Wij zullen dit niet doen en wij hebben dit beide zelf ook niet hoeven doen. Ik weet wel dat een kennis van mijn ouders hun dochter wel kostgeld lieten betalen, maar achteraf bleek dit een andere rede te hebben. Ze werkte, maar al het geld dat ze verdiende gaf ze uit aan allerlei prul, ze hadden al vaak gezegd dat ze ook wel moest sparen maar dat deed ze dus niet. De ouders zijn toen dus kostgeld gaan vragen en zij is dat gaan betalen en toen ze dus uit huis wilde gaan, maar niets gespaard had, hadden de ouders een mooi 'cadeau' voor haar, al het door haar betaalde kostgeld was apart gehouden en kreeg ze toen terug. Misschien wel een verkeerde manier, je moet ze gewoon leren ook te sparen, maar als ze het gewoon niet doen vind ik dit eigenlijk toch best een mooie oplossing. (aanvulling, lees nu de andere reacties pas en zie dat dit al 100 keer genoemd is )!
als ze klaar zijn met de studie, fulltime werken en NIET kunnen sparen, dan ga ik via kostgeld voor ze sparen stel, wij raken onze baan kwijt, of leven tegen die tijd van een uitkering of iets dergelijks, dan ga ik ervanuit dat ze het zelf aanbieden... (mijn svader is ontslagen, zwager woont weer thuis bij hen in, en werkt, betaald dus logischerwijs ook mee aan de boodschappen e.d.)
Ik lees dat veel mensen het kostgeld aannemen en het opzij zetten voor hun kids maar dat noem ik geen kostgeld, kostgeld is in mijn ogen echt dat je geld van je kind vraagt voor het eten, drinken, onderdak etc etc .. Dit is gewoon sparen.
Ik betaalde kostgeld toen ik thuis woonde en een baan had. Uiteindelijk bleek dat mijn ouders dit altijd apart hebben gezet, want toen ik mijn eerste huisje kreeg, kreeg ik van mijn ouders al mijn betaalde kostgeld terug zodat ik het leuk kon inrichten. Zo doe ik dat later ook, als er kindjes komen. Kostgeld betalen als je werkt ( en dan niet met bijbaantje maar een echte baan), en dat spaar ik op totze uit huis gaan, zodat ze een spaarcentje hebben!
Ik moet er misschien wel bij zeggen dat ik vanaf 11 jaar al fulltime in de zaak meehielp en hier geen geld voor kreeg (wel een cdtje of een truitje ofzo op zijn tijd hoor, nooit iets tekort gekomen!) maar ik vind verantwoordelijkheidsgevoel wel belangrijk, dus klusjes thuis of meehelpen met de zaak, niet dat alles voor niets zomaar gebeurd...
Als mijn kinderen zo oud zijn dat ze ook op zichzelf hadden kunnen wonen, betalen ze hier kostgeld. Ik vind het niet meer dan normaal dat wanneer je volwassen bent, dat je bijdraagt.
In dat geval hangt het van de leeftijd af. Tot 18 jaar zou ik het apart zetten. Daarna zou ik naar alle waarschijnlijkheid het toch als bijdrage in de kosten gaan zien.
Ja ik heb kostgeld betaald en mijn broer ook mijn zusje en broertje zitten nu alle twee nog fulltime op school... Ik vind het niet meer dan normaal op mijn 16de begon ik met een bbl opleiding en ik heb altijd lekker verdient niet meer dan normaal om mijn ouders een bijdrage te geven en als je het nagaat was het nog een belachelijk laag bedrag... Wij betaalden mijn ouders elke maand 90 euro. Kostgeld betalen en het later terug krijgen noem ik echt geen kostgeld maar dat zal aan mij liggen....
als mijn kinderen besluiten van school te gaan moeten ze van mijn fultime werken. terwijl, ze dit doen kunnen ze een deel van hun geld afstaan aan ons. wij zullen dit opzij zetten zonder dat de kinderen dit hoeven te weten of een deel ervan als we door financiele omstandigheden dit nodig zouden hebben maar hoop het niet. soort van leren om te gaan met verplichtingen en niet lang leven de lol met je geld. zodra ze dan op hun eigen gaan krijgen ze dit geld om bijv hun inrichting van te betalen. ik vind een kind leren dat vaste lasten nu eenmaal horen bij het leven. als ze daarna op hun zelf gaan komt de klap niet zo hard aan omdat ze ineens met veel minder moeten doen. zolang ze op school zitten hoeven ze zeker niets af te dragen van hun eventuele weekend baantje. studeren is hard werken zonder dat je er voor betaald krijgt en vind het al knap als ze daarnaast willen of kunnen werken.
Vanaf welke leeftijd laten jullie dan kostgeld betalen? Ben het overigens wel eens dat kostgeld opzij zetten niet echt kostgeld is. Maar ja, als je het als ouder zelf niet nodig hebt, dan zie ik niet echt het probleem er van in. Voor mij is het vooral de bedoeling dat ze leren dat ze later ook dat soort kosten hebben. Maar goed, hangt ook van onze situatie af dan. Als het zo is dat wij financieel zwak zitten, tja, dan is het gewoon bijdragen.
Hangt ervan af. Als hij/zij studeert hoeft het van mij niet. Als ze werkt vind ik best dat er een bijdrage geleverd mag worden. Dit bedrag hoeft niet heel hoog te zijn. Misschien helft/helft. Ene helft op de spaarrekening, andere helft wel echte bijdrage. Ligt er ook helemaal aan wanneer hij/zij uit huis gaan.
Hangt een beetje van de situatie af.. Tijdens de studie hoeft het niet van mij. Werken ze fulltime en hangen verder thuis rond, dan verzinnen we wel iets, ik denk dan eerder aan meehelpen in huis (een dag boodschappen doen en koken), dan aan kostgeld. Maar ik vind het belangrijker dat ze hun eigen financien kunnen regelen. Dus dingen als verzekeringen en kleren mogen ze dan zelf gaan betalen. Ik heb ook alles zelf betaald toen ik op kamers ging en studeerde. Dat ging prima, dan moet je dat thuis ook zeker kunnen. Maar voor de basisboodschappen en electra/onderdak hoef ik niks.
Wij vragen later wel kostgeld aan onze kinderen, dat moest ik vroeger ook en ik vind het een heel goed iets. Wel pas vanaf het moment dat ze met hun echte baan beginnen. Het is toch ook te gek dat je kind met 1500 euro in de maand thuis komt en dat jij als ouder zijnde alles voor hem betaald qua eten e.d. Wij moesten vroeger 100 gulden betalen, nu was ik zelf al snel het huis uit toen ik eenmaal een echte baan heb maar als ik zie naar mijn zwager die nu 32 is, met de pet naar zijn opleidingen gooit, geen uitkering heeft en niet werkt maar helemaal op de zak van zijn ouders leeft. Dat willen wij dus absoluut niet, al zou ik het geld bij wijze van weer terug geven ik wil mijn kinderen meegeven dat ze moeten werken om te kunnen leven en er iets voor moeten doen.
Ja, dat soort types als je zwanger ken ik ook hoor. Zoeken niet eens naar werk, want het bevalt ze wel om de ijskast van hun ouders leeg te vreten, met ze op vakantie te gaan, mama kookt en doet de was, als ze ergens heen willen, pakken ze papa's auto etc. Nee, dat gaat er bij mij niet in.
Ja, áls ze dus vrijwillig bij ons blijven wonen terwijl ze al werken. Mochten we tegen die tijd financieel heel goed zitten, dan komt het op een spaarrekning. Zo niet, dan gebruiken we dat geld voor boodschappen, zorgverzekering enz.
no way in hell! IK kies toch voor kinderen?? Ik ga wel eisen dat ze gaan sparen..... En mogen ze hun eigen zorgverzekering en andere vaste lasten betalen als ze werken.