Tuurlijk 'mag' je reageren, maar het overgrote deel van je lap tekst is toch niet echt relevant voor dit topic? Hoe kun je je in beide standpunten goed vinden, terwijl je je niet in daadwerkelijk in zo'n situatie hebt bevonden?
Hij sliep. Als ik ernaar ga zitten kijken, dan val ik ook in slaap Hij doet nu zijn eerste dappere kruippogingen. Denk dat het topic een beetje is doodgebloed. Ik vind het fijn te merken dat er dus wel degelijk mama's zijn die open staan voor andere opties als 'Laat maar huilen' Dat er meer mama's zijn die het een verschrikkelijk artikel vinden omdat het stomweg onvolledig is. Daar ging het om, het artikel in de WIJ jonge ouders. Ik heb het blad vaker met kromme tenen zitten lezen, het is gesponsord van A tot Z dus echt objectieve info vindt je er helaas niet. Natuurlijk doet elke mama haar best en wil ze het beste voor haar kind, maar als je nou niet beter weet en alleen maar adviezen krijgt in et thema 'laat maar huilen' dan veranderd er nooit iets. Zelfs op het CB wordt het 'laat maar huilen' advies gegeven. Meedenken naar andere oplossingen is er helaas niet bij. Ik kan alleen maar hopen dat er moeders zijn die verder kijken en misschien via topics als deze toch andere ideeën krijgen zodat het huilen niet meer hoeft. Wat mij betreft mag er een slotje op
Leuk kruipen Maar alleen jij hebt een bord voor je kop en kun je jezelf moeilijk verplaatsen in een ander er zijn heel veel grijstinten hoor tussen het zwart en wit... Maar je bent nog maar net mama (net als ik met 16 maanden) en zal je later wel inzien dat ook jij niet alles perfect heb gedaan
Je kunt toch ook als je het niet hebt meegemaakt je ideeën ergens over hebben? Hier had ik vantevoren ook bepaalde ideeën over hoe ik ermee om zou gaan en die ben ik wel trouw gebleven toen ik een huilbaby kreeg, maar dat het niet makkelijk was zal ik nooit ontkennen.
Dan is er uiteindelijk toch niets aan de hand ? Jij respecteert het dus ook dat iedereen het op zijn of haar eigen manier doet toch ?
Dus eigenlijk komt het gewoon op neer dat dit topic geopend is om je standpunt keer op keer op keer te herhalen. Alleen mensen die met je eens een zogenaamde goede discussie mee te voeren is. En alleen degen inclusief jij die met jou standpunt eens is ohh zo goed open staan voor andere dingen. Goh dan heb ik het helemaal verkeerd begrepen
Tja, familie woont op 100km. Bovendien wilde ze ook alleen mij. Het huilprobleem is ontstaan doordat ze oververmoeid raakte doordat ik haar de hele avond in de draagdoek had en/of voedde, omdat ze daar om 'vroeg'. Ze was er aan gewend geraakt, oververmoeid en ik ook. Maar ja, wist ik veel. Ik gaf haar wat ze vroeg en ging haar toen (nog) niet laten krijsen, want dat deed ze anders. Daarna heb ik nog maanden aan lopen modderen met alle liefdevolle methodenn die je je kunt bedenken, maar t werd er alleen maar erger door. Ik vind persoonlijk dat oververmoeidheid bij zowel ouders als kind een onderschat probleem is dat vergaande gevolgen kan hebben. Tja ik zal vast fouten hebben gemaakt. Maar dat we dan maar weer terug moeten gaan naar leven als een holbewoner, vind ik nou ook niet direct de beste oplossing
Dus je wil gewoon niet toegeven dat anderen OOK het beste voorhebben met hun kinderen, dat hun methodes OOK kunnen werken, ook al is het niet per se JOUW manier?
Ik heb niet gezegd dat ik open sta voor andere dingen. Voor veel dingen wel natuurlijk, maar ik sta op geen enkele manier en onder geen enkele omstandigheid achter bewust laten huilen.
Zoals eerder gezegd, het werkt vast omdat het doel is bereikt. Maar de weg daar naartoe is imo niet de juiste.
En wat hebben we, behalve een hoop irritaties, na honderden reacties bereikt? Dit topic heeft mij wel iets laten inzien: ik ben zó blij dat ik niet maar één methode toe pas. Ik durf om me heen te kijken, open te staan, te proberen en te leren. Ik heb niet tig onderzoeken nodig om mijn visie te versterken Ik vertrouw op mezelf, op mijn omgeving en nog meer op mijn kind. En daarmee heb ik alles gewonnen.
Jullie 'methode' is imo ook niet de juiste, maar ik ga jullie toch ook niet proberen te overtuigen en jullie met termen als 'emotionele verwaarlozing' rond jullie oren slaan?! Prima juist dat het voor jouw kindje werkt!
Dat vind jij maar dat kan een ander toch anders zien ? Waarom accepteer je dat nou niet gewoon Tjiesus mens, ben je nou echt zo lomp ?