Ik heb een paar geheimpjes : - ik ben ook bang in het donker en ben bang alleen thuis. Dit weet me vriend en hij is zo lief dat die als ik moet plassen snachts mee loopt naar beneden - ik weeg bijna 88 kilo wat niemand weet want iedereen denkt dat ik een kilo of 75 weeg. Elke week wil ik op dieet maar ik vind eten zo lekker ( niet eens snoep ofzo) - mijn vriend is vreselijk druk als die gedronken heb en iedereen vind hem leuk en aardig maar ik wordt gek van hem dan En als laatste ik ben veel te veel bezig met zwanger worden kijk 100 x per dag op deze site, doe veel te veel zw testen en elk pijntje en kwaaltje zoek ik op.
oww ik ben doodsbang als ik alleen thuis ben..mn man werkt in horeca en is dan pas 11-12 uur thuis.. nou no-way dat ik mn bed in ga hoor! ook met alles op slot niet... ik zeg vaak dat kleding in de aanbieding is,terwijl t niet zo is..(van kids)
Als ik alleen thuis ben doe ik voor niemand de deur open! Zelfs niet voor de glazenwasser... Schijterd hè? Het lijkt niet zo maar eigenlijk ben ik heel onzeker over vriendschappen en mijn uiterlijk.
Brr.. sterkte deze avond.. haha. Ik herken het wel~! Ben er zelf ook bang voor als het echt heel dichtbij is.. blijf me maar sterk houden voor de kids.. " nee joh is niet eng! Is juist leuk! spannend! Mooi!".. tja.. hihi
Niet onzeker zijn, wees blij als je vriendschappen hebt.. Ik zie er goed uit maar heb geen enkel vriendin. mijn geheim is dat ik mij ook behoorlijk sterk hou en positief probeer te blijven of over te komen terwijl ik eigenlijk doodga van binnen door de eenzaamheid.. Ben nogal softy en ben vaak gebruikt door mensen. Deze mensen heb ik achter mij gelaten, deze zogenaamde vrienden waren ook helemaal into drugs enzo.. en dat wil ik sowieso niet in de buurt van mijn kinderen hebben..
ik ben ook bang in het donker en als ik alleen thuis ben, zolang het licht is buiten is er geen probleem maar alleen zijn als het donker is, brr, denk dan altijd dat der geesten zijn, erg!
nee tuurlijk niet alleen daarom..zou wat zijn maar was echt wel een dikke afknapper,heb niet meer gezoend
daarom heb ik zo een klein groen lampje vanuit de mediamarkt langs men bed, vriend gaat vaak laat slapen en als ik wakker word wil ik wat zien in de slaapkamer, geeft niet veel licht maar wel iets, is echt erg heb ook een periode lang slaapverlammingen gehad, echt freaky, tien durfde ik niet eens te gaan slapen en sliep ik met het grote licht aan. das ook een geheimpje van me voor mensen die niet weten wat slaapverlammingen zijn: Slaapverlamming of slaapparalyse is een slaapstoornis. Kenmerk van slaapverlamming is dat de spieren in het lichaam vlak voor het in slaap vallen of direct na het ontwaken verlamd zijn. De verlamming kan gepaard gaan met hallucinaties (zogeheten hypnagoge waarnemingsstoornissen). de rest is te lezen op wikepedie, perfect uitgelegd,vooral de symptomen brr, nu een tijdje niet meer gehad gelukkig
Ik biecht op dat ik zowat de hele dag heb gejankt... Op een gegeven moment zat ik gewoon met een handdoek op de bank tissues waren niet meer afdoende haha. Ben gewoon kapot en vind zwanger zijn zelf niet leuk ( wel blij dat ik kindje krijg hoor!) die hormonen herken Mezelf niet meer... Wil alleen nog maar thuis zijn in mijn coconnetje en het liefst met mijn man op de bank en o wee als hij uit wilt gaan dan wordt ik echt een snauw! Zo ben ik nooit geweest altijd juist gestimuleerd om lekker zijn eigen ding te doen maar ik maak van alles een probleem lijkt wel. Snik.. Zo wil ik niet zijn!
ik heb ook bijna geen vriendinnen meer. Heb er twee. Laatst zelf het contact verbroken met een groep vriendinnen die het niet waard zijn om zo genoemd te worden. Toch doet het pijn en blijf je je afvragen of je de juiste keus hebt gemaakt...knuffel voor jou!
Ik neem de telefoon niet op als ik het nummer niet ken... En soms ook als ik even geen zin heb in iemand
Soms vraag ik me weleens af of ik zo'n geweldige man wel verdien. Hij is gewoon te mooi om waar te zijn <3
Dat mijn depressie weer enorm opstelt en ik geen hulp durf te zoeken. Straks naar de huisarts ivm last van mn arm en hoop dat ik eem verwijzing durf te vragen voor een psycholoog. Ik herken mezelf niet meer afgelopen tijd.
Dat ik me helemaal vol ga proppen met alles wat ik maar lekker vind als ik straks niet meer overgeef en misselijk ben.
Heel herkenbaar... Ik had het precies zo kunnen opschrijven, behalve dat ik er goed uitzie dan, want daar ben ik ook best wel wat onzeker over. Maar heb ook geen vriendinnen. Klets wel met de mama's op het schoolplein, mensen in de buurt enzo, maar vriendinnen... Nee... En ik mis dat ook enorm. Ik ga dus ook met regelmaat alleen op pad (markt, shoppen, bioscoop, etc.)... Heel zieligjes. Nee hoor, ik vermaak me best wel ("sterk en positief proberen te blijven" ), maar leuk is anders, had natuurlijk veel liever een leuke vriendin gehad om mee te slepen.
Dat ik vandaag zooooo lui ben en nog steeds in m'n pyama op de bank hang terwijl het huis nodig een poetsbeurt kan gebruiken... Ik ga nu toch maar eens wat doen!
ik heb er een. En eigenlijk schaam ik me ervoor omdat ik zelf totaaaaal niet zo in elkaar zit. Dus begrijp me niet verkeerd, ben absoluut gek op dieren. (heb er niet voor niks vijf...) Stiekem hoop ik dat als mijn vriend en ik samen gaan wonen hij de hond weg doet. T beest(je) is zó enthousiast dat ze gevaarlijk is voor mijn zoon. Gister bleek maar weer dat het zó verkeerd had kunnen lopen! Tygo zat in zijn reisbedje te spelen (die gebruiken we daar als box) en de hond stond even te kijken. Dat mag, ze mag best even kijken en snuffen en dat weet ze. Ze weet ook de grens, dáchten we. HAP zo een ontzettende lelijke grom en een knauw richting mijn zoontje! Het gaas van zijn reisbedje stuk maar goddank had Tygo niks. Hond heeft heel hard op zijn kop gehad, die wist overduidelijk dat ze fout zat. Ik baal er zo ontzettend van, het is zo'n lief beest. Ze kan gewoon echt niet met kinderen samen en dat blijkt keer op keer. Ik vind het zo moeilijk, want mijn vriend (ik ook overigens, hoor) is gek op dat beessie... Zelf kwam hij er al mee 'ja, maar die hond zou niet ons samenzijn moeten tegenhouden. Moeten we dan nog zes jaar wachten voordat we samen een stekkie gaan zoeken?'. En daar heeft hij dan ook weer gelijk in. Maar als ik het omdraai komt het er dan op neer dat zij weg moet omdat wij samen willen wonen. Ook scheef. Eigenlijk.
Ik elke keer.. Waar ik ook ben, thuis, werk, auto moet huilen om het liedje van Jason Mraz, I won't give up Hoorde het voor het eerst toen ik er net achter kwam dat ik zwanger was en alles goed was en sindsdien zit ik elke keer te huilen.. Soms zelfs te snikken haha Hormonen, heerlijk.. Ow en als ik geen zin heb om met iemand te praten ik gewoon net doe of ik ze niet zie en heel druk bezig ben bijvoorbeeld in de supermarkt