Hier ben jij gewoon jij!

Bieb heel veel sterkte.

 

he bah nee! Bieb, heel veel sterkte meis

@knuffel: ik mag morgen eerst "gezellig" naar de tandarts voor een wortelkanaalbehandeling (jippie)

en daarna ga ik eindelijk mijn fiets ophalen. Hopelijk is het een beetje redelijk weer zodat ik met Collin een stukkie kan testen.

@knuffel aan de rest van de meiden

 

Bedankt voor de lieve berichtjes.

Hoe is het hier met iedereen?
Uk wil verhalen ik verveel me..

Knuffels

 

Belangrijker is hoe het nu met jou is, al wat minder pijn aan de wond? Mag je nog niets doen, aangezien je je verveelt? Moet je rust houden ofzo, hoe werkt dat na zo'n operatie?

Ik denk aan je...

 

Met mij gaat het redelijk kan lopen en liggen maar opstaan en weer liggen is moeilijk. Heb last van mijn wond en sinds net erg last van mijn buik maar het baarmoederslijmvlies komt nu los ben heel erg aan het bloeden nu dus dat voel ik ook wel.
Maar goed de hele dag op de bank gaat vervelen. Heel af en toe even lopen maar dat kan niet te lang.

Dus kom maar op met verhalen...

 

Getver, daar zou ik ook zat van worden, de hele dag op de bank liggen. Arme jij, en die wond, is dat hetzelfde als bij een laparoscopie, of groter? Ik had toen twee mini sneetjes maar die deden ook verdomd veel zeer.

En tsja, verhalen, nou, ik heb vandaag boodschappen gedaan, dat ga jij morgen doen las ik in het andere topic, dus niet echt spectaculair. Enne verder puin geruimd in huis. Weinig interessants dus om te melden...

Misschien andere meiden wel spectaculaire verhalen voor Bieb??????

 

Ja ik heb 2 kleine sneetjes en een grotere erbij want die eileider moest eruit dus dan krijg je er een sneetje bij.
Maar goed kan niet zo heel veel dus ben wel blij dat ik wel lekker kan liggen en al heel blij als ik even loop. Maar het gaat elke dag weer beter gelukkig.

Dus jij hebt al boodschappen gedaan ook lekker ben je klaar voor het weekend.

 

Ik heb wel een verhaal. Zou hem aan Knuffel vertellen, maar is er niet van gekomen omdat het nogal lang is en ik niet zoveel energie had om alles op te typen. Nog steeds niet trouwens dus ik zal het in een paar keer doen.

Mijn verhaal:

In 2006 hoorde ik van iemand dat ze schreef met gevangenen. Dat leek me ook wel wat, maar moest er eerst over nadenken of ik dat wel vol zou kunnen houden. Wat trok me aan?, zullen jullie misschien denken. Nou gevangenen kunnen best eenzaam zijn natuurlijk, ook wel hun eigen schuld vaak, maar ik dacht misschien kan ik een vriendin zijn en hun een beetje "buitenwereld" geven. Ik wilde geen pedo's of verkrachters schrijven. Met moordenaars had ik minder moeite, mits geen seriemoordenaars.

Aangezien ik ook altijd iets met Indianen had, besloot ik te gaan schrijven met Indianen in Amerika dan konden zij mij vertellen over het native zijn. Ik ging op internet zoeken en vond een paar mannen die me wel aardig leken. Bij 1 had ik zelfs een vreemd goed gevoel. Ik vond hem in zijn advertentie grappig en zijn foto sprak me ook aan. Verder dacht ik er maar niet bij na. Ik wilde alleen maar vrienden zijn, ik schreef niet voor een relatie.

Ik schreef drie mannen en zij schreven terug. 1 is nog steeds een maatje en met een ander is het nooit echt van de grond gekomen. Toen ik J zijn eerste brief kreeg, was ik blij verrast. Wat een leuke gozer!!, ik herkende veel van mijzelf in hem en dat had hij ook bij mij. (Ik ben namelijk ook heel leuk) Na een aantal brieven was ik toch wat in de war, ik begon verliefd te worden. Dat kon toch niet? Wat voor toekomst zouden we immers hebben? Hij zou nog tot 2018 in de gevangenis blijven zitten en misschien wel langer als zijn parool niet goedgekeurd zou worden.

Op 14 februari 2007 kreeg ik een kaart van hem dat hij "A little crush" op me had. Ik heb hem gelijk die dag een kaart terug gestuurd dat ik hetzelfde voelde. Na weer een paar brieven besloot ik mijn hart maar te volgen en waren we een stelletje.

Ik wilde wel graag weten of wat we voelde en hadden wel echt was en besloot hem in Oktober 2007 op te zoeken.....

Morgen meer

 

Jaaa dat zijn spannende verhalen...
Ik kijk vaak naar jail Breaking op Discovery of hoe dat ook mag heten en krijg hier ook zo'n beeld bij hihihi spannend.....

 

ik heb geen spannende verhalen helaas. vanmorgen een uur in de tandartsstoel gelegen , brrrr.. maar gelukkig viel de bahandeling zelf mee. Een goede verdoving scheelt al de helft.

en nu dan eindelijk mijn fiets! dat was wel effe wennen hoor met een stoeltje voorop. laat het mooie fietsweer maar komen!

kleine boef is erg uit zijn hum de laatste tijd
veel piepen, dreinen, overal achter ons aan lopen, huilen, niet veel eten en vooral niet slapen!
hij heeft denk ik echt last van doorkomend kiesje, heb er wel spullen voor maar meer kan je toch niet doen helaas.Van mij mag het gauw over zijn, vind dit niet zo gezellig thuis

 

Joepie, Glim heeft haar fiets!!

En Js, wanneer volgt de rest van je verhaal??

 

Deel 2;

Goed ik wilde hem dus op gaan zoeken in Oktober 2007, of liever gezegd eind oktober zodat ik daar ook Halloween kon vieren.

Even iets over mij: Ik heb vanaf dat ik een jong meisje was al iets gehad met Arizona. Ik weet niet waarom want niemand uit mijn familie komt daar vandaan en vanuit de familie hebben we er verder ook niets mee. Maar elke keer als ik iets over Arizona op tv zag of als ik plaatje over Arizona zag kreeg ik een soort heimwee gevoel. Het is moeilijk te beschrijven, met andere plaatsen heb ik dat nooit gehad. Had ook altijd gedacht dat ik er nooit zou komen. Nu ging ik dan een reis boeken naar de plaats waar mijn hart lag. Naar een man die mijn hart had, waar ik zo gek op was en mij zo compleet mee voelde terwijl ik hem alleen via brieven kende.

Mijn vakantie geld was binnen en met een kleine lening erbij boekte ik een ticket, een auto en een motel. Jeetje wat spannend!!! Het duurde nog een maand of 4, maar in die tijd kon ik mooi nog geld sparen en mezelf op de visitelijst van J laten zetten. Ik zou naar Phoenix gaan. J zat in Tucson, maar hij had een vriend, M, die ook gevangen zat en die zijn vrouw, S, woonde in Phoenix en zijn familie ook, die zou ik ook gaan ontmoeten. S zou mij gaan helpen en mijn gids zijn in AZ.

De dag van de reis brak aan. Dat was op een donderdag. Mijn moeder en zus brachten me naar schiphol. Het zou mijn eerste keer vliegen worden, maar was absoluut niet nerveus daarvoor. Heb geen valium hoeven vragen aan de dokter Na een reis van in totaal zo'n 22 uur, Kwam ik s'avonds in Phoenix aan. Daar stond een klein vrouwtje op me te wachten die me een stevige knuffel gaf. Ik kreeg ook nog een klein knuffelbeestje met de wens dat ze hoopte dat ik een fijne tijd zou hebben in AZ. We pakten mijn koffers, haalde mijn huurauto op en ze bracht me naar mijn hotel. We spraken af om de volgende avond uit eten te gaan.

Later meer, zoon is wakker

 

Jeetje zeg wat hou jij het spannend.
Heb nu alweer zin in morgen.

Oh je hebt je fiets wat goed. En je kan voorlopig fietsen blijft heel mooi weer. Yess.

Nou heb net boodschappen gedaan en ben gebroken. Maar goed wel even eruit geweest.

 

Ik zou J pas op zondag voor het eerst zien en op Zaterdag J's ouders. Op Vrijdag was iedereen aan het werk. Dus ging ik alleen op stap. Ik deed het zonder kaart, meestal weet ik me wel goed te orienteren, die vrijdag dus niet. Ik reed lekker rondjes en zag opeens een winkelcentrum met een nagelstudio waar je gelijk binnen kon stappen. Ik wilde wel lange nagels, dus die had ik laten zetten. Veel goedkoper dan hier en zonder afspraak. Daarna nam ik ook nog een pedicure. Het was daar onwijs warm en ik liep op slippers, nu hoefde ik me in ieder geval niet meer te schamen voor mijn voetjes (Deed ik al niet hoor, ik heb best nette voetjes) Daarna probeerde ik de weg terug naar het motel te vinden. Dat lukte niet helemaal dus ik ging naar een pompstation om een kaart te kopen. (Er staat zowat een pomp op elke straathoek. Ok beetje overdreven, maar er zijn er een heleboel)

Ik kwam ook niet helemaal uit de kaart en vroeg bij de pomp waar ik naartoe moest. Nou er was een meneer die wilde me wel brengen, jaja Ik zei dat ik met de auto was en reed snel weg, haha. Uiteindelijk vond ik mijn motel weer. Ik kon nog net douchen en toen kwam S me ophalen. We gingen naar Macayo's, een Mexicaans restaurant. We hadden een hele aardige ober, al konden we hem de helft van de tijd niet verstaan omdat hij met een Mexicaans accent sprak en hij sprak snel. We spraken met de ober af om hem de volgende avond op te halen en te gaan bowlen. S bracht me naar mijn motel en we zouden elkaar die volgende avond weer zien. De volgende dag overdag zou ik mijn (schoon)ouders ontmoeten.

De volgende dag werd ik opgehaald door de ouders van J. We zouden naar een powwow gaan, maar eerst gingen we naar familie die een eettent hadden met Native eten. Ik moest daar "Navajo frybread" proberen, dat is trouwens erg lekker. Ik kreeg ook nog een cadeau, een soort sjaal/deken, handgemaakt met bloemen erop. Op een powwow dansen de vrouwen daarmee. Erg lief. In de eettent kreeg ik ook nog een t'shirt. Daarna gingen we naar de powwow. We zette onze stoeltjes neer en gingen naar de dansers kijken. Ik ontmoette daar een meisje dat aan powwow dansen deed. Samen gingen we dansen toen iedereen het veld opmocht. Ze gaf me ook nog een demontratie hoe je met zo'n sjaal/deken moet dansen. Ik sta ook nog met twee powwow dansers op de foto, echt gaaf!!

Er waren ook nog een helebloel kramen met allemaal Navajo handwerk en sieraden, t'shirt, eten enz. Het was echt heel gaaf, Ik heb daar mooie dingen gekocht en gekregen, ik vond het heel jammer dat we weer wegmoesten. Daarna gingen we naar een restaurant waar we S ook zouden zien en gingen met zijn alle eten. Daarna ging ik met S die ober ophalen. Hij was heel verbaasd dat we hem echt op kwamen halen. Uiteindelijk gingen we niet bowlen, maar zijn we gaan poolen en darten. S zei dat die ober mij wel zag zitten en hij werd al snel mijn "Boyfriend" genoemd, als grap. Als ze het over "your boyfriend" had wist ik dat ze hem bedoelde.

Om een uur of 1 s'nachts gingen we naar huis. Nog een paar uur en dan zou ik J voor het eerst in het echt ontmoeten....

 

Dikke knuf Bieb! Doe rustig aan. Hoe voel je je er verder onder? Je komt vrij relaxt over, maar het moet toch heel erg k.u.t. zijn. Als je er niet over wil praten snap ik dat ook hoor, als je maar weet dat we er voor je zijn.

Glim, fietst je fiets lekker? Collin kan ook best in een sprongetje zitten. Sommige mensen geloven er niet in, maar er zijn echt wel periodes dat er wat gebeurd geestelijk. Ik hoop dat de periode snel over is.

Ik heb vandaag een juniorbedje gekocht met een duur en goed matras van 1,5 jaar oud voor maar 10 euro. Er zaten twee hoezen om het matras en heb ze beide gelijk gewassen. Lekker met een sopje over het bedje en alles is weer schoon. Ik had zo het gevoel dat ik even naar de kringloop moest, gelukkig luisterde ik ernaar

Hoe is het met de rest?, het is zo stil hier Zijn jullie allemaal daar?

 

Hey Bieb, gezellig dat je er weer bent meis! (Al is de reden natuurlijk bagger). En vanaf nu iedere dag een beetje beter!!!

@Glim: voor een ander misschien niet heel spannend om te leen, maar denk dat het voor jou wel heel spannend was die wortelkanaal behandeling! Maar je fiets is er eindelijk!!!! Lekker fietsen met dit heerlijke weer! Wat naar voor je kleine man (en zeker ook voor papa en mama). Ik hoop dat de dwarsligger snel doorkomt, dan zou het snel beter moeten gaan!

@JS: jaaaaaaaaaaaaaa, daar is het verhaaaaaaaaaaaal!!!!! Jemig joh, het is nu al een heel avontuur! En ik heb het vermoeden dat het echt avontuur nog moet komen!
Wat een goed edeal dat bedje! Je gevoel volgen is soms het beste dat je kan doen.

Hoe is het met de rest van de dames????
Zoals JS al zei, het is inderdaad even rustiger hier. Ik ben daar zelf ook schuld aan. Ik heb niet zoveel energie. De hormonsters doen hun best denk ik. Heb het idee alsof ik mezelf de hele dag al in de weg zit... Blegh...
Gaat vast wel weer over, maar even balen dus . Kreeg al de tip dat mijn vitamine B12 wel weer te laag zou kunnen zijn. Dat zou goed kunnen, mag maandag weer voor een shot dus hoop dat het dan beter zal gaan...
Ik lees trouwens wel alles hoor, reagreen alleen niet zo heel vaak nu. Zal mijn best doen wat vaker te schrijven...
Zeker nu we zo'n enorme clifhanger hebben!!!!

Knuffels voor iedereen!!!

 

Ben er ook nog wel. Lees ook mee. Het hele spul is thuis dus soms best druk.

Hier geen spannende verhalen. Vrijdag een nieuw bed gekocht.
Dus over 8 weken lig ik weer heerlijk.

Bij jullie ook regen? Hopelijk word het nog beter en kunnen mijn kids vandaag buiten spelen.

Met iedereen alles goed?

 

@Lente: een nieuw bed, lekker hoor. Alleen wel balen dat je nog 8 weken moet wachten.... Het weer is inderdaad niet heel denderend geweest vandaag, maar lijt nu wel op te knappen! Ik zeg: lekker naar buiten kids!!!

Hier weinig nieuws te melden. Voel me vandaag iets beter dan gisteren, maar nog steeds niet echt bie.... Ach, morgen weer zwaaien.
Wel wat grappigs net (vond ikzelf). We waren net even bij mijn schoonouders. Mijn schoonvader (86 jaar) is nogal een zenuw pees, en nu dus ook. Het was ons meteen duidelijk dat er iets aan de hand was... Mijn schoonmoeder zat in pyama in haar stoel met een dekentje. Ze waren nogal uit het veld geslagen, ze was helemaal niet lekker en had 49.1 graden koorts.
Ik moest een beetje lachen... nee, je bedoel 39.1 graden. Ze hielden allebei voet bij stuk, het was echt 49.1 graden.
Toen ik zei dat ze dan direct naar het zoekenhuis moest omdat ze een medisch wonder was bedachten ze zich (allebei een ziekenhuis fobie) en gaven toe dat het waarschijnlijker was dat het 39.1 was

 

Hoi meiden,
tijdje niet mee gepraat. Opa vorige week overleden en zelf vannacht in t ziekenhuis gelegen mijn ex is mij gister aangevlogen en heeft me wat flinke meppen verkocht incl een stoel naar mn hoofd. Uit voorzorg moest ik een nachtje blijven.. Met de baby en mij is gelukkig alles goed !
Ben echt zo geschrokken en had dit echt niet van hem verwacht.. nu moet mijn kindje dus echt zonder papa opgroeien .. Baal hier zo erg van .. Sorry moest het even van me af schrijven.