Zo werkt het absoluut niet.Het is absoluut niet zo dat de organen voor elk willekeurig persoon gebruikt kunnen worden,dat moet allemaal matchen met elkaar....
Nee ben geen donor ik heb hier zo mij reden voor Ik zal wel zo een nier of iets aan me eigen kind geven.
Ik ben donor, mijn man weet wat ik af wil staan en dat heb ik ook als keuze gegeven. Ik heb lang moeten nadenken over de keuze. ik vind het geen gemakkelijke keuze. Ik snap heel goed als mensen geen donor willen worden. de verhalen die je hoort. Ook om andere reden als bijvoorbeeld geloof , leeftijd, levensverhaal enz tellen mee om de keuze die iemand maakt om wel of geen donor te worden. De andere kant dat je iemands leven kan redden vind ik een heel mooie gedachte en daarom sta ik wel wat af.
Als de poll lees zitten we wel goed met de donoren. Zou het ook te maken hebben met vrouw zijn of moeder zijn?
Ja al vanaf mijn 18e. Ik doneer mijn longen, hart, nieren, lever etc. Enige wat ik niet doneer is hoornvlies en vel. Verder mogen ze alles gebruiken.
Ik ben sinds mijn 17e donor geloof ik! Lijkt me vreselijk als je kind/familielid dringend een orgaan nodig heeft en er duizenden mensen begraven worden met prima longen/hart/etc. Zo zonde..!
Ja tuurlijk ben ik donor. Ik er toch niets meer aan als ik dood ben. Mn vriend wil niet, om eerlijk te zijn snap ik dat niet, maar het is zijn keuze
Sinds mijn 18e gelijk donor geworden, ik heb niks aan mijn organen als ik er niet meer ben en weet dan ook niet of het eng is als ze in me gaan snijden. Tsja als je geopereerd wordt moeten ze ook in je snijden, ik kan die angst nooit zo goed begrijpen je bent dan toch dood dus je hebt niks meer door..
Mee eens! En ja, ik ben dus uiteraard zelf ook orgaandonor. Heb in het verleden ook een aantal keer bloed gegeven, maar daar is een beetje de klad in gekomen, doordat het een paar keer niet mocht (tattoo laten zetten, oorgaatjes laten schieten, bloedarmoede, etc.) Ik wil dit wel weer oppakken, maar ik woon nu veel verder van de bloedbank af en ben te laks om het te regelen...
Ja. Ben al jaren donor. Zou zelf ook super gelukkig zijn als ik met een orgaan geholpen zou zijn om langer te kunnen leven. Dus waarom niet iemand helpen met een orgaan, als ik het zelf niet meer nodig heb.
Ben al donor sinds de dag dat het kan. Ze mogen alles van me nemen zodra ik mijn laatste adem uitgeblazen heb. Als ik het nodig mocht hebben wil ik ook graag dat ze me op die manier kunnen redden. Alleen geen bloed donor ondanks mijn bloedgroep want dan ben ik diegene die mij moet prikken meer tot last als dat beetje bloed van mij zal opleveren denk ik. Ben namelijk totaal niet gecharmeerd van naalden op zijn zachtst gezegd. Plus ze kunnen bij mij nooit een ader vinden dus prikken nog geregeld mis ook. En dan ga ik ook nog eens bijna altijd van mijn stokkie.
Toen ik 18 werd, heb ik mijn eerste donorcodicil ingevuld. Dat ging toen nog met die papieren pasjes die je in je portemonnee moest stoppen (22 jaar geleden). Nu ben ik bloeddonor, geregistreerd als potentiële beenmergdonor en ik sta geregistreerd als 'ja' m.b.t. orgaan- en weefseldonatie na overlijden. Als je het wilt doen, registreer je dan NU met ja. Als je het niet wilt doen, doe het niet of nog beter registreer je met nee of met mijn nabestaanden bepalen. Veel ingewikkelder dan dat is het niet. Vanwaar dat uitstelgedrag bij sommigen?