Jammer dat je niet wilt begrijpen wat we zeggen. Ik denk dat heel veel kindjes zo´n liefdevolle moeder als Me81 zouden willen hebben, iemand die met respect en liefde omgaat met haar naasten en echt kijkt naar de behoeften zonder eigen belang (doorslapen is makkelijker) voorop te zetten. Fijn ook om hier meer medestanders te vinden .
En dat mag je vinden. Raakt mij niet wat jij vind namelijk, ik ken je niet en ik heb gen idee of je het meent of dat je komt rellen of....??? Dus. Prima. Ik ben altijd bereikbaar voor mijn zoon. Dag en nacht. Hij is nooit alleen. Dat heet emotionele beschikbaarheid. Als hij huilt mag dat, maar nooit alleen. Als je een kind laat huilen ben je niet beschikbaar, en dat is in mijn optiek onacceptabel. Op dat punt vind ik het verwaarlozing omdat er niet aan de behoefte wordt toegegeven. Noem mij een slechte moeder, maar ik ben er wel altijd voor mijn zoon, of ik hem kan helpen of niet, hij mag het samen doen.
Ik bén ook een liefdevolle moeder en ga met respect en liefde om met mijn naasten. Haar laten huilen/inbakeren heb ik gedaan omdat niks anders meer werkte en ze bovendien supersnel wakker werd en helemaal niet te genieten was. Heeft weinig met eigen belang te maken, ik vond dat echt zielig.
Om in te gaan op een eerdere reactie over zelfstandigheid. Door er altijd te zijn groeit mijn zoon op in vertrouwen. Hij zal de wereld met vertrouwen tegemoet treden omdat hij weet dat mama er is als hij haar roept. Dit is iets anders als je kind klein houden en afhankelijk maken. Kinderen die nu geleerd worden door te slapen dmv laten huilen hebben veel meer kans angsten te ontwikkelen en een onzekerheid of mama wel komt als ik roep. Daar kunnen de slaap problemen keihard terugkomen. Als het kind oud genoeg is deze onzekerheden te uiten.
Je kunt toch niet aan élke behoefte toegeven? Je hebt eerder geschreven dat je dit ging doen totdat hij aangeeft dat het niet meer hoeft, maar stel dat hij over een paar jaar constant aan jou hangt te 'janken' voor aandacht omdat hij gewend is dat je er bij elke kik staat?
Mensenlief hou er toch gewoon mee op... Dit is het zoveelste topic over "laten huilen" dat uit de hand loopt en het heeft hélemaal géén zin.
Ow en wat betreft doorslapen ik ben er tot 5 mnd uitgegaan in de nacht voor voeding tot hij zelf door ging slapen. Had hij dit niet gedaan had ik er net zo lang elke nacht uit gegaan tot hij uitzichzelf door ging slapen. En ik kan me werkelijk waar niet voorstellen dat er moeders zijn die dat niet zouden doen...
Ik kom hier niet om te rellen ik kom hier om mijn mening te verdedigen .. Heel fijn dat jij er niet wakker van ligt maar IK voel me beledigd als je dat zegt, ik ben ook altijd bereikbaar en zal ook echt wel naast zijn bedje staan als hij echt huilt maar ik ga niet bij ieder wissewasje naast zijn bed staan dat vind ik niet nodig. Ik ben er ook voor mijn zoon alleen dan niet op de manier zoals jij want dat vind ik overdreven.
Dat KAN idd, maar het hoeft niet. Kinderen die nu geleerd worden dat mama bij elke kik naast hun staat KUNNEN ook verwende nesten worden. Voor elke kant valt iets te zeggen, toch? Alleen kan dat op een respectvollere manier als het emotionele verwaarlozing te noemen.
Luciaatje, zie Me81´s post net voor jou. Kinderen die volgens AP opgevoed worden, worden zelden jankkinderen. Ze groeien op vol zelfvertrouwen, en weten dat, indien nodig, hun ouders er onvoorwaardelijk voor ze zijn.
Ik wil me nergens mee bemoeien, maar jullie steken allemaal wel verdomd veel tijd & energie in dit topic, verwaarlozen jullie de kleine zo niet een beetje?
Sorry hoor, maar een kind in een dwangbuisje in het donker alleen laten tot het slaapt van uitputting. Ik zie niet wat daar liefdevol aan is. Mijn zoon sliep ook dramatisch tot 8 weken. Toen heb ik hem uit zijn wieg geplukt en bij me gelegd, soms hele dagen in de doek gedragen. Hij mocht echt huilen, maar niet alleen. Inbakeren en huilen? Je maakt daarmee en kind monddood. En het is nog gevaarlijk ook. Je mist eventuele noodsignalen van een kind en door het 'gedwongen' diepe slapen is de kans op een ademstop ook groter. Net zoals jij het acceptabel vindt, vind ik dat dus absoluut niet.
Ik ben ook een liefdevolle moeder, sta 24 uur per dag 7 dagen in de week voor mijn kinderen klaar, ik ga alleen niet bij ieder wissewasje naast zijn bedje staan. Maakt me dat een slechte moeder ? Vind ik niet, ik ben er niet minder voor mijn kindje..
Zelden, maar het KAN wel en ik heb er al meerdere voorbeelden van gezien. Mijn dochter groeit ook op vol zelfvertrouwen en weet dat ik er onvoorwaardelijk voor haar ben. Bij sommige mama's die hun kindjes op dezelfde (of soortgelijke) manier opvoeden is dat misschien niet zo, bij sommigen weer wel. Zoals ik al zei, er valt voor beide kanten iets te zeggen.