mijn dochter van net 1 jaar is echt een kwal af en toe. ze is constant haar broer aan het pesten en aan het klieren. hij wordt er doodziek van en ik ook. ze mag met zijn speelgoed spelen alleen mag ze absoluut niet aan zijn helikopter en vliegtuig komen want dat is goud voor hem. ok dat snapt ze dan niet maar ze pakt ook alles van hem af. hij gaat dan heel lief een ander speeltje voor haar pakken en nóg moet ze perse zijn autootje ofzo. ook als ze brood eten, zij krijgt brood, hij krijgt brood, percies hetzelfde beleg en ja hoor mevrouw eet haar brood op en gaat van haar broer afpakken. en dan lacht ze ook zo sneaky erbij! ze pakt het brood dan niet af om op te eten nee ze smijt het op de grond. super irritant!!!!!!! ze zijn echt de hele tijd aan het klooien. is nog net niet dat ze elkaar in hun slaap wakker maken op een of andere telepathische manier want als ze dat had ontdekt.... ook als ze iets niet mag pfffff dan is het helemaal feest, gillen, huilen zichzelf naar achteren gooien en ze is best sterk. grrrrrrrrrrrrr ze is net 1 maar hoe kan ik haar daar nou een beetje in sturen? als ik aan het koken ben hangt ze binnen 2 min aan mn benen, huilen huilen huilen. speelgoed helpt niet, haar erbij zetten helpt niet ze wilt perse op de arm maar dat gaat wat lastig met 1 arm koken. als ik haar niet optil ligt ze als een kakkerlak op de grond met dr benen en armen in de lucht boos te zwaaien. of ze gaat juist heel zielig op de grond liggen snikken ze weet precies hoe ze me kan pakken
Ik zou zeggen, lekker laten zwaaien als een kakkerlak Mijn dochter deed dat ook, pas toen ik dat echt ging negeren en gewoon eten ging maken en er gewoon over heen stapte ging het over. Maar op die leeftijd kunnen ze er al wat van ja Sterkte hoor!
Tsja dat is toch beetje de leeftijd. Gewoon consequent blijven en blijven corrigeren. Deze leeftijd is nu eenmaal een lastige en toen je zoon zo klein was deed hij het waarschijnlijk ook, maar hij kon alleen geen speelgoed van zijn oudere broer/zus pakken Maar voor het brood van zijn bord pakken is natuurlijk best een oplossing. Zet ze aan tafel niet direct naast elkaar. Dan kan ze er niet bij......
Heb jij de box niet meer staan? Als ik ga koken dan staat jolisa in de box te spelen na een tijdje heeft ze er genoeg van naar ik negeer dat gewoon. Ze moet nou eenmaal weten dat ook ik moet koken en daar even mijn handjes voor vrij moet hebben. Nu gaat het wel ze zeurt af en toe nog en staat dan te springen in de box. Maar ik loop tussendoor gewoon een paar x naar haar toe.
Idd als ik aan het koken ben gaat ze in de box. En als ze aan het nephuilen/zeuren is, prima je gaat je gang maar. Hier heeft ze geen oudere broer of zus die ze lastig kan vallen, dus dat scheelt wel.
Herkenbaar Ik denk dat het een fase is.. Nu heeft Mira geen broer of zus, maar wat jou dochtertje bij haar broer doet doet Mira dus bij ons. Ik negeer het zoveel mogelijk! Het achterover gooien is trouwens erg herkenbaar.. Als ik het negeer is het zo weer voorbij, als ik er aandacht aan geef blijft ze maar doorgaan. Negatieve aandacht is namelijk ook aandacht.. Ik heb er ook geen andere oplossing voor! Maar ik weet hoe je je voelt!!!
Dat was hier ook de oplossing! Ook zette ik nog wel is het eten smiddags al klaar dat ik het savonds alleen maar aan hoefde te zetten. Doe ik nu soms ook.
Misschien goed om te bedenken dat ze het niet bewust doet in die zin dat ze wil pesten of iemand wil "pakken". Ze is gewoon aan het ontdekken en leren en ze kan zich nog niet anders uiten. Herken je dit niet van haar broer?
Ik wordt ook wel eens moe van mijn kind, maar een 1-jarige pakt niet doelbewust speelgoed af. Ze zijn gewoon alles aan het ontdekken en willen dus alles hebben. Ze weet echt nog niet dat ze niet aan de helicopter en het vliegtuig mag zitten. Bij sommige dingen kun je beter voorkomen dat ze erbij kunnen. Ik zou je dochter op sommige momenten even in de box zetten, rust voor haar en voor je zoontje (én voor jou) en dan gewoon laten aanstellen, meestal gaan ze dan na een tijdje wel weer spelen.
Ik ben ook van mening dat een kindje van 1 het nog niet zo goed begrijpt. Die wil gewoon alles ontdekken en zien wat er gebeurd. Hier zit de oudste sinds kort niet meer in de box maar rond die leeftijd nog regelmatig. Ik zou ook zeggen de box nog gebruiken, dan kan je zoontje even rustig alleen met zn speelgoed spelen of tijdens haar slaapjes. Misschien kun je dan afspreken dat op de andere momenten als je dochter op de grond speelt, dat hij de spullen waar ze niet aan mag komen, even wegzet. Aan tafel, als ze in een kinderstoel zit en niet naast hem, kan ze toch niet aan z'n brood komen? Tijdens het koken kun je haar misschien in de kinderstoel erbij zetten, desnoods een bakje en wat pollepels erbij of wat mee laten snoepen van groentes.
Herkenbaar! Hier ben ik die fase bijna voorbij. Ik negeer haar en als ze het erg bont maakt moet ze even in de hoek zitten. Heeft wel gewerkt want ze weet de "regels" nu wel.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er een beetje van schrik hoe je over een kind van 1 praat.. Probeer je eens te verplaatsen in zo'n uk.. En dat je denkt dat ze jou probeert te pakken vind ik helemaal ernstig. Kinderen zijn er niet op uit om hun ouders het leven zuur te maken, over het algemeen is het eerder andersom. Ze kan nog niet begrijpen dat ze met bepaald speelgoed niet mag omdat het niet van haar is (ze heeft nog niet eens een zelfbewustzijn in die zin, ze is zich niet bewust dat zij een 'ik' is), ze is de wereld aan het ontdekken en wil natuurlijk doen wat jij doet en wat haar grote broer doet. Ze vraagt om jou aandacht en kan dat nog niet op veel verschillende manieren, ook zelf spelen is nog heel moeilijk op die leeftijd. Straffen (in de hoek zetten ) is echt geen oplossing (en volledig zinloos)! Het is heel normaal gezond gedrag voor een dreumes, jij moet daar op een goede manier mee omgaan, niet haar verwijten maken.
Ik denk ook dat ze het niet doet om papa en mama te pesten. Ze is alles aan het ontdekken, dat is zeker waar. Maar daarmee heeft ze ook grenzen nodig en moet ze leren wat wel en niet mag. Ik ben van mening dat je niet alles opzij hoeft te zetten/weg hoeft te leggen waar ze niet aan mag komen. Sommige dingen meot ze ook gewoon leren. Onze dochter moet ook leren dat ze niet aan de klepels van de klok mag komen, ik ga dat ding niet weg hangen. En ze mag ook niet aan de vaatwasser komen als ik die uitpak. Als ze dat na herhaaldelijk nee zeggen en uitleggen nog eens doet, ja dan gaat ze in de hoek. Daar leert ze van (is mijn mening). Ze weet het nu heel goed hoor en doet het ook (bijna) niet meer. Kinderen zijn op die leeftij heel erg aan het ontdekken en snappen nog niet dat ze aan sommige dingen niet mogen komen, maar ook dat moeten ze leren. Zo heeft mijn dichter er een handje van om alles te willen hebben wat haar nichtje van 3 ook heeft. En soms kan dat gewoon niet. Het is niet van haar en dat moet ze leren. Maar het is aan de ouders om het haar te leren. Succes. Ik snap je wel hoor. Ook mijn dochter, hoe lief en fantastisch ze ook is, kan mij soms het bloed onder de nagels vandaan halen. Maar, ze doet het echt niet expres.
Heel herkenbaar! Ik heb hier ook zo'n monstertje dat graag haar zin wil hebben.... En als dit niet lukt kan zij zich ook achterover gooien, dat gedrag negeer ik vanaf het begin en ik merk dat ze het steeds minder doet dus dat werkt Maar dat je wilt koken en ze hangt aan je been is hier vaak ook zo, meestal met een pan, bakje en lepeltje kan ze zoch wel ff vermaken.. Ook zet ik ook 's middags wat klaar! Ik denk dat dit ook een fase is, dat ze heel erg hun grenzen aan het opzoeken en verkennen zijn.. Sterkte!
Denk dat je hier op mij doelt? Ik weet echt wel wat ik doe, dit is het beste wat bij mijn dochter past. Ookal is ze nog jong ze zal wel regels en grenzen moeten leren. De ontwikkeling van elk kind is anders en vind dus niet dat je kan zeggen dat het zinloos is.
Dit is een hele andere discussie Als je je verdiept in Unconditional Parenting, dan begrijp je waarom bloembloem straffen compleet zinloos noemt (is ook mijn mening trouwens)....
En als je gewoon naar je kind kijkt en je ziet dat het werkt, lekker blijven doen Er zijn zoveel manieren van opvoeden beschreven, het is aan jou als ouder om uit te zoeken wat bij jou en je kind past.
Ik doelde inderdaad op jou, het is wetenschappelijk bewezen dat straffen op die manier (en al helemaal op die leeftijd) niet effectief is. Je kunt er van vinden wat je wilt, prima. Je kunt ook niet alles weten. Ik weet ook wat ik doe en zeg en heb er ook nog eens voor gestudeerd. Komt misschien onaardig over, zo bedoel ik het echt niet. Maar ik vind het gewoon ernstig dat mensen kinderen van die leeftijd straffen en nog denken dat ze er goed aan doen ook.
Trust me, ik heb vanalles geprobeert. Deze gezellige dame loopt qua ontwikkeling behoorlijk voor en weet met veel dingen al wat ze wel en niet mag en wat ze wanneer moet doen. Ik was eerst ook van het positieve opvoeden maar dat werkt hier gewoon niet. Ik heb zelf een spw opleiding gevolgt dus heb ook wel het een en ander meegekregen(al ga je met je eigen alsnog anders om.