kostgeld, lastig onderwerp. ik nooit gehad thuis maar woonde al met mn 19e op mezelf en mn pa heeft geld genoeg. mn man heeft t wel betaald thuis, zn ma had t krap en hij woonde met 22 nog thuis. ik ben van mening (weenie hoe mn man erover denkt) dat de kids geen kostgeld moeten betalen mits het niet te gek word. wij hebben immers zelf gekozen voor kids. en niet tegek bedoel ik mee dat ze niet nog met 26jaar thuis wonen en niet werken en niet naar school gaan. zijn ze 20, hebben ze weekend baantje en doen ze nog een studie? ja dan mogen ze van mij lekker onde mama's vleugels blijven tot ze op eigen benen kunnen staan. maar zie ik dat ze gewoon lui/laks zijn en op ons geld teren omdat het wel lekker makkelijk is dan zelf te gaan werken, ja dan gaan ze toch echt kostgeld betalen.
Ik snap niet dat sommige mensen het zien als 'lekker gratis wonen en mee eten'. We hebben het hier toch over je bloedeigen kinderen? Je hebt er zelf voor gekozen, dus het wonen/eten/douchen/slapen en noem maar op is vanzelfsprekend. Je vormt een gezin. Net of ze vanaf een bepaalde leeftijd ineens dankbaar moeten zijn dat ze bij je mogen wonen of gebruik mogen maken van.. sorry maar ik snap dat niet. Mits de omstandigheden normaal zijn zou ik het niet willen en kunnen.
Tuurlijk! Maar op kamers wonen houd in dat je thuis adres nog steeds thuis ligt, en dat je ouders die kamer betalen, toch? Dus ik vind dat technisch gezien nog tellen als 'thuis wonen.'
eerlijk gezegd krijg ik hier een beetje de kriebels van..je zet erbij waarschijnlijk. Ik weet niet precies hoe je dat bedoelt, maar ik ga ervanuit dat je bedoeld dat jij en je man gestudeerd hebben en dat daardoor (erfelijk) de kinderen dat dan ook aan zouden kunnen??
We hebben het hier ook niet over kinderen he, maar over jong volwassenen. Vind jij het dan normaal dat een volwassene mét inkomen gewoon lekker thuis blijft wonen op andermands kosten? nee toch? Ze zelfstandig maken is juist deel van het ouder zijn. Of ga je ze in huis houden tot ze getrouwd zijn? Dan moeten ze dan én leren samenwonen, én leren over was/plas/strijk/rekeningen enz. Dat lijkt me echt een grote stap ineens hoor. Dus thuis meehelpen/afdragen is in mijn ogen een deel van de ladder leren, in plaats van ze nadien ineens in de diepe te gooien, en leer dan maar zwemmen. *edit* Ik heb het dan over mensen die al werken en nog thuis wonen he. Als ze nog studeren met een weekend baantje moeten ze dat natuurlijk niet gaan afdragen. En mijn kinderen moeten heus niet verder studeren als ze daar de behoefte niet toe voelen
Ik weet nog niet of we dit later gaan toepassen. De tijd veranderd ook en het leven word steeds duurder. Dat is iets voor later. Wel heeft mijn man kostgeld betaald, maar hij woonde ook tot zijn 29e thuis en at elke dag gewoon thuis mee en alles werd voor hem gedaan. Hij had ook een fulltime baan dus een goed inkomen. Vind het ook niet meer dan normaal. Ik heb geen kostgeld betaald, maar ik woonde ook tot mijn 19e thuis en mijn zaterdagbaantje bij de Appie Heijn was ook geen vetpot op die leeftijd.
De vraag is kinderen kostgeld laten betalen hoor.. En daarbij, jong of oud: je kinderen blijven je kinderen. Mijn kind zal altijd bij me terecht kunnen, ik wil daar in normale omstandigheden niks aan verdienen. Ieder moet het zelf weten maar mij gaat dat te ver. Zelfstandig maken heeft niks te maken met kostgeld laten betalen. Ik heb dat nooit gehoeven en ben goed terecht gekomen hoor. Kan ook goed met geld omgaan dus dat zegt allemaal niks. En mocht mijn zoon straks nog wat langer thuis wonen en een baan hebben is dat prima. Ik zie dat niet als 'lekker thuiswonen op onze kosten'. Ons huis zal altijd zijn huis zijn. Daar hoeft in normale omstandigheden geen geld voor geschoven te worden.
die 'jong volwassene' is wel je bloedeigen kind! ik heb altijd mn auto-kosten, zorgverzekering, en telefoonkosten zelf betaald, alleen geen kostgeld. ik ben dus niet in t diepe gegooit toen ik met 25 ging samenwonen, ik kon al een beetje zwemmen. als helder denkende jong volwassene, wist ik ook dat op jezelf wonen veel kosten met zich mee brengt, no problem! ik vind t ook niet meer als normaal dat je van huis uit leert koken/wassen/strijken/administratie doen en dergelijke, dat heet opvoeding, net als vroeger.
Nee, in principe niet. Tenzij ze net zoals mijn zwagertje fulltime werken, 24 jaar oud zijn en een goede baan hebben, allerlei dure dingen kopen en verder thuis niets uitvreten. Verder vind ik een goede leeftijd om uit huis te gaan 18-25 jaar. Op kamers vind ik helemaal niet perse noodzakelijk, dus daar ga ik dan niet vanuit.
Het hangt ook van kind tot kind af he En ik vind het moeilijk om hier de lijn te trekken tussen wanneer iemand nog als kind beschouwd wordt, omdat iedereen er hier een andere visie op nahoud. Voor mij is een kind: onder de 18 jaar. En natuurlijk moeten die niet bijdragen. Maar voor velen hier blijkt een kind gewoon de benaming voor je kinderen te zijn, ongeacht de leeftijd. En in dat geval zie ik er geen graten in om een kind dat fulltime werkt maar nog thuiswoont, een kleine bijdrage te laten doen. Dat moeten heus geen honderden euros zijn, al is het dat ze af en toe eens de boodschappen betalen of de auto voltanken. En natuurlijk zul je er altijd staan als je kinderen het nodig hebben, maar andersoms is toch ook waar?
nee dat is waar, maar ik hoop dat wij bevolking het niet zover gaan laten komen dat de regering maar kan doen waar ze zin in hebben zonder eens op zichzelf te gaan bezuinigen en van sommige opmerkingen krijg ik ook wel kriebels en jeuk mbt studeren..... mij moeder heeft niet eens middelbare school afgemaakt dat zegt niets over ons kinderen, ik heb ook mn hbo management gehaald, ondanks dat ik toen mn eigen huishouden had en alles wat je in het leven leert haal je echt niet uit de studieboeken
Ja precies dat heeft met opvoeding te maken. Niet met het betalen van kostgeld. Ik verdiende best goed en betaalde me eigen verzekering en telefoonkosten. Verder hebben me ouders nooit een rooie cent van me gevraagt. Sterker nog zoals ik al zei wilden ze het niet. En ik was zelfstandig genoeg toen ik eenmaal op mezelf ging wonen hoor. Daar is het betalen van kostgeld niet voor nodig.
Bij mij niet hoor. Als je op kamers woont, kun je je ook op dat adres inschrijven en verder je zaken zelf regelen. Grote kans dat ouders wel wat moeten bijdragen in het levensonderhoud, maar al met al noem ik dit geen thuis wonen. Je bent dan immers zelf verantwoordelijk om maandelijks 'uit te komen', ook al krijg je een deel van je inkomen van je ouders.
Ik denk dat we een beetje naast elkaar praten dan Als je al die bijdragen al zelf doet, dan moet je natuurlijk niets meer opleggen. Ik rekende die kosten een beetje mee onder het kostgeld.
Ik ga er trouwens ook niet vanuit dat mijn kinderen gaan verder studeren. Ze zien maar; als ze willen mogen ze, willen ze niet, ook goed
Nee ik vond het ook een vrij hoge leeftijd. Toen hij mij leerde kennen zorgde hij ook snel voor een huurhuisje ivm meer privacy ipv dat ik steeds bij hem en zijn ouders moest slapen.
kostgeld is een bijdrage in gas/water/licht/hypotheek/basis voedsel en bepaalde verzekeringen wat het huis aangaat. telefoon/auto en zorgverzekering is iets persoonlijks, en als je werkt kun je dat zelf betalen.