Dag lieve dames.. Ik ben maar een nieuw topic begonnen, in de andere kletsen de vrouwen al zolang dat ze al zwanger zijn , of in ieder geval verder zijn dat het begin Ik en mijn vriend gaan beginnen aan ICSI.. We zijn nog maar bijna 3 maand samen, maar het voelt super en als we nog langer wachten kan het zijn dat zijn zaad nog slechter wordt, en we willen allebei graag een kindje. Hij is vroeger geholpen vanwege niet ingedaalde zaadballen en daardoor komt dat. Zijn ex had PCO en toen heeft hij ook al ICSI meegemaakt hij kan mij dus al het nodige vertellen, en we praten super goed met elkaar. Ik heb zelf ook al het nodige bij de gyn meegemaakt dus heb er al erg veel verstand van. We zijn kort samen en het is snel, maar het gaat vast goedkomen. We zijn allebei getrouwd geweest , en allebei al een mk mee gemaakt, dus hopen op een mooi wondertje. We wachten nu op de oproep van de kliniek. Dus wie o wie gaat ook net beginnen? En wil hier gezellig kletsen, ervaringen delen, elkaar helpen?
Hoi Danoontje, Wat handig dat jullie al redelijk op de hoogte zijn door jullie ervaringen bij de gynaecoloog en je vriend met ICSI. Dat maakt het denk ik toch wat gemakkelijker om ermee te starten. Maar het blijft wel spannend! Ik heb in maart mijn eerste punctie gehad, de terugplaatsing is helaas mislukt. Gelukkig werden er 3 embryo's ingevroren en nu is het nog even kijken wanneer er eentje kan teruggeplaatst worden. Vrijdag en vandaag had ik een echo, maar woensdag moet ik weer terug. Het wordt een wat langere cyclus. Ben dus niet helemaal net begonnen met ICSI, maar ook nog niet zo lang bezig. Veel succes in elk geval voor jullie, hoop dat je er snel aan kan beginnen.
Hoi Danoontje, Wel fijn dat je het meteen al weet, en dus direct met ICSI kan beginnen. Ipv weer een jaar zelf aanrommelen... Wij krijgen morgen de uitslag van het tweede zaad onderzoek, en plannen dan zeer waarschijnlijk gelijk de intake voor ICSI in. Dus ik ben nog niet helemaal begonnen, maar wil hier wel vast meelezen en meepraten. Want precies zoals jij zegt, in de andere topics zijn ze al lang bezig, en zijn er ook al 4000 berichten ofzo! @badhairday, spannend! Hopelijk blijft één van de cryo's plakken! Hoe heb jij het spuiten en de punctie ervaren?
@Marliesje: Ik heb zelf eigenlijk weinig last gehad van spuiten en punctie. Vond het wel eerst een naar idee om mezelf te prikken, maar na de eerste keer had ik er geen moeite mee. Wel ontdekt dat sommige plekken in mijn buik pijn deden en andere niet, dus was altijd even zoeken naar een goede plek. Punctie had ik ook weinig last van, het roesje hielp prima. Het is wel het minst leuke van het hele traject, maar was voor mij in elk geval goed te verdragen. Hoe was de uitslag vandaag? En ben jij eigenlijk ook onderzocht of alleen je man/vriend?
Gelukkig viel dat allemaal mee. De punctie lijkt me wel vervelend, maar het zal allemaal wel goed komen. De uitslag van vandaag was ongeveer hetzelfde als de vorige, ongeveer 1 miljoen levende zaadcellen, dus veel te weinig. Wat ik niet had verwacht was dat we vandaag ook gelijk de intake kregen, maargoed, alleen maar beter, dan gaat het allemaal wel sneller. Al met al krijgen we begin september als alles goed is de eerste terugplaatsing! Jij moet morgen weer voor een echo niet? Hoe zit dat precies? Krijg je die echo's zodat ze weten wanneer ze een terugplaatsing kunnen doen?
hoi meiden, Ik kom ook even mee praten met jullie!! Wij gaan hopelijk deze maand en anders volgende maand met icsi beginnen. We moeten helaas nog wat onderzoeken afwachten, oa chromosomenonderzoek en zaadonderzoek.. icsi vind namelijk plaats in een ander ziekenhuis dan waar we tot nu toe de iui's gehad hebben. Het zaad van mijn vriend is slecht, ook door niet ingedaalde balletjes die pas op te laat leeftijd geopereerd zijn. vind het allemaal erg spannend en ook wat moeilijk nog om te accepteren...
Hoi Deb! Ik vind het ook nog erg spannend hoor! Het ging bij ons ook eigenlijk best wel snel, 2 maanden nadat we voor het eerst naar de huisarts gingen al intake ICSI. (zo slecht bleek mn man zn zaad, IUI heeft geen zin) Begin je volgende maand dan al met spuiten? Of met de pil?
Hoi Deb, veel succes met de onderzoeken die nog gepland staan. Hopelijk weten jullie snel meer om dan echt met een traject te kunnen starten. Ik kan me goed voorstellen dat je het spannend vind, daar heb ik ook nog steeds last van. Marliesje, de echo's zijn om te kijken wanneer mijn eisprong er een beetje aan komt. Vandaag had ik een dominant follikel van 19 mm, de komende dagen moet ik ovulatietesten gebruiken zodat ik het ziekenhuis kan bellen wanneer de test positief is. En dan kunnen zij bepalen wanneer een embryo ontdooid wordt en teruggeplaatst. Naar verwachting heb ik aankomend weekend mijn eisprong en wordt er volgende week eentje teruggeplaatst. Wel prettig dat jullie gelijk een intake kregen. Ik zie dat je begin juni begint, nog even afwachten dus. Veel succes alvast!
Ah, ik snap het. Dus het is al bijna zover, spannend!! Ja, juni begin ik met de pil, maar pas in week 32 met spuiten, dus dat duurt best nog wel lang...
wij zijn in november voor het eerst in het ziekenhuis terecht gekomen... en binnen 6 maanden 3 iui's gehad en intake gesprek voor icsi... we hebben de onderzoeken al gehad alleen duurt het bijna 8 weken voor we de uitslag krijgen, zo irritant gewoon...ben het wachten wel zat!! wij krijgen eerst 6x icsi in eigen cyclus, en hoef niet aan de pil. moet wel hormonen spuiten maar veel minder dan de gestimuleerde icsi...
Ik vond die uitslagen ook zo lang op zich laten wachten ja... En je wacht toch al zo lang. Hoe gaat ICSI in eigen cyclus? Krijg je dan wel meerdere eicellen, of maar één? Dan hoef je zeker ook niet zo lang te wachten tussen 2 pogingen in? Ik begreep bij ons ziekenhuis dat als het niet lukt, je dan een paar maanden moet wachten voor je weer mag, om te zorgen dat alle hormonen goed je lijf uit zijn.
icsi in eigen cyclus is inderdaad maar met 1 eicel en je mag, als het mislukt is, de maand erna meteen weer. ja inderdaad we wachten al zolang....je zou denken dat ze zouden opschieten en je niet 8 weken moet wachten op uitslagen.... Weet jullie omgeving trouwens dat jullie met icsi bezig zijn/gaan?
Hallo dames, Ook ik klets hier graag mee, zit midden in ICSI poging nr. 1. Mijn man heeft extreem weinig zaadcellen (vrijwel 0) en dit komt ook door niet goed ingedaalde ballen en te laat hierin geopeerd zijn. Ik ben voor deze poging eerst aan de pil geweest, nu aan de prikken. Wij lopen overigens in UZ-Gent, waar ondergaan jullie de behandeing? Lieve groetjes en succes allemaal! Juf80
Hoi Juf80, weet je al wanneer je voor de punctie heen mag of zijn de eitjes nog te klein? Wij zitten in het umcg(groningen) en scheper ziekenhuis (emmen)...
Dat heeft dus wel voordelen! Bij ons wel, ik kan geen dingen stilhouden, dus onze families en vrienden zijn er allemaal van op de hoogte. Vind ik ook wel prettig, want dan kan ik er ook gewoon over praten, wat ik echt heel erg nodig heb. Ben ook wel benieuwd hoe dat bij iedereen hier gaat. Hoi juf80, Dus voor jou komt het al heel dichtbij! spannend! Hoe gaat het tot zover? Wij lopen trouwens bij het MCL (leeuwarden) alleen de bevruchting en de terugplaatsing gebeuren bij het UMCG.
ohhh marliesje lopen in hetzelfde ziekenhuis!! bij ons weet iedereen het ook, kan het ook echt niet stil houden...t valt me een stuk zwaarder dan ik dacht en mijn schoonzusje is binnen 2 jaar zwanger van de 2de terwijl wij rond dezelfde maand gestopt zijn met de pil....
Het UMCG bedoel je? Hoe gaat dat bij jou? Ook alleen de tp daar? Balen is dat hè? Het valt mij ook zwaar, gewoon zo lang als het duurt, en de onzekerheid. En idd, iedereen om je heen krijgt maar kinderen, ook al zijn ze vee later met de pil gestopt dan wij. Dat is echt niet leuk. Gisteren liep ik niets vermoedend de bristol in en daar was een meisje van mijn leeftijd met een net geboren babietje aan het kleren kijken, dan schiet ik gelijk vol en maak ik dat ik er weg kom. Kan er op het moment even slecht tegen...
Marliesje, niet vervelend en kwetsend bedoelt maar wat fijn dat ik niet de enige ben die dat heeft!! iedereen in mijn omgeving zegt maar positief blijven en het komt goed, maar ik ben er gewoon kapot van....en als ik dan meiden zie van mijn leeftijd of nog jonger (2 stagiaires zwanger, ongelukje grrrrr) die zwanger zijn of een beebje hebben moet ik echt slikken hoor en loop ik liever weg. mijn schoonzusje en zwager wilde ook nooit kids en moet je ze nu eens zien.... hartstikke leuk voor hun maar ik was er echt kapot van en soms ook echt wel nog jaloers.... het is gewoon k*t dat we op deze manier zwanger moeten worden...waarom overkomt het ons he? ik heb inderdaad alleen de tp in het umcg.....
Ik begrijp je helemaal!! En ik denk dat wij vast niet de enige zijn die daar last van hebben. Net wat je zegt, om je heen hoor je verhalen van mensen die per ongeluk zwanger geworden zijn (mijn standaard reactie "Perongeluk zwanger worden? Jeetje, wat goed, het lukt mij nog niet eens als ik echt mijn best doe") of die er totaal geen moeite mee hebben. En bij ons moet het zo... De betovering van de eerste paar maanden is er helemaal af, en in plaats van fantaseren over babynamen, kamers en kleertjes sluit ik me er nu compleet voor af en wil ik er niet eens aan denken. Nu een nieuwe fase in - ICSI - en ik ben als de dood voor de eerste terugplaatsing, of beter gezegd, twee weken daarna. Want hoe groot zal de teleurstelling dán weer worden. En inderdaad, iedereen zegt, positief blijven, het gaat vast in één keer lukken, komt allemaal goed! Maar ik weet ook heel goed wat de kansen zijn per poging, en hoe lang je daarna weer moet wachten. Zucht.
ja daar ben ik ook bang voor, wat als de eerste poging niet lukt.... ik was er na de eerste iui ook helemaal kapot van... want je krijgt hulp van het ziekenhuis dus dan ben je toch meteen zwanger? nou niet dus... ik weet dat het totaal niet realistisch was om zo te denken maar toch denk je dat je meer kans maakt nu je hulp krijgt.. hoe fout was dat.... het ene moment wil ik ook niks te maken hebben met baby dingen, en het andere moment ben ik er volop mee bezig...ook omdat onze tweede neefje/nichtje op komst is en ik van alles aan het shoppen ben al voor hem/haar...want daar kan ik wel van genieten... praat je er ook over met iemand?