Lieve meiden, een poos terug had ik een topic geopend over mijn beste vriendin waarbij PTSS is geconstateerd. Zij zat toen nog in haar zwangerschapsverlof en nu zou zei eigelijk deze week aan het werk moeten. Op dringend verzoek van haar HA en het GGZ heeft zei zich af moeten melden op haar werk, omdat zij dit zelf niet durfde ( haar baas heeft haar altijd al een mongool etc.. genoemd ) wegens onbegrip had haar vriend contact opgenomen met het UWV om te vragen wat de mogelijkheden waren. Zei zeiden hem dat hij haar af mocht melden als zij daar ( om welke reden dan ook ) niet toe zelf in staat is. ( ze is echt nog maar een schim van wat ze was ). Nu is het zo dat ze heeel erg bang is dat haar baas haar salaris niet gaat storten omdat hij het niet eens is met de ziekmelding, want hij snapt het niet??! ( ze heeft de afgelope jaren alleen maar ups en downs gekend en haar baas weet dat heel goed! ). Nu spookt er weer vanalles door dr hoofd.. oa van het salaris wat niet gestort gaat worden etc.. Daardoor draait ze weer flink door en trekt zichzelf helemaal terug in dr eigen wereldje. Daar staan we weer, machteloos toe te kijken. Nu had ik van iemand vernomen, dat zolang zij netjes meewerkt ( bezoekjes Arbo etc.. ) haar baas haar gewoon verplicht is te betalen. Kan er iemand dit bevestigen? Ben namelijk aan t zoeken op internet maar kan er niet zoveel wijs uit.
Vergat mn laatste zin Dan kan ik haar laten lezen dat het allemaal goedkomt en zij zich daar niet over druk hoeft te maken.
Ik heb er geen ervaring mee, maar wil wel even zeggen dat ik het heel lief van je vind dat je je vriendin zo steunt. Verder vraag ik me af of de PTSS zwangerschapsgerelateerd is, en of haar werkgever dan misschien het recht heeft dat jouw vriendin een uitkering via het UWV krijgt (net als bij ziekte tijdens/door zwangerschap en bij zwangerschapsverlof). Dan kost het hem verder niks..
Hey meid, dank je wel! Zij was er ook altijd voor mij en nu heeft ze mij nodig.. de PTSS is niet zwangerschapsgeletareerd, ze kampt hier al jaren mee.. ( nu begint het beestje eindelijk een naam te krijgen! ). Dus ik denk dat dat het hele eiere eten is. Bedankt voor je reactie
Haar baas moet haar gewoon doorbetalen hoor. Als hij dat niet doet dan kan ze stappen ondernemen om haar geld te krijgen. Ik snap alleen wel dat ze daar nu niet op zit te wachten.
Ik zit sinds mijn verlof thuis mede vanwege PTSS (dat het ptss was wist ik toen nog niet maar door onderzoeken kwam het er uit). Ik had dec. 2010 weer aan het werk moeten gaan en zit nu helaas dus nog steeds thuis. Werk betaald gewoon mijn salaris door. Ondertussen wel 70% maar dat is wettelijk zo geregeld (na 12 mnd). Mijn man heeft mij de eerste keer naar mijn verlof ook ziek gemeld nadat ik het eerst 3 weken had geprobeerd omdat ik geen nee durfde te zeggen. Op de ochtend dat ik weer moest werken kon ik alleen maar huilen en heeft mijn man gezegd dat het genoeg was. Zijn mening gegeven hierover bij mijn leidinggevende en er werd geen probleem van gemaakt. Wel ben ik heel open met wat er aan de hand is en teken overal voor voor opvragen van medische gegevens en werk volledig mee met alles wat gevraagd word. Ik moet er wel bij zeggen dat ik ook aantoonbare lichamelijke klachten heb waardoor ik niet kan werken dus vandaar dat ze ook niet puchen om me weer aan het werk te zetten.\
Als de werkgever het er niet mee eens is, moet hij haar naar de bedrijfsarts sturen. DIE moet bepalen of de ziekmelding terecht is. Laat haar niet alleen naar de bedrijfsarts gaan, maar iemand meenemen die haar kan ondersteunen bij het vertellen van haar verhaal. Als de bedrijfsarts haar toch in staat acht tot werken kan ze een second opinion laten doen bij het UWV. Zij gaan dan haar belastbaarheid in kaart brengen. Mocht haar werkgever haar loonbetaling stoppen dan moet ze hem wijzen op haar recht op een bezoek aan de bedrijfsarts. Sterkte!
Wat een ellende zeg! Dat het zoveel met iemand kan doen! Ik was net even bij dr en ze zei moet je eens kijken, ze ging met dr hand door dr haar en haalde er zo n gigantische bos uit.. ze valt af enz.. Slaap jij ook zo slecht? Zij wil ook alles in laten zien voor haar baas zodat hij haar naar al die jaren ook begrijpt.. onbegrip is groot.. je kunt beter ingegipst zitten. ( bij haar is het ook sinds een paar weken geconstateerd, ergens zijn wij blij, het beestje heeft een naam, nu kan er aan gewerkt worden en heeft ze nog wel een hele weg te gaan ). Hoe gaat t nu verder met je?
Goed dat je erover begint, sprak haar vader net die was er ook. En die vroeg mij om haar te ondersteunen naar eventueel de bedrijfsarts.. Hij zegt dat ik waarschijnlijk meer weet wat er in haar omgaat omdat ik dr beste vriendin ben.. en heb me voorgenomen haar daar te steunen waar het nodig is! Bedankt voor je info! x
Hier ook vreselijke haaruitval. Ik heb het zelfs een flink stuk korter laten knippen omdat het er gewoon niet meer uitziet en het kleed onder de tafel hebben we weggedaan omdat ik de haren er niet meer uitgezogen kreeg. Slapen, wat een drama. Ik lag voorheen standaard tussen 2 en 5 wakker en verder sliep ik zeer onrustig. Sinds 2 mnd heb ik medicijnen en nu kan ik sinds 2 weken weer een beetje slapen. Helaas zorgen de medicijnen wel voor extra kilo's maar ik kan weer een beetje lachen en heb niet continu flashbacks bij bepaalde situaties. Helaas valt het inderdaad niet aan de buitenkant te zien waardoor mensen minder begrip hebben dat je bepaalde dingen even niet kunt of een mindere dag hebt waardoor je moet afbellen. Ook door collega's wordt er flink geroddeld, mijn leidinggevende zei zelfs dat het voor mij beter is als ik op een andere locatie terug kom wanneer het weer lukt (dus nu is de drempel nog hoger geworden om terug te keren). Maarja.. de weg die ik nog te gaan heb is zo groot dat ik van de zomer zelfs Wia moet gaan aanvragen omdat ik volgens de therapeuten en arbo-arts de 2 jaar ziektewet vol zal gaan maken en dan mag je werkgever je laten gaan dus van terugkomen in het werk is amper nog sprake. Wat ontzettend fijn voor je vriendin dat ze zo'n goede vriendin als jou heeft zeg. Ik hoop voor haar dat ze er snel bovenop is of in elk geval snel beter met het trauma om kan gaan.
Moet je zien he, t breekt je gewoon tot de grond toe af! Ik vind t een echte sluipmoordernaar PTSS. En vooral door veel onbegrip, het maakt je echt kapot! Ze heeft op dit moment ook zware medicijnen, maar wij vermoeden dat ze ze niet continu inneemt omdat ze dan totaal van de kaart is en ze ook nog 2 kleine kindjes heeft ( 1,5jr en 12 wkn ). Nou indd je leidinggevende legt de lat wel heel erg hoog voor je! Maar werk jij ook eerst maar eens aan jezelf want het is een hele klim zo te lezen! Ze belde me net weer over dr toeren op, ze heeft nog niet gebeurt. Ze had gister moeten beuren, maar ivm met hemelvaart moet t dan vandaag zijn. Ik heb haar gerust proberen te stellen door te zeggen dat de Rabobank 3 of 4x per dag stortingen heeft.. tenminste daar stond me iets van bij. Ik hoop echt dat haar baas niet gaat zitten kloten, ze kan het er echt nie bij hebben en dan ben ik bang dat ze er aan onderdoor gaat. Loop jij ook bij het GGZ?
Ik heb sinds kort ook de diagnose PTSS, loop nu ook bij het GGZ en mijn baas heeft ook alles behalve begrip.. maar naar al die jaren ga ik nu toch is aan mezelf en mn gezin denken! Ik ga het gevecht met de PTSS aan en heb nog een hele lange weg te gaan..
Ja ik loop ook bij GGZ, Psyq. Bevalt me tot nu toe goed al heb ik een super strenge therapeut die heel bazig is maar dat heb ik dan ook nodig gezien ik altijd anderen op de eerste plaats zet ipv mezelf Tja.. die medicijn inname was ik in eerste instantie ook niet zo strikt in (ik moest ook nog even over de streep getrokken worden) maar nu ik het structureel inneem merk ik echt verbetering en ben ik erg rusteloos als ik het vergeet. Ik heb ze op een zichtbare plek liggen (naast de flessen van de jongste) de oudste weet dat ze er niet mag aankomen en de jongste kan er nog lang niet bij zo vergeet ik ze niet. Misschien is dat voor je vriendin een tip? Och ja.. van dat soort dingen als geld een dag te laat kan ik ook compleet over mijn toeren raken (niet omdat ik bang ben dat ze het niet storten maar mijn structuur is dan weg). Goh.. raar he dat ptss.. ik dacht serieus dat alleen millitairen dat konden hebben, verder had ik er nog nooit van gehoord en nu ik zelf de diagnose heb zie ik het overal voorbij komen.
Maar heb jij nu niet dat er een hele boel voor je op zn plek valt? Bij mij wel! Mijn jaarre lange rare soms onuitstaanbare gedrag, mn paniek aanvallen, angstaanvallen, etc begint nu een naam te krijgen! Nu kan er aan gewerkt worden! Al durf ik me bijna nie buiten te vertonen door de afkeurende blikken.. maar die tijd komt nog wel! Hoe ga jij hier mee om?
Ja dat heb ik dus ook.. Alles valt op zijn plek! Ik durf geen bakkie meer te gaan doen op mijn werk door de afkeurende blikken, ik heb dat ook bij mijn leidinggevende en een paar collega's uiteindelijk aan durfen geven (na eerst een aantal gesprekken met psych). Nu zijn 2 leuke collega's gezellig hier een bakkie komen doen (apart van elkaar) en ga ik binnenkort met mijn gezin eten bij 1 van die collega's die hier is geweest. Een stap in de goede richting. Ik probeer ondertussen weer nieuwe contacten op te bouwen en de mensen die geen begrip hebben voor mijn situatie links te laten liggen (je komt er zo ontzettend achter wie je vrienden zijn.. ik heb welgeteld 1 goede vriendin over). Mede door de medicijnen krijg ik weer energie om tijd te steken in nieuwe mensen en ben ik niet meer bang. Ik heb via het babyzwemmen 3 hele leuke meiden leren kennen waar ik geregeld een bakkie mee doe en onlangs ben ik iemand tegen gekomen van de zwangerschapsyoga waar ik eergisteren een bakkie bij ben wezen doen. Dit sterkt me en geeft me nieuwe energie al zie ik er van te voren vreselijk tegen op maar eenmaal over de drempel gaat het goed. De arbo-arts stimuleerd me ook ontzettend om iets voor mezelf te gaan doen waar ik positive energie uit kan halen. Paniek en angstaanvallen zijn een heel stuk minder geworden door mijn medicijen. Ik slik Lexapro, een angstonderdrukker. Ik heb hem ondertussen moeten verhogen en sindsdien voel ik me stukken beter. Wat voor therapie heb jij? En slik jij ook medicijnen?