Rizzie: das idd ontzettend veel. Nu maar hopen dat het idd aan de meter ligt ofzo... LadyXochi: ik ben thuismama dus zit de hele dag thuis ja
Brrr... niks voor mij... Alle respect voor thuisblijfmama's Ik zou wel graag 1 dag minder werken, maar helaas kan dat niet bij mijn huidige werkgever en daarnaast is het voor ons financieel niet haalbaar. Hoewel, dan zou mijn man weer 5 dagen gaan werken... Kan wel... Maar ik vind het eigenlijk heel goed zo, dat hij ook een papadag heeft. Is goed voor de band tussen hem en Ilias en doet hij ook eens wat in het huishouden Nee, dat laatste is niet eerlijk, want hij doet echt heel veel!
Jeetje mina wat een geklets zeg Ach je mamma, je bent er aan toe als je er aan toe bent toch....... Ben zelf nu 30 en wordt 6 dagen voor de uitgerekende datum 31, wij zijn ruim 20 jaar bij elkaar en wonen 8,5 jaar samen. vanaf het begin duidelijk dat wij graag kinderen wilde maar wilde eerst andere dingen. vriendlief is een voltijd HBO studie gaan doen en veel op reis geweest o.a. ruim drie maanden met een camper door nieuw-zeeland en australie. Daarna ook nog een ander huis gekocht (ons derde huis) daar wonen we nu 2,5 jaar. vriendlief is HSP'er en komt net uit een burn-out dus voor ons is het nu het moment....... maar ieder "kiest" hierin zijn eigen moment.
LadyXochi: ik snap dat vrouwen, naast moeder zijn, ook vaak graag nog blijven werken. Ik heb het uitgeprobeerd maar voor mij werkte dat niet. Ik geniet nu van het thuis zijn met de kids en als ze straks weer allemaal naar school gaan ga ik kijken of ik weer iets buitenshuis kan gaan doen. uitgaan etc: hier gaan we weleens met z'n 2en weg (uit eten, bios, etc) en dan gaan de kids bij opa en oma logeren.. maar dat komt nooit meer dan 2x per maand ofzo voor.... Kersje: Ieder kiest zijn eigen moment he. Ik wilde altijd graag jong moeder worden. Maar ik snap ook als mensen zeggen dat ze eerst nog allerlei andere dingen willen voordat ze een gezin stichten. Ik zou zelf denk ik doodongelukkig worden als ik pas laat moeder zou zijn (ik zou daar denk ik de energie niet voor hebben... zeker niet als ik dan nog voor 4 kids zou gaan ) maar snap ook dat er vrouwen zijn die doodongelukkig zijn als ze op hun 20e een kind zouden krijgen...
Ik wilde ook altijd kinderen, maar mijn man en ik leerden elkaar pas 'later' kennen. Toen eerst ge-LAT (ik studeerde nog), een jaartje of zo. Toen samen gaan wonen, toen getrouwd (jaar later), toen een uitzending, helaas en meteen daarna zijn we voor kids gegaan. Gelukkig snel raak, miskraam, meteen weer raak. Ik wilde zwanger worden vóór mijn 30e en dat is gelukt! Werd in maart 30 en in september mama. En nu ben ik 33 en zwanger van de 2e! (Na helaas nog 2 mk's) Ach ja, zolang ik nog geen 35 ben... En dan nog... daarna wordt het tricky, maar niet onmogelijk.
Ik zei altijd rond mijn 26ste maar er kwam steeds wat tussen haha....... ach ja en dat reizen nu voortaan met kind (eren).
Pffff wat is er veel geschreven zeg!! Wat ik me nog kan herinneren: @Hartogje: ik hoop dat je even contact hebt opgenomen met je vk!! @Mams, veel sterkte vandaag! Fijn dat Tygho het wel heel leuk vond. @jong moeder zijn: ikzelf was 26 bij de 1e, dus niet heel jong, maar ook niet oud uiteraard. Toen ik 22/23 was, was ik er nog helemaal niet mee bezig. Maar iedereen is anders en alles heeft voor- en nadelen. @verlof: ik werk in het onderwijs en krijg 8 juli vakantie. De eerste schooldag na de zomervakantie is mijn eerste verlofdag, dus kan 4 weken van te voren stoppen, maar heb daarvoor dus eerst nog 7 weken vrij. Hopelijk kan ik dit keer van m'n ECHTE verlof genieten. Hier ga ik een onrustige nacht tegemoet. Dochter is snoeihard gevallen en heeft een dik blauw ei op d'r slaap. Moeten haar elke 2 uur wakker maken.
Ook al toen ik nog geen mama was, vond ik vakanties langer dan 3 weken al veel te lang. Dan wilde ik alweer aan de slag. Heb liever wat meer korte vakanties. Wordt nog wat met de zomervakantie straks, als Ilias zover is! Thuisblijfmama... eerlijk gezegd denk ik dat ik dat veel vermoeiender zou vinden dan werken. Ik ben echt gek op mijn zoontje en kan ook heel erg genieten van kleine dingetjes die hij zegt en doet, maar het kost me ook erg veel energie. Niet alleen gewoon thuis zijn met mijn zoon, maar ook alle huishoudelijke taken en zo komen op die ene dag in de week neer. Nou ja, ook een beetje in het weekend. Boodschappen doen, was draaien, was ophangen, was afhalen, was vouwen, afwassen, keuken doen, opruimen, stofzuigen, als ik nog dingen moet hebben uit de stad, dan daar ook nog heen, naar de speeltuin/kinderboerderij/molen/whatever voor leuks met Ilias, op tijd weer naar huis om te koken..... Word al moe terwijl ik het typ.
als thuisblijfmama doe ik dat natuurlijk ook niet allemaal op 1 dag maar verdeeld over de hele week (alhoewel afwassen, keuken doen en opruimen iedere dag wel voorkomen ) En ik ga daarnaast ook niet iedere dag iets leuks doen met de kinderen. We gaan regelmatig (vooral in de zomer) naar de speeltuin of naar de dierentuin (ligt zo goed als in onze achtertuin) en daarnaast gaan ze meestal mee als ik naar de bieb ga (1x per 4/6 weken) en als ik naar de stad ga is dat ook met de kids samen.
Vandaag weer overleefd... De kamer in de feeststemming gebracht voor de verjaardag van de kleine boef morgen. Al voel ik mezelf alles behalve feestelijk. Mn schouder gaat beter maar verder is het drama. Ik ben zo ontzettend bang...Vandaag zit ik op de termijn dat het hartje van Mylan* gestopt is met kloppen. Heb vandaag nog leven gevoeld dus het zal wel goed zitten...maar heb wel kramp in mn buik die doortrekt naar mn bovenbenen. Zal wel van de spanning komen ofzo. Zou zo graag ff het hartje luisteren, maar die kan ik al een dag of 2-3 niet vinden. Erg jammer wat het zou me heel erg gerust stellen. Maar zodadelijk maar lekker mn bedje in als manlief thuis is en vroeg gaan slapen. Morgen gaan we lekker zwemmen. De kleine man verdient gewoon een leuke verjaardag dus die gaat hij krijgen ook, ook al is mama er met de kop niet helemaal bij.
Vanmiddag ben ik naar de vk geweest, die zei gelijk al kom maar even langs, gezien je geschiedenis, zekerheid voor alles. Gelukkig niets raars, ze denkt dat mijn darmen extra geprikkeld worden doordat me baarmoeder het omhoog drukt(dus het kwam deels door de spruitenschotel) Als er iets is of als ik weer klachten krijg mag ik gelijk bellen. De krampen zijn al minder gelukkig! Van de fysio moet ik nog een weekje extra uitrusten! Ik was 18 toen Emily werd geboren, eigenlijk zou ik 19 zijn als geboren zou worden, maar ze kwam eerder. Toen ik verteld aan de mensen om mij heen dat ik in verwachting was kreeg ik van veel familieleden hele leuke reacties en die legde mij in de watten. Maar mijn ouders vonden het maar moeilijk te accepteren, we waren nog niet lang bij elkaar en ik zou mijn toekomst vergooien. Ik heb het ze kwalijk genomen, maar nu zien ze dat wij gewoon een "normaal" gezin zijn. Eerst dacht ik dat ik mijzelf constant moest bewijzen, maar dat is verleden tijd, ik leek wel gek! Veel vriendinnen ben ik kwijt, degene waarmee ik eerst ging stappen begrepen niet dat wij al zo snel en vroeg een gezinnetje wilde. Maar daardoor leer je wel je vrienden kennen!!! Ik woon in een dorp en heel veel mensen zag je kijken als ik alleen achter de kinderwagen liep. Maar als mijn mannetje erbij was keken ze heel anders! Daar moet je gewoon leren schijt aan te hebben!! Ben nu 21 en ik wordt weer mama!
Owja ik werk normaal 24 uur en Emily gaat of naar mijn schoonouders(daarwerktmijnmanook) of mijn oiuders. Heel soms blijft Emily een nachtje bij opa of oma slapen, maar dat is als we een feestje hebben, dus hooguit 4 keer per jaar. Ik vind als je voor kinderen kiest moet je ook je verantwoordelijkheid nemen. Sorry moest ik ook nog even kwijt
ik zag wat mooie buikjes voorbij komen verder wel alles gelezen maar geen puf om op alles te reageren! sorry!! ik zou nog een foto plaatsen maar dat komt later, nog niet aan toe gekomen.. buiten dat zijn het ook hele slechte foto's.. jammer genoeg! ik was 17 toen ik ongepland zwanger raakte net 18 bij de bevalling! ik zou het ook niemand aanraden zo vroeg aan kids te beginnen! verder al bijna 11 jaar samen met mn mannetje dus ik was 15.. hier ook wat vrienden geschrapt vanwege andere intresses ivm kids! ik moet ook eerlijk bekennen dat ik ook moeilijk tijd maak voor vriendinnen... komt meestal van hun kant af! al vind ik het wel gezellig als we dan eenmaal gezellig zitten te borrelen..(nu dus niet meer) maar ik ben heel erg op mezelf en vind maar 1 ding belangrijk en dat is mijn gezin! verder voel ik me redelijk.. alleen mega veel last van boeren!!! echt zo erg!! schaam me rot!! maar goed daar valt mee te leven he!!?? en ik baal ontzettend van mijn pretecho.. ik zal eerdaags de waardeloze foto's laten zien.. filmpje is ook al slecht kwaliteit! elke keer gepor in mn buik waardoor het hele beeld schudt!! en de kleine wilde niet eens wakker worden.. wat ik ook al eng vind! verder denkt de vk wel een piemeltje te hebben gezien maar alles staat op band en wij kunnen dus echt niks zien!! steeds zat de kleine met de benen gekruist! en dan was het weer zwart of onduidelijk ik baal ontzettend ik wil gewoon met zekerheid kunnen shoppen!!! dames met een pretecho rond de 16 weken en in verwachting v een zoon.. konden jullie het geslacht al zien?! ik vraag me af of het normaal is dat het niet opvalt!? liefs xxx
wij hebben bij 15 weken en 6 dagen een geslachtsbepaling en wij en zei konden heel duidelijk zien dat het een jongen was..... moest jij ook met volle blaas komen naar de echo. want die gen die mijn echo deed zei wel dat alles nog zo klein is en door een volle blaas het kindje wat hoger ligt en hierdoor beter te zien is. ze heeft bij mijn ook niet echt hoeven poren maar hebben toch een super mooie echo zowel op foto als op cd en dvd
Mams Hoe is het nu? Kun je al wat loslaten en de verjaardag van je kleine man vieren? Hoop dat je je baby toch nog even hebt gevoeld, dat geeft zoveel meer zekerheid.. Leef echt met je mee hoor, en ik kan me echt goed voorstellen dat dit even een heel lastig punt is. Maar als je hier eenmaal doorheen bent hoop ik dat je er wat meer kan van genieten - niet telkens vergelijken met Mylan* maar gewoon deze zwangerschap weer op zichzelf zien. *Knuffel!* Naomi echt jammer meis.. voelt dan toch als weggegooid geld hè? En nu kun je nog niet losgaan met shoppen omdat je toch nog twijfelt. Hier ineens 1,4 kilo aangekomen in één week. Zit nu op 4,4.. weet echt werkelijk niet waar dat gewicht ineens vandaan komt! Heb echt normaal gegeten (op wat dropjes enzo na), niks waarvan ik denk 'oh daar komt het vandaan'... ik vind het echt niet leuk want ik ben toch al niet de slankste en alles wat er nu aankomt moet er straks weer af.. bleh! Verder gisteren de hele dag geschop en gedraai gevoeld, nog niet eerder zoveel activiteit gevoeld! Echt leuk, kindje reageerde ook op de muziek die ik op de computer afspeelde (en meezong )! Helemaal leuk!
Gefeliciteerd met Tygho Mams! O nee Naomi dat is niet leuk. Bij L konden wij met de geslachtsbepaling met 16 weken duidelijk een piemeltje zien. Ik denk dat ik het buro nog eens belde om je gevoelend uit te spreken en te kijken of jullie iets kunnen afspreken. Misschien mag je nog wel een keertje komen?
Kleine groeispurt Emjay Je kunt er weinig tegen doen. Bij L heb ik niet heel veel gesnoept e.d. maar toch 23 kilo aangekomen. Je had mij moeten zien, was formaat kamerolifant
hartogje toch wel even fijn om te weten dat het niks engs/ergs is! hier was ik 22 toen ik van mijn zoontje beviel! en nu 24 van de 2e! Hoe gaat t vandaag met iedereen?! Ik ga er een luie dag van maken! Ik heb weinig zin!
@d3b: ja, mn buik trekt heel erg. Hij voelt ook echt heel hard en opgezwollen. Merk nu wel duidelijk dat hij aan het groeien is. @ladyxochi: ja, ik werk maar 1 tot 2 dagen, dit omdat er weinig werk is. Ben ik er momenteel wel blij mee, omdat de onregelmatige uren op mn werk me wel zwaar vallen. Alleen financieel is het bagger maar word ook nergens aangenomen. Verdorie! @rizzie: dat is veel geld! Hopen dat het meevalt. @hartogje: hoe is het nu met je? @fabsie: auch, hoe is het nu met je dochter? @mams: ik snap je zorgen, maar je voelt m nog toch? Dus alles komt goed. Lekker genieten van je zoon vandaag. Moeilijk, maar misschien leidt het je af?