Hallo dames, Even het verhaal in een notendop: Gister was mijn moeder hier, en ze vertelde dat ze weg wil bij haar man. Ik wist dat het de laatste tijd niet echt lekker liep, maar dit had ik niet zien aankomen! Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik er niet zo rouwig om ben. Haar man heeft nogal een verleden, en ondanks dat hij altijd goed voor mij is geweest ben ik nooit echt blij met hem geweest als de man van mijn moeder. Hij is een moeilijke man door wat hij heeft mee gemaakt en is erg dominant en controlerend. Ik heb mijn moeder dus ook als advies gegeven dat als ze niet meer gelukkig is, en geen gevoel meer voor hem heeft, ze voor zichzelf moet kiezen. Ze is nu dus aan het kijken naar een huisje dat ze tijdelijk kan huren om uit te zoeken wat ze met haar relatie aan moet. Allemaal goed natuurlijk. Maar ik maak me zorgen. Mijn moeder heeft in het verleden een zwaar alcohol probleem gehad, waardoor ze veel is kwijt geraakt (onder andere mij voor een lange tijd). Ze woont niet in de buurt dus ik heb er geen zicht op, maar ik weet dat het nu stukken beter gaat. Ze drinkt niet door de weeks, en als ze hier is drinkt ze ook nooit. Maar ik weet dat ze in de weekenden of wanneer ze vrij is wel drinkt. Naar mijn mening is dit spelen met vuur, maar het is haar leven en ik accepteer het zolang het voor mijn gevoel niet uit de hand loopt. Ik ben alleen bang voor wat komen gaat en mijn moeder opnieuw kwijt te raken. Ze zit straks alleen in een huisje in the middle of nowhere terwijl ze niet lekker in haar vel zit en waar ze zich hoogst waarschijnlijk eenzaam gaat voelen. Er is daar niemand die een oogje in het zijl houd en die haar drinkgedrag in toom kan houden. Misschien heel pessimistisch, maar ik ken haar en in mijn ogen is dit gedoemd te mislukken. Ik heb haar aangeboden om hier een tijdje te komen, maar dat wil ze niet (wat ik ook wel begrijp). Maar het zit me gewoon niet lekker. Ik heb geen idee wat ik kan doen, en misschien kan ik dat ook wel helemaal niet. Maar ik zou het zo erg vinden om mijn moeder (en oma voor mijn zoontje) opnieuw kwijt te raken aan die rot verslaving. Sorry voor het lange verhaal, maar wat kan ik doen?
O ik snap je bezorgdheid. En misschien is het inderdaad niet onterecht. Kan ze niet bij jou in de buurt komen wonen?
Lastig zeg! Ik snap dat je je er veel zorgen over maakt, maar ik besef wel goed dat jij geen terugval kan voorkomen! Als ik jou was, zou ik eerlijk tegen je moeder zeggen waar je je zorgen over maakt. Dan kan je haar ook uitleggen dat je wilt voorkomen dat ze zich na haar scheiding eenzaam gaat voelen en je het daarom prettig zou vinden als ze een tijdje bij jullie in huis zou komen (of in een huisje bij jullie in de buurt?). Ik denk dat je in dit geval het meest bereikt door eerlijk je zorgen uit te spreken. Succes en sterkte ermee!
Nee dat wil ze helaas niet. Daarbij komt dat het hier veel duurder is om iets te huren dan in de buurt van waar ze nu woont. Ik had dat zelf wel heel graag gehad, op die manier zou ik haar ook wat meer kunnen steunen.
ja inderdaad. Dat zou het makkelijkste zijn. Misschien kun je elke dag afspreken om te gaan skypen. In de avond.
Dat heb ik gister idd ook gedaan. Heb eerlijk gezegd waar ik bang voor ben. Ze begreep het wel, en zei ook dat ze misschien wel wat meer zou drinken. Maar daarentegen denkt ze ook dat ze het prima in toom kan houden en ze zegt dat ze het nooit meer zo ver zou laten komen als in het verleden. Misschien moet ik haar daar ook maar op vertrouwen. Maar als ik al hoor dat ze in de weekenden in het bijzijn van haar man al geen maat weet te houden, dan vrees ik voor de toekomst.
Wat vervelend! Ik begrijp je bezorgdheid zeker! Woont er in die buurt niet iemand die haar kan steunen? Persoonlijk geloof ik niet dat mensen die een alcohol probleem hebben gehad i' iets ' kunnen drinken. Naar mijn idee is het alles of niets. Maar misschien ben ik daar wel erg hard in, heb zelf mijn vader verloren door alcoholisme...
Lastig inderdaad.. Ik hoop dat je moeder sterk genoeg zal zijn om tóch haar verslaving de baas te blijven. Maar als ze nu al drinkt in de weekenden, ben ik er eerlijk gezegd bang voor.. En hoe weet je zo zeker dat ze alleen in de weekenden drinkt?
Ik kan heel goed begrijpen dat je je zorgen maakt. Maar aangezien je moeder niet bij je in wil trekken tijdelijk en nie in de buurt komt wonen moet je erop vertrouwen dat ze wijs is en de fles laat staan.. want vanad een afstand heb je er alles behalve zicht op.. Succes!
Laat ik het zo zeggen: ik weet zeker dat ze in de weekenden drinkt. Als ze doordeweeks een dagje bij me is, drinkt ze nooit. En ook als ik haar doordeweeks aan de telefoon heb heeft ze niet gedronken (ik hoor dat namelijk meteen aan de manier waarop ze praat, daar hoeft ze niet eens dronken voor te zijn). Maar goed 100% zeker ben ik er dus niet van aangezien ik er geen zicht op heb. @salli: inderdaad zo denk ik er ook over. Ik denk als ik heel eerlijk ben dat ze nog steeds verslaafd is, maar dat haar man haar drink gedrag gewoon heel erg in toom probeert te houden.
Moeilijk zeg, ik snap ook je bezorgdheid heel goed. Is er niemand in de buurt die een beetje op haar kan letten? Verder denk ik dat je weinig voor haar kunt doen dan haar laten weten dat je er altijd voor haar bent, ook als ze het moeilijk heeft. Sterkte!