dank je wel voor de uitleg senna. snap het nu wel wat beter denk ik. hoewel ik nog steeds niet kan indenken dat er hier ooit nog een 3e komt. het schuldgevoel naar onze 1e is ook zo onwijs groot merk ik. dat speelt ook mee natuurlijk.
net terug van de controle.....ik voel me K*T en dat is nog zachtjes uitgedrukt. voel me zo klein en waardeloos op dit moment. daar gezegd dat ik het dus echt niet meer trok en doodop was, weer veel aan het overgeven was en misselijk. overleg met gyn geweest. zegt-ie je krijgt doorverwijzing naar de internist, want misschien heb je wel maagzweer ofzo. maar medicatie verhoging doen we niet want het heeft niets te maken met de zwangerschap. want het is raar dat het beter gegaan is en nu weer slecht !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! o meiden, heb bij thuiskomst gejankt...en begin zo weer. voel me zo waardeloos nu. ben echt weer huisje van de baby en ach als dat instort is het niet erg als het met de baby maar goed gaat. de baby ligt trouwens nog in stuit, maar niets om me druk om te maken want die kon nog draaien. nou maak ik me daar ook echt niet druk om, maar wel om dat ik me gewoon op voel. tis einde oefening wat mij betreft. ik weet dat de baby nog moet blijven zitten, maar het liefst zou ik vandaag nog bevallen zodat ik weer iets kan. sry voor de ego berichtje, maar echt meiden, voel me zo genegeerd ook in mijn zijn en gewoon ja K*T. niemand kan helpen terwijl ik dat zo nodig heb. daarbij ook nog eens dat ik al niets thuis doe als halen en brengen van mijn zoon naar school. en tussendoor heel af en toe probeer ik iets kleins te doen, maar meeste van de tijd lig ik op de bank met de laptop of tv kijken. ik ben zo toe aan iets doen. mijn geest plat hier ook enorm van af. nogmaals sry.......
oja 1e afspraak bij de internist is met veel mazzel over 2 weken na de volgende controle bij de gyn. dus de komende 2 weken moet ik maar uitzoeken hoe en wat met mezelf....heb zo duidelijk aangegeven er helemaal doorheen te zitten. oja ze hebben ook bloed geprikt (kalium, calcium, chloor, b12 (op eigen verzoek), en nog iets). mijn bloeddruk was zoals altijd in de zwangerschap. hartje van de baby was sterk hoorbaar met 133 slagen gemiddeld per pminuut. dat ik sterretjes zie regelmatig of dreig flauw te vallen ja dat kon wel eens zo zijn !!! grrrr ja ben boos, teleurgesteld, verdrietig maar dat snappen jullie wel.
lieve krumfrum wat heb ik het te doen met je En sorry dat ik het zeg maar wat een waardeloze gyn heb je. hoe is het met de rest van de meiden. denk aan jullie
zo kan me goed voorstellen dat jij je niet begrepen voelt en niet van de misselijkheid en braken en ook niet van het lichtzijn in je hoofd. ik word het ook altijd zo zat dat ze zeggen dat hier weinig aan te doen is. heb je nu meer last van maagzuur of is het gewoon het zelfde. ik lees namelijk wel eens van meiden die later in hun zwangerschap opeens weer maagzuur hebben omdat kindje erop drukt in jou geval kopt. antagel heeft mij voor maagzuur heel erg geholpen. hier gaat het redelijk moet zeggen dat ik vandaag weer een mindere dag heb weet niet waarom mijn buik doet pijn rommelende darmen en daar word ik misselijk van.
krum; lieverd, wat las ik een herkenning in je verhaal zeg! IK heb dat gevoel ook zo erg. Maar den aan je kindje en weet dat het veeeeel beter is als ze nog even zitten. IK heb er ook veel moeite mee hoor, zeker op de dagen dat ik enorm misselijk ben en veel moet spugen! sterkte meissie
bb, ja tis ook zoveel beter als de kleine blijft zitten. en hij/zij blijft gewoon ook nog heel veel weken lekker veilig bij me. maar gewoon het feit dat de gyn zegt we doen niets (geen medicatie verhoging of iets anders) want het kan eigenlijk niet van de zwangerschap zijn !! dat deed me zo'n pijn. internist, prima als er iets is. maar dit voelt zo zinloos omdat het bij mijn 1e net zo ging. heb toen zelfs tegen het einde op de huisartsenpost gezeten savonds laat omdat ik alleen nog maar bloed kon overgeven (keel en slokdarm helemaal kapot). en enkele minuten na de bevalling nergens meer last van wat misselijkheid en overgeven betreft.
ja meiden het is echt allemaal niet niks het doet me zoveel dat jullie hele zwangerschap eigenlijk in het teken heeft gestaan van die misselijkheid wil jullie toch even hele dikke knuff geven
bij mij word er ook niks meer mee gedaan..... ze horen het "gezeur" ALLEEN aan..... en ik ben indd ook naar internist gemoeten. sterkte lieverd
senna las net nog even je verhaal naar kuf maar je stoot mij er niet mee voor het hoofd het is toch iets hoe je zelf beleeft. ik heb het bij mijn eerste ook niet de gehele zwangerschap zo erg gehad wel had ik pas na de bevalling dat ik dacht he he kom maar op met eten enz. nu ik weer zo misselijk ben geweesd zeg ik echt nooit weer. tuurlijk ben ik blij met een gezond kindje maar op is op. denk niet dat ik het nog een keer overleef, maar dat is natuurlij puurr mijn gevoel en daarin kan je van mening veranderen. bb bij jou ook nog alles binnen goed hoor. ik heb echt respect voor jullie.
raar he bb dat ze gewoon niets doen. stom dat ze ons gewoon zien als huisje en dat was het. wat had de internist bij jou te zeggen? ga er eerlijk gezegd van uit dat de internist bij mij het totaal zonde van zijn tijd vindt (net als ik dat vind). leef momenteel op rice crispies, warme melk (gaat niet altijd goed) en thee. de rest is vooral blik op oneindig en eten/drinken en hopen tegen beter weten in. maar goed, probeer het maar van me af te zetten dat ze me niet serieus nemen door te denken aan de leuke dingen. maar moeilijk is het wel. moet zoveel missen van mijn zoon. leuk dat hij zoveel met papa doet. maar als hij weer eens zegt mama ik ga ergens anders zitten als jij zo spuugt of als hij bij opstaan al vraagt wanneer papa eindelijk thuis komt zodat hij samen kan spelen dan doet dat wel heel erg veel pijn ! nee, echt hier geen 3e meer. zeker niet ! althans niet gepland zeg maar.
bb, nog een dagje en je mag in jullie eigen ziekenhuis bevallen van jullie 2 wondertjes !!! super dat ze al die tijd lekker bij mama zijn blijven zitten. hoe gaat het nu met misselijk/overgeven? en titus? hoe gaat het bij jou? zit er al wat verbetering in? en de andere meiden die hier schreven/lezen...hoe gaat het met jullie?
Hoi meiden, hoe is het hier? Na de bevalling van de tweede is het gelukkig wel na een paar dagen weggetrokken de misselijkheid. Was al bang dat het net zoals bij de eerste maanden zou duren. Ik ben nog wel misselijk, maar hoef niet meer te spugen! Jeeeeh!! Hopelijk ben ik nu wel echt hersteld als ons ukje mee naar huis mag komen!
hier gaat het redelijk gisteren had ik een mindere avond en dag. dacht ga een kijken of ik kan afbouwen met de medicatie ging eigenlijk steeds zo goed alleen in de ochtend nog spugen, maar dat was het hem toch niet denk of er was wat anders maar gisteren avond moest ik toch weer spugen. vanmorgen merk ik dat dan nog wel in mijn buik maar goed. denk dat ik toch ook stiekum een beetje zenuachtig ben aan gezien ik vandaag mijn termijn echo heb. hoop dat ik iets verder ben scheeld dan toch weer maar goed we zien het wel. wat ik heel erg heb is dat ik denk pffffffffff ik moet nog zo lang hebben jullie dat ook? bb mocht toch al met 32 weken in haar eigen zkh bevallen? ze is nu bijna 34 wk wel goed trouwens nog twee weken en dan mogen ze echt komen.
Heej jazz, is dr een reden dat het bij jou zo vroeg begonnen is? Hoe is het nu met je? Wel ff schrikken denk ik he? Nog steeds misselijk dus, oeh Ik hoopte dat het meteen na de bevalling weg was maar dat hoeft dus niet.... brrrr
Spannend meid! Waars. komt het dooor de medicatie dat het wat beter gaat.. Ik wilde ook een keer afbouwen en was meteen foute boel. ik mocht ineens indd wel weer al met 32 weken in eigen zh. Er werden door 2 mensen andere dinge gezegd. Maar vanaf 32 mag het. Ik ben morgen 34 weken indd en heb zelfs al/nog dat ik denk HELP IK MOET NOG ZOOOO LANG!! dus jah ik heb dat ook....
@ bb. Ik slikte al sinds 17 weken weeenremming. Door mijn baarmoederafwijking kreeg uk ruimte tekort en ik had per dag soms 100 of meer harde buiken. Op een dinsdag (precies 2 weken terug!) kreeg ik weeën. De ontsluiting stond een dag stil, maar op donderdagochtend bleek dat het toch niet meer te redden was. (ik bleef weeën houden ondanks infuus en had bijna 4 cm ontsluiting). Dus in de ochtend dat ik 33.4 was is ukje gehaald met een keizersnede. Het was zeker even schrikken. Met mij gaat het redelijk. Nog wel wat last van buik, maar ik doe dan ook alles weer inclusief de zorg van zoontje 1 en 2 keer per dag naar zoontje 2! Hij doet het erg goed. Ligt al in de wieg, is van de monitor af en hoeft dus alleen nog maar echt goed te leren drinken. Hopelijk duurt dat niet meer zolang.. Ik mis hem heel erg en ons gezinnetje heeft het best zwaar. Heen en weer gereis, nog een peuterpuber van volgende week 2 jaar.. Na de KS hebben ze me nog een paar keer primperan toegedient via infuus, omdat ik moest spugen. Nu is mijn eetlust terug, maar veel dingen vallen nog verkeerd. Vorige keer duurde het ruim 10 maanden voordat alles weer goed was met de misselijkheid. Hopelijk dit keer 10 dagen
jeetje nog na de bevalling misselijk....heftig. bij de 1e was ik er gelijk na de bevalling vanaf. wel nog erg rustig aan doen met eten enkele weken, maar niet meer misselijk of overgeven. jazzlyn gefeliciteerd met de geboorte van ukje !!! hoop dat je deze keer inderdaad sneller van de misselijk af mag zijn. en dat ukje snel thuis mag komen. is dtoch een stuk minder belastend. bb, hier zeiden ze bij de 1e dat vanaf 34 in het eigen ziekenhuis bevallen kon worden. en voor die tijd zou ik naar academisch zkh hebben gemoeten (had vanaf 22 wkn al weeen). vandaar dat ik dacht dat je vanaf morgen in je eigen zkh mocht bevallen. titus, niet te snel afbouwen hoor. en succes bij de echo. ga duimen dat je gewoon verder bent. hihi dan lijkt de weg naar het einde wat korter.
Hoi Meiden, Inderdaad alweer even een tijd geleden. Ik ben sinds een paar dagen met verlof en had gehoopt dat ik mij juist beter zou voelen omdat ik meer mijn rust kan pakken. Helaas blijkt het in de praktijk niet zo te zijn. Einde van de middag en avonden ben ik vaak nog erg slecht. Overgeven was over maar de laatste twee weken begint het opeens weer. Hoe dat nou toch weer kan! pffff zou blij zijn als de kleine er is. En ik hoop toch echt dat ik daarna niet meer misselijk ben. @titus ik ken het gevoel van heel lang nog wachten tot je eindelijk eens kan/mag bevallen. Helaas moet jij ook nog wel even. Maar wie weet knap je straks toch nog iets op en anders is het inderdaad erg afzien. Ik weet er alles van! maar pas goed op jezelf. En vooral niet te snel afbouwen met medicijnen. veel plezier met de echo.. @jazzlyn ik hoop echt voor jou dat de misselijkheid toch echt gauw over is. Ik schrik er wel van dat je vertelde dat het de vorige keer 10 mnd duurde. Ik hoop voor jou dat het dit keer toch echt een stuk sneller over mag zijn. Verschrikkelijk lijkt mij dat. fijn dat alles (na omstandigeheden) goed gaat. @krumfrum ook nog lekker aan het kwakkelen. En zo te lezen nemen ze je niet echt serieus. Wat vervelend voor je.. maar laat niet over je heen lopen hoor. Jij weet tenslotte hoe je voelt en laat je vooral horen. Ik vind je echt een doorzetter ondanks alle tegenslagen. aftellen! @BB mag gelukkig in eigen ziekenhuis bevallen, wat fijn!