Ja, dat maakt het voor mij wel wat "echter" Je weet wel wat er allemaal gebeurt is, maar als je dan verhalen hoort van hun dan komt het dichterbij. Vooral verhalen over mijn opa dat die van de trein sprong samen met 2 amsterdammers. Hij heeft wel 1 keer in een werkkamp gezeten omdat hij niet voor de duitsers wou vechten. De tweede keer is die gevlucht.
haha het is niet dat ik er echt minutenlang bij stil sta oid maar ik neem ze wel mee in mijn smeekgebeden. Misschien daarom ook dat die 2 minuten op 4 mei voor mij niet zo heel veel betekenis hebben.
pff heftig hoor! Ik heb toen voor school het dagboek van Anne Frank gelezen...ook zoiets onwerkelijks om te lezen... Hopen dat we het nooit zelf hoeven mee te maken....helaas zijn er nog zoveel mensen op de wereld die wel oorlog mee moeten maken dagelijks Maar een wereld zonder oorlog...zou dat kunnen?
Het gaat mij meer om je ''moet'' dan en dan dat en dat doen anders ben je respectloos... dat gaat er bij mij niet in... Ik kan ook best goed voor mezelf denken
Nou je moet niks natuurlijk maar even die 2 minuten stil zijn er eraan denken is toch geen ramp? Sorry maar ik zie het probleem echt niet...
Dit snap ik eigenlijk ook wel. Buiten 4 mei probeer ik ook op andere momenten stil te staan bij de oorlogslachtoffers. Maar ben ik ook dankbaar dat onze kinderen leven in vrede. Ik geef dit de kinderen ook mee,dat het allemaal niet zo vanzelf sprekend is.
Ja, dat was dan ook de aanleiding om de dodenherdenking officieel te maken, omdat ons land daar toen rechtstreeks mee te maken had. Dat ze vanuit haar geloof veel meer tijd kwijt is aan het herdenken van de doden en het denken aan en bidden voor armen, zieken en alle anderen die het minder hebben dan wij...
Ik denk aan de mensen die gevochten hebben voor vrijheid in ons land. Ik probeer dit ook aan mijn kids door te geven. Mijn jongste is 2 dus hij snapt er nog geen bal van, maar hij was wel stil, hij ging wel hard klappen toen de trompet begon Mijn oudste was bij zijn vader, toen ik hem later belde en vroeg hoe darren het had gedaan zei hij ooh was het vergeten... Dat vind ik echt dom, hoe kan je dodenherdenking nou vergeten? Ook erg respectloos vond ik een paar kids (rond de 14 a 15 jaar) die even na 8 uur liepen te schreeuwen etc, hebben die kids geen ouders?? Ik mocht vroeger echt de deur niet uit met dodenherdenking!
Mee eens. (zal nu wel een boze meute over mij heen krijgen) Ik doe,als ik thuis ben, er dus zelfs niet aan mee. Ik sta er af en toe in het jaar uit mezelf bij stil.
@Vagans en Agnes; ik vind het heel merkwaardig dat jullie denken te weten dat die mensen die op 4 mei stil zijn, de rest van het jaar nergens aan denken. Waar baseren jullie dat op? Omdat er de rest van het jaar minder over gesproken wordt, betekent toch niet dat mensen er niet aan denken of er niet mee bezig zijn? Alleen praat je er dan niet met elkaar over. Het zou tenminste voor mij echt geen gespreksonderwerp zijn "Ik heb gisteren de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en alle andere oorlogslachtoffers sindsdien zitten herdenken." Dat is meestal niet iets dat je met collega's zit te bespreken. Maar dat je er nooit mensen over hoort, betekent niet dat het niet meer 'leeft' of dat mensen de rest van het jaar geen respect hebben voor mensen die een hoop ellende hebben meegemaakt. Ieder zijn eigen keuze hoor. Als jullie op 4 mei niet mee willen herdenken, moet je dat helemaal zelf weten. Ook dat is vrijheid. Maar ik snap echt totaal niet dat je het "irritant" kunt vinden dat een ander er wel wat aan heeft om er op een gezamelijk moment bij stil te staan. En ik hoop ook van harte dat jullie en anderen die er niks mee hebben, wel het respect opbrengen om anderen in stilte te laten herdenken. Dus zelf geen herrie gaan staan maken buiten en later ook je kinderen te leren dat niet te doen.
Nou ik moet wel zeggen.. ik kreeg gister tijdens het eendje voeren een ontzettend nare opmerking van een oude vrouw van ergens in de 80 schat ik. Ze kwam voorbij lopen en zei toen 'Niet teveel brood geven hoor, want de Nederlandse kindjes willen ook nog voeren'.. Nou ik weet niet hoe ik dat moet interpreteren maar het was wel heel 'apart' om zo'n opmerking op een dag als Bevrijdingsdag te mogen ontvangen van een vrouw die zeer waarschijnlijk ook de oorlog heeft meegemaakt. Weet niet wat ik hier verder mee wil zeggen trouwens maar goed, ben blij dat mijn kinderen haar nog niet begrepen.
Bah wat een nare opmerking zeg! Ik krijg hier ook nog steeds naar mn hoofd gesmeten dat ik een loempia vreter ben Ben geen Chinees maar een halve Indo dus kun je na gaan hoe lomp de opmerking is!!!!
Hoi hoi. Ik baseer het zelf door met veel verschillende mensen over dit onderwerp gesproken te hebben. Vele geven aan dit maar te doen omdat het zo hoort. Ook hoor ik vaak zat,als ik mijn mening hier over geef,mensen toegeven dat ze anders er eigenlijk nooit bij stil staan. Ben me er wel bewust van dat dit uiteraard niet voor iedereen geld. Daarom respecteer een ander,ans keuze en ben dan ook alleen thuis niet stil. Als ik in een openbare ruimte of met mensen ben die dit wel doen dan houdt ik uit fatsoen wel even mijn mond. En wat betreft wat ik mijn kind ga leren is het volgende. Dat hij er rekening mee houdt dat er mensen zijn die wel graag stil willen zijn en als hij bij andere is dit ook moer respecteren. Maar dat hij (als hij dit niet wil) thuis niet stil hoeft te zijn. En wat betreft geen respect hebben. Omdat ik zelf niet op een vaste datum en tijdstip evenlang als de rest stil ben,betekend niet automatisch dat ik geen respect voor de doden heb. Ik denk vaker in het jaar aan mensen die of door oorlog,moord,natuurrampen om het leven gekomen zijn. Ik doe alleen niet met jullie mee op een vaste dag.