wie rond 30 en ook in of na ronde 7?? - Deel 2

shit meiden.....zit ik net op het forum en lees ik het verhaal ''de andere kant van het verhaal''. Kijk maar onder het forum ''vruchtbaarheidsbehandelingen''. Word je niet blij van.....Slik.....ik ben al zoooo aan het twijfelen want ik durf echt bijna niet die hele &8^&($($ ICSI te gaan starten. Sorry hoor, zit hier ff te janken. Ik ben er soms bijna klaar mee; wil gewoon kappen met dat gekl**t......soms heb ik ook een totale aversie bij het hele zwanger-kinder-mama- gebeuren; bizar he??!

@djuuzie: babyshower..hmm...ik ben tegenwoordig super egoistisch; alle kraambezoekjes skip ik. Ik denk zelf dat ze me toch niet echt zullen missen in alle drukte. Maar ja, een babyshower....tja, ik ken het niet zo van vriendinnen, gelukkig. Misschien moet je gewoon lekker doen wat JIJ wilt???

@maria: ja, klopt, wij zijn allemaal rond de 30 dus ik snap dat je bij ons aansluit!

@nienttje: hoe spannend..ppfff, hoe hou je het vol??

@jessie: heb de foto gezien van de kleine. Erg guitig gezichtje!

 

@jessie: ja, ik weet het; het is maar één kant van de medaille.....maar ik ben een risico-mijdend type dus vandaar dat ik er toch wel weer van ''schrik'' en het mijn twijfel gaat versterken

ja, we hebben het er wel een beetje over wat we doen als het niet lukt. Als het aan manlief ligt, dan is het leven ook te doen zonder kids. Stiekem denk ik wel's dat hij het ook ''best'' zou vinden als ik nu zou zeggen: ''we stoppen''. Hij ontkent dat in alle toonaarden maar eerlijk gezegd denk ik toch dat hij zich er goed bij neer zou kunnen leggen; hij zou het verdrietig vinden maar het leven gaat voor hem wel door.

Ik denk dat we na een mislukte behandeling ook gewoon even helemaal stoppen. Ik sta nog steeds niet open voor adoptie, want anders had ik me allang opgegeven (ivm wachttijd). En donorzaad is voor ons al helemaal geen optie; dat verandert ook niet. Dus tja, bij mislukking van behandeling zullen we waarschijnlijk moeten gaan wennen/verwerken van definitieve kinderloosheid

 

@Djuuzie Ik hoop zo dat we deze keer ook cryo's zullen hebben, dan heb je toch wat achter de hand als het mislukt..

@nana1980 In het begin las ik ook veel op internet en dan schrik je inderdaad van wat je allemaal leest.. Heb vaak huilend zitten lezen en toen ben ik er mee gestopt! Zelf heb ik alle 3 de keren nergens last van gehad, echt helemaal nergens, alleen net voor de punctie een beetje pijn in mn onderbuik omdat er toch tig eicellen aan het rijpen zijn.. Tuurlijk zijn die hormonen niet goed voor je maar je spuit ze maar een dag of 10..

Mijn man vind die hele medische molen ook helemaal niks, hij doet het echt voor mij.. Als deze poging mislukt dan zou ik denk ik toch wel voor adoptie willen gaan, je helpt er toch een kind mee, die krijgt een betere toekomst.. Mijn man is alleen bang dat hij een kind van een ander nooit als eigen kind kan zien..

Laat je niet gek maken door wat je allemaal leest, misschien is het een idee om tijdens de prik instructie je twijfels en vragen met de verpleegkundige te bespreken?

Mijn schoonzusje is op dit moment zwanger, best lastig, ik kan alleen maar naar haar buik kijken.. Toch geniet ik altijd weer van mn lieve neefjes en nichtjes! Ik geef zondagschool en tijdens dat uurtje zijn het echt mijn kindjes, ik ben dol op hen en zei op mij, ze komen zelfs doordeweeks bij me langs

 

@ Maria: een cryo lijkt me inderdaad ook een heel fijn gevoel. Het is best heftig om elke keer opnieuw alles te moeten doen. Hebben jullie er bewust voor gekozen om er 1 terug te laten plaatsen? Of was dat op advies van de arts?

@ Djuuzie: ga ongi ga ongi! Zo ff gestuurd! . Hmm ja zo'n babyshower. Ze zeggen dat je het best kunt gaan na een terugplaatsing, dan kan je meer hebben. Maar wij hadden er zondag een en zijn niet gegaan. Totaal geen behoefte aan, ik doe zulke dingen niet meer voor een ander, wij zijn daar 'egoistisch' in geworden.

@ Nana: had het voor de helft gelezen. Maar wat ik wel moet zeggen en wat Maria ook al zegt: lees niet teveel over de behandeling.
Tis wel anders als je denkt dat het voor je man niet zo nodig hoeft. Maar misschien is dat zelfbescherming en is hij bang om voor zijn gevoel te falen?
Mijn man zou het liefst alles van me over nemen, operaties, hormonen, punctie enz, hij voelt zich machteloos.

@ Jessie: wat een schatje!! Hij ziet er wel ontspannen uit tijdens de massage, ging in het begin toch niet zo goed?

 

thanx voor jullie reactie, meiden. Inderdaad moet ik me niet gek laten maken. Ik ga ook gewoon ''door'', hoor. En inderdaad wat vragen stellen bij verpleegkundige.

Maria, je geeft zondagsschool; ik vermoed dat jij gelovig/christelijk bent (want zondagsschool hoort bij kerk)?? Ik namelijk ook.....mag ik vragen naar je kerkelijke achtergrond of vind je dat te prive/niet relevant?

 

@ Nana: Kan me voorstellen dat je schrikt van zulke verhalen.
Ik heb het ook gelezen, echt vrolijk wordt je er niet van. Ik heb mijn gyn een tijdje geleden gevraagd naar de medicijnen en ze heeft me verzekerd dat ze veilig zijn. Dus daar vertrouw ik maar op.

@ Djuuzie: Nog steeds aan het wachten tot je ongi komt? Wat duurt dat dan lang he!

@ Nientjje: Spannend, nog steeds in de wachtweken! Wanneer mag je testen?

@ Jessie: Leuk die foto van Tim!

@ Maria: Welkom! Dus jullie gaan al de 4e poging doen.
Ik had wel eens gehoord over hormonen voor mannen. Wel fijn dat die hormonen wel helpen bij je man.

Hier ook al weer 5 dagen geleden gestart met de Deca, dinsdag hebben we de uitgangsecho gehad, zag er ook allemaal prima uit, er lagen er weer een gezellig aantal klaar. Dus we kunnen weer van start met de Puregon op 11/4, de dosering is de eerste 3 dagen 100 en daarna moet ik 91 gaan spuiten. Wel heb ik weer een extra vroege follikelmeting op 17/4 om te kijken of het niet uit de hand loopt.
Heb er veel vertrouwen in!

Groeten Gwen

 

Meiden ik kan het niet geloven. Vanochtend bloed laten prikken en vanmiddag een telefoontje uit Gent: Ik ben zwanger!!!!!!!!!!!!

 

Dank je wel, lief van je!
Het is zo onwerkelijk.

 

Nientjje, ik heb al die tijd nog meegelezen en meegeleefd; ik ben zo blij voor je VAN HARTE GEFELICITEERD!!!!

 

Oh nientje wat gaaf!!!!!!!!!!!! GEFELICITEERD!!!!!!!
Mijn hart sloeg even over toen ik je berichtje zag staan. Ben zo blij voor je!!!!

Vergeet niet de ongi mijn kant op te sturen, hij is er namelijk nog niet

Kom als het lukt van t weekend nog even reageren. Maar moet t paasweekend werken dus weet niet of het lukt.

Fijne paasdagen!

Liefs, Djuuzie

 

Nienttje WAUW!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ben even sprakeloos.....Dit is super zeg!!!!! Je hebt het geflikt!!!


GEFELICITEERD!!!

 

@Nientjje Gefeliciteerd!!

@nana1980 dat klopt idd, ik ben lid van de protestantse gemeente hier en jij?

 

ehm...ingewikkeld verhaal: opgegroeid in wat nu PKN is (Hervormd Ger Bond) en nu kerkend bij een conservatief evangelische gemeente. Maar heb inmiddels veel mensen uit verschillende kerkelijke achtergronden ontmoet en ik geloof erg in interkerkelijke activiteiten waar men elkaar vindt in de overeenkomsten die er zijn!

 

Bedankt voor jullie lieve reacties .

@ Repelsteeltje: leuk dat je nog meeleest. Hoe gaat het met je? En met jullie dochter?

@ Djuuzie: is het er nog niet? Heb het toch echt naar je gestuurd . Of ben je inmiddels ongesteld geworden? Werk ze dit weekend.

@ Nana: nog 2 dagen, heb je er zin in? Klinkt misschien stom, maar ik had altijd zin in die afspraken, dan gebeurde er eindelijk eens iets. En dan achteraf enorm moe zijn van alle informatie .

@ Jessie: heb vanochtend een test gedaan en dat was super. Alleen dat bevatten moet nog komen hoor .

 

Hi dames,

Hier even een korte update van mijn kant; met ons gaat alles goed. De kleine meid is alweer ruim zes maanden en is een rustig tevreden meisje. De eerste maanden na de geboorte vond ik best zwaar (herkenbaar Jessie?) en als je weer begint te werken is het ook best wennen (vooral doordat je toch vaak te weinig slaap krijgt). Maar inmiddels zitten we een beetje in een ritme en ik moet zeggen hoe ouder ze wordt hoe leuker, omdat je nu steeds meer interactie krijgt.

Djuuzie, Nana en Gwen; veel sterkte de komende periode in het traject dat voor jullie ligt.

Jessie: gaat alles goed met de kleine man? Ben jij nog met verlof of al begonnen?

Nientjje: ik kan me voorstellen dat het nog allemaal heel onwerkelijk is en geloof me dat blijft nog wel even maar geniet ervan en ik wens je een hele voorspoedige zwangerschaps!

 

@ Nientjje: Van harte gefeliciteerd. Echt helemaal super, kan me heel goed voorstellen dat je het zelf nog niet echt kan bevatten!

@ Nana: Morgen hebben jullie de prikinstructie, wel fijn dat er nu iets gebeurd, dan komt het traject weer iets dichterbij. Weet je nu al wanneer je gaat beginnen of hoor je dat daarna?

@ Djuuzie: Is je ongi er al? Wat duurt dat wachten toch lang he?

@ Hier: Woensdag beginnen met de Puregon. Ik moet zeggen dat ik het allemaal best zwaar vind, het eerste traject had ik echt zoiets van dat doen we wel even. Maar door alles wat we afgelopen 2 trajecten hebben meegemaakt is het allemaal wel erg moeilijk en ook erg onzeker. Ik maak me soms best druk om hoe de kwaliteit van m'n eicellen dit keer zal zijn. De kliniek heeft ook geen zekerheid dat het dit keer wel goed zal gaan doordat ze de hormoonwaarden gaan bepalen. Het gaat nu een beetje met ups en downs.
Maar ik moet wel zeggen dat ik het volste vertrouwen heb in onze kliniek, we gaan er gewoon weer voor.

Groeten Gwen

 

@ Repelsteeltje: fijn dat je nu een ritme gevonden hebt. Kan me voorstellen dat het best zwaar was, want je had toch ook zwangerschapsvergiftiging? En het zal toch wel even wennen zijn. Leuk dat je ons even een update gegeven hebt .

@ Gwen: Dank je wel .
Woensdag dus weer starten. Snap wel dat je er tegenop gaat zien, tis ook niet niks elke keer. Vorige keer natuurlijk ook nog de punctie gehad, dat maakt het extra zwaar. Maar fijn dat je wel vertrouwen hebt in het ziekenhuis, dat is heel belangrijk.

@ Nana: veel succes vandaag.