Hoi topicschrijfsters, heb niet het hele topic gelezen, maar wil je heel veel sterkte en wijsheid toewensen in deze moeilijke situatie! Ik begrijp jou twijfels volkomen, je hebt net jou eigen gezinnetje en een operatie in t vooruitzicht van je zoontje. En natuurlijk heeft ieder kind een basis nodig, ook het kindje van je man, maar ik werk zelf in een gezinsvervangend tehuis voor jongeren met een licht verstandelijke beperking en/of psychische problemen, heb jongeren met hechtingsproblemen door hun jeugd. Die problemen zijn heel heftig en moet je echt goed op voorbereid zijn en die zijn niet alleen op te lossen met een stabiele basis, die problemen zijn al ontstaan in de vroege jaren(die al voorbij zijn voor het kindje in kwestie). Mijn advies, ga eerst heel goed praten met jeugdzorg en denk heel goed na! voel je ook niet schuldig als je besluit dat je het nu niet aankan om voor het kindje te zorgen, het ventje heeft er uiteindelijk niets aan als het over een jaar lijkt te mislukken!! Ik denk dat problemen van jonge kinderen en de enorme weerslag op de omgeving hiervan heel erg onderschat wordt!!!! Meis, denk goed na en maak een keuze op het moment dat je daar klaar voor bent, misschien pas over een jaar, maar neem de tijd voor jezelf!! En PRAAT!!! Met je man, jeugdzorg, en alle hulpverleningsinstanties die er zijn!! Heel veel sterkte!
Moeilijk maar herkenbaar van uit mijn eigen gezin waar ik ben opgegroeid. ( mijn stiefmoeder en half zusjes met hechtingstoornis) Heb niet alles gelezen maar even voor de mensen die hebben gezegd dat het kind zijn gedragsproblemen wel verdwijnen in een stabiele situatie: dat is dus absoluut niet waar... Probeer je wat in te lezen voor je zoiets roept het is echt een stoornis waar we over praten. Meid, het is ontzettend zwaar dat heb ik wel gezien in mijn gezin. Ook voor de stiefmoeder. Wil er niet teveel op in gaan vanwege herkenbaarheid verder. Er is veel begeleiding geweest van jeugdzorg en psychiaters. En toch ben ik Dolblij dat ze bij mijn vader terecht kunnen. Ik moet er niet aan denken dat ze bij andere moesten opgroeien simpelweg omdat ik weet dat er dan nooit zo hard gevochten was voor deze meiden. Het gaat nu heel goed met ze en heb met 1 zus zelfs echt een hele fijne band. Ik vind dat je man zijn verantwoording moet nemen.. Ook al is dat moeilijk voor "jouw" gezin want dit jochie hoort ook bij jou gezin en daar heeft hij ook niet voor gekozen. Ik veroordeel je absoluut niet trouwens. Het is gewoon mijn mening.
Sabrina Nee het is niet te vergelijken met een ongeluk Maar ik zou een wildvreemde nog in huis omdat ik MOEDER Ben Ik weet dat ik zelf zou willen dat als mijn kind er alleen voor staat dat ik wens dat iemand hun bij zouden staan Het liefst hun eigen vader ! En ja ook zijn eventuele vriendin Mijn vader heeft door omstandigheden zijn dochter 20 jaar niet gezien !!!!! Hoewel mijn moeder daar niet blij mee is omdat ze heel veel kapot gemaakt heeft in ons gezin staat mijn moeder achter het contact wat ze Nu na 20 jaar weer hebben !!! Mijn broer zoon van mijn moeder en niet van vader ... Is een eikel heeft Mijn vader geslagen Mijn broer is aan de drugs en verslonst zijn hele huis En toch zou mijn vader hem helpen omdat het de Kind is van zijn vrouw waar hij van houdt !! Dat doe je voor elkaar als je samen bent Mijn punt was dus niet om senarios te bedenken of wat als er een auto ongeluk gebeurt mijn punt was dat ts weet hoe het is om Moeder te zijn en dat zij ook het beste wil voor haar eigen kind en dat je graag dat als je zelf iets over komt dat er een ander is die voor je kind klaar staat
Je kunt heel goed weten hoe het is om moeder te zijn. Maar dan heb je nog geen idee hoe het is om stiefmoeder te zijn.
Met de Telefoon kan ik geen stukjes dik gedrukt krijgen Maar ik wil even reageren op wat je zegt In het midden dat ze er niet achter staan omdat ze niet weten wat hun te wachten staat... Is dat niet altijd zo !!! Dat weten oom en tante toch ook niet !! Maar hun zijn er wel voor het jochie !! Het is ZIJN kind !! En ik krijg het idee dat wanneer ts het omschreven had als mama is opgenomen ik wil stiefzoon graag huis ook ondanks de eventuele pro lens dat we dan hier tientallen reacties hadden gekregen dat het de vader is en hij maar voor zijn kind Moet zorgen of Dat zo een vader geen kind verdiend en het kind elders dan beter af is dan waar het niet welkom Is Waarom is het anders als stiefmoeder er problemen mee Heeft ? Hoe je et ook went ook keerd het is het blijft zijn zoon dat is meer Bindend dan een huwelijk ook een geboorte is in voor en tegen spoed Hij heeft dst jochie als hummeltje in zijn armen gehad en Misschien wel toegefluisterd hoe papa er altijd voor hem Zou zijn En dan dit .... Nee ik vind niet kloppen
En daarom moet papa zijn kind maar links laten liggen kunt als stiefmoeder Niet verwachten dat papa zijn kind niet helpt omdat het stiefmoeder zijn zwaar kan zijn Als je geen stiefmoeder wil zijn dan Moet je geen relatie aan gaan met iemand die een kind heeft Doe je dat wel dan ga heb je net zoveel verantwoording voor het Kind en heb je er maar gewoon achter te staan Maar dat is mijn menig maar die slaat blijkbaar nergens op Ik heb er geen ervaring mee maar ik ken mezelf goed genoeg dat ik mezelf zou geven voor welk kind ook Ik mag niet meer zwanger worden vanwege Mijn gezondheid en door gezondheid ook geen kindje adopteren en ook geen pleegzorg Anders hadden we dat gedaan ! En dan ben je ook een soort van stiefmoeder en heb je niet hetzelfde DNA ook dan weet Je niet hoe een kind is
Sommige stukken krijg ik niet goed ontcijferd. Maar ik neem aan je hier geen ervaring mee hebt, en alleen uit het oogpunt van het kind kijkt. Weet dat hun relatie ook stabiel moet zijn en dat ze er allebij 100 % achter moeten staan om voor dit jongetje te gaan moeten zorgen. Wat heeft dat jongetje eraan als het niet gaat lukken en dus weer na een paar maanden ergens anders heen moet??? Niets toch ?!? .Dus vind het heel goed dat ze er goed over na gaan denken en niet zomaar een beslissing nemen.
Nee die slaat idd nergens op hoe je deze hier nu neerzet/ verwoord. Sorry dat ik het moet zeggen maar je hebt hier dus echt totaal geen verstand van. TS heeft het ook over samen met haar man/vriend. Maar hij moet er ook nog over nadenken. Dus het is niet TS alleen. Ik kan er wel over meepraten, en ik dacht in het begin dat het ook allemaal maar even zou doen. Ooo dat lukt me wel. Nou dus niet he. Het is echt heel moeilijk.....
TS heeft nooit gezegd dat ze het niet wil. Waar het mij hier om gaat dat het maar verwacht, nee bijna geeist word van sommigen dat dat kind er komt. Het is niet eens zeker dat dat voor het jongetje het beste is. Misschien zijn oom en tante op dit moment vertrouwder voor hem? Daarnaast heb je altijd een keus als stiefmoeder zijnde. Het is namelijk ook jouw leven. In het ergste geval kun je zeggen dat je zo niet wilt leven en uit elkaar gaan als het kindje er toch komt. En dan? Want papa werkt fulltime. Dat bedoel ik dus met: ja maar het is zijn kind dus het moet! Klopt, het is zijn kind.. En wie gaat er in praktijk de meeste zorg voor dragen? Mensen hebben geen idee wat dat inhoud als ze zomaar even roepen dat ze hem gewoon in huis moeten nemen, daar kun je de situatie erger mee maken. Ben het met veel advies hier eens, langzaam contact en een band proberen op te bouwen en dan pas bekijken wat er voor iedereen het beste is. Het gaat er hier dus niet om dat ik vind dat TS weg moet gaan als het kindje er komt, of dat ik dat zou doen. Verre van hoor! Is een hele slechte optie. Maar het gaat er mij om dat in die situatie zichtbaar wordt hoeveel er gevraagd wordt van een stiefmoeder. En daar staat bijna nooit iemand bij stil. Het is allemaal maar normaal, dat moet je maar gewoon even doen. Maar ben maar eens stiefmoeder, dan praat je daar wel anders over.
Ik heb er wel degelijk verstand van Mijn moeder had namelijk 3 kinderen uit een eerder huwelijk en mijn vader 2 !!! En ik heb kunnen zien hoe dat gaan kan op een goede Manier !!!! En daarom weet ik ook van mezelf dat ik Het wel zou kunnen
Ja dat was jouw moeder. ( je hebt het gevoel niet zelf meegemaakt) Maar het gaat om het gevoel wat ts / en haar man hebben.
Of in iedergeval zou proberen Als het niet gaat dan gaat het niet !! Maar dan kun je later wel zeggen schat we hebben het geprobeerd !
Ja en denk je niet dat ik daar tussen in zat ? Denk je niet dat ze mij het goede Voorbeeld mee hebben kunnen geven ?
Nee ja idd mejojo, dat is een goed idee... In huis nemen en als het niet gaat weer wegsturen... Dat is dus precies de rede waarom TS zo goed nadenkt... Zij wil ook het beste voor het kindje. En idd, je moeder was stiefmoeder, maar jij niet... Maar goed, zo gaat deze discussie nergens naar toe. Ik wens je heel veel succes TS met het zoeken naar de juiste weg! En dat je nu al zo goed nadenkt maakt je voor mij al een hele goede stiefmama..!
Dit is natuurlijk geen gemakkelijk situatie maar ik zou de beslissing wel gemakkelijk vinden. Als het het kind van mijn man was, zou hij onmiddellijk bij ons mogen komen intrekken. En natuurlijk zal dit niet zonder slag of stoot gaan, maar je man is zijn papa. Ik vind de situatie van die jongen nu al schrijnend... Ik mag er niet aan denken dat hij zich ook nog eens ongewenst en ongeliefd zou voelen door z'n eigen papa. Ik weet wel dat jouw man z'n zoon graag ziet, maar dat zal voor die zoon zo niet aanvoelen. Heel veel sterkte en wijsheid in het nemen van een beslissing!
Maargoed ik zal me Er niet meer mee bemoeien Ik denk dat ik wel genoeg gezegd heb Mijn mening word duidelijk niet gerespecteerd omdat die niet het zelfde is als de meesten hier . Ts ik hoop dat jullie er uit kunnen komen en dat julle over tijdje toch nog zorg kunnen nemen over het jochie En als jullie het echt niet aankunnen dan Is hij Misschien idd beter af bij zijn oom en tante Iig heel veel sterkte en succes
Ik vind het serieus van de zotte dat we hier een discussie houden over dat papa voor zijn kind moet zorgen?? Dat is toch geen vraag? Studie of niet, wat een onzin. De vader heeft hier een zorgplicht, en ik vind dat jij hem daarin zal moeten steunen. Ik denk dat TS uiteindelijk er wel goed aan doet om de boel op te bouwen. Om het jongetje nu opeens bij zijn oom en tante weg te trekken, waar hij wss eindelijk een beetje rust heeft is ook geen optie. Maar ik vind dat het doel wel MOET zijn, komen wonen bij papa.
Ja idd, vader heeft een zorgplicht. En die is er 6 dagen in de week niet. Dat is dat wat TS zegt.. Alle zorg komt op haar neer. En sinds wanneer hebben partners van ouders fulltime zorgplicht? Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ook het beste als het zoontje uiteindelijk bij hen komt wonen. Maar ik begrijp niet dat iedereen het maar zo normaal en vanzelfsprekend vind dat een stiefmoeder al die plichten op zich neemt. Daar stapt iedereen zomaar even overheen..