Toen ik vorige week voor mijn paspoort ging heb ik het ook gelijk nagevraagd.. Inderdaad alleen als je naar het buitenland gaat.. Maar ik woon bijna op de grens naar Belgie, en gaan wel eens naar Luxemburg, dus ben bang dat ik gelijk een ID kaart aan mag schaffen. Paspoort buiten de EU landen, maar dat leek me logisch. Maar ga maar eens met zon kleine een pasfoto maken... En urine checken icm. je bloeddruk, lijkt me bij mij niet, aangezien die altijd goed is, eerder te laag. VK zei dat het bij hun standaard is, zodat ze evt. dingen voor kunnen zijn door regelmatige controle. Ik vind het wel fijn Ja, was ik er toch nog even tussendoor. Hond is uitgelaten, waaide bijna weg op dat veld brr zo koud! Nu ff hond tot rust laten komen, zelf schaaltje yoghurt eten en dan om 14u ben ik weer weg en dan mijn paspoort ophalen
@ MamaJolanda: weet niet of ik jou berichtje nou goed heb gelezen hoor.. Volgende x maar vragen maar hoef ook pas weer over 2 weken als ik al 37,3 weken ben en weet niet eens wanneer ik moet bellen niks?? Dan ben je toch 36 nogwat?? Ik ben volgende week 35+5 en heb dan uitgebreide afspraak om uit te leggen wanneer ik moet bellen enzo.. Neem aan dat ze dat bij iedereen rond die tijd doen?
Urine check is bij ons ook niet standaard, moest het laatst wel een paar x ivm klachten en oplopende bloeddruk. Vk bezoek ik ga ook 1x in de 2wkn. Moet dinsdag weer, denk dat het dan wekelijks word?
Mamajolanda ik heb gister van de VK die de rondleiding in t zkh deed ook pas te horen gekregen wanneer ik moet bellen. Vraag Ik kijk echt heeeeel erg op tegen t kraambezoek. Als je hoort en leest wat bezoek (met name familie) allemaal doet... En ik ben nogal van duidelijk zijn, dus ik zie mezelf al als een gefrustreerde leeuwin met dat kraambezoek zitten. Ben nu al zo enorm moe, en dan kan ik al amper iets hebben, laat staan dan. Dit gevoel komt eigenlijk nu pas op, anders had ik mss toch beter voor een kraamfeest kunnen kiezen. Maar manlief kijkt er echt naar uit volgens mij.... dus we gaan t er nog maar eens goed over hebben..
Als ze je kennen zullen ze er wel mee kunnen leven hoor. Ik ben ook iemand die nogal direct reageerd, en dat weten de meesten wel van mij. Vinden ze het niks, ze weten waar de deur is hoor!!! Maak je niet druk, komt vanzelf goed.. Gewoon over je heen laten komen en gewoon duidelijk je grenzen aangeven!
@ludora heel herkenbaar!!! vooral als mensen vragen aan me: ook al zo een zin in het kraambezoek en alle gekke dingen die ze toen dan krijg ik soms al bijna een paniek aanval!!! wij gaan misschien als nog een soort kraamfeest geven in combinatie met mijn verjaardag, ligt er een beetje aan wanneer de baby komt en hoe ik en de baby het doen.....
Qua kraamvisite: ik zou graag hebben dat we de 1e 2 dagen ofzo met rust worden gelaten om alles te laten bezinken en zelf even te genieten. Maar ben bang dat schoonouders en me vader met vriendin daar anders over denken.. Zal mijn man wel duidelijke instructies geven als hij ze gaat bellen na de bevalling. Ligt er ook wel beetje aan hoe ik me voel. Normaal laat ik het dan maar gebeuren en voel ik me achteraf wat boos dat ik mijn grenzen niet heb aangegeven (andere situaties maar toch) Wil nu toch wel duidelijk aangeven hoe ik het wil.
wij bellen pas onze ouders op als we er klaar voor zijn dat ze langs komen die kunnen we toch niet tegenhouden
Zit ook met klein dilemma, vriendin van mijn vader heeft 2 kids, de jongste (geloof 6) is super druk. Ze luisteren voor geen meter enz. Mijn man ziet het dus ook niet zitten dat die straks de kleine vasthouden. Ik dacht: ach, zolang er iemand bij is.. Maar begin toch te twijfelen.. Maar ben bang dat ik hele boze reacties krijg als ik zou zeggen dat ze het niet mogen.. Wat denken jullie??
Ik zou het gewoon eens met je mannetje bespreken.Ook al doe je een kraamfeest,dan komen de naaste mensen toch wel op kraambezoek toch?En van je naaste kan je mss meer hebben? Als een kraamfeest geen optie is dan het kraambezoek goed doseren,niet teveel op een dag en ook kraambezoek vrije dagen inlassen.Vooral aan jezelf denken,het bezoek heeft maar te wachten
Als ik niet wil dat iemand de beeb vasthoud (ik ben daar toch al niet zo van,veel te druk voor beeb) dan hou ik beeb gewoon zelf vast.En als ze het vragen zeg ik netjes dat ik dat geen goed idee vind. Mensen die daar geen begrip voor hebben die hebben pech
Moeder is niet zo begripvol.. krijg je dan nog als aanval dat ze niet worden geaccepteerd.. *zie het al helemaal voor me.. grr* Wij spelen ook vaak voor politieagent tegenover die 2 kids, omdat ze naar haar ook niet luisteren of zij er gewoon niks van zegt.. *kan mezelf al kwaad maken bij de gedachte.. erg he?*
Dan vooral niet te snel laten komen,het gaat om jullie en niet om hun.Jezelf niet kwaad maken hoor,mensen moeten maar eens leren wat fatsoen is!
Mijn tip: doe het rustig aan met kraambezoek! Mamma worden en de geboorte is zo'n belevenis, eerst even klein houden (met alleen naaste familie en beste vrienden). Pas wat later de vagere mensen. Zelfs toen merkte ik regelmatig dat ik in eerste instantie dacht 'ja, gezellig, kom binnen en kijk naar mijn mooie baby', maar dat ik een half uur later alweer dacht 'ga alsjeblieft weer weg'. Ik had gewoon nog niet genoeg energie. Vanaf dat moment werd klusser-man de 'wegstuurder'. Het is heel normaal dat je je kraambezoek 't kort houdt, maar sommigen vergeten dat, dan kwam klusser-man gewoon in actie om ze weg te sturen. Moet kunnen hoor bij goede vrienden... En de hele familie van klusser-man (ooms en tantes enzo) hebben we op een gegeven moment per mail allemaal voor een zondagmiddag een tijd later uitgenodigd. Vermoeiend, maar wel in 1x klaar en ook echt wel gezellig. Van mijn familie zijn maar een paar ooms en tantes geweest, heb niet met iedereen contact...
Ja, is zo lastig, want ja, me vader mag van mij best snel voor de deur staan, maar die aanhang he... Kan moeilijk een kersverse opa een week later uitnodigen hahaaa
Ik denk dat ik meer 'last' heb van mijn familie als van vreemde. Ik ben ook bang dat ik t allemaal over me heen laat komen, en achteraf denk, he dat wil ik helemaal niet zo... Ik wil bezoek ook echt plannen ja! Ik denk dat mijn man staat te springen om de kleine aan iedereen te laten zien. En ik snap dat wel, en heb dat natuurlijk ook wel t zelfde, maar ik hou er ernstig rekening mee dat ik me niet zo joffel voel na de bevalling... Nou ja moet duidelijke afspraken maken met manlief. Maar ben wel blij om te horen dat ik niet de enige ben die er tegenop kijkt! Miffy, wij gaan sowieso naar t ziekenhuis dus wij moeten of mijn moeder of schoonouders bellen om dat te vertellen ivm onze hond. Er moet iemand hem ergens uitlaten en eten geven. Dus op de hoogte zullen ze toch wel zijn als t begint. Ik heb wel al aangegeven dat we als uk er dan is we best even kunnen sms-en of kort bellen dat ie er is en t goed is. Maar dat we daarna pas gaan kijken wanneer ze kunnen komen... Daar zijn lief en ik t dan weer wel over eens...
Mijn tip: doe het rustig aan met kraambezoek! Mamma worden en de geboorte is zo'n belevenis, eerst even klein houden (met alleen naaste familie en beste vrienden). Pas wat later de vagere mensen. Zelfs toen merkte ik regelmatig dat ik in eerste instantie dacht 'ja, gezellig, kom binnen en kijk naar mijn mooie baby', maar dat ik een half uur later alweer dacht 'ga alsjeblieft weer weg'. Ik had gewoon nog niet genoeg energie. Vanaf dat moment werd klusser-man de 'wegstuurder'. Het is heel normaal dat je je kraambezoek 't kort houdt, maar sommigen vergeten dat, dan kwam klusser-man gewoon in actie om ze weg te sturen. Moet kunnen hoor bij goede vrienden... En de hele familie van klusser-man (ooms en tantes enzo) hebben we op een gegeven moment per mail allemaal voor een zondagmiddag een tijd later uitgenodigd. Vermoeiend, maar wel in 1x klaar en ook echt wel gezellig. Van mijn familie zijn maar een paar ooms en tantes geweest, heb niet met iedereen contact...
Sam,dat had ik even verkeerd begrepen.Dacht een vriendin,niet de vriendin van je vader. Zie je ze van te voren nog? Is het niet een idee om het dan te bespreken? Kenbaar maken dat je er niet van houd dat de baby straks van hand tot hand gaat? Ik weet dat je met sommige mensen echt niets kan bespreken omdat ze alleen maar aan zichzelf denken...lastig! Succes met je doggie!