even mijn verhaal kwijt, wat denk je de kleine van me gaat in de prullenbak netjes de vuilnis brengen met haar rugzakje , toen ze dat in de bak had gedaan, ging ze rennen en viel over haar rugzakje die ze in de hand had (ondertussen waren er 2 buren buiten) Mama zei kom op joh opstaan, maar ik stond wel even ver om goed te zien hoe erg het was , maar ik dacht dat het niet zo erg was ??? uiteindelijk waren de buren er dichterbij , en die zagen dus dat het welk erg was , want toen ze wel zelf had opgestaan had ze naderhand een bloedlip, schaafers aan haar wang, snotneus, en een schaafwondje bij haar hand , lekkere reputatie dus (hoorde hun ook praatte nou das lekker die laat haar kind zo liggen !! wat voel ik me rot en een beetje misselijk dat nou net de buren er waren ( die ik al niet mag) maar goed dat is iets anders . gewoon balen ! want ben heus wel een goede moeder hoor , alleen dan ga je even aan je zelf twijfelen, alleen hoef je dat natuurlijk niet te doen, want je kan je ook wel eens vergissen, en je leert er weer van! doe het dan ook de volgende keer anders , ga even meer naar toe lopen om te zien of het echt ernstig is , en als ik zie dat het wel meevalt dan zeggen kom joh staan zelf.' Maarja het enigste lulligste is dat de buren er waren , maarja aan mijn reputatie kan ik nu niks meer veranderen , (hihi) of hebben jullie nog tips , hoe je tegenover hun of dat je wat zegt de volgende keer tegen hun over dit , of moet ik het laten zitten dus gewoon pech gehad! ??? wat zouden jullie doen tegen over je buren als je die weer ziet ?? gr jmm
@jmm: als je het WEL had kunnen vinden met de betreffende buren hadden ze dat ook neit gezegd gewoon omdat jullie elkaar toch niet liggen hebben mensen snel hun oordeel klaar. dus ik zou echt geen milimeter anders doen dan daarvoor heel eerlijk gezegd (en in mn achterhoofd denken.. pff als het zo moet.. zoek het uit) maar ik stoor me dan ook nooit zo aan wat mijn buren denken ik zou in ieder geval geen reden zien om er zelf over te beginnen... je komt toch niet elke keer dat je kind valt als een gek aanrennen... dat lijkt me niet meer dan normaal (buren zonder kleine kinderen toevallig?)
Ach, het is toch logisch dat je even moet zien wat je kind heeft? Als je maar lief voor haar was en je haar troostte toen je het wel zag. Dan ziet een beetje buur ook wel aan je gezicht dat je schrikt voor je meissie hoor.
tja en dat hebben ze dan net weer niet gezien dat ik haar troostte ! helaas ! en de ene buur is een oma met klein kinderen en de andere is een vader met best wel moeilijke meiden volgens mij??? gr jmm
joh als je je al druk moet gaan maken wat de buren denken van hoe jij reageert als je kind valt en jij je daar vervolgens voor hun schuldig over gaat voelen. Lekker laten gaan hoor, je meisje is getroost en daarmee is het weer prima, jullie konden weer verder en over je lullen doen ze toch wel. Niet druk over maken, kinderen vallen en jij bent ook maar een mens zonder uitschuif oogjes.
Je dochter vind je vast nog steeds de liefste mama van de wereld. En welk oordeel telt dan zwaarder? Die van je buren of die van je dochter!? Kop op! Mijn oom had vroeger een tegeltje in huis hangen: doe wat je wilt, kletsen doen ze toch!
@storm mijn vader zei altijd.. "ze kunnen beter of je fiets l*llen dan over je l*l fietsen.. " of "ze kunnen beter over je praten dan van je eten"
Herken het wel hoor dat je als moeder snel veroordeeld word. De een vind je te soft en de ander te hard. Ik kan er de ene dag ook beter tegen als de andere. Mijn vriend zegt zegt altijd teflon haha Zoals die stof waar alles vanaf glijdt en die bestendig is tegen vallen en schaven
Maar eh er was niet een van de buren die even naar haar toe is gelopen om te helpen?? Hier gebeurt het ook met enige regelmaat hoor, dat 1 van mijn blagen het gevecht met de zwaartekracht verliest en op de gond beland. Ik kan dan niet snel naar ze toe en opbeuren kan ik ook niet (heb MS). Mensen die mij niet kennen spreken hier ook over, dat ik hard ben voor de kinderen etc. Gelukkig weten mijn buren het hoe en waarom en vaak zitten ze al bij een buurman en buurvrouw op de arm op mama te wachten.
HIer ook hoor als ik een kind zo hard onderuit zie gaan en er is geen bekende volwassene in de buurt ga ik er gewoon naar toe om te helpen. Soms is dat even een nat doekje voor een geschaafde knie , of even met het kindje meelopen naar mama/papa toe. Vind dat eigenlijk niet meer als normaal, dat doe je toch ook als je b.v een volwassene keihard onderuit ziet gaan. Het zegt trouwens meer over je buren dan over jou meid, kijk jij hoorde dat ze viel maar zag de schade niet omdat het even buiten je gezichtsveld gebeurde. Hun zagen het, zagen de schade maar gingen het arme kind niet eens even helpen. Moet nu even gokken maar ik denk dat als je als volwassene daar op je muiltje zou gaan hun gewoon net zouden doen dat ze het niet hadden gezien en je lekker aan je lot over zouden laten.
tja gelukkig denken jullie ook wat menselijker en sociaaler want zelf zou ik namelijk ook helpen ! tuurlijk! hoef ik niet eens bij na te denken!