Ben het niet echt eens daarmee, denk dat TS zelf ook weer dat het niet haar slimste zet is geweest. Anders komt ze hier geen advies vragen natuurlijk. Ik moest stiekum wel erg hard lachen om de reactie van iemand waar stond: Wat vinden je ouders hiervan? TS is 18 en geen 12. Op mijn 18e gooide ik mijn sexleven ook niet even op tafel tijdens het eten.
Sannevlinder25: het blijft meer hangen als iemand begripvol zegt wat de gevolgen zijn. Dat zal zeker zo zijn. Maar als je begrip wilt.... Plaats dan in de eerste instantie niet zo'n bericht op een zwangerschapsforum maar op medisch forum ofzo. Ik las je tekst en dacht tja niet zo slim, maar goed dat kan natuurlijk gebeuren. Tot...En het is niet dat ik zomaar even een abortus doe. Ik heb het hier met die jongen over gehad en aangezien ik pas net studeer aan de universiteit is het geen handig moment in mijn leven. Mijn maag draait gewoon om als ik dit lees, wel volwassen genoeg om je te ver......, maardan komt het niet uit omdat je cariere moet maken.... BAH... ik hoop echt dat jij niet zwanger bent. Succes met je verdere cariere.... Hopenlijk met de pil en condooms.
Meid... Dat je dit kunt zeggen. Omdat je wilt drinken en het studentje uitgangen wil je een leven nemen? Ik had begrip voor je...en ik heb me enorm ingehouden in mijn reacties. Maar serieus...je denkt volwassen te zijn maar je bent dat echt nog lang niet. Als je dit over een paar jaar terug zal lezen zul je de ogen uit je kop schamen. Ik zou maar eens een goed gesprek aangaan met je ouders over verantwoordelijkheden en dergelijke. En seks? Je bent niet toe aan de voorzorgsmaatregelen en zeker niet aan de gevolgen.
Wachtende, idd, echt walgelijk gewoon, sorry hoor, ik kon me ook niet meer inhouden. Je hebt het niet over een pak melk, die bedorven is en je weggooit.... Stel dat je wel zwanger bent, je hebt het over een LEVEN!!!
Ik probeer alleen maar hoe ik het liever wil, stel ik zou zwanger blijken te zijn dan zou ik echt geen alcohol meer nuttigen en nadenken of ik het kindje wil houden. Nu ik het teruglees heb ik het misschien in een verkeerde context neergezet maar ik had er ook een mooi verhaal om heen kunnen draaien. En mijn ouders weten nergens van, en omdat jullie zo aandringen naar mijn ouders, daar heb ik geen contact meer me en die waren niet in staat om voor mij te kunne zorgen. Vandaar dat ik graag zelf klaar wil zijn voor het krijgen van een kindje zodat ik haar alles kan geven. het grootste gemis in mijn leven is liefde van ouders namelijk..
Dat zit je niet in een fijne situatie wat betreft je ouders. Maar het enige wat in mij opkomt is... dan zou jij alle liefde die je zelf nooit gehad hebt, kunnen geven aan een kindje. Stel dat je zwanger bent...jij hebt een keus, het kindje niet.
snotverdorie, ik wilde nog iets bemoedigends voor je schrijven, maar ook bij mij klapt de bom nou. en bij meerderen lees ik wel. maar als je zo'n reactie geeft dat alleen de begripvolle reacties blijven hangen, dan spuug je wat mij betreft op de rest van de reacties en wil je de waarheid niet horen. jij wilt lieve woordjes omdat je zo zielig bent, "want dat zou meer helpen" zeg je. maar wat jij nodig hebt is een harde schop onder je kont. en dan moet iemand eens dat enorme bord voor je kop vandaan halen. en dat het zou blijven hangen, nou dat denk ik niet. weet je, jij zou eens moeten kijken op Google hoe geaborteerde kinderen eruit zien. kijken of het allemaal nog steeds zo lief is. volgens mij heb jij geen idee waar je over praat, als je over abortus praat. ja, kan best zijn dat de gevolgen mijn hele leven lang me achtervolgen maar whatever, mijn vriendinnen steunen me wel. je hebt geen idee. en een kind "nemen" om je tekortgeschoten ouders te vervangen? je weet niet waar je het over hebt. de situatie waar jij in zit zal nooit hetzelfde zijn als jouw ouders vroeger. t lijkt allemaal rozengeur en maneschijn, en ach, als je je bedenkt dan laat je dat kind er toch uitrukken en klaar is kees. sorry dat ik het zo grof zeg, maar het is toch zo? want zo simpel denk je erover. inderdaad alsof je het over een pak melk hebt. je kan niet voor een kind zorgen maar je bent wel zo snugger om met je vriendje naar bed te gaan, en dat ook nog onbeschermd. wel de lusten, niet de lasten. ik hoop dat jij niet zwanger wordt, voordat je met je beide benen op de grond terecht komt, en een beetje meer volwassen gaat nadenken. ik had anders gereageerd als jij niet zo'n lakse houding zou tonen. verder ga ik er geen woorden meer aan vuil maken. jemig..
Sorry voor mijn taalgebruik en hoe ik het hier vertel. Maar ik denk dat er heel veel meisjes/vrouwen hier hetzelfde over denken maar misschien niet op dit forum zetten. Ik ben ook heel onbezonnen en misschien niet verantwoorldelijk maar ik ben hier wel eerlijk over hoe ik denk en ik zeker weet dat er nog veel meer zijn die een zwangerschap liever uitstellen om nog even van het leven te genieten. En ja dan had ik geen onveilige geslachtsgemeenschap moeten hebben dat weet ik. Je bent de eerste die mij gaat laten nadenken, en nog een ding. het is mijn vriendje niet. Ik ben te naief geweest om naar hem te luisteren en een morning after te nemen. Ik was degene die condooms had gehaald maar door mijn te verliefde gevoelens voor hem ben ik in hem mee gegaan. heel dom ja en ik geef hem echt hier niet de schuld van, zelf ben ik de schuldige
En ja hoor daar is het bekende ' sommige mensen kunnen niet zwanger worden dus jij moet maar blij zijn en niet zeiken riedeltje weer... TS weet heus wel dat ze niet al te slim vezig is geweest.... Jullie nooit sex gehad en in een onbezonnen moment eens niet aan een condoom gedacht? Nou ik wel hoor ben niet perfect... TS weet je... STEL als je wel zwanger ben... Dan vind ik dt JIJ moet beslissen of je het kindje wil houden ja of nee.. En niet die vriend van je die alleen maar ff met je wil wippen.. Want meer is het niet toch.. Hij moet zn kwakkie kwijt.. Jij wil Maar al te graag.. Lekker makkelijk voor hem Weet je... Die vriend.. HELEEEEEE grote kans dat die toch uit je leven verdwijnt... Iedereen gaat naarmate die ouder word Zn eigen pad... Dus stel jezelfde vraag... Wil jij een evt kindje later aborteren voor ee. Loser die alleen ff wil wippen en die je wss over een aantal jaar toch niet meer in je leven heb? Wil jij daar de rest van je leven door rondlopen met een schuldgevoel..? Doe wat JIJ wil... Die vriend raak je hoogstwaarschijnlijk toch wel Kwijt.. Is het niet nu dan wel over een aantal jaar En... Stel je niet zo aan en ga naar de HA... Je kant maar beter aan de pil gaan dan dat he gaat lopen miepen over dat het de vader van je vriendin is en je daarom niet wil anders zit je hier over 3 maanden weer of je misschien zwanger ben
ik ben blij dat je reageert, dat had ik niet verwacht eerlijk gezegd. het gaat mij ook niet zozeer om je taalgebruik, maar de houding die je aanneemt als je over dit soort -mijns inziens- belangrijke dingen praat. het is goed als je eerlijk zegt hoe je over dingen denkt, maar daarmee valt het niet goed te praten, begrijp je? ik vond dat je nogal in een slachtofferrol ging zitten, ondanks dat je wel zegt dat het je eigen verantwoordelijkheid is e.d. even aangenomen dat je zwanger bent, je kan zoiets niet afschuiven op je kind. ook al is het maar een hoopje cellen op dit moment, het IS een kind. hoe je het ook bekijkt. ik begrijp ook wel dat je misschien wat in paniek bent, en daarom heb je het voorstel gedaan om te gaan kijken naar alternatieven voor een abortus. DAN ben je naar mijn mening op een volwassen manier aan het kijken hoe je dit kan oplossen, zonder maar voor de "makkelijkste" weg te kiezen, en het af te schuiven op je kind. ik zet makkelijkste tussen haakjes, omdat mijn beste vriendin een abortus heeft laten plegen, en 10 jaar later door een enorme hel is gegaan vanwege het schuldgevoel wat ze had. het lijkt misschien op dit moment de makkelijkste en snelste oplossing, maar geloof me, dat is het echt niet. onderschat de gevolgen (psychisch en lichamelijk) niet. en wat maakt dat je dan naief was en met die jongen naar bed bent gegaan? wat maakt dat jij je grenzen niet kan aangeven? kijk ik begrijp best dat je een keer in een opwelling naar bed gaat met een jongen, maar 3 keer? wat heb je nodig om dit niet weer te laten gebeuren? en gooi jezelf niet zo te grabbel. je bent meer waard dan alleen je lichaam. alsof je een stuk vlees bent. seks kan allemaal romantisch en leuk lijken, en o ja, op dat moment is dat ook zo. maar soms zijn de gevolgen niet te overzien, en dan denk je had ik het maar nooit gedaan. mijn reactie is scherp, maar je begrijpt toch wel, dat dit tegen het zere been is van veel mensen? en dat niet alleen, ik probeer je gewoon te laten inzien, dat hoe jij nou hebt gereageerd en hoe je denkt, niet nuchter en volwassen is. zelf ben ik ook met veel dingen door scha en schande wijs geworden, en dus niet door alleen maar een aai over de bol. snap je? ik hoop voor je dat je niet zwanger bent. en als je dat wel bent, ga dan ajb op zoek naar alternatieven voor een abortus, ga naar je huisarts of wie dan ook. zoek hulp. veel sterkte.
Ik ben niet te beroerd om niet te reagere, ik vraag hier iets, ik krijg antwoord. aardig of niet aardig, recht op een reactie van mij terug lijkt me wel toepasselijk. Over die jongen, Dat kan ik ook maar beter koud laten, een goede vriend. hij vind je geweldig als die bij je is, ik smoorverliefd en hoopvol. ik was in de wolken en trap er elke keer weer in. Onverantwoordelijke gedrag met gevolgen waardoor ik nu in de shit waar ik niet eens tegen hem over durf te beginnen omdat ik hem niet wil kwijtraken. Het maakt mij naief dat ik alles doe wat hij zegt als die bij me is, natuurlijk is het niet tegen me zin in omdat ik gek op die jongen ben en intens van zijn lieve aandacht geniet maar niet zie of het oprecht is of gespeeld. Het enige waar ik spijt van heb is dat ik het onveilig heb gedaan. De kans op een soa acht ik klein in, het was voor mij de eerste keer dat ik onveilige sex heb gehad. Hij laat zich regelmatig testen en gaf aan dat hij na zijn laatste test geen sex meer heeft gehad. Ik ken hem ( in vriendschappelijke zin ) nu wel zo goed dat ik weet dat hij me geen soa aan zou doen. ( klinkt misschien ook naief ) over mijn huisarts. Ik weet dat hij heel goed prive en zakelijk gescheiden kan houden, daar zal ik hem ook heel goed op vertrouwen. Maar ik vind dat mijn eigen gevoel daar ook toe doet en als ik het zelf niet fijn vind om over mijn sexleven met hem te praten doe ik dat ook liever niet hoe normaal die gewoonte ook is. Over abortus gesproken, in eerste instantie heb ik inderdaad gedacht oh lekker makkelijk ik laat het wel weghalen maar daar denk ik nu echt wel anders over. Ik ben er nog steeds over eens dat een zwangerschap nu in mijn leven niet gewenst is maar dan denk ik op een egoistische manier na en denk ik alleen aan mijzelf. De vader zal niks met het kind te maken willen hebben wat ik voor een kindje ook al zielig vind. Mocht ik het kind houden wil ik eerst er zeker van zijn dat het bij een leuk gezin terecht komt. Ik sta er ook bij stil dat ik inderdaad over 10 jaar als ik wel toe ben aan kinderen mezelf wel voor mijn kop zou slaan als het niet lukt en dan nu een abortus heb gehad. Maar het klinkt heel erg, en misschien mag ik alleen spreken uit een persoon die wel veilige sex heeft en zich daar bewust van is maar ik heb gewoon het gevoel dat ik een deel van mijn leven weggooi als ik nu een kindje laat komen. Alleen ik heb nu geen recht van spreken hierover omdat ik iets stoms heb gedaan. En nee ik wil niet het slachtoffer zijn ook al zet ik mij hier zo neer. Tuurlijk krabbel ik nu een beetje terug maar dat is alleen omdat ik inzie dat mijn teksten heel nonchalant zijn neergezet en niet heel aardig tegenover andere. Ik wil graag dat er op een kritische blik naar gekeken naar mijn vraag gekeken werd en had er op de voorhand niet op gerekent dat er personen waren die ik zou kwetsen en hier zo op zouden reageren, En ook dit is niet verwijtend naar andere toe. maar hier had ik gewoon niet bij stil gestaan.
Meid mag ik je een verhaal van mijn leven vertellen. wij wouden heel graag een 2e kindje erbij en raakte al snel zwanger , het ging allemaal goed tot dat we de 20 weken echo kregen. hierop was te zien dat ons kindje niet gezond was, vele onderzoeken later kwam er uit dat ons zoontje niks zou kunnen niet lopen niet zitten niet zelf eten niet zelf ademen en onmenselijk veel pijn zou hebben, wij hebben toen besloten de zwangerschap af te breken (heel pijnlijk ook dat noemen ze abortus ) hij is dus geboren met 23 weken zwangerschap en is een uur later gestorven , ik weet heel zeker dat we de juiste keuze hebben gemaakt en sta er ook achter , maar toch worstel ik er nog elke dag mee en heb ik de pijn er van ik denk elke keer wat als we dat niet hadden gedaan misschien had hij dan wel een normaal leven gehad (ook al wet ik heel zeker van niet ) ook heeft het daarmee heel lang geduurd voor we weer zwanger waren en heb ik 7 miskramen na elkaar gehad dus meid ik spreek niet zomaar wat woorden maar helaas uit ervaring
Sorry maar ik vraag me af wat ik hiervan moet geloven..als mij dat was overkomen op mn 18e, een gescheurd condoom, dan had ik van schrik denk ik vanalles gedaan behalve nog eens sex hebben de eerste weken..of in ieder geval eerst de pil gehaald. dat vind ik trouwens sowieso geen stom idee want het condoom kan altijd kapot gaan dus dan ben je dubbel beschermd. Maar goed het is niet meer terug te draaien..het zou wel heeeel toevallig zijn als je meteen zwanger bent maar het kan natuurlijk wel... Ik denk ook niet dat wij je veel meer advies kunnen geven dan: wacht de test af. Succes
Ik snap dat je het niet leuk vind om naar de HA te gaan, maar om de pil vragen is bijna de normaalste zaak van de wereld op jou leeftijd. Je hoeft die man echt NIKS over je sexleven te vertellen, denk ook niet dat die man daar in is geintresseerd! Het is voor jezelf, en daar heeft hij anders niks mee te maken. En anders als je er zo erg mee zit zal ik eens kijken naar een andere HA want er kunnen nog veel meer dingen gebeuren waar je misschien niet met hem over wilt/kunt praten.
Mee eens. Als er een drempel is om naar de ha te gaan omdat je m persoonlijk kent zou je beter kunnen overstappen. Ik neem aan dat je huidige ha dit zal begrijpen
Ik snap ook niet waarom je niet een andere huisarts zoekt als jij je er zo onprettig bij voelt. Daarnaast zou ik die jongen niets zeggen voor je weet of je wel of niet zwanger bent. En ik vind dat er wel heel veel gepraat wordt over hoe je het gaat doen als je zwanger blijkt, abortus, adoptie, dat je nu studeert en het er niet bij kan hebben etc. Maar je weet niet eens of je zwanger bent. Wacht dat eerst even af voor je hier mensen tegen het hoofd stoot met opmerkingen die misschien niet eens van toepassing zijn. Ik heb ook echt dingen gedaan toen ik 18 was waar ik nu misschien spijt van heb, maar had voor mijn gevoel een beetje meer verantwoordelijkheidsgevoel dan jij hebt. Dus meid, aan de pil, zoek een nieuwe huisarts en je niet meer laten inpalmen door die vent waar je toch niets aan hebt. En een zwangerschapstest doen!!!
Nou nou... ik vind hem nou ook niet bepaald eerlijk hoor! Ik denk dat hij ook niet achterlijk is en heel goed weet hoe leuk jij hem wel niet vind. Over het afbreken van een zwangerschap heb ik ervaring mee. Het enige verschil is dat wij (mijn ex en ik) het niet onveilig deden maar het dwars door de pil heen ging. Toen ik er achter kwam dat ik zwanger was (was ik net 1 week) kwam ik er ook achter dat mijn toenmalige vriend een pathologische leugenaar was en alles bij elkaar had gelogen wat we hadden. Al wist ik het op dat moment niet zeker, dus is hij nog bij de abortus geweest. Dus ja ik kan je vertellen hoe het is, en geloof me het is geen pretje.