Ik vind het ergens knap dat je dat vindt. Ik kan namelijk niet in alle eerlijkheid zeggen dat ik het prima vind. Wat ik wel vind is dat in een discussie als deze alle meningen en gedachten geuit moeten kunnen worden. En dat niet alles in zoete woorden ingepakt hoeft te worden. Ik heb nu wel duidelijk gemaakt over wanneer ik KV wel acceptabel vind. Ik neem dan ook aan dat de mama's die helaas niets te kiezen hebben gehad, zich dan ook niet aangesproken zullen voelen.
De vraag is of je altijd alles moet zeggen wat je vindt. Als de andere partij niet zit te wachten op informatie, dan kun je die wel geven maar haakt deze niet aan. Je zult moeten proberen eerst een vraag bij de ander op te roepen zodat je daar antwoord op kunt geven. Als ik al reageer op een moeder die FV overweegt, dan geef ik alleen antwoord op de vraag die ze stelt (welke dat ook is, ik heb ook ervainrg met kv natuurlijk) en geef daarna aan: ALS je meer informatie wilt over hoe je BV toch nog een kans kan geven, kan combineren oid dan wil ik je daar wel mee helpen. Maw: je legt het initiatief bij de ander. Als ik zou gaan roepen dat KV zo slecht zou zijn (wat jij vindt, en anderen met jou, maar de meeste mensen toch echt niet) dan voelt die moeder zich alleen maar rot en is op zoek naar informatie die haar minder rot laat voelen (en die reacties komen ook). Maw: die gaat geen bv geven, ook niet bij haar volgende kindje. De deuren gaan meteen dicht. Naast kiezen tegen wie je wat zegt, gaat het ook over HOE je wat zegt. Termen als "de kv-industrie" ed klinken voor jou misschien heel plausibel maar anderen, minder overtuigd, haken daar wellicht weer op af. Ik heb ooit, heel naief, ergens gezegd "koemelk is gemaakt voor kalfjes." Wat zo is, het is een feit. Maar het was niet handig om te zeggen, ik bedoelde er zelf helemaal niets mee behalve dat ik daarom pro-bv ben, maar veel moeders vatte die toch anders op (anti-kv, wat ik dus NIET ben). Dus: pas je taal aan. De zorg voor je kindje: dat wil iedereen zo goed mogelijk doen. Als iemand begint te roepen dat je het niet goed doet, dan WIL je diegene niet geloven. Ik wil graag dat vrouwen die bv gaan geven zo goed mogelijk voorbereid zijn, zo goed mogelijk antwoord krijgen op hun vragen wat 'normaal' is (omdat je daar op het CB niet altijd vanuit kan gaan, en wat jij oko zegt, op internet is veel slechte informatie te vinden) maar ook dat ze, als het om welke reden dan ook niet gaat, de bv met een goed gevoel af kunnen sluiten (zelfs al is die nooit begonnen). Gewoon, omdat een rotgevoel niet nodig is. Omdat je niet oordelen kan over een ander. Stiekum omdat ik het al rot genoeg vind dat ze er nooit zo van hebben genoten als ik doe. En belangrijk: omdat ik wel geloof dat je als moeder het recht hebt om gelukkig te zijn. Ik zie mezelf niet als een persoon die mensen zou moeten overtuigen. Ik wil alleen iemand zijn die mensen helpt als ze daar voor open staan. Dat is denk ik het belangrijkste verschil tussen hoe wij er in staan
Ik kan me helemaal vinden in wat je zegt, maar een discussie als deze wordt dan wel heel moeilijk om te voeren. Als ik alles maar zo moet inpakken en disclaimers onder mijn bericht moet zetten om een ander maar niet op de tenen te trappen... Mijn mening is gewoon zwart wit in dit onderwerp. Misschien is dat ook niet goed, maar ik vind wel dat ik dat moet kunnen uiten. Topics die voor mij te gevoelig liggen mijd ik, ik ga dan niet zeggen dat mensen bepaalde dingen niet mogen zeggen.
Dat is dan jouw keuze Ik bedoel Jehova getuigen komen ook nog steeds langs de deuren terwijl volgens mij (bijna) niemand daardoor Jehova wordt. Vind ik prima (of nou ja, ik heb wel een sticker op de deur dat ik er niet op zit te wachten), maar ze schaden hun geloof er meer mee dan wat ze goed doen. Jij doet hetzelfde. Door je boodschap alleen op jouw manier over de schutting te gooien doe je veel kwaad. En je hebt het idee van een discussie maar die krijg je niet. Je krijgt dan dat iedereen zijn mening en 'feiten' over de buhne smijt zonder dat er werkelijk open gestaan wordt voor elkaars input (want er is altijd wel weer een ander feit te vinden). Een welles nietus discussie die dood bloedt en dan in een ander topic op een ander moment opeens weer oplaait. En weer dood bloedt. En.. nou ja je kent het. Overtuigen gebeurt maar weinig, ik lees vooral veel frustraties en stereotyperingen.
@Me81.. ik zeg het hier gewoon ook weer.. je bent een vervelend mens. En vervelende mensen hebben nog nooit de wereld veranderd.. misschien toch iets aan je houding doen? Doe het niet voor ons maar voor je eigen kind.. fanatisme is nooit mooi...
Dan vind ik je een vervelend mens.. en blijf bij mijn standpunt dat vervelende mensen nog nooit een blijvende positieve bijdrage aan de wereld hebben geleverd en dat zie ik bij jou ook gebeuren. Ik kan me voorstellen dat jij mij niet zo leuk vindt, nu jezelf nog.. zou enorm helpen.
Om puriteins te doen.. De NORM is datgene wat door de grootste groep wordt gedeeld en gedragen en helaas voor jou (en ansich deel ik dat jammer) is dat kunstvoeding. Dus ga niet lopen roepen over DE norm als je niet begrijpt wat het feitelijk is.
Dus ik heb mijn dochter te kort gedaan toen ik heb besloten om volledig fv te gaan geven nadat er na 2 weken nog niks/nauwelijks iets kwam? En mijn vriedin ook? Omdat zij had besloten om helemaal geen bv te willen gaan geven? Als onze dochters bijv. astma krijgen/ontwikkelen, dan komt dat door de fv? Is dat is dan onze(moeders) schuld?
Voel je vooral niet aangesproken. Extreme standpunten zullen er helaas altijd zijn.. gelukkig zijn deze meestal ernstig in de minderheid omdat de meerheid beter nadenkt, meer inlevingsvermogen heeft en vooral een groter hart heeft.
Ja, is ook zo. Maar het is toch te zot om dit soort dingen hardop te roepen. Ze kwetst daar mensen mee.
Ik ben pro-bv, maar in mijn omgeving krijgen de meeste kindjes kv en daar kan ik absoluut niet wakker van liggen. Ik vind het namelijk veel belangrijker dat kindjes liefdevol worden opgevoed en dat kan ook zeker zonder bv! En je weet niet of een kind met astma en kv geen astma had gehad met bv. Hoe kan je een moeder hierin nou de schuld gaan geven? In een andere topic ging je zelfs zo ver in je ongenuanceerde mening, dat je schreef, dat kv geven een vorm van verwaarlozing is!?! Are you f* kidding me? Ik denk dat je een aantal vrouwen behoorlijk pijn hebt gedaan door dit te zeggen. En als jij werkelijk weet wat verwaarlozing is, dan zou je dit niet zeggen. Toen ik puber was had ik best goede argumenten, maar niemand luisterde. Waarom? Omdat ik ongenuanceerd aan het rondschreeuwen was. Het gaat er vaak niet om wat je zegt, maar hoe je het zegt. Laat een moeder gewoon in haar waarde. Stel geen suggestieve vragen en geef alleen advies als zij hierom vraagt. Er is niks zo vervelend als een betweterige moeder/vrouw. Ik vind bv geven heerlijk en voor mij en mijn zoontje belangrijk, maar dat vind IK. Een moeder die kv geeft is niet de vijand, ze heeft alleen een andere keuze gemaakt of was genoodzaakt een andere keuze te maken.
Oh ik vind Me helemaal niet als vervelend overkomen... Maar wel als iemand die vreselijk onzeker is en in het extreme gelijk moet halen voor eigen gedachtengoed. Gelukkig bestaan dan mensen als Stefan K. Waarvan ze lappen teksten kan kopieren... Oh, heb geen zin om paginas terug te bladeren, maar ik zou even in Van Dale de definitie van 'geinspireerd op' opzoeken. Zoals ik het in de andere topic ook vroeg, ben ik echt benieuwd waarom jij zo onzeker en geraakt wordt door de reclame.. En vergis je niet, overal waar een markt voor is, zijn commerciele belangen, en vaak best grote, ook bij borstvoeding.
Opvoeding van kinderen stopt niet bij het geven van voeding, maar houdt voor een groot gedeelte in het geven van een voorbeeld over hoe omgegaan moet worden met andere mensen en andere meningen in een maatschappij. Van extremen wordt niemand blij, en in the real life worden deze gelukkig meestal geisoleerd. Iig geen basis dat ik mijn kinderen mee wil geven.
Ik vind het soms ook leuk om mijn punt te maken door een chocquerende parallel te benoemen. Meestal om een manier van redeneren te laten zien die volgens mij krom is, en vrijwel altijd met een flinke 'tongue in cheek'. Maar ik peins er niet over om dat op een forum te doen waar ik de mensen niet ken en niet kan aankijken. Ik ken nog wel wat dingen die mensen met hun kinderen doen, die even goed gezondheidsrisico's (volgens de definitie van Me81) met zich meebrengen. Deelnemen aan het verkeer terwijl het niet noodzakelijk is, voeding met zout of suiker erin geven zonder dat er een medische noodzaak voor is, harige huisdieren in je woonkamer laten verblijven zonder dat je die nodig hebt als blindegeleidehond. Stuk voor stuk onnodige handelingen, die echt de kans verhogen op heel vervelende aandoeningen. Is dat ook verwaarlozing, of het bewust in gevaar brengen van een kind? Ik kan me er echt niet over opwinden als mensen dat doen en dat terwijl ik me gigantisch kan opwinden over rokers die dat in iemands bijzijn doen, ook al betreft het niet mijzelf of mijn geliefden. Ik weet niet of Me81 onzeker is, of dat het niet geven van BV terwijl het strikt biologisch gezien wel had gekund bij haar een extreem gevoelige snaar raakt (zoals roken dat bij mij doet). Maar ik weet wel dat deze manier van redeneren en uitdrukken hooguit een paar fervente medestanders instemmend zal laten knikken, en dat de rest erop afknapt.