Afgelopen vrijdag is onze dochter 4 geworden! Dat betekend dat ze vanaf vandaag dus definitief op de basisschool zit. Natuurlijk heel erg leuk en ook vooral een hele grote stap. Maar er zit een knoop in mijn maag die ik er niet uit krijg. misschien kunnen jullie me ervan af helpen. Eerder had ik al een topic geschreven over dat mijn dochter op de psz een vriendinnetje had die we ook prive zagen en dat de moeder een echte vriendin was geworden. Op de 1 of andere dag heeft ze ons aan de kant gezet en mochten onze dochters niet meer met elkaar spelen. Dit heeft mij erg veel pijn gedaan en de kindjes ook. Nu is zij er in december af gegaan en ze zijn tot nu toe zonder elkaar geweest. Mijn dochter is haar niet vergeten en omdat de basisschool nieuw is trekt ze helemaal naar haar. Maar nu komt het, haar moeder wil niets van ons weten en nu heeft mijn dochter al een aantal keer gevraagd of ze met dat meisje mocht spelen. Wat kan ik daar nu op antwoorden, wil haar geen verdriet doen natuurlijk. Ook speelt er een andere zeer belangrijke rol. Dat meisje deelt de lakens uit en dat was al zo ernstig op de psz dat mijn dochter aan haar vroeg waar zij zelf mee mocht spelen. Ze liet alles door haar beslissen. Sinds dat meisje dus van de psz is gegaan heeft mijn dochter sprongen vooruit gemaakt.(ze is angstig en erg verlegen) Nu zitten ze dus weer bij elkaar in de klas en is ze weer helemaal vol van dat meisje. Ze durft bijvoorbeeld niet op de psz naar de wc maar op de basisschool wel en waarom? Omdat dat meisje meegaat. Nu wou dat meisje vandaag niet mee en is onze dochter dus niet naar de wc geweest. Vind het zo erg en weet het echt niet meer. Wat moet ik doen en wat is nou wijsheid? Ze wil zo graag met haar spelen, maar te veel is niet goed! De juf heeft ze ook maar niet meer naast elkaar in de kring gezet, omdat dat voor onze dochter niet goed is, maar ja ze is net nieuw en dat meisje is haar enige houvast. Het is kiezen tussen 2 kwaden lijkt het wel. pfffffffff moeilijk hoor. Had me er wel iets anders bij voorgesteld dat ze op de basisschool zou zitten..............
ik zou ten eerste eens aan die moeder vragen wat er is want je weet nu helemaal niets. misschien zijn er wel verhalen rond gegaan of zo waar zij haar conclusie uit heeft getrokken. dat ze niet naast elkaar zitten is denk ik goed, dus dat de juf het in de gaten houdt. kan me voorstellen dat je dit niet in gedachten had maar denk dat je dochter heel snel nieuwe vriendjes heeft en dat het wel minder zal worden met het hangen aan dat andere meisje. wat betreft dat naar de wc gaan, duidelijk tegen haar zeggen dat ze ook alleen naar de wc kan gaan of met iemand anders. maar dat zal je zelf ook al wel gezegt hebben.
Ik zou idd eens naar diemoeder gaan , om te vragen wat de rede is dat ze zo doet en waarom ze niet wil dat jullie meisjes samen spelen ... En uiteindelijk zal ze vast met andere kindjes gaan spelen , hier ook heel vaak gezien , zo spelen ze weer een paar weken met het ene kindje en dan weer met een ander kindje.... knuffff
wij waren dus heel goed bevriend met elkaar de moeder en ik en ook de meisjes waren heel close op de psz, de juf had zo'n vriendschap op zo'n leeftijd nog nooit gezien. Maar op de 1 of andere dag heeft ze ons dus aan de kant gezet, dit was al in september vorig jaar. Misschien niet geheel onbelangrijk: zij zit vaak met zichzelf in de knoop en loopt hierdoor vaak bij de ha en gebruikt hiervoor medicatie waaronder antidepresivia. Ik denk zelf dat ze daarom ons aan de kant heeft gezet omdat ze zelf in haar hoofd een chaos heeft. Maar nu meer dan een half jaar later doet ze nog of we niet bestaan en zelfs haar dochter zegt niets meer tegen me. Ze is echt heel apart
Vreemd , maar goed , juist dan zou ze wel een goede vriendschap kunnen gebruiken ...Ik weet natuurlijk niet wat die medicijnen met haar kunnen doen ..... Maar toch zou ik de stoute schoenen aantrekken en vragen wat er aan de hand is , meer kun je denk ik toch niet doen...
Ik zou haar dan toch eens aanspreken als goede vriendin? Zomaar aan de kant zetten .... dat is vreemd en heeft dat wel iets met haar depressie te maken dan? Dat je niet lekker in je vel zit en niet altijd blij bent.....maar dit is wel erg radicaal? Ja en met je dochter kun je dan zo weinig helaas.....erg sneu voor haar. Maar als ik het zo lees kan ze beter wat afstand houden van haar? Ze moet ook leren zelfstandig te zijn en niet achter iemand z`n kont aan te rennen....als je me begrijpt wat ik bedoel
Ik denk dat het gedrag van dat meisje wel eens reactie op de problemen van de moeder zouden kunnen zijn. Daar kun je verder weinig mee en eerlijk gezegd zou ik zelf in zo´n situatie juist willen dat mijn dochter NIET met zo´n meisje optrekt. Niet zozeer om het meisje, maar om het feit dat jouw dochter geen tegengas kan geven en zichzelf helemaal verliest in dit contact. Daar is je dochter niet bij gebaat, maar dat meisje ook niet: die heeft tegengas nodig om te gaan leren hoe normale contacten werken... Ik zou eens met de juf gaan praten over jouw dochter en overleggen wat een handige aanpak is. Zolang ze aan dit meisje gaat blijven plakken, gaat ze nooit leren om goed contact te maken met andere kids, dus wat mij betreft is het helemaal geen kiezen tussen 2 kwaden, omdat spelen met andere kids misschien lastiger is voor je dochter, maar wel de enige manier om fatsoenlijk voor zichzelf op te gaan leren komen... Aankaarten bij de juf dus, en er dan op vertrouwen dat juffen wel weten wat ze doen...
Hoe jij het omschrijft, dat is het precies. En dan weet ik ook wel heel erg goed, alleen soms voelt het niet zo. Het doet me echt pijn om te zien dat zij zo verdrietig is en dat zij zo angstig is. Maar ik weet in mijn hart dat het beter is om haar niet met dat meisje om te laten gaan, in ieder geval niet te veel, ze moet haar eigen dingen doen op school die zij leuk vind en niet omdat dat meisje dat zegt. Daarom geeft het mij ook zulke tegenstrijdig gevoelens. Ik weet dat zij erg verdrietig is als dat meisje er niet is of niet naast haar zit. Zonder dat meisje wil ze niet naar de wc. (op de psz was het ook nog steeds niet gelukt, ze houd het gewoon op) Maar ik weet ook dat de omgang met dat meisje niet goed is voor mijn dochter. De juf weet er overigens wel vanaf, ik heb met haar gepraat voordat mijn dochter naar school ging en ook de leidster van de psz heeft met de juf gepraat. Daarom zitten ze nu ook niet meer naast elkaar. Vind het erg jammer dat 2 meisjes niet gewoon lekker met elkaar kunnen spelen. Jammer dat zij zo de lakens uitdeeld en mijn dochter zo onzeker is. Hoop dat ze hier goed doorheen komt en dat haar dat weerbaarder maakt. Gelukkig is onze jongste dochter heel anders, die vind altijd alles prima zo ook dat ze vandaag voor het eerst alleen naar de psz ging zonder haar grote zus.
Is er geen mogelijkheid, dat je dochter naar een andere klas gaat? Ik vrees, dat je anders altijd dit probleem zal houden. Je zegt zelf, dat je dochter met sprongen vooruit ging, toen ze weg was en dat het nu weer begint.
@TS: nog even verder: ik vind je dochter wel heel erg angstig. Ik snap ook helemaal dat ze dan juist gaat hangen naar een dominant kind: die vertelt haar precies wat ze moet doen, en daardoor hoeft ze niet maar wat rond te dobberen in haar eigen niet-weten. Dus misschien is het ook handig dat de juf haar stapsgewijs gaat begeleiden met het steeds meer leren zelfstandig te doen, juist door haar de eerste tijd wel erg te structureren en haar te vertellen wat ze wel en niet moet doen, wat wel en niet OK is, enz enz? Zodat je dochter eerst leert wat de meeste mensen als normaal zien, en van daaruit een basis gaat hebben, waarmee ze naar dominante kinderen ook weerbaarder kan worden? En is het daarnaast bijvoorbeeld handig om een vorm van therapie te zoeken voor je dochter, zoals speltherapie bijvoorbeeld? Daarin worden kids spelenderwijs uitgenodigd om zich te gaan uiten en dat kan eventuele oorzaken, triggers of barrieres misschien naar boven halen?
Heb dat topic toen ook gelezen. Mijn advies blijft het zelfde als toen. Jij zit er meer mee dan je dochter. Dat ze nu apart van elkaar in de kring zitten de juf er op in kan spelen. Moet jij je dochter de tijd en de kans geven om het los te gaan laten. Nodig zo snel mogelijk een ander kindje uit om mee te gaan spelen ect ect. Dan zal je zien dat het over moet gaan waaien. Je kunt ze moeilijk bij elkaar uit de buurt houden. Die moeder wil niet meer praten en gaat waarschijnlijk niet meer praten. Laat het los in het belang van je dochter. En de tijd zal het leren hoe snel of dat het gaat. Succes er mee.
Lastig he, allemaal al zo spannend zo voor het eerst naar school en dan ook nog dit erbij.... Ik zou persoonlijk proberen om mijn energie niet meer te steken in het gedrag van het vriendinnetje en haar moeder. Probeer dat los te laten hoe moeilijk dat ook is, maar je kunt er toch niks aan veranderen. De juf heeft ze uit elkaar gehaald en dat is voor nu voldoende. Ik zou aan de juf vragen of ze misschien in de kring naast een meisje mag zitten dat ook wat rustig van zichzelf is, zodat ze daar misschien vriendinnetjes mee kan worden. Verder zou ik kijken of haar verlegen gedrag en weinig zelfvertrouwen haar vaak belemmeren in de omgang met anderen. Misschien een idee om haar dan naar een sociale vaardigheidstraining te laten gaan. Zo`n training kan haar zelfvertrouwen vergroten zodat ze wat weerbaarder is tegenover dominante kindjes.
Heel erg bedankt voor jullie zeer goede adviezen. Ik zat er ook over te denken idd over een soort van training. Maar hebben jullie een idee waar ik dan terecht kan? Via CB gaat niet meer, maar via wat dan wel? Wij moedigen haar ook zeker aan om met andere kindjes te spelen en had ook gezegd dat ze rustig iemand mag vragen om hier te komen spelen. Hoop inderdaad dat ze een vriendinnetje past die goed bij haar aansluit.
Jij omschrijft haar precies, ze is echt angstig vooral voor nieuwe dingen. Daardoor is dat meisje haar houvast om het zo maar te zeggen. En nu is het even hard voor d'r dat ze niet naast elkaar zitten, maar hoop dat het snel over gaat, want zoals het op de psz ging, wil ik echt niet meer voor haar. Ik ga eens op zoek naar informatie over therapie oid. Dank je wel.
Mja je kunt niet verwachten dat als ze nieuwe dingen eng vind... Ze meteen "de deur plat loopt" bij klasgenootjes. Daar moet je zelf ook tijd in investeren. Hier al een half jaar school en een meisje dat vrienden is met iedereen... Maar ze speelt vooral met kinderen waarvan ik met de ouders om ga. Op 1 kindje na... Toen werd ik op het schoolplein op pad gestuurd met haar moeder te gaan praten zodat zij kon vragen of ze mocht spelen En iemand bij ons thuis uitnodigen gebeurd al helemaal enkel op verzoek van het andere kindje... Dat komt zelden in dr op