Mijn gevoel zegt dat die kleine puk nog wel even blijft zitten.... Kweet niet ben er heel rustig onder. Komt omdat ik in goede handen ben, en de kleine dus ook.
Hey, goed om te lezen dat jullie zoon het vandaag iig gezellig heeft Geniet er maar van: liever jij het gevoel dat hij je niet mist (wat ie ws toch heus wel doet), dan dat hij je wel heel erg mist en dat voortdurend aan de oppervlakte ligt... En idd loslaten. Laat je man idd de minder leuke dingen maar wat voor zich houden, hoef jij je niet op te lopen vreten en komt alles vanzelf wel. Toen ik bij mijn eerste miskraam in het ziekenhuis belandde, heeft mijn man en later de gastouder zich ook prima gered met Thirza. Toen we d'r weer ophaalden, was ze wel gekleed in een bijzondere combinatie en had ze slofjes (harde zool) aan ipv schoenen, maar ach.... die dingen zijn dan echt niet belangrijk Ik duim voor je iig, en zorg idd maar voor genoeg afleiding! Sterkte!
Wat betreft naar huis mogen trouwens: wat ik ervan hoor, verschilt dat nogal per situatie. Voor jou, met zo'n kleintje thuis die ook zoveel aandacht nodig heeft, zou ik denken dat zodra je thuis zou zijn weer, je het snel alweer zo druk maakt dat deze kleine knul dan zich direct ook weer aan gaat dienen... Dus ik zou zelf denken dat je gyn een heel prima richtlijn heeft uitgezet!
Ja denk dat ik thuis echt niet kan rusten. Je kan wel zeggen ik blijf op de bank liggen of op een bed beneden. Maar als hij valt of als hij iets wil sta je toch op. En ik mag alleen opstaan om te plassen en even snel douchen.
Daarom. Zie het maar als een kans voor jullie zoontje om ietsje van jou losser te komen en wat meer met z'n papa te gaan doen. Zal straks toch noodzakelijk gaan zijn: jij kunt niet alles blijven doen wat je nu steeds gedaan hebt, als deze kleine knul er straks ook echt is. Kan ie vast wat wennen en komt dat losmaken iig niet heel erg verbonden te liggen aan de komst van z'n kleine broertje...
Hè bah wat schrikken! Heb zelf met 30 weken ook in het ziekenhuis gelegen met weeën en had dezelfde instelling als jij. Was er van overtuigd dat ze niet eerder dan 38 weken zou komen, dat moest gewoon... En inderdaad, met 38 weken precies Heel veel sterkte, zal aan je denken! En wat Moontje al zei: elke dag is er weer een!
Jeetje wat een schrik! Elke dag die je kindje nog in jou buik zit, is meegenomen. Heel veel sterkte daar! En vervelend zeg dat je de boel nog niet af had thuis, maarja logisch met 31 weken reken je daar nog niet op!
Poe dat is ff schrikken! Fijn dat het nu allemaal rustig is in je buik. Kan me goed voorstellen dat het erg lastig is om thuis los te laten. Succes hoor! Ik hoop dat de kleine nog ff lekker blijft zitten
Die laatste zin is heel erg waar idd...Dan koppelt hij dat straks niet aan zijn broertje, want dat is voordien al ingezet zeg maar. Wel heel belangrijk ook.
Apart he, dat je zo n sereen gevoel van rust voelt alsof je aanvoelt dat het kindje nog wel een poosje blijft zitten. Ik ben er echt niet ongerust in dat het komt een dezer dagen. De eerste longrijping is in elk geval ingewerkt, de twee is alweer een paar uur in werking, dus dat hebben we al mooi meegenomen. Heb ook geen weeen meer of harde buiken, al niet meer sinds ik het ziekenhuis ingelopen ben.... De ctg was super goed......
Jeetje meid, wat een schrik! Wij delen heel veel topics vanwege allebei juli-mama, en kan me niet voorstellen dat nu al mijn vliezen zouden breken! Ik wil je heel veel sterkte wensen, en hopelijk blijft jullie kleine nog eventjes zitten! hou je topic goed in de gaten komende tijd...
Inderdaad bizar, dat je onder deze omstandigheden als een soort zen-master in bed ligt De mensen om me heen waren in paniek en ik totaal niet. Als jij het gevoel hebt dat het nog wel blijft zitten, houd daar dan aan vast en vertrouw op je gevoel! Wat een goed nieuws dat de harde buiken over zijn en de ctg goed was!
Heftig hoor!!!! Ik wil je even heel veel sterkte wensen en ik hou je in de gaten! Ik hoop dat jullie kleine manneke nog een aantal weken lekker bij mama blijft zitten!!! Knuffel Loesie
Joh Ukoldaatje, wat doe je nu dan toch! Ik heb mezelf veel met je vergeleken, maar vind je het goed dat ik hoop dat ik mezelf niet in je herken en wil gaan herkennen. Wat een verhaal meid! Echt naar hoor. Heel veel sterkte de aankomende weken. En natuurlijk vooral tot zaterdag. Ik streef met je mee naar de 32ste week. Laten we er gewoon vanuit gaan dat jullie die halen he.