@joyce.. je kent toch die knutsleboeken die bij de stumpel enzo kan kopen dat je eigen fotoalbum kan maken ofzo hele leuke dingen.. naja met dat is dus je hele huis onder de snippers enzo omdat je veel moet knippen en plakken.. en met dat digiscrappen dus niet .. Digiscrap.nl, digitaal scrappen dit kan je dan maken bijvoorbeeld..is voorbeeldje die ik van internet heb geplukt
Jaa dat was ik, denk ik... Ik heb een kaart gemaakt, de echo foto moet er nog in en dan laat ik em afdrukken voor de aanstaande opa's en oma's...
@ Joyce, ja ik kan er wel van genieten... Ik geniet al van mijn dikker wordende buik en geniet zelfs van kwaaltjes.... mijn man heeft er wat meer moeite mee, die zit nog steeds in het rouwproces van onze dochter, en daar ben ik wel verder in. Hij zit nu bijna 3 weken weer in de ziektewet omdat hij depressief was. Maar morgen moet ie naar de arbo en ga ik er vanuit dat hij wel weer aan het werk gaat.
Juliaaa en Beertje Gefeliciteerd met jullie mooie en goeie echo's Ik mag om 17:10 uur ben zo nerveus en hoop dat alles goed is Ik had van t weekend heel iets bruin verlies, dat is ook eigenlijk de dag geweest waarop ik ongesteld zou moeten worden, weet niet of dat er mee te maken heeft Zometeen kijken wat de echo zegt
Ja, helaas gebeurt het nog wel af en toe. Iemand die ik ken, heeft ook haar zoontje verloren met 32 weken, wel levend geboren maar na 1 dag gestorven. Ook zij geeft aan dat zij pas gerustgesteld is als iemand over de 32 weken is....je bent de natuurlijke naïviteit een beetje kwijt denk ik....
Triest van je vriendin, onzewens. Ik snap ook niet waarom dit zo vaak gebeurd. Waarom moeten die kleine babytjes overlijden? Ik kan denk ik pas echt juichen wanneer het kindje levend en wel in mijn armen ligt in november. (Of misschien eind oktober al wel...)
Tis al een flink aantal jaren geleden en ze heeft na die tijd nog een super gezonde dochter gekregen. En samen met de 2 jongens die ze al had is hun gezin nu ook compleet. Maar het blijft altijd moeilijk.
pff pittig gesprek voeren jullie... Ik ben gewoon blij dat we een gezonde dochter hebben mogen krijgen en ik geniet ervan om nu weer zwanger te zijn (op de kwaaltjes na dan). Ik denk er niet over na dat ik blij ben als het bij een ander mis gaat ipv mezelf. Ik ben gewoon dankbaar voor iedere dag dat ons kindje mag groeien. We hebben gisteren onze hond in moeten laten slapen. Ik dacht dat ik niet meer kon stoppen met huilen, zullen ook wel de hormonen zijn. Ik vind het zo erg, wist niet dat je zo gek kon zijn op een beest. We hadden echt zo'n leuke hond he...vind het zo erg... Let niet op mij, niet opgemaakt en mijn haar zit er voor geen meter. Gaat even om de hond.
maar weet je wat het is...dan krijg je weer andere zorgen, drinken ze wel goed, groeien ze wel goed, is hij/zij niet te geel, is ze suf of verbeeld ik het me, is ze ziek en drinkt ze wel genoeg kan ze het nog wel aan, moet ik het nog aankijken of naar de dokter.... Volgens mij stop je als moeder niet meer met zorgen maken, alleen denk ik dat je op moet letten dat het de overhand niet krijgt...
@kwekijzer wat erg voor je dat je je hond hebt moeten afgeven.... En wat je zegt over dat zorgen maken heb je natuurlijk gelijk in, het stopt nooit. Maar denk wel dat t heel anders is als je je kindje in je armen hebt, en meestal is t gewoon genieten zonder zorgen!!!
@echo's: fijn dat ze goed waren juliaa en beertje!! @digiscrap: ziet er leuk uit! Misschien ook eens proberen binnenkort @kwekijzer: erg hoor van je hond Om een dier kun je veel geven. Laatst ging onze hamster dood en dat vonden we al super erg. @zorgen maken: ik denk ook dat dat nooit stopt als moeder zijnde, op latere leeftijd blijft dat ook. Krijgen ze geen ongeluk, worden ze niet gepest, gaan ze niet aan de drugs enz enz.
ja, echt echt shit is het. Ik was echt dol op dat beest, het was echt een hele leuke hond. Vond ook iedereen die hier kwam, altijd superfanatiek met zijn balletje, uiterlijk van een border collie en het karakter van labrador en Friese stabij. Serieus een slimme hond met streken. Maar goed, was gewoon niets meer aan te doen. Als we langer hadden gewacht, was de kans groot geweest dat zo'n tumor geknapt was en dan was hij een vreselijke dood gestorven. Dus dat hebben we hem maar bespaard. Was nog maar 5 jaar oud. Vroeger was ik nooit zo sentimenteel met dieren... Ja, is ergens ook wel anders als je je kindje vast hebt, maar aan de andere kant heb ik best wel tijden gehad dat ik gewoon wakker lag omdat ik bang was dat ik iets over hoofd zag bij onze dochter. Zorgen maken is gewoon nooit leuk, maar echte zekerheid bestaat er ergens ook niet.
Dit geldt ook voor ons, we kunnen pas echt genieten, op het moment dat de kleine levend er is. Natuurlijk geldt ook voor Jel, het is een mijlpaal als je het eerste trimester overleeft. Je weet dat de kans dat de termijn is, dat het meeste risico met zich meebrengt. Natuurlijk weten we dat het nooit een zorgenloze zwangerschap zal zijn. En tot de 31 weken zal het spannend blijven, maar het leven is gewoon aangenamer, als je een doel hebt. We kunnen in spanning afwachten, totdat we onze baby levend in onze armen dragen, maar dan heb je 40 weken geen leven. we proberen te genieten met hetgeen wat we nu hebben, die kleine aanknopingen. We kunnen ook tegen het ziekenhuis zeggen: "Nee, we willen gewoon de normale behandelingen en we wachten wel af." Nee, het ziekenhuis zegt, dat we om de twee weken mogen komen, dan doen we dat ook. En elke keer is dat wel weer een mijlpaal. Zo ook het einde van het eerste trimester.... hoe klein en onbenullig deze mijlpaal ook is, we genieten er wel van. Althans, we proberen er van te genieten.
Hola, Nou Thea zoals jij het beschrijft, dacht ik er ook over. Gelukkig was ik niet de enige. Tis namelijk heel cru om zo te denken, maar het is wel wat je gevoel met je doet. Kwek meid jemig wat naar om je hond in te laten slapen! Een huisdier is ook een gezinslid en een groot verlies, sterkte! Beertje en Julia wat heerlijk meiden! Positief nieuws! Geniet van jullie wolkje! Hier vandaag de angelsound gekocht. Stomme ding reageert niet eens op mijn eigen hartslag??? Ik hoor het wel kraken als ik beweeg, maar iemand een idee? Omruilen of doe ik iets verkeerds??? Voor mijn eigen hartslag bovenop mijn linkerborst geprobeerd en mijn pols. Voor de beeb rechts en linksonder.
En jel en dinh ik kan me jullie angsten zo goed voorstellen! Tis freaky en onzettend eng! Ik weet zeker dat jullie geluk ook naar jullie toekomt!