+1 Had nog niet gelezen dat je man aandringt op een gesprek met haar.. Hij heeft echt helemaal niks te willen.. Hij mag al ontzettend blij zijn dat jij het überhaupt nog met hem verder wil.. Hij moet ervoor zorgen dat hij zich bewijst als een man waar jij voor kan gaan.. JIJ bent degene die bepaalt wat en met wie de volgende stap is..
Ik zou het niet kunnen. Ik zou haar niet meer kunnen vertrouwen, maar ik ben in dat soort dingen dan ook wel erg hard. Als je mij 1x gekwetst heb, dan is het gedaan. Je moet doen wat je gevoel je zegt, als jij het weer kan bij leggen en haar echt mist moet je dat doen. Maar zou jij haar kunnen vertrouwen? Kan je dan ook alles weer met haar delen zoals je voorheen ook deed? Zelf zou ik me richten op anderen om je heen, waar je misschien ook een mooie vriendschap mee op kan bouwen.
TS: Ga voor jezelf eens na hoe je in bovenstaande situatie zou handelen/denken. Ik heb in m'n vorige relatie een soortgelijke situatie meegemaakt, en ik heb het dus ook geprobeerd om haar weer over de vloer te laten komen maar daar toch heel snel een punt achter gezet. Ik merkte toch altijd dat er tussen die twee (m'n ex en m'n vriendin) een spanning zat, en dat ik, als ik bijv. naar de keuken moest, me niet op m'n gemak voelde... Heel veel sterkte ermee!
Hey meis Ik snap dat je haar mist, jullie waren zo close en je mist de vriendschap die jullie hadden. Maar stel dat je haar weer toelaat, denk je dat die vriendschap dan ooit nog kan worden hoe ie was? Dat je haar ooit weer kunt vertrouwen? Of zal het altijd tussen jullie in staan? Je bent nu hard aan t knokken om je relatie met je partner te herstellen, dat lijkt me nu even meer prioriteit hebben dan de relatie met haar. Als dat eenmaal weer stabiel is en je denkt dat je het aankunt om weer contact met haar te hebben, kan het altijd nog. Maar richt je nu op je zwangerschap, kind en relatie. Lijkt me voor nu ff genoeg
Ik heb dit ook meegemaakt, van mijn 16e tot mijn 22e een relatie gehad, woonde samen etc. In die tijd had ik ook een zeer goede vriendin, al jaren bevriend, veel samen doen, veel lol samen, gewoon een fijne vriendschap. Haar vriend was destijds ook een bevriend met mijn vriend. Mijn ex is toen ook vreemd geweest met haar. Het was echt vreselijk, je bent je vriend kwijt maar ook je beste vriendin. Ik was echter te woest op haar, en heb nooit meer een woord met haar gewisselt. Ze had me teveel gekwetst. En natuurlijk heb ik haar enorm gemist maar het vertrouwen was helemaal weg. De vriendschap was helemaal kapot en ik zou haar nooit meer kunnen vertrouwen. De relatie met mijn ex was vrij snel ook over daarna. We waren natuurlijk wel vrij jong, maar ik zou me nooit zo laten vernederen door iemand.
Thanks allemaal meiden. Nu ik al jullie reacties zo lees hebben jullie gelijk. Als ze uberhaupt hier weer zou komen, zal ik het altijd lastig vinden hoe die twee naar elkaar kijken (ook al zeggen ze dat het over is).... Ik zou me er indd niet prettig bij voelen... ALS ik al met haar zou praten zou het sowieso niet zo worden als TOEN... dat gebeurd gewoon nooit meer, daar is teveel voor gebeurd. Ik ga mij nu gewoon richten op mijn gezin, dat is het belangrijkste inderdaad.
hmm niet helemaal mee eens. Ik vind je man net zo schuldig in deze. Hij had het meteen moeten stoppen zo van ´hee wat doe je nu´, maar in plaats daarvan ging hij erin mee. Niet alleen zij heeft schuld.
Nee okey, maar we hebben het nu eventjes over haar en niet over mijn man. Tuurlijk zijn ze beide schuldig!
Paar jaar terug heb ik het ook meegemaakt Op het moment dat mijn ex ging douchen ging ik zijn msn gesprek na, waarschijnlijk tocheen gevoel van mij geweest Daar las ik dat ze bij elkaar gingen slapen en ik dit niet mocht weten Wie weet wat er nog meer gebeurd is. Gelijk gekapt met beide!! Ze hadden spijt maar daar koop ik niks mee Wij waren ook al jaren bevriend, deden alles samen. Misschien stom van mij... Maar ik kan me niet inleven dat je haar mist. Ze heeft je bedonderd, keihard genaaid op zn rotterdams Succes met je beslissing
Ik denk dat ze bedoelt 'haar schuld en niet mijn schuld'. Dus schuld van de vriendin en niet van de TS. Dat haar man ook schuld heeft staat daar los van natuurlijk
je mist de persoon, die zij voordeed dat ze was... helaas bleek het een masker... dus wat zou ik doen...afkappen die handel, wegwezen en gauw
Ik zou niet met haar willen praten om weer een vriendschap op te bouwen. Wel zou ik haar kant willen weten en haar beweegredenen waarom ze dit een vriendin aan wil doen. Dit om het voor jezelf beter te begrijpen en verwerken te maken en misschien ook om in een andere vriendschap meer vertrouwen te houden. Los van je vraag over de vriendschap, snap ik zelf niet zo goed waarom je je man zo veel makkelijker vergeeft dan je vriendin. Mijn vriend is het belangrijkste in mijn leven en ik ga er van uit dat dat andersom net zo is. Dat de belangrijkste persoon jou zoiets aan doet vind ik vele malen erger dan wanneer een 'beste' vriendin dit doet. Ik snap dat je veel van je vriend houdt en dat je liever voor hem vecht, dan voor een vriendschap. Maar toch weet ik niet of ik in deze situatie voor hem gekozen zou hebben.
Moppie, allereerst een hele dikke kroel! ten tweede, ook ik ben het er mee eens dat je je nu eerst even moet focussen op je gezinnetje. het is nog (redelijk) vers en je bent nog bezig om de beschadiging te repareren tussen jou en L. Dat gaat nu (volgens mij) de goede kant op en zijn jullie op weg naar weer gelukkig samen zijn, waarom zou je dat dan weer minder laten worden door haar weer terug in je leven te laten komen? oke je kan het haar misschien dan wel vergeven, maar vergeten word een stuk lastiger.. zeker als ze bij jullie beide is.. word toch ongemakkelijk.. Dus... ik zou nu even voor L. gaan en je richten op jullie mooie meisje en de baby in je buik.. Geef het de tijd lieverd.. Dikke kus!
Pff, moeilijk zeg. Wat een verraad! Ik kan het mij persoonlijk niet goed voorstellen maar ik zou ze denk ik beide moeilijk kunnen vergeven. En waarschijnlijk mijn man nog minder dan een vriendin. Want hij heeft mij trouw beloofd. Zijn leven zal in elk geval een stuk minder gezellig zijn! Wat betreft de vrouw, vriendin of niet, wat ze gedaan heeft is NOT done! Punt! En zou ik nooit meer willen zien.
Wie zegt dat ik het mijn man zo snel heb vergeven? Dat is absoluut niet waar. Natuurlijk is het vertrouwen in hem weg, maar ik vecht voor mijn gezin. We hebben samen een dochtertje én een nieuw wondertje, nee ik geef dat niet zomaar op... Dat begrijp je toch wel??? Als het echt seks had geweest, dan had ik daar anders in gestaan denk ik... Ik denk dat je zelf in zo'n situatie als mij moet staan, voordat je erover kan 'oordelen' of je voor hem kiest ja of nee....
zo... als mijn vriendin dit was geweest zou ik kapot zijn. Iemand hier zei dat de liefde voor je man veel dieper is maar dat weet ik niet hoor. Mijn vriendin ken ik al 13 jaar en zij weet meer van mij dan mijn man soms. Ik denk dat als dit om mijn beste vriendin ging (dus daadwerkelijk die persoon) dat ik het haar uiteindelijk zou vergeven. Ik zou niet weten wat ik zonder haar moest doen. Maar ik denk dat dit me nog erger zou raken dan het feit dat mijn man vreemd ging (ik weet niet of ik het hem zou vergeven).