Begrijp je helemaal hoor Tullip, ik denk er net zo over. Had haast het idee dat als een soort paniekreactie (we wilden altijd een groot gezin!) meteen is gekozen voor die draagmoeder als een soort van 'nu of nooit'. Maar ik kan niet in hun hoofden kijken.
Ik heb mijn hele leven al gezegd dat ik best draagmoeder zou zijn voor een ander. Jammer genoeg kan ik zelf met moeite een zwangerschap uitdragen dus mijn baarmoeder is niet geschikt om het voor een ander te doen. Tja over de vrouw die graag een vierde kindje wil mbv een draagmoeder. Mijn gevoel maakt daarin rare stappen en eigenlijk snap ik niet zo goed waarom. Aan de ene kant vind ik het vreemd en snap die drang niet en ben ik ook bang dat het een wanhoopspoging is vanuit rouw. Maar goed.. ik kan niet in hun hoofden kijken dus dat gevoel moet ik aan de kant zetten. Dus als ik mijn gevoel uitschakel, vind ik gewoon dat zij geholpen moeten worden. Moet niet uitmaken of het een eerste of tiende kindje is. Snap ook niet waarom artsen daar niet aan meewerken en zij een onderscheid maken. Heeft in mijn ogen niks met ethiek te maken. Weet je wat het kromme is...... stel dat ze een nieuwe partner zou hebben, dan word ze wel gewoon geholpen..........
De wens voor het 4e kindje, begrijp ik dan weer wel. Voor mij was de wens voor een tweede kindje net zo groot als voor een eerste kindje. Als wij geen tweede kindje hadden kunnen krijgen, was ik natuurlijk heel dankbaar geweest voor de eerste, maar had ik dat zeker als een groot gemis gevoeld. Daarbij denk ik vanuit het kindje dat geboren zal worden en dan denk ik, dat kindje zal wel heel goed terecht komen bij deze mensen.
Ben heel beniewud, moet het nog terugkijken van gisteravond!! Ik snap die wens voor een 4e wel , ik wil zelf ook zo graag een groot gezin Maar ze hebben er a l3, dus ze hebben in ieder geval al mee mogen maken wat het is om ouders te worden, en als het om een eerste kindje gaat is dat natuurlijk nog niet zo, dus er is natuurlijk wel verschil. Maar vind ook dat ze gewoon geholpen moeten kunnen worden..
Maar ik denk eigenlijk dat van 0 naar 1 en van 1 naar 2 het toch weer anders is als van 2 naar 3 of van 3 naar 4.. maar goed, dat is slecht mijn gevoel en gedachte.
Ik heb me geergerd aan een van de papa´s, die notaris. Jeroen heet ie geloof ik? In de eerste aflevering zei hij al dat hij zo graag een jongen zou willen. En sinds de kindjes geboren zijn zat hij de jongen te voeden, de jongen te buidelen, de jongen heeft hij aangegeven... Is ie wel blij met zn dochter? Die andere papa vind ik veel leuker en liefdevoller. En hoe gaat het eigenlijk met de achternaam, krijgen beide kindjes wel dezelfde achternaam, of krijgen ze elk een achternaam van een andere papa?
Heb weer ff terug zitten lezen nadat ik net de aflevering gekeken heb. Ik ergerde me aan een uitspraak hier van een forumlid welke zat te zeggen dat de overgang niet voor niets de overgang was en dat je daar maar mee moest zien te dealen. Makkelijk gezegd van dit persoon. ff een toelichting: Op mn 22e gestopt met de pil. Op mn 25e gehoord dat ik vervroegd in de overgang zit. Overgang is overgang. Had ik daar ook maar mee moeten dealen? Vind uitspraken over de overgang en over dat mensen daar maar mee moeten dealen omdat de overgang er niet voor niets is altijd zo kortzichtig. Tevens ben ik voor die personen welke dit soort uitspraken blijven roepen blij dat ze zo hier over raaskallen. Betekend nl dat ze zelf gezegend zijn met een volle eierdoos. Nu kunnen mensen zeggen dat er een verschil zit tussen een 25jarige en een 55jarige... Ja dat kan gezegd worden. Maar waar leg je dan de grens? De 55jarige zou niet zelf voor het gedragen kindje gaan zorgen. En de hormonen welke de 55jarige moest gebruiken heb ik ook wel bij terugplaatsingen moeten gebruiken, dus wat dat betreft zijn er best overeenkomsten. Verder hetgeen over een vierde kindje: Ik denk dat ze elkaar van dragen en voeden kennen of een andere natuurlijk oudersschaps forum. Zowel de wensmoeder als de draagmoeder haar man zag ik met draagdoeken Maar over het voor een 4e kindje gaan.. Voordat ik mijn dochter kreeg snapte ik mensen die zo'n 'drama' maakten van de wens voor een 2e of 3e kindje niet. Ik dacht dan stiekem wel: 'waar zeur je over? je hebt er toch 1? Weet je dan niet dat ik zo dankbaar zou zijn voor uberaupt eentje??' Nou, kijk nu maar naar mn onderschrift: we zijn bezig voor een 2e. Niet dat ik nu niet meer dankbaar ben, maar de wens voor een broertje of zusje is zo enorm... Laatst zat ik er over na te denken hoe het toch kon dat ik zo misselijk wordt van de gedachte dat als het niet meer gaat lukken... Voor dat ik mn dochter kreeg wist ik nog niet hoe bijzonder het precies zou zijn. Voor mij maakt dat denk ik verschil in mijn eigen beleving... Toen mn cryo (bevroren embryo uit een eerdere IVFpoging) vorige maand niet bleef plakken was ik er ook heel verdrietig om omdat ik wéét wat voor moois er uit kan groeien. Het bracht me de gedachte dat wat als mn meisje niet was blijven plakken maar ook bij mn menstruatie was weggespoeld... Ondragelijke gedachte. Ik heb best even moeten rouwen toen duidelijk werd dat een potentieel mensje het niet gehaald had... Ik denk dat die Musetta ook vanuit dat ze weet wat een kindje in haar gezin voor plek kan hebben, het ondragelijk veel pijn doet.. En dan denk ik als ik naar dat programma kijk en hier ook op ZP de meningen lees: wie meent het gore lef te mogen hebben om voor een ander te gaan bepalen of ze hun zegeningen gewoon moeten tellen en niet voor nog een kindje mogen gaan? Als de draagmoeder dit graag vanuit liefde wil doen, waar bemoeit de hele halve wereld zich dan mee? Ze hebben een eigen draagmoeder, ze willen de behandeling zelf wel betalen, ze nemen geen ruimte op de wachtlijst in... Zoals ik er nu over denk zou ik niet zo ver gaan voor nog een kindje. Maar ja, dacht ik eerder ook niet dat ik nooit meer een IVF zou doen als ik het geluk van 1 kindje zou hebben?? Zeggen wat je zou doen in een bepaalde situatie waar je op dat moment nog niet in zit is altijd zo makkelijk... En ik vraag me af of in de Nederlandse wet echt staat: Hoog technologisch draagmoederschap mag niet voor een 4e kindje?? Of is het zich verschuilen achter stomme regeltjes welke het zh heeft gemaakt? Regeltjes van een ZH kan een ZH als de wet interpreteren, maar de wet is alleen wat als wet is vastgesteld. Maar goed, het geneuzel van Nederlandse ziekenhuizen was ik ook kotsbeu. Ik ben ook in het buitenland geholpen. Heb er niet voor hoeven vliegen, heb er geen andere baarmoeder voor nodig gehad, maar mensen zouden niet zo moeten oordelen over fertiliteitsproblemen van een ander. Maar ja, oordelen over zoiets is natuurlijk reuze makkelijk als je zelf het ene na het andere kind er makkelijk uitpoept, zonder dat je baarmoeder verwijderd wordt wanneer je nog lang geen 30 bent... De twee mannen welke nu dankzij Cindy papa zijn.. Wauw!! De twee andere mannen welke nu naar India gaan. Ik weet niet, de term 'uitzoeken' gaf mij een naar gevoel. Maar misschien ook wel omdat die vrouwen in die draadmoeder-klinieken niet draagmoeder gaan zijn omdat ze het dit stel zo gunnen, maar omdat ze het hun eigen kinderen zo ontzettend gunnen dat ze elke dag een kopje rijst kunnen eten. Vanuit armoede dit doen, brr. Maar wellicht is dat ook een vooroordeel van mij Jammer dat we nu weer twee weken moeten wachten.
Daar zat ik mij gisteren dus ook aan te ergeren. En dan nog erbij dat hij zei dat hij afentoe niet meer tegen het gehuil kan en denkt 'shut the fuck up', ik had echt zoiets van hoezo is dat normaal? Het werd echt heel leuk weg gelachen alsof het allemaal maar heel cute was dat homo stel met die tweeling. Ik kreeg er echt kippevel van.
@Umm, bij mij werkte dat gevoelsmatig ook zo. Wij zijn ook heel blij met onze twee kinderen, maar als ik me in hun verplaats kan ik me de wens wel voorstellen en vind ik het heel mooi dat deze mensen elkaar zo kunnen helpen. @Tord, hij komt op mij over als iemand die van zijn hart geen moordkuil maakt. Hij gaf bijvoorbeeld ook toe, het jammer te vinden dat er van hem nu geen kindje meer komt, omdat beide kindjes nu biologisch van zijn vriend zijn. Hij gaf ook toe dat twee kindjes krijgen wel een schok was en hij zei ook bij het huisbezoek dat het hem zwaar viel allemaal. Daarentegen geloofde ik hem wel toen hij zei dat hij er heel gelukkig mee was. @Maartje, ik denk ook dat je het pas mee kunt voelen als je zelf in dergelijke trajecten terecht komt, wel spannend allemaal bij jou.
Wat ik trouwens wel weer een vervelende uitspraak van Jeroen vond. Toen Anita vroeg wat nu de rol van Cindy was, zei Jeroen: tja bij de kindjes speelt ze geen rol meer. Zijn uitstraling tijdens die uitspraak gaf me wel een beetje een naar gevoel. Hoe dan ook, ze heeft ze wel 9 maanden in haar buik gehad en ze blijft toch een kleine rol spelen in het leven van de kindjes. Als iemand zoiets voor je over heeft gehad, dan vind ik dat je wel ZEER selectief moet zijn in je woordkeuze.
Inderdaad. En als ik dan Cindy zie huilen als ze over het afscheid praat, dan zou ik bijna die baby´s in Amsterdam ophalen en ze heel snel naar haar brengen. Weten die baby´s veel dat de vrouw waar ze in gegroeid zijn, niet hun moeder is. Ik vond het ook zó moeilijk om te zien hoe dat net na de geboorte ging. Die hummeltjes zo alleen, terwijl ze lekker bij mama´s vertrouwde geur hadden moeten zijn . Ik kan denk ik beter niet naar zulke programma´s kijken .
Vind sommige reacties hier wel erg hard tegenover het stel war voor een 4e kind gaat. Natuurlijk hun ik het een stel zonder kinderen eerst naar dat wil niet zeggen dat hun dan maar moeten afwijEn wat ze aangeboden wordt. Ze doen er niemand kwaad mee en hebben zelf een geschikte draag ieder gevonden die het graag voor hun doet. Wie zijn wij dan om te oordelen. Het is niet zo dat ze iemand anders zijn plekje inpikt voor een kindje. Ik vind het dan ook raar dat ze hiervoor niet geholpen kunnen worden in Nederland. Ik geloof best dat de drang voor een kind net zo groot kan zijn als 4 of 8e kind. Wie beslist de norm ??? Wanneer heb je geen recht meer op kinderen? Wat betreft de homo's, vind ze super ouders. Dat hij er soms helemaal door heen zit kan ik goed begrijpen. Het meisje huilt veel en is prikkelbaar. Mama's van een huilbaby begrijpen maar al te goed dat je soms kan denken waar ben ik aan begonnen. Dit wil echt niet zeggen dat je niet blij en trots kunt zijn op je kinderen. deze man is gewoon eerlijk. Ouders zijn is niet alleen maar een roze wolk
maartje, wat iemand zei over de overgang ging zoals je zelf al zei wel over een vrouw van 55 waarbij de overgang dus een natuurlijke gang van zaken is. Ik denk dat je dat niet zo op jezelf moet betrekken. Jij weet ook wel dat zoiets echt niet van iemand van 22 gezegd wordt. Bij die mama voor een 4e zeg ik ook tel je zegeningen. En nee, ik poep ze er ook niet 1 voor 1 makkelijk uit, onze reis naar een 2e is ook al een jaar doffe ellende. Ik vind overigens ook dat jij met weinig respect spreekt over mama's die snel zwanger worden. Want zij kunnen daar niks aan doen hoor. Daar hoeven ze niet op beoordeelt te worden. Ik ben al lang blij dat ze mijn ellende niet hoeven te hebben. Misschien eens een spiegel voor houden, dat scheelt een hoop denk ik.
Dat had ik eigenlijk ook. Ik ga niet meer kijken, vooral dat gedoe met dat stel wat in India een draagmoeder gaat zoeken kreeg ik al bijna een beroerte van. Er zijn vast leukere dingen op tv.
Wat vervelend zeg maartje Maar denk ook dat ze meer bedoelen dat het boven een bepaalde leeftijd een groot risico is om een kindje te dragen, voor beide
Die uitspraak was van sven he. Ze zullen de achternaam van sven krijgen, hij is de vader Wel lastig, als ze uit elkaar gaan dan heeft jeroen niks. Ja zal mss wel beschreven worden maar eigenlijk zou jeroen ook vader willen worden maar het zijn er al twee en daar bleef t volgens mij bij Wat ik een risico vond, is dat ze 2 embryos terug wilde plaatsen bij die moeder, stel dat, dat zou toch veel te zwaar zijn