Ja ik ook. Ik neig toch meer naar dat ik vind dat het echt voor stellen moet zijn die geen kids hebben. Ze heeft er al 3. Ik begrijp dat het heel naar is wat hun overkomen is. Ik denk alleen dat ze het beter kunnen gaan accepteren. Soms beslist de natuur anders........tja dat kun je dan dus ook weer zeggen van die mensen die geen kids kunnen krijgen. Ik gun het ze uiteraard ook maar ja ......al 3 kids....gezond en wel. Wat een zegening al. Ik ben het ook met die arts eens dat NL het niet doet. Ik hoorde laatst dat ze bijv. Ivf uit het pakket willen halen en dan baal ik. Dan denk ik aan al die mensen die hier zoveel verdriet van gaan krijgen. En bij Jacinta en haar moeder....ik vind jacinta niet egoistisch maar haar moeder zeker te oud. Vrouwen kunnen niet voor niets maar tot een bepaalde leeftijd kids krijgen.........hadden ze echt verwacht dat dit kon slagen? Geeft wel aan hoe wanhopig ze zich moeten voelen en hoe sterk de wens is. Ik hoop voor ze dat het lukt.
Dat viel mij ook op ja. Goed waarschijnlijk verkeerde woordkeuze dacht ik dan..... Oh ik vind het trouwens helemaal niet gek dat die ander dacht......shut the fuck up.....vind ik toch echt een hele normale menselijke gedachte ( iemand schreef dat hier)
Meid, ik snap jouw emotie. Jij reageert vanuit jouw referentiekader, logisch. Ik snap dat het voor jou heel anders ligt. Jouw situatie is dan dus ook niet zoals de natuur het bedoeld heeft. Ik vind jouw situatie totaal anders als die van jacinta haar moeder. Oordelen doen we allemaal want we zijn mens. Dat ga je niet tegen. Zeggen dat ik iets belachelijk vind nee, dat zal ik niet snel doen.... In het geval van j haar moeder, die is 55 jaar. Echt wel een leeftijd dat het vrouwelijk lichaam het gehad heeft. Bij jou, jij hebt de leeftijd dat je kids wilt.....ikvind jou situatie niet te vergelijken met dat van een vrouw die wel het normale natuurlijke proces doorgaat....
poeh ik heb niet alle pagina's gelezen want dat werd me toch echt wat te veel. Ik vind het een mooi programma wat een beetje dubbele gevoelens opwekt. Van de ene kant vind ik dat draagmoederschap te moeilijk word gemaakt en van de andere kant vind ik het juist wel goed. Gelukkig ben ik niet degene die de grens moet trekken want dat zou ontzettend moeilijk zijn denk ik. Ik Heb een aantal reacties gelezen over sven en jeroen en ik vind sommigen eigenlijk best kort door de bocht. Er word bijna geschokt gereageerd als iemand uitspreekt dat ie blij is dat er een zoon bij is. Ik denk dat iedere vader het leuk zou vinden om een zoon te mogen krijgen. Net als iedere moeder het waarschijnlijk leuk zou vinden om een dochter te krijgen. Maar mocht het geslacht anders zijn is men net zo gelukkig. Ik ben heel eerlijk hoor,ik heb 2 dochters en mocht ik ooit nog een derde kindje krijgen dan zou ik in eerste instantie ook wat meer hopen op een jongetje.gewoon omdat je al 2 dochters hebt. Maar zou het nog een meid zijn zou ik dat net zo leuk vinden. Met betrekking tot het feit dat ze aangeven dat het geen roze wolk is en dat ze wel eens denken stop nu eens met huilen. Kom op zeg? Hebben jullie dat allemaal nog nooit 1x gedacht? Over het algemeen overheersd het geluk en de dingen die je er voor terug krijgt. Maar je kunt er echt wel eens heel erg moe van worden. Daarbij komt ook nog eens dat een moeder bij een 'gewone zwangerschap' hulp krijgt van haar hormonen in het begin. Deze helpen je die eerste periode met minder slaap en veranderingen over het algemeen wat beter te overbruggen. Een vader heeft dat natuurlijk niet. Dat heb ik zelf wel gemerkt bij de geboortes van mijn kindjes. wat Jacinta betreft hoop ik echt dat er een wonder voor haar gebeurd maar we zullen het zien. Musetta en Hotze. beetje gemengde gevoelens ik weet niet wat ik er van denk. Maar zoals ik gelezen heb over de volgende aflevering. Bij de draagmoeder jolande slaan de twijfels toe.Dus ben benieuwd hoe dat gaat aflopen. Over draagmoederschap zelf. Ik heb veel respect voor wat cindy heeft gedaan. Wat zal het ongelovelijk zwaar zijn. Nav het programma ben ik ook door een homostel gevraagd of ik zoiets niet wou doen. Ik ben nog jong.. dus dat is in mijn voordeel. Nu weet ik zelf nog niet eens of mijn eigen gezin compleet is dus sowieso zou ik het nu niet willen. Maar of ik het kan?Mijn zwangerschappen gingen niet over rozen en dan ook nog eens een zwangerschap voor een kindje die je niet mee mag nemen. Ik weet het niet. Daarentegen geef je 2 mensen wel het grootste geschenk wat je ze kunt geven. Moet wel zeggen dat zou het voor mijn dochters zijn dat ik er niet over na hoefde te denken.Dat zou ik gelijk doen. Maar goed genoeg gel*ld. Ik zie weer uit naar de volgende aflevering.
Wat een onzin.. ik heb twee jongens en was daar juist erg blij mee, ben helemaal geen type voor jurkjes en haartjes enzo! Maar ben het verder wel met je eens, je mag toch een voorkeur hebben en/of het leuk vinden dat er ook een jongen bij zit.. niks mis mee. Eens! Ik moest huilen toen ik hem dat zag vertellen.. want het is gewoon zo waar! Ik zat op dat moment op de bank, doodmoe en met een kindje in mn armen die ging huilen zodra ik hem weglegde.. en ik vond het gewoon zo eerlijk en mooi omschreven: zo is het precies voor mij! Er zijn roze momenten waarop je dolgelukkig bent maar er zijn ook momenten dat je denkt: hou nu gewoon eens even je mond!! Ok de woordkeuze 'shut the fuck up' is misschien een beetje radicaal maar ik denk dat bijna iedere ouder zulke woorden wel eens gedacht heeft, midden in de nacht, na al meerdere slapeloze nachten.. voor mij was dat in ieder geval super herkenbaar!
Ik ben nu ook al heel wat pagina's aan het meelezen en wil toch ook even reageren, het zal wel een vrouwending zijn dat we graag ons gevoel ventileren maar vooral bovenstaande quote vond ik toch wel ietwat pijnlijk, temeer omdat wij zo dichtbij hebben gestaan het geschop, de echo's en een bevalling niet mee te maken. Het is ons nu toch overkomen, ik ben zwanger, maar ik heb altijd gezegd dat ik een moederwens heb boven een zwangerschapswens. In het slopende traject van de mmm kom je steeds dieper tot de kern van je gevoel en uiteindelijk voelde beiden wegen 100% goed, dat is een proces geweest. Een biologisch kindje groeit 9 maanden in mijn buik: een adoptiekindje groeit 3 jaar in mijn hart en in mijn dromen. En mijn droom is en blijft ooit aan beiden wegen toe te mogen geven, adoptie is zeker niet uitgesloten bij ons, onze weg heeft gemaakt dat ik heb ervaren dat genen en dna er niet toe doen, liefde geven en krijgen is en blijft de kern. Wat betreft sven en jeroen: het is duidelijk dat tv gemanipuleerd wordt en dat dit stukje net even uitgelicht wordt, wat triest dat sommige hier op in gaan: sven en jeroen, laat het lekker gaan, jullie houden 100% van jullie kindjes, jullie weten en voelen dat, hou dat vast, jullie hebben pracht kindjes!
Over Jacinta en haar moeder: ik heb alleen een stukje van de laatste aflevering gezien dus misschien een hoop gemist.. maar ik vond het eerlijk gezegd nogal raar dat ze uberhaupt dachten dat het nog mogelijk was, want er werd toch gezegd dat ze al in de overgang was? Of komt dat dan doordat ze eerst valse hoop kregen van andere artsen? Ik gun het iedereen om moeder te worden, maar een vrouwenlichaam is er gewoon niet op gebouwd om op je 55ste nog een kind te dragen. En Musetta en Hotze.. tja ik moet eerlijk bekennen dat ik bij het zien van die aflevering ook dacht: wees blij dat je 3 gezonde kinderen hebt. Maar dat komt misschien ook doordat ik zelf het gevoel heb dat ik 'klaar' ben na 2 gezonde kinderen, dus ik kan me dat verlangen voor een 4e (en 5e en 6e zeiden ze geloof ik) niet zo voorstellen. Tja, ieder zn eigen ding en als ze het nu zo in Riga kunnen en willen doen, ze betalen er zelf voor en doen er niemand kwaad mee dus ik lig er niet wakker van.
Dat stel betaalt zelf de kosten rond het draagmoederschap voor een vierde kindje dan heb ik zoiets laat ze lekker Die moeder van 55 jaar nee ik vind dit niet meer kunnen
@Sven, Ik vond het juist goed wat je zei. Helemaal geen harde woorden. Gewoon realistisch. Ik word van dat roze wolk gedoe helemaal kriegel. Het is een van de meest ingrijpende veranderingen in een mensenleven.......van de een op andere dag is alles anders en is dus helemaal niet gek dat er geen roze wolk is. Dat doet helmaal niets af aan de liefde voor een kind. Van je partner dacht ik idd wel even toen hij zei dat Cindy geen rol meer had van auw......tja als ik er goed over nadenk heeft hij toch eigenlijk ook wel een beetje gelijk. Niet die rol als ze normaal zou hebben. Zijn woordkeuze was niet helemaal doordacht maar wat je zegt....het is tv. Ze plakken en knippen zoals zij dat willen en dat laat nooit een reeel beeld zien van de werkelijkheid.
Zo kun je het idd ook bekijken maar goed zo bekijk ik het dus niet..... Ik oordeel vanuit mijn referentiekader.....ik ben de laatste die ze veroordelen zal omdat zij er anders over denken nee, dat doe ik dan niet....
Precies + het blijft een man En inderdaad over de shut the fuck up uitspraak, je moet ergens je frustratie kwijt als je oververmoeid bent en continu geprikkeld omdat een kindje alleen maar huilt. Het frustreert enorm!!! Ik kan me werkelijk niemand voorstellen die dan met een big smile zijn kindje nog staat te wiegen.
Helemaal mee eens, als bij hun nog een sterke wens leeft, vooral doen! Kan me voorstellen dat je graag een groot gezin wilt hebben, wilden wij ook, maar dat gaat helaas nooit gebeuren. Maar niet alle media opzoeken omdat in nl de regelgeving anders is en omdat ze in Amsterdam niet mee willen werken
Ik heb gisteren de 3 afleveringen gezien en dit topic een beetje doorgelezen. Veel meningen! Ik snap de houding van Jeroen en Sven naar Cindy toe wel. Het is namelijk heel dubbel. Ze is de meest fantastische vrouw die je ooit ontmoet hebt en welke iets zo onbaatzuchtig heeft gedaan. Aan de andere kant, zij is wel de vrouw die je kinderen af kan nemen. Zij is wel degene die een belangrijkere rol speelt in het leven van je kinderen dan ieder ander. Als ouder wil je je kinderen het beste geven en ze beschermen. Cindy is wel de grootste bedreiging die ze hebben. Daarbij heb je natuurlijk ook dat Cindy niet zomaar onthecht is na een paar weken. Daar gaat maanden en jaren aan voorbij als je het ooit helemaal los kan laten. Hoe minder contact hoe makkelijker het misschien ook voor haar is. Jacinta en haar moeder snap ik wel. Als er wordt aangegeven dat het medisch gezien kan om je 55jarige moeder draagmoeder te laten zijn en dit is de enige optie die je op dit moment hebt, waarom niet. Het is gewoon heel jammer (en dat is een understatement) dat ze vanuit de medische wereld niet goed genoeg zijn voorgelicht over de kwaliteit van haar moeders lichaam. Als ze dat wisten waren ze er vast nooit aan begonnen. w.b.t. Musetta, ik denk dat vooral de klap van het opeens verliezen van je droom het heel moeilijk maakt het los te laten. Veel vrouwen hebben eerst een lange medische geschiedenis alvorens ze besluiten dat er een punt is waarop de kinderwens stopt. Musetta heeft (waarschijnlijk) 2 probleemloze zwangerschappen gehad. Ze is er vanuit gegaan dat haar droom van een groot gezin geen problemen op levert medisch gezien. Dat is eht gemak waar mensen mee denken. Als je dan na je 3e bevalling wakker wordt en iemand verteld je lichaam stopt bij 3 kan je i.m.o. 2 dingen doen rouwen en het accepteren of het rouwen overslaan en een oplossing zoeken. Als iemand aanbied om nr 4 voor je te dragen dan is de keuze om je droom te verwezenlijken een veel makkelijkere keuze dan de acceptatie om hem te laten gaan. Dit is mijn visie hierop. Vind het interessant om te lezen dat er zo veel meningen zijn en ook de verschillende standpunten over draagmoederschap en eiceldonatie. De manier waarop je ouderschap ervaart en ernaar toe groeit is voor iedereen anders. En toch gebeurt het voor iedereen met hetzelfde startpunt (liefde) en einddoel (een kindje)
Ik vind het een geweldig programma. Zo zie je het eens van een andere kant. Alle lof voor Cindy! Zo knap dat ze dit doet. Bij het afscheid van de tweeling heb ik met haar mee zitten huilen, wat lijkt me dat moeilijk. En knap dat ze borstvoeding geeft! Ik vind Sven en jeroen erg leuk. Het lijkt me voor hun ook lastig hoe ze soms tegen cindy moeten reageren.
Heel mooi omschreven. Ik denk dat het zeker voor haar gevoel van 'ik wil een groot gezin' de makkelijkere keuze is dan. Maar of het de beste keuze is voor iedereen..? Ik bedoel, wat schiet haar gezin er mee op, naast dat ze er (misschien) nóg een broertje of zusje bij krijgen? Tja, een moeder die (misschien!!) wat meer tevreden is met 4 kinderen.