Ik moet er wel bij zeggen dat er wel dagen zijn dat ik denk van pfff waarom wilde ik dit ook alweer. Maar dan ik dus ook de keuze maken een weekje van 3 dagen op kantoor te doen en 2 dagen thuis te zijn waar ik wel altijd bereikbaar moet zijn.
Ik zou kiezen voor niet doen. Ik heb misschien de keus om een opleiding te gaan volgen, maar daar moet ik dan 28 uur voor gaan werken (3 dagen werken, 1 dag school van 8 uur waarvan 4 uur vergoed word, dus totaal eigenlijk 32 uur) èn nog een berg huiswerk en opdrachten op de werkvloer maken. Daar komt ook nog eens bij dat mijn man niet zoveel thuis kan blijven en ik dus meer KDV en BSO moet aanvragen. Dat gaat nu echt niet meer lukken voor september door de lange wachtlijsten. Voor nu heb ik de beslissing genomen om het niet te doen, omdat ik dat gewoon veel te veel vind. Ik werk nu 16 uur en kan het goed combineren. Als de kinderen straks allebei op school zitten wil ik het wel overwegen, dan zijn ze op die tijden toch niet thuis. Maar goed, ik wil dan ook niet heel graag... Je zou eens kunnen bragen of je ook echt klaar bent met die uren, of dat er ook van je verwacht word dat je thuis nog van alles moet doen. Of misschien kun je sowieso een dag vanuit huis werken? Dat laatste is in mijn werk geen optie, ik kan moeilijk bewoners mee naar huis gaan nemen... (al zouden die bewoners dat wel gezellig vinden, denk ik)
Even aansluitend op wat @Bluesky zegt: ik denk dat flexibiliteit wel erg meetelt. Ik werk regelmatig een dag thuis, ook als de kinderen er zijn. Dan zit ik boven en zij beneden (met mijn vriend erbij uiteraard). Een volle acht uur draaien lukt dan niet, maar dan doe ik de rest 's avonds. Kan ik toch samen lunchen en soms stop ik 's middags wat eerder. Dat maakt het wel een stuk beter te behappen, die 32 uur. Wat betreft de moeders die hier even komen melden dat zij 'het niet zouden kunnen' met gratis ondertoon dat ze het eigenlijk belachelijk vinden dat een ander het wel doet: ieder zijn eigen keuze. TS vraagt duidelijk om ervaring van moeders die vier dagen werken en niet om ervaring van moeders die daar principieel tegen zijn. Open dan je eigen topic.
Het is heel persoonlijk denk ik, en ook afhankelijk van bijvoorbeeld de reistijd, overuren, mogelijkheden tot thuiswerken en het soort baan.. Ik heb sinds de geboorte van mn zoon 28 uur gewerkt, maar in de praktijk was dit meestal 30 tot 32 uur. Dat beviel me goed, al waren er natuurlijk ook dagen dat ik me afvroeg wat ik in godsnaam aan het doen was. Mn zoontje ging 2,5 dag per week naar het kdv en 1 dag naar oma. 32 uur zou voor mij denk ik wel het maximale zijn, maar dat komt ook doordat mn man fulltime werkt en de verzorging voor ons kind/onze kinderen volledig op mij neerkomt. Maar ik heb niet voor niets 7 jaar gestudeerd, en helaas is het nu eenmaal zo dat een leuke uitdagende baan op dit niveau bijna niet parttime te doen is. En voor de meeste parttime banen van rond de 24 uur kom ik niet in aanmerking want dan vindt men mij te hoog opgeleid. 32 uur is vaak het minimum. Sterkte met je beslissing! Er werd al geopperd dat je het zou kunnen proberen, je kunt altijd nog stoppen als het je echt niet bevalt. Maar geef jezelf dan wel de tijd om een beetje in het ritme te komen!
Bedankt voor de reacties.. Helpt me toch weer een beetje. Ieder heeft zo toch zijn eigen kijk erop. Bij mij is het zo dat ik puur voor het geld al 28 uur moet werken. Daarin heb ik geen keus. Alleen die baan is er dus niet, wel 16 uur maar dat is echt te weinig. Kan wel, maar houden we niks over voor leuke dingen. Dan ben ik van mening dat ik de kinderen ook weer tekort doe. Minder uren dan 36 is niet haalbaar, flexibel wel dat je de uren zelf mag bepalen. Papa is wel 2 dagen bij de kindjes, zijn ze maar 2 dagen van huis. Verder hebben ze het altijd erg naar hun zin. Ik moet er wel bij zeggen dat ik graag eruit ben, voel me altijd een heel ander mens. Het is kiezen tussen alles of niets.... Oja en inderdaad de studie van jaren speelt ook mee... Ik twijfel nog even verder...
Ik vind dat kinderen inderdaad meer thuis moeten zijn zijn op de opvang.. Dat is in jullie geval dus wel het geval. Papa is voor mij hetzelfde als mama thuis. Voor mij zou het niks zijn maar als de kinderen maar 2 keer naar de opvang hoeven zou ik het wel doen als jij er zin in hebt.
Ik zou het zeker overwegen. Werk zelf ook 4 dagen per week, wisselend aantal uren, wisselende locaties. Dagen van 9 uur vind ik lang, maar niet onmogelijk. Hangt ook van je reistijd af. Het is mij enorm veel waard om met een goed gevoel aan het werk te zijn. Ik heb ook werk gehad waar ik met tegenzin naartoe ging. Daar werd ik echt ongelukkig van, en dat heeft altijd zijn weerslag op hoe ik thuis ben. Dus als jij denkt dat deze andere baan je meer voldoening geeft dan wat je nu doet, of een perspectief op een betere toekomst, doe het!
Ik zou het ook overwegen. In ieder geval de voors en de tegens afwegen. Voor de ene is het niet in te passen in hun dagelijkse routine, voor een ander werkt het wel. De ene persoon in de ander niet Het is persoonlijk, en als mij zoiets zou aangeboden worden, en ik zou kinderen hebben, zou ik het niet zomaar afwijzen. Dingen zoals flexibiliteit, zelf tijden invullen, eigen koers kunnen varen en de steun van de papa zouden voor mij wel doorslaggevende zaken zijn overigens.
Moeilijke keuze. Ik vind het ook afhankelijk van de factoren erom heen. hoe lang is de reistijd, regelmatig overwerken, ben je ook in je vrije tijd verantwoordelijk, is het echt je droombaan, wat zijn de arbeidsvoorwaarden etc.? Daarnaast zou ik met het extra geld hulp in de huishouding nemen, zodat je de vrije dagen je alleen bezig kan houden met de kinderen. Verder sluit ik me aan bij Bri. Een fijne en leuke baan kan je heel veel energie geven, ondanks dat het meer uren zijn dan je zou willen.
@ TS, bedenk wel dat het merendeel vd dames hier op ZP niet meer dan 24 uur werkt (er was niet zo lang geleden een enquete over aantal uren werk), dus dan kun je verwachten dat veel dames die reageren aangeven dit zelf niet te doen. Wat wil jij en wat kun je aan? Je omgeving (familie en vrienden) heeft ook vaak een mening die prima is om aan te horen, maar je hoeft je er niets van aan te trekken. Mijn man en ik werken beide 4 dagen, ons kindje gaat 3 dg naar het kdv. En het gaat prima en het bevalt ons goed. In het begin na mijn verlof, bleek het werk van 40 uur voorheen idd in 32 uur gepropt te worden met als gevolg dat ik elke avond nog aan het werk was. Maar na mijn activiteiten eens goed voor mezelf en leidinggevende inzichtelijk te hebben gemaakt, samen bepaald wat wel en niet kan. Dus ik heb duidelijk mijn grenzen aangegeven. Daarnaast heb ik ook nog eens een behoorlijke reistijd, maar dat heb ik er allemaal voor over, omdat ik echt een baan wil hebben waar ik met veel plezier en voldoening voor kan werken. Als ik dan thuis ben bij man en kind krijgen zij alle aandacht en ze komen niks tekort. Vergeleken mijn vriendinnen vd middelbare school, lijk ik een carriere vrouw omdat ik 'veel' werk. Maar al mijn vriendinnen met wie ik heb gestudeerd en mijn collega's werken 4 dagen of meer. Het is maar net in welk gezelschap je bevindt en de mening die men heeft over moeders en aantal uren werk. Succes met je beslissing!
Ik werk 24 uur, leidinggevende functie in een team van 18 personen. Ik vind mijn werk erg leuk en afwisselend! Grote voordeel is dat ik zelf mijn tijd in kan delen, en dus heel flexibel ben. Ook de opvang is goed geregeld, we hebben een goed vangnet van bv opa's en oma's. Wel heb ik veel afspraken dus daar moet ik wel rekening mee houden. Maar bij bv een ziek kind kan ik relatief makkelijk vrij nemen en dan bv 's avonds extra werken. Als ik een man had die bv ook 4 dagen zou werken zou ik wel 28 of 32 uur willen werken. Wij hebben een eigen bedrijf, dus een man die heel veel werkt en niet in het huishouden helpt. Dit komt dus echt helemaal op mij neer, en zodoende vind ik 24 uur nu genoeg. Maar ik kan me goed voorstellen dat als mijn kindjes straks op school zitten ik misschien wel weer iets extra ga werken. Gewoon omdat ik het leuk vind, het goed kan en ik een gezelligere moeder daardoor wordt, niet zozeer voor het geld. Ik wil gewoon echt meetellen in de werkende wereld!
Zelfde "probleem" gehad... Ik werkte full-time en ging na de geboorte van mijn dochter 4 dagen werken, eigenlijk liever 3 maar dat was absoluut niet mogelijk in mijn functie..... Ik had al een leidinggevende functie en deze werd 2 mnd na mijn verlof uitgebreid door 2 extra afdelingen. Na veel wikken en wegen ja gezegd (met in mijn achterhoofd dat ik het wel een jaartje zou proberen tot hopelijk de 2e zou komen). Ik vond het helemaal niets, ik had altijd het gevoel dat ik alles en iedereen te kort deed: onze dochter, mijn man, mijn werk, het huishouden (dochter ging ook 2dgn naar opvang). Altijd maar rennen en vliegen..... Voor mij werkte het dus absoluut niet. Het ligt natuurlijk ook wel aan de functie.... hoeveel verantwoordelijkheid, hoeveel mensen rapporteren er aan je, etc.... . Na de geboorte van onze 2e aangegeven dat ik op zoek ging naar iets anders. Dat vonden ze toch wel erg jammer en daarom kreeg ik een nieuwe functie aangeboden voor 3 dagen (project mngr). Voor mij ideaal, evengoed leuk werk en genoeg tijd voor de kids. Dagen van 9 uur zijn trouwens wel erg lang.... Dan zie je je kids die dagen bijna niet denk ik? Natuurlijk is het zonde om niets meer met je opleiding te doen, maar een aantal jaren een tandje terug is toch ook niet erg? Succes met je keuze!
ik zou het wel doen als ik de baan echt leuk vond. Dat is ook belangrijk! En dat papa er 2 dagen is telt natuurlijk ook goed mee. Ik werk nu 27 uur maar straks heb ik geen werk meer en vrees ik dat ik ook naar 36 uur moet kijken.
Ik zou het doen, maar ]vind leuk en uitdagend werk een heel belangrijk deel van mijn leven. Zo zou ik persoonlijk niet kiezen voor een minder leuke baan met minder uren, omdat dit me veel meer energie zou kosten. Ik werk 32 uur en vind het heerlijk.
Ik werk(te) 32 uur en vond dat best veel, maar dat kwam ook doordat het niet mijn ideale baan was. Ik weet dat als het toffer was geweest, dan het dan makkelijker was gegaan. Ik wilde eigenlijk graag 28 uur (3 dagen / 4 dagen), maar dat kon niet. Vind altijd wel dat je moet kijken hoeveel je kind buiten de deur is, dus m.a.w. hoeveel pappadagen zijn er. Zelf ben ik van mening dat wij geen kinderen hebben gekregen om ze 4 of 5 dagen naar een kdv te brengen. Ons mannetje gaan 2 dagen naar een kdv en dat is hartstikke leuk. Veel mensen 'vergeten' om te vragen hoeveel dagen pappa dan werkt en denken meteen 'oeh, dat is teveel als mamma 4 dagen werkt'.... Maar in jullie geval lijkt de balans goed! Van belang is ook hoe lang je reistijd is en hoe de werktijden aansluiten op het ritme van je kind. Zie je elkaar 's ochtends en 's avonds nog wel? Kan je deels thuis werken? En als ze je heel graag willen hebben, kan je dan niet 32 uur onderhandelen i.p.v. 36 uur, net wat meer lucht.... Wie niet waagt wie niet wint! Zelf (in mijn niet optimale baan) heb ik op een gegeven moment onderzocht of ik (onbetaald) ouderschapsverlof zou kunnen opnemen om zo iets minder te gaan werken (heb ook levensloop hiervoor gespaard, om financieel te kunnen compenseren). Maar toen bleek dat je daar pas recht op hebt na een dienstverband van 1 jaar. Wat toen ook al bekend was is dat ze deze laatste regel willen versoepelen. Dat zou je nog eens moeten checken of die wet er al door is (zal haast wel niet met dit kabinet dat nauwelijks regeert). Je kan dan in je overweging meenemen dat je na een jaar altijd nog kan minderen d.m.v. ouderschapsverlof. Ook speelt de precieze leeftijd van de kind(eren) een rol. Hoe jonger hoe afhankelijker ze nog zijn. Na mijn verlof zal ik (op den duur, doe het rustig aan )op zoek moeten naar een nieuwe baan. Ik heb Bouwkunde gestudeerd en in mijn sector is het nu echt drama. Ik ben met een groep collega's gesneuveld in een reorganisatie / mijn jaarcontract wordt niet verlengd. Nu er een 2e op komst is, wil ik eigenlijk wel iets minder werken of iig dicht bij huis, maar wat heb je te willen als je op een gegeven moment wel weer werk MOET gaan vinden / je blij moet zijn met iedere baan die je kan krijgen... (denk dat het moeilijk wordt) Ik zal dit verlof ook hard piekeren over andere mogelijkheden / sectoren waarin ik wat kan. Want minder werken betekent vaak ook simpeler werk (en vaak afgewezen worden omdat je te hoog bent opgeleid / te duur bent) en dat is voor je humeur ook niet zo best.... Succes met alle overwegingen! Maak een + en - lijst, leg hem weg, slaap er een nachtje over en praat vooral veel met mensen die jou goed kennen!
Moeilijke beslissing meid! Wel fijn dat papa ook 2 dagen thuis is, zou de keuze voor mij wel makkelijker maken. Succes!
Hier een mama die 32 uur werkt, leidinggevende functie. Ik heb 2 kids (2,5 en 4 jaar). 2 dagen kdv, 1 omiedag, 1 mamadag en 1 papadag. Ik vind het heerlijk om dit aantal uur te werken, komt regelmatig voor dat er overgewerkt wordt. Heb wel t voordeel dat ik in de 32 uur, redelijk baas ben over mijn eigen agenda. Breng kindjes zelf weg naar school en kdv. Tevens zijn er ict faciliteteiten dat ik gewoon thuis kan werken. Dus overwerken kan ook in de avonduren. Heel af en toe lukt dat niet. Ik merk aan mezelf dat dit (aantal uur werk en moederschap) prima bij mij past. Succes!