Ik geloof niet dat het met de opvoeding te maken heeft. Ik was vroeger nooit bang voor honden, echt voor geen een. Het maakte me niet uit of ze heel groot waren of klein. Ik heb ook nooit nare dingen meegemaakt met honden maar toch is er op de een of de andere manier wat veranderd. Ik ben nu bang voor elke hond, zelfs jack russels ja. Het is gewoon van de een op de andere dag gebeurd en ik kan er niks aan doen. Meestal probeer ik ze te ontwijken en de keren dat ik er een naast me staat ben ik helemaal zenuwachtig. O en mijn ouders trouwens niet bang voor honden dus in de opvoeding heeft het zeker niet gezeten.
bri,dat is ook zo. Hondenliefhebbers zullen nooit snappen dat er mensen echt bang voor zijn. Maar spinnen dat hebben meer mensen dus dat is geaccepteerd. Klopt van geen kanten natuurlijk.
Dus jouw bezoek moet zich eerst 5-10min laten besnuffelen door een hond? En dat ook nog normaal vinden? Dan stond ik na 3min gewoon buiten de deur! Als jij ergens op bezoek komt en mensen een geit in de woonkamer hebben die het gezellig vind om bezoek af te likken en op je voeten te liggen of je kruis te ruiken? Allemaal prima? (Zo kijk ik dus ook als iemand mij wil verplichten om afgelikt te worden door een dier)
Dat vind ik wel de crux. Jammer genoeg zijn er ook mensen die hun hond los laten lopen, en dan toelaten dat die hond op bange kinderen af rent. Hoe goed die hond het ook bedoelt, dit moet je als baas echt voorkomen, vind ik dan. Die kinderen horen dan voor mij net wat meer in de samenleving dan honden, waarmee ik bedoel dat die kinderen van mij buiten niet aangelijnd hoeven te worden, en honden wel. Tegelijk vind ik het soms wel lastig hoor. Ik ben totaal geen hondenmens, heb ze nooit in huis gehad, en weet er ook niet veel van. Ik vind het soms moeilijk in te schatten wat dochter wel en niet mag doen bij een hond. Daar heb ik dan de hulp van de eigenaar wel bij nodig, om aan te geven waar de grens ligt.
Ze mogen best gillen, wie zei van niet?? Ik snap best dat kinderen bang zijn, misschien ben ik dat vroeger ook wel geweest (zal mama eens vragen hihi) Maar het ging er volgens mij om hoe het kan dat kinderen bang zijn en niet dat het niet mag? Of mis ik nu iets?
Mijn dochter is op het moment erg bezig met fantasie en daarbij lijken ook angsten te ontwikkelen.. Dieren is ze altijd wel een beetje terughoudend mee geweest, maar momenteel merk ik vooral bij honden opeens behoorlijk veel angst. Ze verstijft en begint te gillen! Als ik haar dan geruststel, helpt dat gelukkig wel en begint ze heel flink te vertellen 'het hondje is lief he en hij zit aan de lijn'. Ik weet niet of ik het op haar overdraag. Zelf ben ik vroeger ook panisch geweest voor honden, dus het zou goed kunnen. Ik vind honden met jonge kinderen idd behoorlijk eng, maar ik doe er verder niet spastisch over áls ze aan de lijn zitten. Ik heb haar wel vaker gestimuleerd om te aaien en dat durfde ze dan wel (maar niet van harte). Overigens is ze wel een paar keer flink geschrokken doordat een hond als je ze aanhaalt dan opeens begint te springen en heel enthousiast wordt. Ja, logisch dat het voor zo'n klein kind dan beangstigend is toch! We hebben overigens zelf 2 katten en tot een half jaar geleden een konijn gehad. De katten vindt ze zelfs ook best wel een beetje eng (ze horen er wel bij, maar ze loopt er met een boogje omheen) en het konijn was leuk om naar te kijken, maar daar bleef het bij (was ook niet echt een aaikonijn)! Maar ondanks dat, ik begrijp de openingspost niet hoor. Kinderen zijn van nature dol op dieren? Hmm, zijn we van nature niet op onze hoede voor dieren?? Ik word zelfs een beetje boos. En dan nog dat een ouder het (onbewust) op het kind heeft overgedragen? Honden kúnnen ook bijten, springen, onverwachtse dingen doen, beangstigend zijn voor een kind. Een dier is eigenlijk nooit helemaal betrouwbaar daarin. Als iemand bang is voor jouw dier (of dat nu in jouw ogen terecht is of niet), dan moet je daar gewoon rekening mee houden. Als iemand bang is voor mijn katten, dan doe ik ze naar buiten. Niet meer dan normaal. Ik kan me daar best iets bij voorstellen. En dat de hond daar 'last' van zou hebben..? Sorry?!! Een hond moet gewoon zijn plaats kennen. Kinderen gaan voor op dieren.
Ik heb zelf een hond maar ben doodsbang voor herdershonden Ik heb werkelijk altijd slechte ervaringen gehad met herdershonden Ze vallen onze hond altijd aan ( hij zal wel iets uitstralen?) Mijn dochter is aangevallen door een witte herdershond Mijn man is aangevallen door diezelfde witte herdershond Op de hondenschool waren zeker 5 herdershonden in therapie omdat ze agressief waren. Ik vertrouw ze echt niet... Ik snap dat mensen dit ook van elke andere hond kunnen hebben. Mijn moeder heeft dat ook wel. Niet met die van ons, want die kent ze inmiddels. Maar dat is ook een kleine hond natuurlijk.
Haha @ Adi! Ik ben zo met je eens! .. we moeten accepteren met honden etc en maar ''suck it up'' wanneer ze ons ruiken of likken , op ons springen! Alsof iedereen dit allemaal zo leuk vinden!? Ik snap niet waarom sommige meiden zich afvragen HOE KAN DAT?? Ik bedoel, je was toch ook bang voor de bepaalde dingen? Gohhh, zijn jullie nooit kinderen geweest?
ik ben het ook niet eens met loslopende honden (muv in het bos of de uitlaatplaats) Dus ik benadruk steeds maar weer dat mijn hond buiten aangelijnd is. En dat ons huis haar veilige haven is. Aan de lijn is ze mijn verantwoordelijkheid en zorg ik dat ze zich gedraagt. In huis is het mijn taak haar te beschermen...En is het een logische, natuurlijke reactie dat zij haar territorium beschermd.
ik laat mijn kind ook het bezoek niet aflikken of laat haar meteen op schoot springen ook al bedoeld zij dat lief. Als ze niet luistert gaat ze naar de gang, waarom hebben honden geen regels??
Als mensen er niet mee om kunnen gaan dat Ollie even snuffelt en ze begroet ( kruis ruiken doen we niet aan hoor, voeten liggen ook niet ), dan lijkt het mij verstandig dat die mensen hier niet over de vloer komen. Dat zijn niet bepaald mijn 'type' mensen, zeg maar Bosi, ik vind herders ook engig hoor. We hebben hier een joekel van een hond lopen, die blaft altijd KEIhard achter een hek waar hij zo over heen kan springen. Dat vind ik ook 3 x niks.
Alsof mijn hond de visite aflikt. Als ze even mag snuffelen en een aai over dr bol krijgt en daarna genegeerd word is er niks aan de hand. Dan gaat ze in haar mand liggen. Nu word er net gedaan alsof iedereen die hier binnenkomt 10minuten bedolven word onder de hond en helemaal van top tot teen word afgelikt????
ja denk dat dit er ook heel veel mee te maken heeft. Ken er hier 1 dat gezin heeft niks met honden en wil er ook absuluut niks van weten. Maar hun kinderen zijn altijd zooo bang. Als ze honden zien ookal zijn ze aangelijnd dan slaan ze doodangsten uit. Het zou anders zijn als ze met honden zouden zijn opgegroeid of al de ouders ook niet zo spastisch zouden doen ;
Uhhmm... Die van ons heeft dat wel en gaat altijd rustig in de mand liggen, tenzij visite hem zelf roept... Dus geldt niet voor alle honden.. Onze hond mag trouwens ook niet tegen visite opspringen en ook zeker niet op schoot springen. Geldt weer: Alleen als visite hem roept.
Jammer dat het er hier meteen weer minachtend aan toe gaat. Het ging erg netjes en met respect. Ik ben er weg van, los ballos.