haha nee hoor, ik ben gewoon een nerd, hou t daar maar op. Zit vaak op mn vingers om niet bij de spelling- of rekenpolitie te worden gerekend hahaha. Nu vond ik dat ik t wel even mocht melden..(toch? )
Wijffie, hier werd heel duidelijk verteld bij de voorlichting dat NIEMAND op zijn streefgewicht komt (uitzonderingen daargelaten). Je valt ongeveer 70% van je overgewicht af! Ze lieten ook een grafiek zien, 2 jaar afvallen, iets bijkomen en dan stabiliseren..
Dat was iig 6 jaar geleden de reden waarom deze operatie bij een BMI van 40 of meer werd uitgevoerd....dan zijn de risico's van het overgewicht groter dan die van zo'n operatie. Dat was voor mij ook een echte eye-opener. 6 jaar geleden werd mij al verteld dat het slimmer was om geen maagband te nemen omdat er behoorlijk veel situatues bekend waren dat het mis ging en de maagband eruit moest een een GBP werd toegepast. Ik heb sept 2006 een maagverkleining (MaClaen) gekregen. Let wel: dit is echt alleen maar een hulp middel en geen wondermiddel. En houd er rekening mee dat je veel moet laten. Er zijn dingen die je niet meer kunt verdragen. Je kunt nooit meer heerlijk schransen. Ikzelf ben nog bijna iedere dag dolgelukkig met mijn keuze toen, al zou ik af en toe nog wel eens een heerlijk friet speciaal en frikadel willen eten, of heerlijk uitgebreid dineren in een restaurant, maar dat gaat nu eenmaal niet meer. Je moet echt 200% achter je keuze staan en ook je eetgewoontes aanpassen, anders heeft het totaal geen zin. Ik kan bijv als ik wil de hele dag door chippies en koekjes eten, en dan kom ik uiteraard ook aan, ondanks dat het kleine hoeveelheden zijn. Je kunt altijd een doorverwijzing vragen aan je huisarts en je eens bij de desbetreffende specialisten laten inforemeren en dat mee nemen in je besluit! Succes! Als je vragen hebt stel ze gerust.
Marjolinos, ik heb echt geen idee wat ik me erbij moet voorstellen, wat vragen ze bijvoorbeeld? Waarop worden de meeste mensen afgewezen?
@brandweer dat zeggen ze inderdaad maar kan er al een hoop in me omgeving (ikzelf ook) die toch echt op een gezond bmi zijn gekomen. Dus denk wel meer uitzonderingen
Ik was gelukkig een van de gelukkige Ik had op een gegeven moment zelfs een bmi van rond de 25 ( ruim 60 kilo afgevallen) Ik was daarmee zo ongelukkig dus ben een tijdje minderstreng geweest totdat ik wel weer gelukkig was en lekker in mijn vel zat. Mij was bij de intake verteld dat ik waarschijnlijk net boven de 100 zou blijven hangen. Had een begin gewicht van 140. Was afgevallen tot 77 en ben vervolgens gaan schommelen tussen de 80 en 85 kilo en daar voelde ik me gelukkig. Nu na de zwangerschap van mijn zoon helaas wel weer zwaarder, dus ben sinds een tijdje weer streng voor mezelf
Pompeltje, hoelang geleden ben je geopereerd en heb je een bypass gehad, heb je veel vel over omdat je zo snel afvalt? Bij mij duurt het ongeveer nog 4 maand voordat ik de screening heb Nu ik dan de beslissing heb genomen om dit te willen, kan het ook niet snel genoeg gaan.
Klopt ben ik me ook helemaal bewust van. Maar ik wijk daar dus behoorlijk van af. Mijn streefgewicht was ook ongeveer die 70%, maar dat heb ik dus nooit bereikt. En er wordt aangenomen dat je na die 2jr zo´n 5 a 10% weer aankomt, maar ik ben zo´n 20% aangekomen. En helaas nog steeds niet stabiel... Trust me, tis niet alleen mijn frustratie ofzo hoor, ook de artsen bevestigen het. Ik ben een van de uitzonderingen waarbij het anders gelopen is dan ze gehoopt hadden. Anderzijds verbaast het me ook niet, want dat er iets niet klopte in mijn lijf/stofwisseling was allang duidelijk en mijn grote angst was ook dat ik ondanks m'n gbp nog steeds niet zou afvallen. Nu is dat dus gelukkig niet uitgekomen, maar de angst was niet helemaal onterecht. Begrijp me goed, ik sta nog steeds 100% achter m'n keuze en zowel m'n artsen als ikzelf beschouwen het nog steeds als een geslaagde ingreep en een 'succes', maar gewoon niet zo succesvol als verwacht. Dat is dus wel enigszins teleurstellend, maar ach, ik kan er mee leven
Ik ben een jaar geleden geopereerd aan inderdaad de gastric bypass. Begin = BMI 43.1 Gewicht op zijn laagste = BMI 24.1 en nu is me bmi 25. Ik vind het vel wat ik over heb reuze mee vallen. Het zijn geen enge stukken wat je op tv ziet. Natuurlijk is me huid losser overal. Ik had een giga dikke kont, en bovenarmen en buik maar daar hangt het nu wel maar vind het totaal niet erg en zal er dus ook niks aan willen laten doen. Me kont is zelfs zo plat dat me vriend hem mist haha Spannend nog 4 maanden, hoop dat je erdoorheen komt. Ik heb echt tot op de dag van vandaag nog geen enkele keer spijt ervan gehad.
pfff waar worden mensen op afgewezen... dat kunnen verschillende redenen zijn... bv onvoldoende afvalpogingen in het verlden, maar ook een emotie eter kan in het begin afgewezen worden... je moet je idd goed realiseren dat het iets voor de rest vn je leven is en je nooit meer uitgebreid kunt eten. n heb ik tot nu toe het geluk dat ik nagenoeg alles kan eten maar wel maar een beetje... geniet dus gewoon van gebakken aardappeltjes (wel 3 stukjes als ik dat al op krijg) tot pasta tot gewoon aardappelen... mbt gezond bmi denk ik dat je daar zelf ook voor een deel een aandeel in hebt (met uitzonderingen daargelaten) door goed te gaan bewegen en de gezonde keuzes qua voeding te maken...
HIer ook geen last van echte dumpings. Wel als ik ''fout'' of teveel heb gegeten en er echt last van krijg komt het er in 1x uit en dan ben ik ervan af zal maar zeggen.
İk heb in 2007 een maagband laten plaatsen ivm mijn leeftijd toen (20) was het advies om eerst voor de maagband te gaan. İk ben er echt niks mee afgevallen. Kon op sommige momenten zelfs helemaal niks meer verdragen zelfs water bleef "hangen" 2 jaar geleden moest ik bloed braken en was mijn ontlasting ook heel zwart en net als teer. Hij moest er toen meteen uit. Maar toen hadden we dus Batuhan en die was net ontslagen uit het zh na een opname van bijna 6 maanden op de ic. En kwam met bewakingsmonitor en zuurstoftanken enz naar huis. Dat ik op eigen risico er nog een week thuis over wilde nadenken hoe we dat zouden doen. İk was doodsbang dat er iets tijdens de operatie mis zou gaan. En dat ik Batuhan nooit meer zou kunnen zien. Terwijl hij mij juist zo hard nodig had. Na 3 dagen ging het ineens beter. İk kon weet water binnenhouden en ook eten. Dus niet geopereerd. Vorig jaar rond oktober begon de ellende weer met bloedbraken. Steeds waren het meer bloedvlekken. Er werd een foto gemaakt en ze zagen dat de maagband was geslipt door het teveel braken en dt hij mijn maag aan het afknellen was. Toen is er weer besloten om hem er uit te halen. Dit keer ging ik op de wachtlijst. Kreeg een afspraak voor in december. Maar weer was ik weer zo bang dat ik hem heb afgezegt *schaamt zich dieppp* Rond feb. kreeg ik weer een afspraak maar die is toen ook afgezegt omdat we alle 3 (mijn man,batuhan en ik) pfeiffer hadden en echt extreem vermoeid waren. Beter ook want ik was echt weer enorm bang. Een week of 2-3 ging het weer mis en heb dit keer 2x een mond vol alleen maar helder rood bloed gebraakt. De kans dat de maagban in mijn maag ging snijden was er ook enz enz. Nu is er met het ziekenhuis afgesproken dat mijn man en batuhan ook bij mij mogen slapen. En staat de operatie voor aanstaande maandag 23 april gepland. İk ben dood nerveus en echt mega bang dat er iets fout gaat tijdens de operatie. İn 2007 bij het plaatsen was ik ook wel bang maar echt niet zo erg. Nu dat we Batuhan hebben ben ik zo bang dat er iets gebeurd en ik hem nooit meer zal zien. Hij is nu 3 jaar maar heeft beperkingen (kan niet lopen, kruipen, praten of zelf eten) waarvan ze nog steeds niet weten wat de oorzaak is. Hij heeft mij zo enorm nodig. Wat als ik er niet meer ben? Dan heeft hij alleen nog zijn papa die voor hem zal zorgen. Maar die moet ook werken om het huis te kunnen onderhouden. Echt er gaat van alles doorme heen. Maar de kwalen van de magband worden steeds erger dus de afspraak van aanstaande maandag blijft staan! Sorry voor het lange en warrige verhaal. Mijn batterij van mijn telefoon is bijna leeg maar wilde het nog even snel kwijt.
@mamavanbatuhan heftig verhaal zeg! veel sterktesucces een maandag! En hopen dat je spoedig herstel zeg.