Hallo meiden, Ik lees zojuist op facebook dat mijn ex onze kinderen heeft meegenomen naar het graf van zijn ouders. In eerste instantie is mijn gedachte dat hij dit eerst met mij had moeten overleggen. Het is natuurlijk niet zomaar iets... Met alle respect naar zijn ouders hoor, maar het zit me niet helemaal lekker dat hij dit buiten mijn weten om heeft gedaan. Weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, en wil hier eigenlijk ook nog wel even met hem over praten, maar ik wil eigenlijk wel eerst graag de mening van anderen over horen Vinden jullie dat zoiets overlegt moet worden? Ik bedoel, er komen nu natuurlijk een hele boel vragen van de oudste, en die zal hij mij zeker ook stellen en ik weet eigenlijk bijna niks over zijn ouders (ik heb ze niet gekend). Bah, ik ben nog helemaal niet klaar om dit soort gesprekken te voeren met mijn kinderen... groetjes Minya.
De oudste van mij is net zo oud als de oudste van jou en die vraagt mij ook zulke dingen ( over de dood enzo ) ik leg het hem gewoon in jip en janneke taal uit hoe het zit. Ik vind persoonlijk niet dat hij het had moeten overleggen, waarom zou hij dat volgens jou moeten doen ?
Ik denk dat het er niet zozeer om gaat wanneer jij klaar bent om er met ze over te praten, als wel wanneer je kinderen er klaar voor zijn... of dat ze er wellicht nog niet klaar voor zijn maar er toch iemand sterft. Hoe hard dat ook is (sorry). En ik denk dat je ex graag "zijn kinderen aan z'n ouders wil laten zien", wat ik me ook wel voor kan stellen. Waarom praten jullie er niet samen met de kinderen over als je ze ophaalt/als hij ze terugbrengt?
Tja ik zou er op zich geen problemen mee hebben, qua leven-dood-kwestie. Ik weet natuurlijk niet hoe je band met je ex is, dat zou voor mij dan meer uitmaken denk ik. Maar als het jou niet lekker zit moet je het er zeker met hem over hebben. Al is het maar om je gevoel erover te kunnen uiten.
Tuurlijk hoort de dood bij het leven, en tuurlijk zijn zijn ouders ook opa en oma. Vigo stelt ook wel eens vragen, en weet ook dat de papa en mama van ex bij de sterretjes zijn. Maar het wordt nu ineens zo veel meer 'echt' als je bij een graf staat. Vigo is verder nog nooit in aanraking geweest met de dood... Ach, het zal mijn eigen angst wel zijn over eventuele vragen die nu wat meer gerichter komen denk ik... Ik vind dat hij dit had moeten overleggen zodat ik me een beetje kan 'voorbereiden' ofzo... Weet niet goed hoe ik het uit meot leggen
Mee eens, ik vind het allemaal niet zo vreemd, zulke dingen horen ook bij het leven, als hij dat gewoon op het niveau van je kinderen heeft uitgelegd, zou ik er geen probleem mee hebben. Het zijn tenslotte hun opa en oma.
Ik vind je reactie eerlijk gezegd een beetje overdreven. Je zou wel je gevoel uit kunnen spreken naar hem, maar ik vind niet dat je hem dit kan verwijten. De dood hoort nou eenmaal bij het leven en ook kinderen zullen hiermee moeten leren omgaan.
Ik vind het niet zo raar... Mijn nichtje is onlangs met haar oma naar graf geweest van opa. Oma heeft dat niet overlegd. Oma legde uit dat aan mijn nichtje dat 'opa' dood was. Waarop mijn nichtje van 4 zei: "oh, het paard van ome loeks is ook dood" (Dat is een gronings liedje)
Klinkt misschien heel cru wat ik nu zeg. Maar als de kinderen bij de vader zijn tijdens zijn verantwoording heb je in wezen even niks te zeggen. Het zou hem sieren als hij het van te voren met je besproken had, Maar dat is hij niet verplicht. Weet niet op welke voet je staat met je ex. Maar het belangrijkste is en blijft als je er iets over wilt zeggen tegen je ex bespreek dit vooral niet waar de kinderen bij zijn. En vraag in de toekomst of hij sommige dingen met je wilt overleggen bijvoorbeeld dit zo dat jij je ook kunt voorbereiden. En eens leren de kinderen toch over de dood vroeg of laat. De een stapt daar makkelijker over heen dan de ander. En wie weet heeft hij na de hand goed met de kinderen gesproken. Als je kinderen thuis komen maak het als nog bespreek baar zo dat ze weten dat ze ook met dit soort vragen bij jou terecht kunnen. Succes ermee.
Missc.ien had jou ex er spontaan behoefte aan om naar het graf van zijn ouders te gaan. Kinderen gaan allemaal wel eens vragen stellen of het nou door een graf komt of omdat ze iets horen of iets zien op tv. Vind het maar een vreemd idee dat ik aan mijn man zou moeten vragen of ik ons kinderen mee mag nemen naar mijn moeders graf. Uit elkaar of niet
Helemaal mee eens. Heel triest, maar de dood hoort bij het leven. Ik kan me voorstellen dat dat gelukkig voor heel veel mensen niet zo is, maar voor mij wel. Mijn moeder is overleden en mijn kinderen hebben haar nooit gekend, maar ik vertel ze (mijn oudste natuurlijk vooral) wel over haar zodat ze haar toch een beetje leren kennen. Dat is voor mij erg belangrijk. Het is al zwaar genoeg dat ze er niet meer is, en als we het dan nooit over haar hebben, zou ik bang zijn dat ze vergeten zou worden. De oudste heeft het nu ook wel eens over haar, over oma ... "die dood is". En we zijn ook wel eens naar haar graf geweest, toen was hij nog geen 3. Wat betreft overleggen: ik heb geen ex, dus ik weet niet hoe dat is. Ik kan me voorstellen dat dit soort dingen gevoelig liggen. Maar ik vind dat je ex wel het recht heeft om zijn kinderen te vertellen over hun roots, en ze die ook te laten zien, ook al liggen ze op het kerkhof. Overleggen was misschien netjes geweest, maar ja. Nu is het al gebeurd.
Ok, het is dus duidelijk dat ik me 'aanstel'. En ik weet zo even niet meer wie het schreef, maar ik heb nergens gezegt dat ik mijn ex dit verwijt??!!! We staan overigens op goede voet met elkaar
En even voor de duidelijkheid: ik vind helemaal niet dat mijn kinderen niet naar het graf mogen hoor met hun vader Ik schrok denk ik gewoon een beetje van zijn bericht.
Waarschijnlijk voel je je gewoon onrustig, en wil je graag overal bij zijn, of in ieder geval met belangrijke dingen. Gewoon even aankaarten bij je ex, of vanavond ff bellen hoe het zo kwam. En jij gaat nu gewoon ff lekker uitwaaien buiten, en er nog es rustig over nadenken, het zal hoogst waarschijnlijk wel uit een op welling gaan, want als wij dat doen, doen we dat ook zomaar. Tenzij het op de dag van overlijden is... is dat misschien het geval?
Dat is jou goed recht om te schrikken. En ik snap ergens denk ook je bezorgdheid. Sommige dingen kunnen zo gevoelig liggen. Ook al denken we van niet. Je bent en blijft moeder ook al zijn ze nu niet bij je.
tja ik vind eigenlijk ook niet dat je ex dit moet overleggen met je ! Het hoort bij het leven overlijden en als je kinderen het op een juiste manier uitgelegd kunnen ze het juist beter verwerken! Vind het eigenlijk heel goed van je ex dat hij ze heeft meegenomen!
Ik vind het behoorlijk overdreven dat hij dat moet overleggen. Waarschijnlijk heeft hij er zelf wat over verteld en als jekinderen vragen hebben waar je geen antwoord op weet, over hoe opa en oma waren bijv, zeg je toch gewoon dat je dat niet weet?
Ik vind dat hij dit niet eerst hoeft te overleggen. Beide zullen jullie van elkaar wel eens vinden of je iets wel of niet goed gedaan heb met de kinderen. En ik denk dat dit voor je ex ook bij het rouwen/herdenken hoort. Gewoon iets dierbaars wat hij met jullie kinderen deelt. Hoe reageerden de kinderen later bij jou hierop??
proest. Peerd van Ome Loeks is dood, Loeks is dood, Loeks is dood, Peerd van Ome Loeks is dood, hartstikke dood. jaja grandioos kinderliedje hahaha ik zong dat vroeger ook toen we net aan deze kant woonden nog je had ze moeten horen aan deze kant hahaha
Ik snap je schrik wel, maar vind inderdaad ook niet dat dit iets is dat overlegd moet worden. Ik kan best begrijpen dat je het moeilijk vindt om met je kinderen over zulke dingen te moeten praten, hoor, en een kleine hint vooraf was wel fijn geweest, denk ik Je kunt best tegen je ex zeggen dat je het fijn zou vinden als hij je van zoiets van tevoren op de hoogte zou brengen, zodat jij je geestelijk een beetje kunt voorbereiden op eventuele vragen van je kinderen. Daar is niks mis mee, denk ik, en scheelt jou een hoop schrik/zorgen. En het lijkt me stug dat je ex dat niet zou begrijpen.