Mijn eigen moeder had trouwens ook een mooie met mij; Die moest de auto voor een APK naar de garage brengen, ik zat in de maxicosi achterin. Bij de garage de maxicosi los gemaakt en uit de auto gehaald, mee naar binnen genomen. Zei de man van die garage dat ze de auto even 'naar binnen' moest rijden. M'n moeder dacht 'Oh, die 5 meter, ik zet de maxicosi wel even los in de auto'. Op de 1 of andere manier is de deur niet goed dicht gegaan, ben ik met maxicosi en al uit de auto geflikkerd, en m'n moeder had gewoon niets door Het is dat de man van de garage begon te schreeuwen, anders was ze nog over me heen gereden ook
Toen darren net kon staan langs de salon tafel moest ik een x snel wat pakken, dus ik zet hem bij de tafel en laat hem los, alleen stond hij nog niet helemaal stabiel en viel om... met zijn net gekregen mooie voortandjes op tafel. Tandjes gingen gelijk stuk terug zn tandvlees in, en zijn altijd klein gebleven daarna Gelukkig heeft hij nu grote mensen tanden
Uhm...zo zat ik als babyzijnde tussen mijn ouders in, in mijn wippertje. Mijn ouders zaten film te kijken en mijn moeder zat aan de cola-rum. Ik spuugde steeds mijn speen uit en mijn moeder dat ding steeds afslikken. Geslapen dat ik heb die nacht!!! Mijn moeder heeft me 's ochtends in alle consternatie wakker gemaakt, rond 9.30! Vandaar dus....
Owja hier Ook al een keer tegen de deurpost../ Mn zoontje houd zn hoofd best stabiel gewoon rechtop... Dus ik loop met m de deur door.. Zwiept hij ineens zn hoofd naar achteren... Tok! Tegen de deurpost.. Ik dacht ooo shit dat word natuurlijk gillen... Maar hij bleef gewoon rustig on zich heen kijken haha
Onze jongste heeft een periode ontzettend veel gehuild. Op een dag was ik het zat er even zoooooo klaar mee! Ik dacht ' laat hem maar even' Na een minuut of 10 klonk hij wel heel erg overstuur, dus toch maar naar boven. Lag hij overdwars vast, hoofdje helemaal klem. Nooohh zo zielig. Wat voelde ik me slecht zeg Laten huilen was direct afgestraft. Hij was trouwens wel een al ruim een jaar hoor. Zo laatst ook, ik zit in de kamer. In eens hoor ik hem op de gang gillen, ren er heen, zit hij met zijn hoofd vast in het 'kattenluikje' van het traphekje. Ik moest zo lachen, en achter af was dat best wel cru. Deurposten, velletjes, lomp spelen; bin there, done that.
Ze zeggen ook dat je als moeder precies elk huiltje herkend, nou ik niet dus. Dacht ik dat ze honger hadden, dan waren ze moe, als ik dacht ze moe waren dan hadden ze honger... Pfff wat een getob. Ben blij dat ze nu wel ouder zijn
Vandeweek nog! Ze versperde de deuropenng ('ik ben een deur mama!') en ik wou de deur dichtdoen, maar had niet gezien dat haar duim ertussen zat, aan de kant van het scharnier. Janken natuurlijk. Gelukkig achteraf geen last meer van gehad!
Finn heeft ook wel eens klem gezeten. Tussen de box, Ik was er niet en mijn man was thuis. Ik kwam thuis en toen was de box leeg, geen speelgoed meer in de box maar alles lekke rop de grond en het kleed ook. Had Finn dus klem gezeten met zijn beentje en hij kreeg hem dus haast niet los. Uiteindelijk met (!!!!!) zijn been kunnen bevrijden, maar de box moest echt weg. Ik ook een keer toen Finn 43928x had geroepen om zijn girafje dat op de grond 'viel' (toen lag hij al in een peuterbed en kon hem best zelf pakken) na een paar keer was ik het zat en reageerde ik niet meer. Hoor ik hem na een paar keer roepen zeggen. 'Ik heb hulp nodig, ik zit vastgeplakt!' Was girafje tussen de muur en het bed gevallen..En Finn had dus een rare draai gemaakt en zat (weer) klem!
hier afgelopen zaterdag nog een mooie fout van mij. Lekker genant ook, waar iedereen bij zat. Zoontje trok zich op aan de koffietafel, ging iets niet goed en denderde head-first op de woongrind vloer. Huilen! Ja, dat doet zeer natuurlijk... Wil ik m oppakken maar keek niet goed wat ik deed. Glazen tafeltje, dus keek er zo doorheen. Besefte me alleen even niet dat hij dat glas natuurlijk niet weg kon koppen. Zo knalt hij op de grond, zo knalt hij tegen de tafel.... Vrienden lachen, ikke even niet. Zoontje was met 15 seconden weer stil en zat weer lekker te tutten met zijn speen, niemand schonk nog aandacht aan wat er zojuist gebeurd was maar ik... ik kon wel even janken !
Toen mijn dochter 2 was en haar eerste broertje net geboren was. Ze mocht eigenlijk geen speen maar was al tig keer uit bed gekomen en ik liep toen te klungelen met mn zoontje die last had van krampjes. Had het zwaar gehad dat ze steeds weer uit bed kwam en op een gegeven moment liep ze weer te janken in bed om dr speen. Ben dus naar dr kamer gelopen en wilde even snel die speen op bed gooien maar smeet dat ding zo tegen dr oog hahaha, zij janken natuurlijk. Sorry meid
Haha sorry, maar ik lig in een scheur hier! Hier ook al vanalles gehad. Over de bankleuning gekukkelt. De deurpost van de auto is favoriet, zn hoofd raakt de deurpost vaker wel dan niet, schaam schaam... Wil ik hem een kusje op zn voorhoofspd geven buts ik kei hard met mn tanden in zn voorhoofd, gevolg; voorhoofd heeft 2 weken alle kleuren van de regenboog gehad
ouderwetse luiers mijn oma deed m dicht met veiligheidsspeld en dacht waarom blijft ze nou huilen in godsnaam.... omdat de speld ook door het vel heen was geprikt brrrrrrrrrrrr krijg dr alleen al de kriebels van
Hier kleine man uit ons bed laten vallen. Lagen lekker met zijn 2en te slapen toen ik wakker schrok van een klap. Hij was toch al iets mobieler dan verwacht en was met slaapzak en al vanaf het hoofdeinde naar het voeteneind gerolt en kwam dus op de grindvloer terecht. Ook een keer een iets te warm groente hapje gegeven was in mijn haast vergeten voor te proeven. En de ergste tot nu toe: Wij eten elke dinsdag soep bij mijn oma met de hele familie en Dean zat bij mij op schoot. Ik buk voorover om een hap te nemen en voordat ik het doorhad trok hij het bord soep over ons heen. Gelukkig was het al flink afgekoelt doordat het in een bord zat en vond hij de koude doeken om zijn been erger dan de soep, maar wat voelde ik me stom en onoplettent zeg, kon wel janken. Gelukkig ook niet eens een roodplekje eraanovergehouden, maar toch snik. Nu gaat alles naar het midden van de tafel.
Collin heeft zichzelf een paar weken terug opgesloten in huis en mijn in de tuin gedropt zonder sleutel of mobiel.Daar sta je dan! Ik was bezig met het zonnescherm en had de tuindeur dichtgedaan zodat hij niet van het drempeltje zou vallen. maar daarmee kreeg ik de deur nooit meer open. (Collin was zo wijs om de dievenklauw een zetje te geven) Hij bleef lekker spelen binnen en ik ben achterom naar de buren gegaan. de buurman kon de voordeur "gelukkig" openkrijgen met een ijzerdraadje.
hahahahahahaha! ik moest zooo lacen van de verhaaltjes! hier gelukkig nog niet heel veel gebeurd! maar zal vast en zeker een x gebeuren... ik ben nogal een knurftje...