Heb je weleens van die dagen dat wanneer je kids op bed liggen je denkt, hoe heb ik dat zo kunnen doen. Of wat ben ik streng geweest. De jongste lag tussen de middag te slapen en ik was met de oudste wat kleding van haar aan het uitzoeken. Ik zat op haar bed en zo ineens werd ik zo ontzettend moe (had een hele slechte nacht gehad) dat ik gewoon ben gaan liggen en een minuut of 10 in slaap gevallen ben. Ik heb werkelijk geen idee meer wat mijn dochter in die 10 minuten heeft gedaan. Dat is toch erg??? Voel me er nu zo slecht onder. Er had wel weet niet wat kunnen gebeuren.
idd niet slim maar het huis staat er nog en ze leven ook allebei nog dus zal niks ernstigs gedaan hebben vanavond even lekker vroeg naar bed. en kom op daar door ben je echt geen slechte moeder hoor
Ik heb een hectische tijd achter de rug en mijn lontje is wat korter en ben prikkelbaar.... Mijn meisje luisterde niet en ik pakte haar bij mij... gaf ze me per ongeluk een kopstoot... mijn tand door mijn lip... ik mopperen dat ze eens rustig moet doen en ik begon kei hard te huilen, zijn schrok daarvan en moest ook huilen en zei "mama nie uilen".. Toen voelde ik me even heel rot... ik liet mijn emotie gaan bij haar... gelukkig heb ik haar daarna flink geknuffeld maar op dat moment voel je je ook echt geen super mama
heel herkenbaar meid... Ik heb dit ook wel eens Dan ligt mijn zoon op bed en dan denk ik had ik het niet wat anders kunnen zeggen? ben ik niet te streng geweest? meestal knuffel ik mijn zoon nog even als ik op bed ga en vertel hem hoeveel ik van hem hou.
Zo herkenbaar allemaal..geef ze vaak dan ook even een kusje op hun voorhoofd al ze 'slapen..soms mopper ik teveel vind ik zelf dan en heb dan einde van de dag ook zon spijt..maar kan me toch al gauw druk maken of ik het de afgelopen jaren sowieso wel goed heb gedaan tja denk hoop moeders dit hebben hihi
ik ben wel eens te lang boos... Dat weet ik van mijzelf. maar dan ben ik zo boos dan kan je me beter even met rust laten en dan heb ik veel spijt later... ik probeer nu boos te zijn en dan klaar! maar dit moet ik leren maar het gaat me vast lukken en idd op het einde van de dag is gewoon zo'n moment... Ik moe en hij moe denk idd dat veel moeders dit hebben en dat wij echt niet de enige zijn
Oja, dat heb ik ook zovaak en was al bang dat ik de enige was... Nu heeft hij weer dat hij moeilijk doet met slapen en dan raak ik snel gestresst... Gisteren was ik het zo zat dat ik boos zijn kamer inliep en hem even vastpakte en goed wilde leggen, knalde hij met zijn hoofd tegen de achterwand van het bed... Ik kon wel janken. Heb hem even mee in ons bed genomen en gezegt dat mama van hem houdt en ik was ook btje aan het huilen. Geeft ie me een dikke knuffel en klopjes op mijn rug, de schat... Ze kunnen je soms het bloed onder de nagels vandaan halen, maar ook enorm leuk zijn Komt goed schatje
Iedereen heeft zulke dagen, zelfs mama's! Niemand is perfect, zelfs mama's niet! En volgens mij is er niks mis mee dat kindjes zien dat mama's ook verschillende emoties hebben, niet alleen maar geduld en begrip. En het is ook heel leerzaam dat kindjes leren hoe ze onenigheid goed kunnen maken, en van wie kunnen ze dat beter leren dan van mama! Kop op mama's, juist het feit dat jullie hier zo mee zitten geeft aan dat jullie hartstikke goede moeders zijn!
tja ik denk dat al je je emoties laat gaan dan je dan juist een goede moeder bent... geen slechte! Maar das mijn mening. Ik kan ook wel eens giga boos worden voorbeeld; Ik kom net mijn de topjes tussen de zware la van de salon tafel, deed echt gigantisch pijn {mijn nagels zijn nu gedeukt!} dus ik moest echt op mijn tanden bijten en de tranen sprongen in mijn ogen. op dat moment begon Kyana wat te lachen dus siste dat ze niet moest lachen, dat dat niet netjes was uitlachen! Maar ze ging door en toen nam mijn man het over maar ze bleef doorgaan en is daarvoor op de gang geweest. Ze mocht terug komen maar wilde geen sorry zeggen dus ik negeerde haar en mijn man legde dat aan haar uit ff later kwam ze sorry zeggen. maw Ik werd boos op haar omdat ze lachte en heb de 2e keer niet rustig en netjes gevraagd hoor geloof mij maar. maar daarna hebben we haar uitgelegd waarom...
Waarom zou je niet voor je mama bent gewoon een mens mogen zijn met al je emoties? Zolang je later maar uitlegt aan je uk hoe wat waar en waarom is er echt geen man over boord hoor! Zo leren je kinderen ook meteen dat emoties gewoon mogen en dat ook mama en papa die hebben. En dat als mama met dr tengels ergens tussen komt dat dat OOK pijn doet. En mama kan boos worden maar het kan ook weer goed komen. Mama blijft niet voor eeuwig boos! Goeie les hoor voor zo'n uk voor als ze het besef krijgen dat er oorzaak en gevolg is en ze wat uitgevroten hebben waar mama vast en zeker boos over zal zijn. Dan hebben ze geleerd dat dat ook weer goed komt! TS: Ik weet niet hoe oud je kleine is maar ik denk dat als je slaapt en je kleine komt in gevaar dat je moeder instinkt je wel wakker maakt voor het huis afbrand of je kleine uit t raam springt. Been there done that
Jep, ken het gevoel. Ik heb door de hormonen echt een superkort lontje en zoonlief speelt daar heerlijk op in. Heb dus momenten dat ik tegen hem uitval of hem iets steviger aanpak dan ik zou willen en normaal zou doen. Dan zit ik later op de bank gewoon van mezelf te balen...Hoe ik zo kortaf,hard en gemeen kon zijn. Manlief zegt dat het allemaal wel meevalt, maar zo voelt het niet.
Sja... maar je luisterde wél naar je lichaam, die aangaf dat je dat echt nodig had. Misschien, als je dat niet had gedaan, was je uit vermoeidheid 2 uur later met de jongste op de arm van de trap gevallen... Ik weet niet wat je nog kon doen op dat moment, maar misschien had je tegen de oudste (weet niet hoe oud) kunnen zeggen, kom wij gaan ook even een klein dutje doen. En dan samen in het grote bed kunnen gaan liggen. Ik heb het een keer gehad, dat ik op de bank in slaap viel. In het begin van mijn zwangerschap. En het was pas half tien! Mijn zoontje van 2 scharrelde rond in de huiskamer. Kon de tussendeur openmaken en de buitendeur en de trap op en in de keukenkastjes... Maar hij is zo cute, hij kondigt (nu nog) alles aan wat hij gaat doen Hij was gelukkig heel lief aan het spelen en is 1x in de (open) keuken geweest. Onbewust had ik dit door, want ik werd toen heel even wakker, keek wat ie deed, zag dat het goed was en deed mijn ogen weer dicht. De deur had ik (denk ik) ook wel gehoord... Maar ja, het HAD fout kunnen gaan...
TS heeft maar 10 minuutjes geslapen, voor haar gevoel leek het misschien alsof ze helemaal weg was, maar ik denk dat je dan nog te kort slaapt en onbewust vanalles meekrijgt als er wat zou gebeuren. dus dan ben je nog wel enigszins alert. Je bent zeker geen slechte moeder als je je emoties laat zien. juist als je je altijd maar inhoudt dan leren die kleintjes er niks van. Ik was laatst ook erg boos op Collin, en aan mijn gezicht zag hij dat het goed menis was, hij begreep dat wat hij deed niet mocht en stoptte ermee.
Ik had onlangs een hernia... kon de kleine vent zelfs niet uit z'n bed halen. Voelde me een ontzettend waardeloze moeder (terwijl ik heel goed weet dat ik er niks aan kon doen). Maar ah wat een rot machteloos gevoel was dat zeg. En verder heb ik hem wel eens 20min wakker in bed laten liggen omdat ik net m'n nagels gelakt had en hij vroeger dan voorzien wakker werd
Hier ook van die dagen nu, zo vermoeiend met een baby, dat ik soms wat snauwerig ben.. Dus elke avond trek ik extra tijd uit om een lang verhaaltje voor te lezen en te praten over de dag. ik vertel dat ik van haar houdt en als we die dag "ruzie" heb gehad praat ik daar met haar over. Ik leg ook gewoon uit dat als mama's moe zijn ze een beetje mopperig worden, net zoals wanneer zij moe is. Neemt niet weg dat ik er soms best ff een traantje om laat, wil gewoon supermama zijn, die altijd lief en vrolijk is, creatieve dingen met haar doe, liedjes zing, vermaak met spelletjes enz.. Maar de laatste paar weken die ik liever een dutje met haar en zet ik de tv wat vaker aan.. Maar ja, denk maar zo, houdt zielsveel van haar en ze zal er echt geen trauma aan overhouden..
Ja, zo heb ik mijn zoon bijna 2 weken niet geknuffeld, omdat ik een zware ontsteking had. Daar had ik ook hele zware medicijnen voor, waardoor ik bijna de hele dag in mijn bed lag...
Dankzij jullie reacties voel ik me alweer een stuk beter. Wil trouwens ook minder achter de laptop en gezellig met ze spelen. Maar net vroeg ik de oudste dus wat ze wou doen en toen wou ze TV kijken, K3. Tja....