Waarom niet gewoon voorleggen aan je leidinggevende? Met de vraag: Wat vind jij? Als je al aangeeft dat je NIET gaat solliciteren als zij dat vreemd of vervelend zou vinden, dan kan dat toch geen kwaad? Als ze aangeeft dat ze je volledig begrijpt, dan kun je altijd alsnog gan solliciteren.
teamcoördinator, nu beter? ik doelde gewoon op degene die boven mij staat, ik kom van België en bij ons staat ''(moeder-)overste'' voor de non die het meeste te zeggen heeft in het klooster, en vermits het vroeger allemaal nonnen waren die in de zorg werkten (ten minste toch in de instelling waar ik werk) wordt dat spreekwoord nog steeds gebruikt.
Als je in principe hier wilt blijven werken dan zou ik het echt niet doen, niet als je nog maar zo kort in dienst bent en aangegeven hebt dat je de reistijd geen bezwaar vindt. Je krijgt toch een 'kanttekening' Ik begrijp het echt helemaal en als het niet een interne vacature was zou ik het ook gewoon doen maar in dit geval niet. Of je moet die andere echt heel, heel graag willen dan zou ik er voor gaan en realiseren dat je een risico neemt.
Ik zou gewoon eerlijk zijn en zeggen dat de lange reistijd toch zwaarder valt dan gedacht en met de stijgende benzine prijzen steeds duurder wordt. Dit is toch zo dus ik kan me niet voorstellen dat je leidinggevende dat niet begrijpt.
Ik denk toch dat je meer overhoop haalt door het van te voren met je teamleidster te epraten dan dat je dat niet doet en pas bespreekbaar maakt als je zeker weten de andere baan hebt. ik kan het begrijpen als je zegt dat je de goede vrede wilt bewaren met je teamleidster, je hebt het tenslotte nog steeds naar je zin. Maar uiteindelijk werk je voor je zelf, voor je gezin en is je gezin en het praktische rondom je gezin toch belangrijker dan de mening van je teamleidster, toch??!! Ik zou solliciteren en pas als je uitzicht hebt op de andere baan zou ik het bespreekbaar maken met je teamleidster. Ze zal het ongetwijfeld begrijpen. Leuk vinden is wat anders, maar nogmaals: je moet voor je zelf kiezen!! Ik vond de tip van het bespreekbaar maken en het over je resiskosten en flexibele werktijden hebben ook een goeie. Al hou je dan toch de extra reistijd...
Het is een interne vacature hé! Daarbij wordt bijna altijd advies gevraagd aan de betreffende manager/teamleider...
ow, in dat geval zou ik er wrs nog minder zwaar aan tillen! Je valt de organisatie niet af, het is sowieso al niks persoonlijks... En ze hebben vast wat positiefs over haar te melden!!
Ik zou echt solliciteren! De banen liggen niet voor het oprapen en je gaat niet alleen weg voor de reisafstand je noemde ook wat andere dingen op. Jij kan zelf het beste bepalen hoe jou werkgever zal reageren op dit nieuws. Je bent echt niet verplicht om daar te blijven omdat je er nog maar net werkt, jij en je gezin staan voorop. Succes met je beslissing. En wat je ook doet volg je gevoel....
Ik zal vast de hele horde over mij heen krijgen, maar ik vind persoonlijk dat je als werknemer behalve rechten ook zeker plichten hebt. En als je een commitment hebt gemaakt dat je daar graag wilt werken, ondanks de reisafstand, dan heb je m.i. ook de plicht om dat waar te maken. Ik lees zo vaak dat de werkgever niet moet zeiken of geen recht heeft, ik ben dat zeker niet met je eens. Een werkgever steekt tijd, geld en energie in nieuwe werknemers om hen te trainen, in te werken, te coachen in hun nieuwe functie. En niet is zo erg dat wanneer je een werknemer, die je zelfs van te voren heeft beloofd dat reisafstand geen probleem is, weg wil omdat er dichterbij opeens wel iets te vinden is. Enig idee hoe dat overkomt bij een werkgever? om al helemaal niet te denken wat je nieuwe interne manager zou denken daarover. Het pleit niet in je voordeel, ik zou althans grote vraagtekens zetten bij de wens om te solliciteren. En wat als ze niet wordt aangenomen (en die kans acht ik best aanwezig), hoe zou dat overkomen bij je collega's? en bij je manager? Ik zou ook vraagtekens zetten bij je motivatie om te werken bij de afdeling. Zeker omdat TS het naar haar zin heeft, en ook maar net is begonnen bij deze werkgever zou ik serieus nadenken voordat je dit zou doen. Nee, banen liggen niet voor het oprapen en juist daarom zou ik ervoor kiezen om niet te gaan solliciteren.
Hoi Dames, Ik heb de knoop doorgehakt en heb besloten niet te gaan solliciteren! Pff, een hele last viel van me schouders af en het merendeel waarom ik dit besloten heb is wat Suzq hierboven beschreven heeft. De kans dat ik wordt aangenomen is ook relatief klein en ik kan me niet inbeelden hoe ik me dan weer moet voelen als ik terug op de werkvloer kom. Bedant voor al jullie reacties en goed bedoelde adviezen.
Ik denk dat dit een hele goede keuze is! Er komt weer een keer een kans die je dan met 2 handen kan grijpen.
Goede keuze! En idd wat Butterfly zegt, er komt vanzelf weer een nieuwe kans en die kun je dan aangrijpen!