Na mijn BV-hel heb ik echt het gevoel opgedrongen gekregen dat ik maar een halve moeder was, in de trant van: "echte moeders geven BV, want ze willen het beste voor het kind. KV is voor de luie wijven". Dat is me echt ingepeperd geweest (niet met die woorden maar toch met die instelling). Ook vond ik niet dat FV zo gepromoot werd, zo moest ik naar de dokter voor een medicijn tegen stuwing, maar de stagiaire kende het niet, mocht geen les over gegeven worden blijkbaar (gelukkig kende de oudere dokter het wel). Het was ook erg duur en niet-vergoed, hoezo, "lui wijf" dat zal je leren. En ik hoor hier veel dat de eerste maanden de ergste zijn, maar het gaat hier wel over "maanden". Wat met oudere kinderen die ook verzorgd moeten worden, manlief die vlug (10 daagjes verlof in belgie) moet gaan werken en slaap nodig heeft, na 3 maanden moet mama ook aan het werk (hier 4/5 of fulltime), het huishouden moet gedaan worden en de familie werkt ook allemaal. Wanneer moet je dan als moeder stop roepen, als er 30 uur in een dag gaan. Ik zeg soms nu al "o, van 02.14 tot 02.23 u kan ik deze nacht eens slapen" Ik bedoel dat jullie het allemaal goed menen, maar dat reacties als BV is het beste en als moeder hoor je gewoon BV te geven, wel impliceren dat FV slechter is. Vergelijk het hier mee: jij hebt blond haar, maar iemand zegt steeds dat bruin haar intelligent is. Men zegt niet dat blondjes dom zijn, maar onderhuids is dat wel de conclusie
Nog even een reactie: ik heb stoppen met BV ook als falen gevoeld, want welke moeder kan/wil nu geen BV geven. Ik voelde mij echt k*t, want zelf zo'n stomme koe in de wei geeft toch BV, en ik als intelligente mens kan het niet. Resultaat was dat ik zelf nu nog enorm gestresst ben bij voedingen, eten ze wel , en genoeg en voedzaam, en ze gaan toch weer niet ziek worden enz... . En dat allemaal omdat er geen fles wou gegeven worden als ik er om vroeg, of omdat er niemand zei, zal ik de baby wassen en het huishouden doen dan kan jij slapen.
Ik heb nog niet eerder gereageerd in dit topic, maar nu moet ik ook even (niet tegen jou persoonlijk hoor) Dit beeld heerst heel erg volgens mij. Iemand die zichzelf pro-bv noemt krijgt vaak gelijk het stempel "maffiosi", terwijl er daar echt maar weinig van zijn volgens mij. Het punt is alleen dat de echte lactivisten natuurlijk het actiefst zijn, terwijl "gewone" pro-bv moeders die helemaal niets tegen kv hebben (en dát zijn de meeste) vaak wat meer op de achtergrond blijven. En ja, in topics als deze krijg je veel goedbedoeld advies van voedende moeders. Vaak opent een vrouw een topic met de strekking "ik denk dat ik maar moet stoppen, want probleem zus en issue zo". Als iemand het gevoel heeft dat ze móet stoppen zal ze vast veel goedbedoeld advies krijgen dat dat helemaal niet hoeft ja. Maar als iemand duidelijk haar keus al heeft gemaakt en daar achterstaat zullen er maar weinig blijven pushen, want dat is toch gewoon prima. Iedereen doet wat haar goeddunkt en verder gaan dingen ook gewoon zoals ze gaan, en daar is helemaal geen schuldgevoel voor nodig. (zo, dit zat me al een tijdje dwars )
Wat ik altijd zo jammer vind is dat als moeders het gevoel gefaald te hebben dat de borstvoedingsmoeders die het wel gelukt is aanrekenen. Dat zal ik nooit snappen; ik vind dat oneerlijk en te makkelijk! Ik ben langvoedster, maar denk jij dat het bij mij allemaal zonder slag of stoot is gegaan, nou? Neuh ... integendeel, maar ik voel niet de behoefte om dat allemaal op te sommen, dat maakt mij niet beter of sterker en ik hoef geen respect voor het feit dat ik voed. Ik kan alleen maar voor mezelf spreken, maar uiteindelijk had ik de melk en uiteindelijk had ik mijn kind aan de borst en dat was het enige dat voor mij nodig was om borstvoeding te geven: melk hebben en een kind dat kan drinken. Alle andere shit nam ik daarbij voor lief. Het gevoel dat je maar een "halve"of "slechte" moeder bent, zit in jezelf. Maar het doet misschien teveel pijn om dat van jezelf te vinden, om dat te aanvaarden en het is natuurlijk veel makkelijker om net te doen alsof een ander dat van jou vindt. Maar geen enkele borstvoedingsmoeder zal dat zeggen! Ik vraag mij dan ook af of iemand echt letterlijk tegen jou gezegd heeft: "echte moeders geven BV, want ze willen het beste voor het kind. KV is voor de luie wijven". Zo ja; trek het je niet aan, die persoon is niet goed bij zijn hoofd. Maar ik geloof niet dat iemand dat echt zo gezegd heeft, ik denk dat jij dat denkt, omdat jij dat zo voelt. En wie hier heeft gezegd dat je borstvoeding "hoort" te geven? Een vrouw is ervoor gemaakt, maar of het ook zo hoort? Ik heb ook benen, maar moet ik daarvoor ook 10 km. naar mijn werk lopen of mag ik ook met de bus? Dat onderhuidse dat voel jij, omdat je je slecht voelt, maar niemand impliceert dat, niemand! Je reflecteert je eigen gevoelens op anderen, in dit gevoel borstvoedingsmoeders met een goedlopende borstvoeding. En dat ben ik echt wel een beetje beu aan het worden! Het ontneemt mij het plezier om anderen te helpen, te stimuleren en lekker te maken voor borstvoeding. Want vaak wordt het toch verkeerd opgevat. In het merendeel van de topics waar om hulp wordt gevraagd met de borstvoeding is het al een gelopen race en als je niet uitkijkt, krijg je ook nog eens de wind van voren. Maar sorry hoor; hebben die borstvoedingsmoeders de dames waarbij de borstvoeding niet goed loopt iets aangedaan? Ik dacht het niet! Ik vind het allemaal erg jammer voor de moeders bij wie de borstvoeding niet lekker loopt, maar men moet het eens laten al die gevoelens van falen, onmacht, woede en jaloezie niet op andere borstvoedingsmoeders bot te vieren! Oh, nog even over de beste voeding voor je kind: ja, dat is moedermelk, dat is een feit en dat weet jij zelf ook. Jij maakt er nu van dat daardoor kunstvoeding automatisch slechter is, maar dat zal je mij nooit horen zeggen; ik zeg altijd dat kunstvoeding een goede tweede is. Dat is wat het is in vergelijk met moedermelk: "minder goed". Ik hoop dat je deze post begrijpt. Ik zeg geen lelijke dingen tegen moeders die het niet gelukt is om borstvoeding te geven, graag zou ik zien dat die moeders ook niet lelijk doen tegen de moeders waarbij de borstvoeding wel goed loopt!
Goed gezegd zogelukkig! Dat verwoordt eigenlijk wel hoe ik het voel. Ik vind het soms echt niet leuk hoe er - ook in mijn omgeving - al bij voorbaat snerend op mij wordt gereageerd enkel en alleen omdat ik bv geef. Men neemt aan dat ik daardoor van alles (negatiefs) vindt van fv, terwijl dat echt niet zo is. Voordat ik ook maar iets gezegd heb of überhaupt iets wil zeggen is het al "Ja, niet iedereen kan of wil bv geven hè?". Met sommige vriendinnen kan ik het er daarom ook niet over hebben. Dus dat doe ik dan ook niet.
Jes, ik gebruik ook af en toe Domperidon. Het werkt heel snel hier, binnen 24 uur. Dat doe ik als ik een dipje heb, als ik te weinig kolf, grieperig ben, je kent het wel. Ik plan dan wel een dagje in om mijn dochter weer eens ongestoord de hele dag aan te kunnen leggen. Zo veel mogelijk samen in bed, zeg maar. Om de productie weer te verhogen. En ik heb ook een tijdlang KV extra bij gegeven, naast de BV. Ik kolfde daarnaast omdat ik bang was te weinig BV te hebben. Al met al is dat niet het einde van mijn BV-periode geworden. Maar het heeft het wel makkelijker gemaakt, zodat ik het vol kon houden en de BV weer rustig op kon bouwen. Ik kolf nu nog vaak, voor het KDV en omdat ik het makkelijk vind dat mijn man de late voeding geeft met een flesje. Zelfs met het KDV heb ik afgesproken dat als mijn dochter meer honger heeft dan ik aan melk meegeef, ze KV mogen geven. BV heeft bij mij de voorkeur, maar ik probeer er pragmatisch mee om te gaan.
Nog even over dat 'luie wijven' gedeelte; mijn dochter heeft wegens omstandigheden 1 week kv gehad en ik vond dat echt meer werk dan bv, dus niks 'kv is voor luie wijven'! Verder kost stoppen met bv ook kracht, zeker wanneer je graag bv wil geven maar het om wat voor reden dan ook niet gaat. Ik zie overstappen echt niet als 'de makkelijke keuze' hoor. Verder ervaar ik nu ik bv geef ook wel eens dat ik me bijna moet verdedigen omdat een moeder denkt dat ik kv afkeur. Of mijn schoonvader bijvoorbeeld, die vindt het maar niks dat mijn dochter 8x per dag drinkt, met kv zou dat veel minder zijn volgens hem. Tja, ik lach er maar om, want ik blijf bv geven. Als iemand negatief doet over dat je kv geeft, dus ook gewoon lachen
Bij mij werkte de domperidon binnen 24 uur! Ik nam wel 3x2 tabletjes of 2x3 tabletjes van 10mg. In elk geval 6 per dag, precies hoeveel per keer weet ik niet meer. Dat was op voorschrift van de lactatiekundige. Domperidon komt wel in je bv, maar niet in hoeveelheden dat het schadelijk is voor je baby.
Ik vind het wel raar hoe verschillend de meningen zijn. Ik heb meermaals (bijna bij iedereen) de reactie gekregen van :"hoe je geeft flesjes, Bv is veel beter". Alsof ik dat zelf niet wist. De meesten uit mijn omgeving zijn BV-minded (ook cb, dokters, familie), dan krijg je echt het gevoel alsof je je constant moet verontschuldigen hoor. Verder staat hier (kind en gezin)ook in alle voorlichtingsboekjes dat FV iets is dat je mag geven als je geen BV KAN geven (dus enkel met duidelijke medische redenen mag je FV als alternatief geven). Als je daar sommige vrouwen niet mee kwetst?
Naast mijn lage productie ontbreekt de toeschietreflex ook steeds vaker; die met de spray is stukke minder heftig. Het brand helemaal niet meer; ik moet echt opletten om hem niet te missen. Dat de tsr ontbreekt komt natuurlijk ook door mijn angst, onzekerheid, dat weet ik; maar ik kan er niets aan doen. Heb al zoveel gesprekken gevoerd. Ik blijf bv prachtig en het beste vinden; maar ik denk te mogen zeggen dat het niet meer gaat hier. Jammer dat ik dat van de Domperidon niet eerder heb geweten. Maar ik hou het in gedachte voor het geval ik de stap terug zet; want dat schijnt altijd te kunnen zolang je produceert. Ik heb geen mening over bv-ers of kv-ers. Ik vind beide moeders goed. Ik ben het dus ook niet 'kotsbeu', maar meer op, doodmoe, ten einde raad, op van de stress, sorry voor dit geklaag, ik zou mezelf zo willen veranderen. Maar dit is wel de aard van het beestje. Ik heb bv geven geidealiseerd en zwaar onderschat.
Ik word zelf ook wel echt krieblig van sommige bv-houdingen hoor, hier in het ziekenhuis bij gynaecologie hangen bijvoorbeeld heel veel posters van hele blije moeders die bv geven, met daarbij waarom bv zo goed is en dat het zo'n fijn, intiem momentje met je kind is. En ja, zo zie ik het nu ook wel, maar ik heb daar een aantal keer in de wachtkamer gezeten en die poster verafschuwd omdat het net lijkt alsof bv vanzelf gaat en altijd maar fijn is. Ik miste in de voorlichting heel erg de negatieve aspecten, het was altijd maar 'oooh, bv is zo goed, zo mooi, zo fijn, zo natuurlijk!' terwijl het ook ontzettend pijnlijk, vermoeiend, stressgevend etc kan zijn. En op die momenten vond ik het ook helemaaaal niet mooi of fijn en voelde het ook echt niet natuurlijk. Dat vind ik dus echt jammer, die 'te positieve' voorstelling van bv. Ja, nu kan ik me er in vinden, nu is het niet meer pijnlijk/vermoeiend/stressgevend, maar die posters en informatie zijn er juist voor zwangere vrouwen of vrouwen die net bevallen zijn. Ik ben overigens ook naar een informatie-avond geweest en ook daat was het 'bv is zo gezond, zo mooi, zo fijn!' en 'ja, kloven en borstontsteking bestaan ook, en spruw... Maar het is zo gezond, zo mooi, zo fijn!'. Ik ben voor betere voorlichting, eerlijker. En ik vind idd ook dat als een moeder voor kv kiest, er niet gedaan moet worden alsof dat een doodzonde is. (En er moet ook niet gedaan worden alsof alle bv-moeders kv een doodzonde vinden )
Weet je zeker dat je geen tsr hebt? Ik voel de mijne eigenlijk nooit, behalve wanneer 's ochtends mijn borsten op springen staan wanneer mijn dochter een voeding heeft overgeslagen. En ik begrijp je geklaag, meid, ik vind het ontzettend knap dat je zo door blijft zetten! Probeer voor jezelf een bepaald punt af te spreken wanneer je zegt dat genoeg ook echt genoeg is, of zeg bijvoorbeeld tegen jezelf dat je tot zondag alles gaat geven en dan kijkt hoe het gaat. Domperidon kun je trouwens ook gewoon bij de drogist krijgen, mocht je het willen proberen!
Ik voelde mijn tsr altijd heel goed. Ik heb hem ook bij het kolven gemist; geloof me, dan komt er echt vrijwel niets. Pas als die reflex daar is kreeg ik mijn flesje vol. Ik had echt een cursus moeten doen; er zijn zoveel dingen die ik had moeten weten. Ik had wel een dik boek liggen wat ik helemaal heb gelezen, maar dat is toch anders. Die domperidon; mag je die ook chronisch gebruiken, of is dat alleen maar voor zonodig?
@dirksmama: Op de eerste pagina zeg je '' anders had ik de 11 jaar niet gehaald '' bedoel je daar mee dat je 11 jaar BV hebt gegeven ? Of lees ik het nu verkeerd ?
Ik ben luiers verschonen ook wel eens beu. En kots opruimen, ook niet leuk. 's Nachts wakker gehuild worden voor de tiende keer, spuugzat! Moet ik dan maar die zorgzaken af gaan bouwen? Soms wil ik helemaal niks, wil ik lekker de hele dag in bed blijven tot ik eruit stink. Maar dat kan niet, want ik heb ervoor gekozen om kinderen te krijgen. En weet je wat ik pas snel beu zou zijn? Er 's nachts uit moeten omdat je een flesje klaar moet maken, ipv gemakkelijk je shirt op te tillen en je kindje aan te leggen en zo samen weer in slaap te dommelen. Al dat gesleep met water, poedertorens, controleren of het de juiste hoeveelheid is, de juiste temperatuur. En me afvragen of ik nu niet beter bv had kunnen blijven geven, wanneer er een nieuw onderzoek wordt gepubliceerd over de gezonde feiten van bv. Ik zou het wel weten hoor
Ik weet niet hoeveel kinderen ze heeft, maar een beetje langvoedster met een paar kinderen komt makkelijk aan 11 jaar Een kind speent zich tussen 2 en 7 jaar, dus met 2 kinderen kun je daar zeker aan komen.