Waar moet ik beginnen... Ons mannetje is vanaf het begin een moeilijke slaper geweest en heeft lange tijd ingebakerd gelegen... Veel is te wijten aan zijn moeilijke start, gebroken sleutelbeentje, verborgen reflux (zantac) en koemelkallergie (neocate) maar de laatste weken / maanden is het 's nachts een drama... Overdag gaat het nu best goed, hij doet 3 slaapjes, afwisselend in tijden / lengte en niet op vaste momenten maar wel altijd in zn eigen bed. Zijn schema ziet er nu ongeveer zo uit, maar dat kan nog weleens wisselen: 6.00/6.30: wakker 7.00/7.30: fles 180+6 8.30: broodkorst 9.00-10.15: slapen 11.00: fles 180+6 12.30: fruit (vers) 13.00-14.30: slapen 15.30: fles 180+6 17.00: warme hap (vers) 17.15-18.00: slapen 19.00: badje 19.45: fles 210+7 20.00: naar bed En dan begint het... Hij wordt standaard iedere 2/3 uur (klaar)wakker bij een goede nacht en ieder half uur / uur bij een slechte nacht... Soms is even troosten genoeg, maar soms moet ik hem bij me nemen en slaapt hij nog even verder, alleen dan het volgende probleem, hij wil weer 2 nachtflessen en gaat gewoon niet meer slapen zonder... Hij is klaarwakker, ik kan rondjes lopen wat ik wil, maar slapen zonder fles, ho maar... Vannacht was het half 12 en half 5 een fles en daarna slaapt hij dan met geluk weer een paar uurtjes, maar daar gaat dus heel wat gehannes aan vooraf... Ik ben echt aan het eind van mn latijn, hij hoeft van mij niet door te slapen, maar ik krijg al weken / maanden niet meer dan max 2/3 uur slaap achter elkaar met een beetje geluk, sommige nachten slaap ik helemaal niet... Mijn man heeft een drukke baan en studie en trekt het niet om heel de nacht met hem op te lopen en slaapt dus ook vaak op de bank om aan zn rust te komen... Wat ik al geprobeerd heb: Geen fles, uren met hem oplopen, slaapjes overdag inkorten, meer / minder bijvoeding aanbieden, samen slapen (soms pikt hij dit wel, soms niet), even (minuutje) laten huilen, maar dat gaat al snel over in krijsen, kleinere / grotere flessen, warmer / kouder kleden, ander deken, andere knuffel... Ik weet het niet meer... Is er misschien iemand die nog tips heeft, of mee kan kijken naar ons probleem? Ik moet in juli pas weer naar de kinderarts, maar je kan me inmiddels opvegen, ben zo verschrikkelijk moe...
Het spijt me Mango, ik heb geen tip voor je. Alleen maar herkenning! Onze zoon slaapt inmiddels bijna altijd door, maar dat is pas zo sinds een maand of 2-3. Ik weet hoe moe je bent! De enige tip die ik je mee kan geven: laat hem toch af en toe een nachtje logeren als dat kan. En 'gebruik' je man in de weekenden zodat jij in ieder geval kunt uitslapen. Verder las ik laatst een prachtig stuk tekst van een moeder die in een soortgelijke situatie heeft gezeten. En zij schreef dat het voor haar uiteindelijk heeft geholpen om te stoppen met het tellen van de uren. Toen ze er eenmaal niet meer mee bezig was hoe kort zij sliep en hoe lang ze wakker was, kon ze het beter volhouden. Ik denk dat daar wel een kern van waarheid in zit, maar het lijkt me ook verschrikkelijk moeilijk!
Ach meid, wat vervelend voor jullie! Ook ik heb niet echt tips. Heeft 's nachts toch weer inbakeren misschien zin? Kan hij zelf al draaien? Ik weet dat velen buikslapen afraden, maar mijn meisje sliep al vrij vroeg op haar buik en dat ging heel wat beter dan op de rug. Mischien heb je hier niks aan, maar probeer even met je mee te denken. En inderdaad, misschien eens een nachtje je mannetje ergens laten logeren. Dat voelt misschien niet zo leuk, maar dan kan jij ook weer even bijtanken!
Hier ook een en al herkenning. Zoontje (met dezelfde naam trouwens ) sliep tussen de 3 en 7 maanden zo'n 3 uur per nacht. Inderdaad met goede nachten om de 2,5 uur wakker en bij slechte nachten elk half uur. We waren gesloopt en ik heb echt alles geprobeerd. Mijn man sloeg echt door door het slaapgebrek, wat een drama... Uiteindelijk zat ik huilend bij de huisarts en hij gaf aan dat we hem uit logeren moesten brengen. Zodat wij bij konden slapen en hij uit 'de stuatie' was. Wonder boven wonder ging het ineens van de 1 op andere dag beter en sinds 2 maanden slaapt hij door. Was echt toeval, en geen idee wat er nou al die tijd was want overdag sliep hij goed en was hij supertevreden. Ik kan je helaas geen tips geven maar wil je wel heel veel succes wensen! En probeer hem inderdaad een paar nachten te laten logeren.
Heel herkenbaar! Hier begint er de laatste weken verbetering in te komen. We horen hem nog wel elke nacht, maar hij kan 9 van de 10 keer zelf weer in slaap komen. (we horen inmiddels aan de manier waarop hij jengelt/huilt wel of het nodig is dat we komen) Nou heeft hij een vrij luide stem, dus als hij 1 kreetje slaakt en vervolgens verder slaapt, lig ik alweer wakker, haha. Maar het is al een stuk beter dan uren wiegen/lopen, etc. Wat ik deed/doe tegen die ontzettende vermoeidheid is: af en toe vrij nemen op ma/di/wo. Op deze dagen gaat hij naar het kdv of naar opa en oma en dan kan ik de hele dag slapen En soms blijft hij een nachtje bij opa en oma logeren. Heerlijk om vooral weer eens te kunnen uitslapen! In het begin ging m'n moeder wel eens een paar uur met hem wandelen in de wagen op m'n vrije dag of in het weekend en dan kon ik ook even een dutje doen. Hopelijk heb jij ook hulptroepen die je in kunt schakelen of ben je in de gelegenheid eens vrij te nemen als je zoontje bij oppas/kdv is... Sterkte!!
Bedankt voor jullie reacties meiden... Soms is het al genoeg om te weten dat je niet alleen bent in je ellende... Uit logeren, gaat hij 30 april... Kan er nu al zo naar uitkijken (slecht he... ) !!!! Ik doe mijn ouders geen groter plezier dan mn jochie daar te brengen dus dat zit wel goed, daar slaapt hij ook veel beter, en zo krijgen wij idd ook wat rust... Ik zit iig tot eind mei nog doorbetaald thuis, daarna moet ik weer aan de bak, maar mijn netwerk is hier in de buurt niet heel groot, dus ik heb niet iemand waar ik hem overdag heen kan brengen om er zelf even opuit te gaan... Gelukkig gaat het overdag goed en is hij mister tevreden himself, dus dan is er rust in huis. Klokkijken, daar ben ik inmiddels mee gestopt, niets is zo frustrerend als ieder uur van de klok zien zonder te slapen... :x Het enige wat ik in de gaten hou is dat er niet te kort tijd zit tussen de troostflesjes. Ook fijn om te weten dat het over gaat, ooit... Ik geniet intens van mn mannetje, maar die nachten zijn zo slopend!
Heb je de oortjes al eens na laten kijken? Bedje beetje omhoog aan het hoofdkant? Ven je weleens met je kindje naar de osteopaat geweest?
Ja, oortjes meermalen laten checken, niks aan de hand... Bedje staat idd behoorlijk schuin, ivm zijn reflux maar ook voor de evt. druk wat toch op zn oortjes staat... En ostheopaat zijn we ook geweest, toen hij 2 mnd oud was ivm het vele krijsen, maar die kon toen niets voor ons betekenen aangezien hij geen blokkades kon vinden... Misschien nog een keer proberen? Hij heeft trouwens nog geen tanden, maar het lijkt me toch niet dat daar weken van ellende aan vooraf kan gaan, of wel?
jawel tanden kunnen weken problemen geven helaas daarnaast leg je hem op zijn rug neem ik aan? heb je hem als eens op zijn buik gelegd?
Heb je wel eens een speentje geprobeerd? Dat kan weleens troost geven voor de kleine. Verder wil ik je heeeeellllllll veeeeeeelllllllll sterkte wensen.
O Mango, nog steeds slaapgedoe. Zucht, wat vervelend. Ik weet hoe moe je bent. Ik heb geen tips voor je. Hele dikke knuffel meid!
Als het tanden zijn dan gaat het ook weer over toch, misschien daar maar 'gewoon' op hopen... Ik leg hem idd op zijn rug in bed, buikslapen deed hij alleen als klein ukkie, nu is buikliggen feest, hij doet zelf ook geen pogingen om op zijn buik te gaan liggen in bed trouwens, als hij wakker is wel, dan ligt hij alleen maar op zijn buik... Ach, ik weet dat accepteren waarschijnlijk het key-word is, maar ik zat er vanmorgen zo doorheen dat ik even mn verhaal kwijt moest...
kwam ook bij me op: hoe is hij als je hem op zijn zij of buik legt? Verder, google eens op 'high need baby', dr William Sears heeft daar veel over geschreven en geeft in zijn boeken goede handvaten en overlevingstips voor ouders.
Thanx... Ja, echt heel vervelend, nog steeds drama, gaat het 1 nacht goed, daarna weer minimaal een week ellende... Hoe gaat het nu bij jullie?
Ik heb geen speenkind, hij kreeg als kleintje borstvoeding en moet sinds die tijd ook van geen speen weten... Allemaal al uitgeprobeerd, heb een bak vol ongebruikte spenen staan, hihi! Vind het ook niet erg hoor, want hoef het dus ook niet af te leren, maar soms zou het wel makkelijk zijn...
Heel wisselend. Mijn zoons werken af en toe in ploegendiensten. Echt om gek van te worden. Door het vele slaapgebrek ben ik enrom vergeetachtig, kan me slecht concentreren en voel ik me af en toe enorm K. We worden geleefd.
Dankje, dat zal ik eens doen... Ik denk ook wel dat daar een dingetje zit hoor, hij is supersensitief, neemt alles in zich op en wil overal bij zijn, aan voelen enz.... Hij slaapt bij mij in bed vaak prima, maar niet altijd, anders had hij daar zijn vaste plekje gekregen... Zijn bed staat overigens ook op onze slaapkamer.
Jeetje, en jij hebt er 2... Volhouden en maar door blijven gaan, we kunnen niet anders toch? Het gaat wel een keer beter worden, dat weet ik zeker... Knufff
Ohé en zoek eens op kiss syndroom. Babys die een lastige start hebben gehad, tangverlossing , gebroken botten etc. hebben daar kans op. Maar dat is gelukkig goed behandelbaar.