Ik heb wel eens het idee dat wij vrouwen gaan zitten wachten tot we eindelijk eens ten huwelijk worden gevraagd. Nu ben ik inmiddels al weer bijna 4 jaar getrouwd, maar omdat mijn man mij maar niet vroeg heb ik dat zelf maar gedaan. Ik had geen zin om erop te gaan zitten wachten. hahaha hoezo ongeduldig? Ik ben dus benieuwd wie wie ten huwelijk vroeg, hij jou, of jij hem?
Hier totaal niet romantische !! Hier wouden we trouwen, gewoon omdat ons gevoel daar goed bij was, maar we wouden ook pas "echt" trouwen als we kinderen hadden, tja en wat doe je dan ? wel willen trouwen... maar alles erop en eraan als je pas compleet bent.... tja manlief kwam op een dag thuis, schat we gaan gewoon 20 mei a.s. trouwen... ehmm schat dat is volgende maand hoor ? ja dus ? alles is al geregeld, we zeggen gewoon ja tegen elkaar in casual kleding gaan daarna lekker ontbijten met de getuigen, en daarna gaan we lekker in bed tegen elkaar kruipen en daarna gaan we uit eten bij dat ene restaurant met de mensen die bij het ja woord aanwezig waren ehmm owkeej ?? nou zo gezegd gedaan.... ondertussen zijn we alweer bijna 4 jaar getrouwd.... maar dat "echte" huwelijk wat we zo graag wilden.. ik in een trouwjurk e.d..... dat is er nog steeds niet hoor...we hebben 2 kindjes, een 3e zal er waarschijnlijk niet komen, dus ik vind dat ik wel eens echt ten huwelijk gevraagd mag worden
Wij gingen eigenlijk onverwachts eerder trouwen dan geplant, door ongenezelijk zieke oma van mijn man. Dus door de situatie heeft mijn man mij eigenlijk niet ten huwelijk gevraagd. Maar we hadden een hele leuke ambtenaar, en vlak voor het jawoord, vroeg de abmtenaar of mijn man mij wel écht ten huwelijk had gevraagd. En beide gaven we aan dat dit niet zo was, dus móest mijn man van de ambtenaar nog even op zijn knieen mij ten huwelijk vragen! Zo toch nog, op het laatste nippertje door mijn man ten huwelijk gevraagd, haha
Man heeft mij gevraagd, in de bossen, zodat de hond erbij kon zijn. De hond was eerst van mijzelf (gekocht paar jaar voor ik mijn man leerde kennen) en heeft ons als het ware gekoppeld, dus die moest er gewoon bij zijn.
Hier ook niet romantisch in eerste instantie. We zaten te praten over ger. partnerschap. Maar we wilden ooit trouwen dus zou het dubbel op zijn. En hebben we maar besloten te trouwen. Paar weken later gingen we een weekendje naar Herkenbosch in een kasteel hotel en toen heeft ie me op de ruïne toch nog ten huwelijk gevraagd
Ik heb mijn man gevraagd. 4 jaar terug waren we op rondreis in australie en hadden we besloten te gaan trouwen, maar anderhalf jaar later had mijn man me nog steefs niet gevraagd. Dus toen onze oudste was geboren heb ik het maar gedaan
t was hier zoals mejojo schreef......helaas.... door familie-problemen iets op papier willen hebben staan, ger. partnerschap bestaat hier niet, dus was of kind of trouwen.... zegt ie: tja, dan moeten we maar trouwen, ik kan 22aug. wel, jij?
man heeft mij gevraagd. Hier is het helemaal niet zo dat ik heb moeten wachten. Hij heeft een jaar op mij moeten wachten Wist toen dus ook al een klein beetje dat hij me met kerst ging vragen
Haha, dit lijkt wel mijn verhaal. Ik ben ook bijna 4 jaar getrouwd (september) en heb hem ook gevraagd, omdat het anders te lang ging duren, want meneer vroeg mij maar niet. En we woonden bijna 200 km uit elkaar en ik was het op en neer rijden zo zat. En we wilden eerst trouwen en dan samenwonen ivm onze geloofsovertuiging. Ik heb mijn vader erbij betrokken en hij deed zich voor als Robert ten Brink. We maakten een "All you need is love" filmpje en ik sprak een soort video/ liefdesboodschap in, en dat zetten we op een onverwachts moment aan. Haha het was een dikke ja. Wat was ik toen zenuwachtig.
Hier wel heel romantisch! We liepen op het strand... Hij had geregeld dat er een vliegtuigje over zou vliegen met de tekst op de sleep: " ... wil je met me trouwen <3 ...". Heel lief!
Mijn vriend weet dat ik graag wil dat hij me vraagt. Erg ouderwets, maar zo hoort het voor mijn gevoel. Dus nog even afwachten Zo even tussendoor trouwen zou ik absoluut niet willen. Het hoeft niet groot uitgepakt te worden, maar ik vind wel dat het een bijzondere gebeurtenis is en dat daar wat extra's voor gedaan mag worden. Ik heb trouwens met mijn ex geregistreerd parterschap gehad. Dat was op een maandagochtend naar het gemeentehuis om een krabbeltje te zetten. Voor mij eens maar nooit weer op die manier.
Hier een gevalletje: Moeten wij ook niet eens? Is wel handig voor de kids. Ik bel gementehuis wel wat de eerste data is. Whahaha!
Mijn man heeft mij gevraagd en ik barste keihard in lachen uit, dacht dat hij een geintje maakte Toen bleef het even stil en ik keek hem aan, zei hij heel zachtjes "eh, liefje, ik meende het hoor" Na 100x sorry gezegd te hebben heb ik natuurlijk Ja gezegd
Ik ben gevraagd, we waren al 10 jaar samen en hadden het er wel eens over gehad of we wel of niet zouden willen trouwen. Beide wilden we dat wel maar wilden ook graag kindjes. Uiteindelijk totaal onverwacht na een weekend uit van mijn werk heeft hij me meegenomen naar een klein vliegveld en een vliegtuigje geregeld. Boven ons beider geboorteplaats heeft hij me gevraagd. Ik had het een beetje verwacht omdat ie op de runway tegen me zei dat het een vlucht werd die ik nooit zal vergeten...