Toen ik het stukje las over het baby'tje van 4,5 week, heb ik 't blad bij het oud papier gegooid. Prima hoor, dat sommige kindjes huilen nodig hebben, maar 4,5 week en dan lmoederziel alleen in een bed laten huilen?! Zo'n jong baby'tje is nog niets gewend! Die heeft mama nodig, ik vind het vreselijk dat dat dan niet 'mag' en dst zo'n babytje al 'alleen moet leren slapen'. Zelf hou ik absoluut niet van het alleen leren slapen door te huilen. Ik heb 100x liever mijn dochter fijn bij of op me als zij dan wel kan slapen. Dat alleen slapen komt echt wel. (En ze slaapt ook prima alleen overigens, maar als ze mij nodig heeft - zoals vandaag na vaccinaties - dan ga ik daar in mee).
Maar dat is toch makkelijk Hier heerst soms nou eenmaal de ik-ben-de-beste-mama-sfeer. En dan is hokjes denken erg makkelijk
Precies, heel mooi mee genomen... Maar ja volgens haar verwaarloos ik ook emotioneel mijn kinderen .. Wat een lef !
Zeg, doe eens rustig. Toevallig had ik het er pas met mijn oma over, over laten huilen. En ja, die deed dat vroeger ook, want er werd toen gezegd dat dat beter was, en aan nachtvoedingen deden ze ook niet, want dat was allemaal niet nodig. Maar mijn oma's conclusie was wel dat ze dat nu nooit meer zou doen.... Vroeger was echt niet alles beter...
Heeft niet zoveel met waarheid te maken hoor, vroeger rookten er ook zoveel mensen omdat ze nog niet wisten hoe slecht dat is. Hetzelfde geldt hiervoor. Dat het vroeger wel gebeurde, wil niet zeggen dat dat goed was. Vroeger vervoerden ze hun kind ook los op de achterbank, neem niet aan dat jij dat nu ook doet? Je weet immers dat een autostoeltje minder gevaarlijk is. Oh en mijn oma en moeder hebben hun kinderen nooit laten huilen en mijn oma had er 7, dus een behoorlijk aantal.
Lees eens goed wat ik schrijf Kippie. Begrijp je het verschil tussen gedrag dat kinderen zelf vertonen en gedrag waar ze in worden 'gedwongen'? Zo ja, wat bedoel je dan precies met je reactie? Als je niets zinnigs hebt toe te voegen en alleen komt rellen, kun je het misschien beter laten.
Ik zeg nergens dat alles vroeger beter was ik zeg alleen dat wij tegenwoordig zo veel meer zeiken dan de mensen vroeger, mag ik toch zeggen ? Is je moeder/vader er slechter op geworden ? Ik irriteer me mateloos aan mensen die zeggen dat je je kind emotioneel verwaarloosd omdat je ze laat huilen, come on zeg...
Vroeger dacht men ook dat de aarde plat was. Dus? We weten tegenwoordig zoveel beter, maar net doen alsof het vroeger beter was, doet die wetenschap teniet.
Ik kom hier niet om te rellen, deel jou mening alleen niet sorry ... Dat jij dat niets zinnigs vind dat kan maar dat vind ik dan van jou geklets ook weer ..
Daarin ben ik 't met Kippiekip eens: we zeiken te veel met z'n allen en vroeger was er gewoon minder tijd om te zeiken.
Nou dat jij daar nu anders over denkt, wil niet zeggen dat het niet zo is. Het is wetenschappelijk bewezen dat (lang) laten huilen stressvol is voor een baby en daarmee dus niet gezond. NIet voor niets is de richtlijn voor laten huilen aangepast nog niet zo heel lang geleden.
Misschien zou hij wel beter slapen in zn eigen kamertje?? Jij legt hem dus op jouw kamer zodat jij er minder last van hebt...Dat dwing je je kind ook op...
Maar heb jij het over even laten huilen (even als in 5 à 10 minuutjes en niet overstuur) om wat prikkels te verwerken of laat jij je kind huilen, krijsen, overstuur in bed liggen totdat het slaapt?
En als jezelf niet open staat voor andere methode's en ervaringen,dan kun je beter ook niet z'n topic openen. Want met z'n houding krijg je alleen maar een boze meute over je heen. Zou zeggen schrijf in het vervolg een klaagbrief na z'n blad als je toch je ei kwijt wil
En als hij dat nou graag wil? Hij kan het je nog niet duidelijk maken he? Oja, toch wel.. door te huilen.. Ik wil alleen maar zeggen dat wat voor jouw kind geldt helemaal niet voor een ander kind hoeft te gelden. Doe lekker je eigen ding. Langdurig laten huilen is absoluut slecht voor kinderen (hoe oud dan ook) maar even laten huilen om in slaap te vallen, de dag kwijt te raken kan voor sommige kinderen heel goed zijn. Jouw aangehaalde punten zijn dus ook te kort door de bocht. Jouw baby heeft misschien zijn mama nodig (mijn 3,5 jarige trouwens ook hoor en bewezen trouwens veel meer dan een pasgeborene!) maar er zijn ook babies die even rust nodig hebben. Geen aanraking, geen geluid, geen extra geuren... Doe nou maar gewoon waar jij je goed bij voelt met jouw kind maar onthou je van oordelen over andere situaties.. je weet gewoon niet hoe het bij andere gaat, hoe andere kinderen reageren. Een stelling kan je maken: je kind (hoe oud dan ook) langdurig (en dat betekent dus LANGDURIG) laten huilen en onthouden van aandacht, troost, warmte is zeer slecht voor het kind (en voor de ouder).
Ok. Slechte moeder was wellicht wat ongelukkig gekozen, maar de sfeer in dit soort topics is altijd wel zó gezellig dat je na een aantal reacties dat gevoel vanzelf krijgt. En weet je wat mij dan altijd het meeste opvalt? Het is hier zwart of het is hier wit. - je laat je kindje niet of niet alleen huilen. - je laat je kindje altijd of alleen huilen. En er worden ook altijd minstens 20 reacties geplaatst waarbij wordt gezegd dat een kindje het nodig had, kindjes alleen maar overstuur raakten van steeds weer terug gaan. Een gulden middenweg waar veel ouders voor hebben gekozen. Daar wordt eigenlijk nooit op in gegaan, net of die reacties onzichtbaar zijn. Maar vervolgens wordt er wel gedaan alsof er tig moeders zijn die hun kinderen helemaal over de rooie laten gaan. Compleet overstuur, gieren, krijsen, lange uithalen. Nou... in al die tijd dat ik hier zit heb ik dat echt nog NOOIT gelezen! Het is ook maar net hoe je er zelf in staat en met wat voor insteek je zo'n artikel leest. In alle eerlijkheid: ik schrok ook toen ik las dat ze het deden bij een baby van 4,5 week, en dat je er ook voor de harde aanpak kán (!) kiezen; laten huilen. Maar voor mij is dat geen optie en dus ga ik verder. Get over it. Daarbij ga ik uit van het goede van de mens en geloof ik gewoon niet dat ze zo'n kindje urenlang moederziel alleen in bed laten liggen. Als er altijd maar met alle moeders en opties rekening moet worden gehouden, dan kan Wij Magazine er wel mee kappen en beter elke maand een compleet boekwerk uitgeven. Voor de volledigheid hadden ze erbij mogen zetten dat iets medisch eerst uitgesloten moet worden, maar nogmaals: met je gezonde boerenverstand weet je dat toch zeker wel. En als je dat niet hebt bedacht, dan vraag ik me werkelijk waar af of je niet nog een paar jaar had moeten wachten voor je aan kinderen begon. Voor wat het nog waard is: Wij hebben dochter weleens laten huilen ja. Dochter was (en ís) een kindje dat heel erg overstuur kan raken als je er steeds weer heen gaat. De ene keer kan ik er bij blijven zitten, de andere keer is zelfs dat nog teveel. Ik bekijk het per keer en besluit per keer wat ik er mee doe. Ik heb een ontzettend lief en tevreden meisje dat zich altijd goed laat troosten, maar ook heel graag in haar bedje slaapt. Dat vinden wij belangrijk, haar bedje. De wijze woorden van de kraamhulp zal ik nooit vergeten: troost haar maar, neem haar maar bij je, maar vergeet niet: altijd terug naar de basis, en in dit geval is dat haar bedje. Voor een ander is dat misschien de co-sleeper, of de arm van mama... hartstikke mooi, maar kunnen we het daar dan misschien ook bij laten?
Vroeger werd er ook wat afgezeken over opvoeden hoor. Mijn oma liet haar kinderen niet huilen, nou, dat waren dus maar verwende mormels volgens haar familie. En mijn opa verschoonde luiers en deed de kinderen in bad, pfoe, dat was toch zeker niet de taak van de vader! Zeiken is van alle tijden