Ik heb een geboorte plan gemaakt en daar staat ook een stukje over de kraamtijd. Zoals dat ik niet wil dat iedereen de baby vasthoud, buiten mijn man en ik, Nu is mijn man een beetje boos daarover. Hij vind dat zijn ouders en oma het best mogen vasthouden, de rest van de kraamvisite snapt ie wel. Nu heb ik helemaal geen goede relatie met ze ouders en zie dat echt niet zitten. Het boeit ze niets hoe het met mij gaat en ze zullen daar ook echt niet om vragen. net als de eerstekeer, toen heb zn moeder een uur met mn dochter aan de keukentafel gezeten zonder wat tegen mij te zeggen, ben ik echt boos over geweest. Maar dat weet mn man, maar hij heeft het over heel even als ze um voor het eerst zien. Maar ik draag die baby 9 maanden en vind het daarom nie gek dat ik het in het begin graag bij me wilt hebben. hij is toch het veiligst bij zn mama lijkt me Vinden jullie het ook gek dat ik het niet meteen wil afgeven. Maar dat dat later komt. Je komt tog voor de ouders en niet voor de baby toch?
Ik snap je man wel, zou in zijn plaats ook niet echt blij zijn als mijn partner zou zeggen dat mijn kind niet door mijn ouders vastgehouden mag worden. Het zijn wel de opa en oma, voor hun is het ook een hele gebeurtenis Ik vind persoonlijk dat jij je eigen gevoelens tov hun maar even opzij moet zetten, al is het maar voor je man. Misschien kun je ook eens een gesprek aangaan met je schoonouders, misschien klaart het dan een beetje op tussen jullie? Veel succes iig
Hier heeft niemand anders de baby vastgehad tijdens de eerste week. Ik vond het ook geen fijne gedachte, en meestal lag hij toch te slapen of lekker bij mij. Als jij je er niet fijn bij voelt moet je luisteren naar dat gevoel. Andere mensen zijn even niet belangrijk
nee tussen ons zal ht nooit goedkomen, ze hebben al teveel aangericht, maar daar gaat het nu niet over. (das een ander BOEK) He gaat er toch niet om wat ZIJ willen? IK ben net bevallen en zij maken de regie even uit? hmm oke
Ik begrijp jou heel goed, echt waar, het liefst zou ik zelf mijn kinderen ook niet afgeven zo snel na de geboorte en al helemaal niet aan mijn schoonouders. Maar bedenk je wel dat die mensen zíjn ouders zijn en dat hij zijn kindje met hen wil delen. Ik ben bang dat je jouw gevoelens heel even opzij zult moeten zetten en je kleintje aan je schoonouders moet geven. Maar geen uur, dat ben ik zeker met je eens.
T gaat mij erom dat ik hierover ruzie heb met mijn man. Hij vind het absurd dat zijn ouders mijn pasgeboren kindje niet mogen vasthouden. Tegen zn ouders zeg ik gewoon NEE, maar ik heb echt geen zin in onenigheid met mn man
Precies dat bedoel ik, het is heel moeilijk maar het is niet alleen jouw kind maar ook dat van je man. En je man heeft (net zoals jij) ouders en daar wil hij zijn geluk mee delen. edit: Ik lees nu ook dat je het over "MIJN pasgeboren kindje" hebt, echt meid besef goed dat het ook ZIJN pasgeboren kindje is.
Hier werd de kleine in ieder geval de dag van de bevalling niet vastgehouden en als mijn ouders of schoonouders kwamen op het moment dat de kleine sliep liet ik de kleine ook gewoon liggen hoor. Ze hebben zo'n reis gehad en ik heb zoiets laat ze rustig wennen. Mijn man heefte r nooit moeilijk over gedaan en begreep het volkomen dus dat is al wel anders als in jou situatie. Je moet doen waar jij je het beste bij voelt en het is heel belangrijk hoe de kleine het stelt.
Nee, je schoonouders horen niet te bepalen wat er gebeurt, maar het is toch wél belangrijk wat je eigen man wil lijkt me?
Hij draagt het toch niet 9 maanden bij zich? Als zn vrouw er zo ongelukkig mee is als dat gebeurd hoort ie toch gewoon achter mij te staan en niet achter zn ouders. Want op een gegeven moment mogen ze het kindje heus welleens vasthouden maar dat vergt geduld van ze en niet meteen. Nogmaals het gaat er even niet om wat zij willen
Als je daar geen onenigheid over wilt, zul je vooral goed moeten luisteren naar wat hij te zeggen heeft. Het is straks niet alleen jouw pasgeboren kindje, maar dat van jullie. En als je er echt bezwaar tegen hebt dat zij hun kleinkind vasthouden, zul je aan hem heel goed moeten uitleggen waarom niet. Ik zou hier geen ruzie over maken met m'n man. Maar goed, ik heb ook heel lieve schoonouders. Was heel gelukkig om hen met onze baby te zien.
Het gaat er ook niet om wat zij willen.. Het gaat er nu om wat jij en je man willen. En ik vind dat je best even tien minuutjes jezelf opzij kunt zetten om je man gelukkig te maken. Ik weet hoe het voelt om een kind te krijgen. Het is een stuk van jezelf wat ineens losgekomen is en waar andere mensen ineens met hun handen aan willen zitten. Het voelt alsof ze in jóuw persoonlijke ruimte komen want die baby is een deel van jou! Ik begrijp je, echt waar! Ik begrijp alleen ook heel goed dat je man óók trots is en hij wil zijn ouders even met zijn kind zien. Ik zou je adviseren om je man daarin tegemoet te komen en hem zijn geluk te gunnen. Het zijn maar een paar minuten meid..
Ik vind dan weer niet dat je man zich automatisch maar naar alles moet schikken wat jij van hem vraagt (eist). Ik lees ook niet terug in je verhaal dat je man doet wat je schoonouders willen, op mij komt het over alsof hij zelf graag de gelegenheid biedt om opa en oma kennis te laten maken met de kleine. Ik sluit me helemaal bij bovenstaande reactie van ratatosk aan!
nouja het zal dan wel normaal zijn, dat ik inderdaad een stukje van mezelf meteen uit handen moet geven aan de meest afschuwelijke mensen die ik ken. kijk er nu al naar uit.
Tja, moeilijk, als je echt helemaal niemand het kindje laat vasthouden buiten jezelf, je man en de kraamhulp (want die is er natuurlijk ook nog..) dan heb je een punt. Maar heb jij zelf geen ouders/zussen/goede vriendinnen die jullie kleintje willen leren kennen? Want jouw kant van de familie/vrienden wel en zijn ouders niet, daar zou ik het ook niet mee eens zijn. Verder denk ik dat je je moet afvragen hoe lang je het "niet vasthouden" gaat volhouden. De eerste 24 uur heeft onze zoon ook niet in andermans armen gelegen, maar de 2e dag wel even bij de enorm trotse opa's en oma's.
ik vind je wel een beetje onredelijk hoor!! Ja man is toch ook trotse papa geworden het is ook zijn kind! Mogen jouw ouders het kindje ook niet vasthouden? Ik vind ook dat je effe je trots op zij moet zetten! Opa en oma worden is ook heel speciaal
Heb met je te doen... lijkt me vreselijk als je je baby tegen je zin in moet afgeven aan mensen die je afschuwelijk vindt. Hopelijk slaapt je baby heel diep als ze op bezoek komen, dan kan je wel gerust zeggen dat je niet wil dat ze de baby wakker maken toch?
Zolang de ouders van je man in jullie leven zijn, zijn zij de grootouders van jullie kinderen. Is er een manier te vinden waarop het anders kan lopen tussen jou en hen? Lijkt me dat je kinderen het vroeger of later wel oppikken dat jij hun opa en oma de meest afschuwelijke mensen vindt die je kent - en dat is een boodschap die ik mijn kinderen absoluut niet mee zou willen geven. Maar ik weet natuurlijk niet wat er is voorgevallen, en of het mogelijk is op een normale manier met elkaar om te gaan. Bij 'normaal met elkaar omgaan' hoort in mijn ogen wel dat opa en oma hun kleinkind even mogen vasthouden en welkom mogen heten in de familie. (en dat schoonouders informeren hoe het gaat met hun schoondochter, die toch net hun kleinkind op de wereld heeft gezet)
Ik snap je helemaal hoor! Maar vind hetwel verschil maken of JOUW ouders het dan wel of niet mogen. Dus of beide opa's en oma's wel vast laten houden OF niet. Als je daar namenlijk onderscheid in maakt kan ik me voorstellen dat je man dat absoluut niet leuk vindt!
En wat je laatste zin uit je openingspost betreft, de visite (ook familie) komt toch echt voor de baby hoor! Nou heb ik daar geen moeite mee, maar dat kan natuurlijk per persoon verschillen. Misschien kun je met je man overleggen dat het niet voor de hele kraamtijd geldt, maar voor de eerste dag(en)? En je bent er zelf bij he! Als je vindt dat het te lang geduurd heeft, gewoon weer terugnemen!