Lekkere kerel! Maar was hij altijd al zo`n kwal? Je moet je ook afvragen of hij je ooit zal gaan betalen? Of dat je de rest van je leven achter die kerel aan moet gaan rennen? Vindt het allemaal maar eng klinken wat hij zegt en ik zou me serieus afvragen of ik wel iets te maken wil hebben met zo`n zak?
Je kan hem dan toch helpen?? Dat ben ik bij mijn zoon wel zo van plan. Ik vertel hem alles open en eerlijk (en eenzijdig maarja, dan had hij maar niet weg moeten rennen kan het ook niet helpen dat ik enigsinds gekleurd denk..) al vanaf dat hij twee is. Hij weet echt sinds hij kan praten van zijn zaadjesmeneer(snapte hij geen bal van maar hierdoor heeft hij het wel altijd normaal gevonden) en als hij de geest heeft en wat wil weten krijgt hij antwoord en praten we er even over. Als hij dan vraagt of we hem op kunnen zoeken en ik denk dat hij daar aan toe is/ dat aankan dan gaan we samen.
Als jij nu op papier zet wie zijn vader is, maakt het toch niks uit of daar een DNA-test bij zit of niet? Zolang jij geen twijfel hebt over wiens zoon je kind is, maakt DNA niks uit. Een DNA-test geeft die man geen meldplicht over z'n verhuizingen of iets dergelijks, dus hij blijft even moeilijk of makkelijk om te vinden voor je zoon. Ik merk dat mijn opmerking niet goed valt bij je. Toch is dat hoe ik het zou voelen (ik zou te trots zijn om mijn hand op te houden bij iemand die zich zo zakkerig opstelt naar mij en mijn kind), maar dat zegt natuurlijk niet dat jij geen trots hebt als je wel probeert om hem mee te laten betalen. Iedereen zit anders in elkaar, zeker wat dat betreft.
Dit kan dus wel... Hij kan vervangende toestemming vragen aan de rechter en zo toch jouw zoontje erkennen zonder jouw toestemming!
Tja Bri ergens heb je gelijk maar het is ook `zijn kind niet? Waarom kunnen die mannen er altijd maar zo makkelijk onderuit komen dan?
Ben je er wel va bewust dat als je dit gaat starten hij ook een omgang kan eisen. Neem dat igg mee in je beslissing!
Weet je wat je kan doen?? Eerst even helemaal niks, laat het maar even rusten je zoon is nog klein. Als hij 5 jaar lang niks heeft laten horen, gevraagd, betaald. Kortom zijn bestaan ontkent, dan een DNAtest afdwingen als je dit graag wilt. Na 5 jaar vervallen al zijn rechten namelijk, zorg wel dat je voor die 5 jaar ingaan jij hem een brief of mail stuurt waar alles instaat. Dat hij zijn vader is etc. Dan heb jij bewijs en kan hij niet roepen dat hij van niks wist na die 5 jaar. Check het wel even bij een advocaat(ook wat jij precies in die mail/brief naar hem moet schrijven), dit was in mijn tijd(2003) dus er zijn wel wat jaren overheen gegaan.
sorry maar dat werkt zo niet .. stel je voor ik vertel het hem nooit hij krijgt een vriendin( blank) en krijgen samen een kindje en het kindje komt er zwart uit dan gaan ze toch wel even opkijken van huh??? Daarnaast ook stel je voor er zal hem ooit wat gebeuren en hij zou in het ziekenhuis komen te liggen enz enz.. de enigste die hem zou kunnen redden is zijn vader en dan moet ik dar zeggen dat zn vader zn vader niet is... Hij lijkt kwa uiterlijk niet op mij en niet op zn zus maar echt op zn vader... gaat die dat niet merken.. Nee heb wel besloten om als mn zoontje 12/13 is hem de waarheid te vertellen over zn vader dat recht heeft hij .. Wat hij ermee doet moet ie zelf weten die keus is helemaal aan hem
Ik zeg ook niet dat je helemaal niks moet vertellen. ( had het over nu hij zo klein is ) Je kan toch gewoon open en eerlijk tegen hem zijn? Vertellen over zijn vader maar daar heeft een DNA test toch geen extra waarde voor? Als zijn vader volhoud dat hij zijn vader niet is zal hij als de uitslag is dat het zijn vader wel is misschien nog lulliger af kunnen lopen in de zin dat hij misschien tegen jou zoontje zegt ik wil jou niet zien. ( en geloof me dat doet zeer hoor als een vader dat tegen je zegt ik kan het weten )
weet je wat het is ik ben aan het kijken wat de mogelijkheden zijn het si niet dat ik het per direct in gang ga zetten... ben opties aan het bekijken ... enz enz enz dus aan jullie adviezen heb ik heel erg veel Maar dat ik triest zou zijn omdat ik me''handje op wil houden'' enz enz daar vraag ik niet om... ik vraag om advies en niet om naar beneden gehaald te worden
Hoi, Ik heb niet alles door gelezen. Maar ik denk dat jij je hierin goed vergist (niet lullig bedoeld) maar ik zit nu ook aan mijn psyco ex vast ondanks dat ik alle bewijzen heb dat hij niet in staat is om 'normaal' voor een kind te zorgen. Ook heeft hij na een DNA test vervangende toestemming van de rechter om te erkennen met alle gevlogen van dien. Als ik jou was zal ik hier heel goed over na denken voor dat je deze stap neemt, want zo te lezen was hij ook geen lieverdje. Wil je dit echt op je hals halen? Groetjes, Angie
dit is wat beter geformuleerd voor mij heeft dna test extra waarde zodat me zoon het op papier kan zien staan.... tja en of er nou een dna test is of niet hij wil mn zoontje toch niet zien dus het zou hem zo ie zo op welke manier dan ook pijn doen..
Hij komt er misschien wel makkelijk onderuit, maar hij mist ook enorm veel (ongetwijfeld zonder het zich te realiseren). TS: zorg wel dat het al ergens vastligt, wie de vader is. Je weet nooit 100% zeker dat jij er bent om het te vertellen als je zoon 12/13 jaar oud is.
Maar je zoontje zal jou toch gewoon geloven hierover? Denk jij dat het een meerwaarde is voor hem dat papiertje? Als hij nu opgroeit met het idee dat zijn vader hem niet wilt kennen zal het hem toch niks meer uitmaken hoe het zit
ja blijkbaar vindt hij dat niet erg.....sommige vaders interesseren zich gewoon niet voor hun kinderen
Ja ik ben 15 jaar lang bij een man over de vloer gekomen die mij en mijn broertje niet wilde. Dit heeft hij 14 jaar lang ook laten merken en weten. Helaas zijn mijn broertje en ik gekomen in een eerst goed huwelijk. Maar als dat ( even jou geval genomen ) Niet zo had geweest had het mij en mijn broertje een hoop ellende gescheeld. Bedoel er overigens niks naars mee hoor maar denk echt goed na waar je aan begint. Succes in ieder geval