ik wil gezelligheid en n gesprek kunnen voeren.
Mijn vriend kan zich ook geregeld zo opstellen en als ik hem dan roep zeg ik '' HE vrolijk,probeer je mondhoeken eens iets naar boven te krullen'' En als ik in een goede bui ga ik hem daarna kietelen en dan breekt het ijs wel weer en als ik in een pestbui ben dan ga ik zitten preken dat hij weer eens supergezellig is en dat ik buikpijn heb van het lachen
Haha ja dat doe ik ook altijd die mondhoeken omhoog . Laatst had mijn familie ons mee naar de japanner genomen zat ie ook weer zo verveeld te kijken. Toen deed ik met mijn eetstokjes mijn mondhoeken omhoog. Maar het irriteerde hem ... Zucht ....
Dat soort dingen irriteert ze meestal alleen maar meer... Snap er soms ook de ballen niet van. En als ik 1x id 100jaar een keer ergens geen zin in heb krijg ik meteen te horen dat ik noooit eens iets wel...arrghh. Bij die van mij is het net hoe wind staat.
Ik vind het wel grappig Klinkt toch een beetje alsof hij niet happy is. Heb je het wel eens over die boeg gegooid? Dus uit intresse naar hem gezien. In plaats van hoe het voor jou is? En wat zegt hij dan? Konden ze maar de helft over hun gevoelens praten, correctie.. Konden ze maar de helft praten van wat wij kunnen he... Dan zou het allemaal een stuk soepeler gaan!
OOooooh herkenbaar. Als mijn man thuis is zit hij of achter de pc of achter de tv of slaapt.... Met zijn vrienden gaat hij regelmatig naar de bios enzo maar als ik eens vraag om lekker met drietjes naar de kinderboerderij te gaan of te gaan wandelen ofzo is het 'nee geen zin in' of 'kinderboerderij heeft ze toch nog niks aan' Euhm ik ben er ook nog weet je 'je vrouw'.... Hij wil genoeg doen maar niet met mij of ons.... Als wij boven tv gaan kijken weet ik al dat IK tv kijk en hij slaapt. Er wordt hier bijna niet gepraat en als ik wat vertel dan reageerd hij amper want dan zit meneer tv te kijken of achter de pc en dan hoort hij me gewoon niet.... Wat ik dan helemaal *** vind is dat hij denkt dat ik hem gelijk bespring als hij 1x in mijn borsten knijpt....haha. Nee, daar heb ik nu minder behoefte aan omdat ik het gevoel heb dat ik alleen sta in onze relatie. Als ik dit ter sprake breng voelt hij zich indd aangevallen en beledigt en krijg ik te horen dat ik nooit ergens zin in heb....HALLO als mijn meisje s'avonds op bed ligt ga ik haar er niet uithalen om ergens langs te gaan hoor, pfffff Ook hier groeien we dus eigenlijk uit elkaar en meneer denkt dat we dichter bij elkaar komen door sex, nou sorry maar in mijn ogen komt daar veeeeeeel meer bij kijken. Luisteren, lachen, leuke dingen doen, praten, tja gewoon zoals het vroeger was eigenlijk. @Monkeylove, sorry maar tips heb ik helaas niet voor je meid. Behalve dat ik hoop dat jullie toch een goed gesprek kunnen hebben en dat je tot hem door kunt dringen.
Bedankt voor alle lieve woorden en ik ben dus niet de enige ... Ach, zoals ik al zei heeft hij ook echt wel zijn lieve dingen. Ik neem hem binnenkort mee uit eten en dan praat ik wel met hem.
Mijn man houdt ook niet van veel gezelschap, afspreken met vrienden, drukte. Ik ben ook niet echt een gezelschapsdier. Maar samen hebben we het wel gezellig, ondanks dat we onder gezellig ook verstaan dat we allebei op ons laptopje zitten te werken/internetten met een muziekje op en een kop koffie erbij. Het probleem is niet dat je man feitelijk ongezellig is, maar dat jij de aansluiting met hem mist nu. Is het gezinnetje wat jullie hebben helemaal van jullie samen? Want dan ben je al heel lang met hem samen... toch? Waarom frustreert het je juist nu, en was het vroeger beter/anders?
Hier ook wel eens zo'n periode dat is het bij ons tijd voor een goed en stevig gesprek! Meestal moeten we dan even knallende ruzie hebben waarbij ik 'dreig' weg te gaan en dat is het zeker voor een jaar weer goed. Ik heb heel erg de behoefte om gezellig te doen en gezellig samen tv te kijken of dergelijke. Wij zijn ook maar 2 avonden samen thuis dus dat scheelt natuurlijk ook. Moet ook wel zeggen dat nu de kinderen wat groter worden dat het wel weer een stuk makkelijker gaat.
zo is mijn man ook wel. werkt gewoon overdag en is dan 18.30 thuis en gaan we eten, kleine in bed en dan duikt ie achter zn pc. hebben hier al jaren gesprekken over dat hij minder achter pc moet zitten en wat meer moet gaan doen(met zn gezin) na zo'n gesprek gaat het een week goed en dan weer terug bij af. zodra hij dan weer saai achter zn computer zit dan ga ik vervelend doen. eerst vragen of ie mee filmpje kijkt, dan krijg ikv aak tehoren 'kom er zo aan' en dan ga ik na 2uur mn bedje maar in. en andere keer ga ik mega irritant doen, monitor uit drukken midden in een spelletje, irritant zitten porren. zoon bij m op schoot dumpen dat ie niet meer verder kan met waar die mee bezig was. en na half uurtje begint t eurotje te vallen en dan sluit ie wel af en komt dan bij me op de bank zitten. weekenden is ie vrij. dan is het eerst huis opruimen (heb ik weinig puf voor nu) en daarna duikt ie weer achter pc (tenzij we centrum in moeten) en dan met de smoes: ja ben hele ochtend al druk geweest met opruimen, kwil nu ff wat leuks voor mezelf doen. en dan mijn reactie: en wij dan?' hier dus ook weinig actie hoor. kwil vaak zwemmen maar weekend is dat druk. en als na het irritant doen niks veranderd dan ga ik m schuldgevoel aanpraten gaat bij hem heel makkelijk, dus dat is altijd mn backup wapen klinkt kinderachtig maar anders dringt t niet tot m door.
Hier ook zo een man die gewoon voor de zetel kan hangen of zijn computer. Meestal stoor ik me daar niet aan, al zijn er soms periodes dat hij gewoonweg niet afspreekt met mensen, dat we nooit eens uitgaan, en dan moet ik wel eens porren. Waarom spreek je niet af dat je één avondje per week gezellig iets samen doet? Als het huis steeds deze reactie uitlokt, dan ga je gewoon gezellig uit. Hoeft niet duur te zijn; een terrasje doen ofzo. Vaak zit thuis de routine erin van ontspannen, tijd voor jezelf... dus als het daar niet lukt, gewoon de omgeving veranderen. Kan echt wonderen doen Wij gaan hier dan soms naar de film, hapje eten ervoor. Of je probeert elke week iemand uit te nodigen. Wel in overleg natuurlijk, maar gewoon, iets sociaals. Kan ook bij de andere mensen thuis zijn. En vergeet ook niet aan je eigen sociaal contact te denken. Af en toe eens gaan stappen met vriendinnen mag heus hoor, is alleen maar gezond voor de relatie.
Das klote zeg.. Herken het wel mijn zus en haar man hadden dat ook. Nou waren er wel meer dingen die niet lekker liepen! Maar die zijn nu aan het scheiden, mijn zus kon er niet meer tegen. Dat suffe schijndooie bij zijn gezin en bij andere leuk zijn en wel dingen willen doen..
Monkeylove, ik hoop dat het werkt meid! Wel moeilijk om iemand uit zo een negatieve spiraal te halen zeg maar. En goed praten, vraag waarom, ligt het aan jou of weet ik het.. Succes meid!
oh wt vreselijk lijkt me dat! ik zou dan lekker zelf weggaan naar mn vriendinnen... of ze bij mij uitnodigen en er een gezellige avond van maken... !