Haai lady's! Ik ben al mijn hele leven mollig en gezet. Ik ben 1.65 klein en heb altijd wel rond de 75 a 80 gewogen. Tijdens mijn zwschap van Naomi ben ik zeker 15 a 20 kilo aangekomen en na de bevalling (KS) amper kwijtgeraakt. Ik ben dus al bijna 2 jaar flink aan het tobben met mijn gewicht, ben nu op mijn top.. weeg nu zeker 100 (of meer) kilo. En ik kan je zeggen, ben er zeker depressief van. En echt veel snoepen of wat dan ook doe ik eigenlijk niet eens. Het is gewoon zwaar frustrerend en heb me dus zitten verdiepen in een maagbandje. Verkleining vind ik een nog grotere ingreep en vind ik dus ook vele malen enger! Ik weet dat ik het beste eerst naar de HA kan gaan en vragen om een doorverwijzing naar een obesitas kliniek en kijken wat ze daar zeggen. Maar ik ben zo'n scheiterd! Ik heb het lef en de moed gewoon niet. Maar ik weet dat er wel iets MOET gebeuren. Anders wordt het van kwaad tot erger ben ik bang en als ik eraan denk dat ik dan grote kans heb op suiker en hoge bloeddruk en alles en misschien dan mijn kindje niet kan zien opgroeien, en al helemaal geen leuke dingen meer met haar kan doen, maakt me erg verdrietig en ook boos op mezelf.!! Misschien zijn er meiden die hierover mee kunnen praten en misschien kunnen we elkaar steunen en met elkaar praten. Of meiden die ook een maagbandje hebben en hun ervaringen met mij willen/kunnen delen, zou ik ook heel fijn vinden. pb-en kan natuurlijk altijd!
Hoi meid, nee ik heb hier geen ervaring mee, maar wil je veel sterkte wensen. Ik weet zeker dat je uiteindelijk de kracht vindt om naar de HA te gaan omdat je zelf al aangeeft dat je je dochtertje wilt zien opgroeien. Haal daar je kracht uit! Heel veel succes.
Ik zit momenteel in het proces voor een maagverkleining! Je komt in aanmerking als je bmi hoger is dan 40 (of 35 en gerelateerde klachten). Als je idd 100 weegt, kom je niet in aanmerking ben ik bang, of je moet klachten hebben. Ik wilde ook voor een maagband gaan, maar dit doet dus geen enkel ziekenhuis meer. Mensen die eerder een maagband hebben geplaatst hebben hier heel veel problemen mee (spugen ed) en daarom doen ze dit niet meer. Ik wacht momenteel op mijn screening, dit gaat nog wel even duren voordat ik aan de beurt ben. Ik weet trouwens precies hoe je je voelt, zo voelt het voor mij ook. Ben nu nog jong en geen klachten, maar wat over 10 jaar? Heb mijn hele leven al overgewicht, en ik kan het echt niet alleen. Heb heel veel diëten geprobeerd, maar word altijd weer net zo zwaar of nog zwaarder, zo frustrerend Ook ik zou het heel gezellig vinden om met mensen mijn ervaringen te kunnen delen, ik ben er natuurlijk veel mee bezig!
Ohja, wat ik nog even kwijt wou over een maagband.. Heb ook een voorlichting gehad in het ziekenhuis en ik schrok echt hoeveel mensen daar zaten met een maagband! Van de 60 waren er een stuk of 20 met een maagband. Deze mensen hadden dus klachten en laten de maagband verwijderen en dan een bypass doen!
Je mag me een pb sturen als je vragen heb.Ik heb een maagband sinds 2003 en aankomende dinsdag gaat het eruit.En dan krijg ik 6 weken later een bypass.Mijn chirurg die mijn maagband heeft gezet doet nu alleen nog maar GB's zetten.Zijn ervaring is dat de maagband voor een aantal jaren werkt maar dat mensen meestal na 5-10 jaar terug komen en weer terug zijn bij af.Hij zet dus liever geen maagbandjes meer.En idd wat Brandweer zegt...bij de voorlichting zijn veel maagbanders die terug komen voor een GB. Maar goed...je kan me eventueel pb-en als je persoonlijke vragen heb. Succes met je beslissing.
ik heb op 5 maart een gastric bypass gekregen nadat ik daar 2 jaar over getwijfeld heb.... ben achteraf heel blij dat ik die stap genomen heb! heb evn grof berekend wat je bmi zou zijn en kom uit op 37.... dan ben je idd nog te ligt voor een operatie tenzij je allerlei gezondheidsklachten hebt... je kunt ter info altijd contact opnemen met het NOK... en daar informatie inwinnen. mijn advies zou alleen zijn om te kijken welke ziekenhuizen er bij jou in de buurt zitten die deze operatie ook uitvoeren. dat gaat vaak sneller.... als je vragen hebt stel ze gerust! oh en wat brandweer ook zegt er zijn heel veel mensen die niet genoeg afvallen met een maagband en uiteindelijk toch voor een astric bypass gaan. ook met de maagband kun je nl veel problemen hebben.
Dank je wel meiden voor de reacties en PB! Echt heel fijn en hoe stom het ook klinkt ''blij'' dat ik niet de enige ben, want soms voel ik me zo eenzaam en denk ik dat ik de enige ben op de wereld met dit probleem! Mijn BMI is 41, dus extreme obesitas. Verder heb ik ook al vele diëten gedaan en dan viel ik er 5 af maar kwam ik er weer 6 aan, en zo gaat het al jaren!! Ik kan het dus ook echt niet alleen!! Tijdens mijn zwschap kreeg ik ook te horen dat ik echt moet afvallen wil ik ooit nog voor een tweede willen. En ook dat heeft me aan het denken gezet natuurlijk. Hoe zit het eigenlijk met de vergoedingen voor een bypass?
Meid, ik weet het precies Het is zo vervelend om nooit leuke kleren te kunnen kopen, jezelf nooit mooi vinden, bang zijn voor de toekomst! Als je dit echt wilt, zet dan de stap! Je kunt je altijd nog terugtrekken hoor. Bij mij gaat het ongeveer een jaar duren voordat ik misschien aan de beurt ben. Eerst maar eens door de screening, ben daar erg huiverig voor. Marjolinos, kun jij me vertellen wat ik me daar bij voor moet stellen? Mag ook via pb hoor!
Zijn jullie niet gruwelijk bang voor de risico's? Al zijn die maar heel erg klein? Mijn grootste reden om af te vallen zou het vergroten van de kans op een 2e kindje zijn, maar als ik dan google en uitkom bij de overlijdensberichten van mensen die een GBP hebben laten zetten en daarna dus zijn overleden, denk ik al van 'Laat maar.'. Ik wil dolgraag een 2e kindje, maar het is het me niet waard om het risico te nemen dat ik niet meer voor m'n 1e kind kan zorgen.. Hebben jullie dat niet? Ik zou het dolgraag willen, maar zulke berichten maken me zó bang..
@es09, houd er wel rekening mee dat als je zwanger wilt worden de maagband leeg moet ensoms zelfs eruit... @brandweer wat wil je precies weten? @ shaddixx tuurlijk is het een operatie en daaraan zitten risico's verbonden, maar die risico's heb/had ik ook door zoveel te zwaar te zijn.... bedoel dan zijn er ook veel gezondheids problemen waaraan je kunt overlijden.... in het ziekenhuis waar ik geopereerd ben (mmc veldhoven) hebben ze maar 1 patient gehad die is overleden en die heeft een pizza in de blender gegooit....
Risico's zijn niet heel erg klein, het is een zware operatie en voor iemand met een dergelijk BMI zijn de risico's nog eens groter ook. Dus niet iets om licht over te denken. Anderzijds... Wat zijn de risico's van een dergelijk overgewicht? Ook daar kleven grote gezondheidsrisico's aan. Dat wordt dus een kwestie van vergelijken en overwegen, welke risico's groter zijn. Ik had een BMI van 46 en heb bewust de keuze gemaakt voor een GBP. Ik vond het doodeng, heb staan janken toen m'n dochter door opa&oma opgehaald werd, de dag voor m'n operatie. Doodsbang dat ik haar niet meer zou zien. Terwijl zij juist de reden was dát ik me liet opereren. haar zien opgroeien, met haar kunnen spelen etc. Geen dag spijt gehad. Op donderdag geopereerd en op zaterdag alweer thuis, nooit last gehad van de wonden of andere toestanden. M'n kwaliteit van leven is zo enorm verbeterd, ik kan zoveel dingen die ik toen niet meer kon. De argumenten als 'leuke kleding kopen' 'naar t strand gaan' ofzo, hebben voor mij overigens niet bepaald een rol gespeeld. Sterker nog, ik kan nu bijna nog moeilijker kleding kopen dan toen Daarnaast ben ik een van de weinige gevallen waarbij de GBP niet het gehoopte resultaat heeft gegeven. Tuurlijk ik ben veel afgevallen en m'n leven is 100x verbeterd. Maar niet zoals gepland. Ik ben veel eerder gestopt met afvallen dan gehoopt en meer terug aangekomen dan gehoopt. Vele controles gehad en artsen snappen er niks van. Nog minder/beter gaan eten kan niet meer, enige optie is nóg een operatie en daar sta ik niet open voor. Dus ik moet dealen met de situatie zoals ie is en accepteren dat ik gewoon nooit slank zal zijn. Ook dat is een mogelijkheid na een operatie. Niet iedereen bereikt z'n streefgewicht, niet iedereen komt op een maatje 38 uit. Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb en wat ik bereikt heb. Even wat cijfertjes: GBP maart 2009 Begin BMI 46 BMI na 2jr 29 BMI nu 32 Wil je meer weten, pb me maar.
Het risico is 'maar' 0,35 procent natuurlijk.. Dat lijkt heel weinig.. Maar als ik dan '1 op de 350' zie, vind ik het ineens zoveel lijken! Natuurlijk zal het er ook wel vanaf hangen hoe gezond je verder ben, en ik ben, voor zover ik weet, verder helemaal gezond, én nog jong natuurlijk, dus misschien moet ik helemaal niet zo bang zijn..
Wil geen betweter zijn hoor maar 0.35 % is niet t zelfde als '1 op de 350' maar ongeveer 1 op de 285. Ik meen me van mijn screening van 4jr geleden een getal als 1 op de 200 te herinneren.
Hoelang geleden? Ze doen t natuurlijk steeds vaker dus zullen de risico's ook steeds beter beperkt kunnen worden lijkt me. Dus dat dat getal steeds hoger wordt is heel gezond
Hoe ik in godsnaam ooit ben geslaagd voor wiskunde vraag ik me nog steeds af. Lekker stom dit. Ik haalde de '1 op 350' overigens van Wikipedia..