Ik denk inderdaad dat je per definitie 'goed' kraambezoek bent, omdat je je probeert in te leven in de kraamvrouw en de rest van het gezin! Dingen die mij irriteerden: * mensen die te laat kwamen inderdaad, of erger nog: TE VROEG! Ja, sorry als het niet uitkomt met het ov ofzo, maar dan wácht je eventjes. Tenminste, dat zou ik doen. En dan heb ik het niet over 2 minuten natuurlijk * lang blijven hangen inderdaad. Kopje thee, beschuitje, glas fris, chips, hele kamer één grote puinzooi. Dan opstaan en zeggen: 'nou, daaaag!'. Het mág natuurlijk wel, maar ik bied zelf altijd aan om even op te ruimen. Doe ik eigenlijk sowieso wel, maar zéker als iemand net bevallen is * de baby wakker maken. Ze lag lekker te slapen in haar wiegje en zonder dat ik had gezegd dat dat mocht ging iemand aan haar zitten, waar ze dus wakker van werd. En toen was het: 'oh, ze is nu wakker, mag ik haar pakken?'. Hmmm... nee. * oudste kind negeren of commentaar leveren. Het is voor de oudste behoorlijk heftig, wees een beetje lief. Ja, ze was best druk en moest vaker huilen dan normaal. Maar dat mag als je net een zusje hebt gekregen, ik moest zelf ook veel meer huilen * commentaar leveren op de baby! Serieus, daar werd ik zo chagrijnig van. Wat ik wél heel erg heb gewaardeerd: * mensen die aanboden te helpen en en passent nog even de afwas deden die nog op het aanrecht stond! * mensen die wachtten tot wij zeiden dat ze de baby mochten vasthouden * mensen die eigenlijk meer met Sarah speelden dan dat ze over Julia praatten: Sarah leefde helemaal op! * mensen die echt moeite hadden gedaan voor een leuk cadeautje! Hoeft natuurlijk absoluut niet, maar ik vond het érg leuk.
Ik zie vreselijk op tegen het kraambezoek.. blegh blegh... Ik wil gewoon met ons viertjes zijn, dat weet ik nu al... maar goed. Het hoort erbij zullen we maar zeggen. Maar ik vond het bij onze zoon verschrikkelijk.
Ik zie dr ook tegenop Mijn man noemt mij nu voor de grap mensenschuw, maar het zullen de hormonen wel zijn vermoed ik Ik verwacht alleen niet veel kraamvisite, dus hoop dat het meevalt en dat ik niet verrast word
Ja, je wilt lekker op jezelf zijn. Dat herken ik wel. Begint nu ook weer dat gevoel van te willen cocoonen. En zodadelijk ben je zo enorm druk voor je gevoel, ik wou toen alleen maar rust, en ritme opbouwen met mijn kleintje. Zonder dat ik daarbij rekening met anderen moest houden. maar dat ligt aan mij hoor, absoluut niet aan mijn bezoek. Ik wou gewoon zelf bekijken hoe we de dag doorkwamen, en geen verplichtingen.
Herkenbaar, dat cocoonen ben ik nu ook al aan het doen inderdaad, voel me afwezig. Had ik de vorige keer ook, hopelijk gaat het dit keer iets beter na de geboorte want bij mijn dochter heeft er veel bezoek naast mijn bed gezeten maar ben het grootste deel kwijt/vergeten.
Hier ook erg op mezelf nu Zie bijv. nu al tegen een verjaardag op die nog ff duurt haha Ook gewoon geen zin om vragen over zwangerschap te beantwoorden. (ja het gaat goed, ja kamertje is klaar, nee weten niet wat het wordt, ja spannend, ja het begint op te schieten bla bla) Pffff...
Ooh ja erg hé. Werk gaat je minder interesseren, want er zijn zoveel andere belangrijkere dingen te regelen/doen voor je gevoel hé... Maar goed.. dat is off topic..
Maar meiden dan laat je toch alleen naaste familie komen de eerste week.......de rest wacht dan maar effe toch?
Ja doen we ook. Eerste 2 dagen denk ik alleen mijn ouders en schoonouders + alle broers en zussen met aanhang van ons. Dag 3/4 word geadviseerd niet teveel/geen visite te doen ivm kraamtranen enzo. Ik wacht het wel ff af, maar denk dat we er een rustige week van maken. Rest wacht maar even hoor haha
precies stuur ze iets later hihi...de belangrijke mensen weten het toch al dat je kindje is geboren... Kraamtranen hier nooit gehad ... maar het is gewoon veeeeel fijner om rustig aan te doen in het begin. Wij maakte de fout om 2 vriendenstellen uit te nodigen die totaal niet in de gaten hadden hoe zwaar mijn bevalling was geweest...ze kwamen ook nog sàvonds.....dus niet doen!
Ow ja dat gebeurd ook hoor! zeker weten!! Zeker nu met onze oudste zoon erbij. Rust moet er als eerste komen.
Idd een uur is lang genoeg, vooral niet tussen de middag en s'avonds laat. En ik zou de baby zoveel mogelijk in bed laten, of het moet huilen, maar zeker niet teveel afgeven want de ouders zitten s'nachts met een onrustig kind!
ja het zijn allemaal dingen die je bij je eerste nog moet leren he.....bij een tweede maak je die "fouten" niet meer!
Tip; mensen juist op de tijdstippen uitnodigen dat de kleine slaapt... Heel gemeen hoor.. Maar dan konden ze ff boven het bedje kijken, en dan klaar. Kleintje merkt er niets van, en ik had het gestress ook niet.
waarom zo moeilijk doen danielle...is toch echt jullie kindje en als jij je er niet fijn bij voelt dat iedereen je kindje vast heeft houdt het toch op? Of vindt je het helemaal niks...dus ook niet dat opa en oma hun kleinkind mogen vasthouden?
Is toch niet moeilijk doen? WIl gewoon rust in huis voor kleintje... Dus als kleintje boven slaapt, merkt hij/zij er ook niets van.. Uiteraard geen problemen met familie.
hihih zo bedoel ik het niet....... Ik bedoel juist...doen waar jij je goed bij voelt en geen smoesjes enz...gewoon achter jezelf staan
Ow zo. Nee idd.. dat klopt. Maar mensen komen vaak rond uur of 10. Nou, ff koffie, 11 uur werd zoon altijd wakker voor de fles. KOnden ze dat nog ff zien, en dan weer opzouten.