O, wat lastig, zeker omdat je leeftijd een beetje gaat meespelen. (Ben zelf ook uit '76, maar heb het - misschien naïeve - idee dat ik nog wel even de tijd heb.) Wat er al gezegd is, wil ik ook nog even benadrukken: zorg er alsjeblieft voor dat mensen uit je omgeving het weten!!!! Bijna niets is zo erg voor kinderen als een gespannen sfeer thuis en niet weten waardoor dat komt. Als mensen weten dat jullie weinig geld hebben, kun je het er met hen over hebben en je zult verbaasd staan over wat mensen je allemaal aanbieden. Mensen hebben van alles op zolder liggen. Toen wij vroeger amper geld hadden (bijstandsuitkering + afbetaling schulden die mijn vader had gemaakt) kregen we ook van alles, tot eten en geld aan toe. Kleren, fietsen, alleen schoenen kregen we altijd nieuw. Ook werden we regelmatig bij mensen uitgenodigd om te eten. De tip voor een gastouder is ook een goede, is inderdaad vaak goedkoper omdat je alleen de afgenomen uren betaalt. En op elkaars kinderen passen is misschien ook een optie. Bedenk: een kindje heeft niet veel materiële dingen nodig, maar wel ouders die er voor hem/haar zijn en niet ál te veel in de stress zitten. Dat is echt een belangrijk punt om mee te nemen.
Wat intriest.... denk er heel goed over na want dit is een beslissing voor het leven. Ik heb altijd gezegd, als je 1 kunt voeden en kleden, dat lukt je dat met 2 ook.
jeetje meid wat vervelend allemaal jou bericht grijpt mij erg aan en vind het heel erg als je zulke beslissingen moet nemen er zitten zo als ik lees ook hele goede dingen tussen ik hoop dat het toch lukt voor jullie wens naar een 2e
Hier ook absoluut geen vetpot, we komen altijd meer als de helft aan salaris te kort in de maand.... salaris komt, vaste lasten betalen, geld van de bank halen en de automatische incasso's gaan er toch wel af. En wij doen het van 1 salaris. Mijn man heeft 2 kids uit een vorig huwelijk die helaas in een pleeggezin wonen, maar waar hij wel maandeliks nog een x bedrag voor moet betalen. Had 6 jaar geleden een schuld van bijna 35.000 euro, nu nog 10.000euro. Ben inmiddels zwanger van nr 2, en wij redden ons, is niet altijd makkelijk, maar idd op marktplaats kan je heel goedkoop aan spullen en kleertjes komen , flesvoeding.... kan je de duurste nemen maar mijn dochter is groot geworden van de flesvoeding van de supermarkt, scheelt meer dan de helft met de dure!! Deze krijgt dat dus straks ook. Reken alles nog eens uit, en als jullie beide een kindje nog graag wilen ga er dan voor voordat het straks niet meer kan/lukt.... spijt heb je dan de rest van je leven, en ach die schulden kom je wel weer overheen. Succes met het nemen van jullie beslissing
Meid ik deel je gevoel volledig, al is het bij ons een andere reden. Mijn man heeft een herseninfarct gehad en zit sinds 3 jaar thuis en hij kan soms net voor onze kleine man zorgen, regelmatig moet ik hem van de grond rapen omdat hij een aanval heeft (gelukkig is dit tot nu toe altijd in de avond geweest, dan komt de moeheid er vaak uit) maar ik moet er soms niet aan denken dat er iets gebeurt als hij met de kleine man is. Voorheen was hij 3,5 dag alleen met de kleine, gelukkig hebben we nu via de gemeente kinderopvang gekregen en is hij nog maar 1,5 dag met de kleine thuis......quinten gaat over 1,5 jaar naar school dan wordt het dus weer rustiger, maar bij ons allebei kriebelt het enorm voor een tweede. Punt is dus dat mijn man niet weet of hij het nog een keer aan kan om voor de tweede te zorgen, hij doet het met liefde, maar hij heeft echt veel pijn en weinig energie en ik wil het hem ook niet aandoen omdat ik perse een tweede wil.....doet me ook echt enorm pijn want ik wil zo graag nog eens mama worden....word 33 en heb mezelf tot 36 "gegeven" en anders moet ik me erbij neer leggen....moeilijk he dikke knuffel voor jullie xxx
Wat verdrietig, maar ergens wel verstandig als er de komende jaren geen kansen komen om ruimer te gaan leven financieel. Inderdaad kost een 2de kindje niet zoveel de eerste jaren, maar men vergeet hier dat als ze groter worden ze zeker wel veel meer gaan kosten (denk aan school, kleding, sporten, event. vakantie en studeren etc). Ik hoop dat jullie op een of andere manier toch nog een uitweg krijgen.
ik zou er toch heel goed over na denken, in het begin kan t meevallen met de kosten, maar ze worden toch echt groter en je kinderen niet alles kunnen bieden wat je wilt, lijkt mij heel erg. en borstvoeding of voeding van de supermarkt, allemaa leuk bedacht, maar wat ga je doen als je kindje speciale voeding nodig heeft, of speciale zorg, is je wens het dan waard om de rest van t gezin erbij in te trekken? is er geen mogelijkheid om het komende jaar te proberen dingen op een rij te zetten en er dan voor te gaan (mocht t goed komen?) ik snap wel je verdriet en dat t je zo bezig houdt.... sterkte!
Heel erg bedankt allemaal voor jullie berichten, lees hier een daar tussendoor dat ik toch niet de enige ben met dit probleem. Mag ik die mensen PB-en? ik weet dat het verstandiger is niet te doen. mijn verstand zegt nee, maar mijn gevoel ja, mijn man heeft zich er bij neergelegd en kijkt uit naar de dag dat mijn kinjde naar school gaat en er meer geld overblijft. voor hem hoeft het allemaal niet zo persee. hij laat de keuze nu aan mij over. ik ben hier dagelijks mee bezig, werk lijdt eronder. veel hoofdpijn, weinig concentratie ik werk trouwens 32 uur, waarvan 1 dag thuis. minder werken gaat niet. hebben 3 dagen opvang nodig straks eventueel ook voor 2e. oudste gaat dan naar bso. ik weet het niet ben ook bang dat ik er spijt van krijg. maar ben ook bang dat als we er wel voor gaan ik ook in de problemen kom. het zwanger worden gaat ook niet makkelijk heb pco. mijn familie weet neit van onze problemen. alleen 1 vriendin daar praat ik wel eens mee. andere oppasmogelijkheden zien we zo snel niet, oma wil niet andere oma hebben we neit. als die er wel was geweest was het probleem echt opgelost.
Wat een verdrietig verhaal.... Ik hoop dat je een goede oplossing vind (evt. schuldsanering) en dat je wens voor een 2e uit mag komen!
Ik herken dit alleen dan vanwege een 3e *misschien de optie van gastouder eens overwegen om die kosten wat te drukken? *bij de gemeente aankloppen, kan zijn dat hun iets voor jullie kunnen betekenen {heb ik ook als advies gekregen} meer weet ik ook niet te zeggen tis zo moeilijk.
Of wellicht kun je zelf gastouder worden zodat je vanuit huis werkt, inkomste hebt en geen opvang hoeft te regelen voor je eigen kids (weet niet wat voor diploma's je hebt)
hmm, vind het heel moeilijk voor jullie. In eerste instantie zeg je: nee niet doen, niet verstandig. Maar ik weet ook hoe groot de wens voor een 2e kindje kan zijn. Dus ik kan niet zomaar tegen je zeggen dat je het maar moet vergeten. Ik weet natuurlijk niet precies hoe hoog jullie schulden zijn, maar zou eens goed gaan informeren hoe je hier uit kan komen. Met een budgetcoach ofzo?? Komt er uit dat het misschien een jaar of 3 a 4 moeilijk is maar dat er daarna meer ruimte komt dan zou ik het wel doen. De jaren voor school zijn niet zo vreselijk duur. Maar als er geen enkel schot in lijkt te zitten zou ik er nog goed overna denken. Want zodra dat kindje er is wil je die ook net als je andere kindje van alles geven. Het zal je ook pijn doen als je steeds nee moet zeggen omdat jullie het dan allemaal niet meer kunnen betalen.
Klein vraagje, maar wil je zo graag voor jezelf of voor je kind nog een tweede? Je onderschrift vind ik persoonlijk namelijk wel heftig en kwetsend, ook naar je kind. 'Ons kindje zal altijd alleen blijven.' Vind je dat zo erg? En waarom? Zoek eens uit waar dat gevoel vandaan komt. Ik snap het wel hoor, want heb hier zelf ook wel mee gelopen. Maar ondertussen weet ik waar dat gevoel bij mij vandaan kwam. Niet vanuit een kinderwens, want ík wil helemaal niet nog een kind. Meer vanuit een maatschappelijke 'norm'. Een kind zelf wordt niet 'beter', gelukkiger oid van een broertje of zusje. 'Alleen' zijn is niet iets ergs. Maar als jij dat gevoel hebt, draag je dat wel uit naar je kind.
wat naar om door deze omstandigheden zo'n besluit te moeten nemen.... toch wil ik je zeggen dat het echt niet zo is dat het niet zou kunnen hoor... schuldsanering komt vrijwel iedereen voor in aanmerking die schulden heeft! daarnaast ontvang je voor elk kind nog kinderopvangtoeslag, kindgebonden budget en kinderbijslag... alle extraatjes voor de kids kan je daarvan doen... 1 kindje meer is echt niet een hele maaltijd meer als ze zo klein zijn... ik denk als ik zo als jou zou zitten wel mijn gevoel achterna was gegaan... misschien heel fout vinden sommigen... maar schulden zijn oplosbaar.... bah wat naar voor je.... hoop dat je eruit kan komen met je gevoel en je voor je eigen gevoel de juiste keuze maakt... al is het haast geen keuze te noemen... en een kindje die geen broertje of zusje heeft om mee op te groeien vind ik zelf persoonlijk ook wel zielig.... niet dat we daarvoor nog een tweede kindje wilden maar dat idee speelde wel mee... dat ze samen kunnen opgroeien... ze hebben zoveel lol met elkaar en ze groeien toch anders op... wat socialer en niet zo alleen... ook als ze volwassen zijn hebben ze wat aan elkaar als ze een goede band onderhouden dan.... en ze worden tante van elkaars kindjes.... maar het moet geen keuze zijn alleen daarom... want ken ook genoeg kindjes die alleen opgroeien en daar merk je niets anders aan... alleen zeggen ze zelf vaak ik wou dat ik ook een zusje had of een broertje..... tja lastig zoiets....
Het is heel verdrietig maar ik denk zeker een verstandige keuze. Een kind kost toch een hoop geld ook al kun je wel op dingen besparen enzo. Later als ze groter zijn word het nog duurder. Ik persoonlijk vind dat je niet moet gokken en zeker moet weten dat je een kind kunt onderhouden en een studie kunt bieden enzo. Maar spijtig is het wel meid. Dikke knuffel!