Op zich hebben we de tuin al op laten knappen eind vorig jaar, maar de vlonder moest nog gedaan worden. We hadden zoiets van dat doen we dan zelf wel, scheelt toch ook weer qua kosten. Het was hier ook regenachtig vanochtend, maar het zonnetje is er nu door gekomen, hopelijk blijft het zo! Hier voelt het echt alsof de ongi eraan komt, voel me niet topfit. En volgens mij heb ik ook last van hooikoorts ... gisteren op de motor een mooi ritje gemaakt en daarna had ik last en het is nog niet over (jeukende ogen enzo).
Sneeuwmees, ik weet niet meer precies hoe het zit hoor, dus ik vraag het gewoon als jij het niet erg vind. Je hebt dus al een kindje lees ik. En je gaat nu voor de 2e? En waarom IVF? Heb je hiervoor nog andere behandelingen gehad? Sorry als je het nu nog een keer moet vertellen . BE, ik ga donderdag gelijk vragen of ik ook B kwaliteit emmy's had. Want ik vind het toch raar dat deze niet ingevroren moeten worden. Stel nou even dat het niet lukt deze ronde, dan kom je toch bij je laatst betaalde kans. En zetten ze dan naast een A kwaliteit, ook een B terug? Ik ga natuurlijk duimen dat dit allemaal niet nodig is en dan je toppertje blijft plakken! Kaatje, zeker bijzonder! Ik kan me voorstellen dat je de leeftijd hebt dat je toch graag een kindje wil, ook al ben je alleen. Lijkt me wel erg zwaar hoor, maar idd, krijgt die vriend van je een rol bij de opvoeding als het lukt? Tori, heerlijk weer op te klussen. En hier is het de hele dag al droog, maar volgens mij komt er vanmiddag wat regen. Lekker dan . Anyway, ik kan me voorstellen dat je niet wil dat je ongi gaat doorzetten . Ik blijf voor je duimen! Ook voor Sneeuwmees trouwens!
Kitty, jij nog maar 8 dagen voordat je kan testen, schiet ook alweer op ! Hier is het nu nog steeds droog, dus de mannen zijn buiten lekker bezig. Ik bemoei me er niet zoveel mee, ik heb een wasje gedraaid en opgehangen en een surfpak genaaid. Nu ga ik zo een lekkere lunch maken voor ons 3en.
@Kitty: nooit geen probleem om te vragen hoe iets zit, hoor! Ik heb een zoontje van ruim 2,5 jaar. Op de normale manier verwekt en binnen 2 maanden zwanger. Ik was 38 toen hij geboren werd. Vorig jaar (ik was toen 39) was ik weer vrij snel zwanger op de natuurlijke manier (in ronde 4). Dit is 2 dagen voor de 12 wkn grens geëindigd in een miskraam. Daarna ben ik niet meer zwanger geraakt. In april was dat een jaar geleden. Ik, inmiddels ruim 40 en toch wel wat zenuwachtig aan het worden. Ik heb toen een afspraak bij de gyn gehad, die op het oog niets afwijkends kon vinden. Hij verwees ons door naar een fertiliteitsarts. Daar zijn we dus naar toegegaan en die begon erover dat, gezien mijn leeftijd, we IVF moesten overwegen. De kansen op de natuurlijke manier nemen alleen nog maar meer af en als we echt nog serieus voor een kinderwens wilde gaan, adviseerde zij IVF. Vandaar dus dat we zeer binnenkort daarmee moeten gaan starten. Ik heb dus hiervoor nooit iets van behandelingen gehad. Dus als held op sokken die ik ben, knijp ik hem nu toch wel een beetje voor wat ons allemaal te wachten staat. Heb jij al kinderen? Waarschijnlijk ook een vraag je al vaker hebt moeten antwoorden. @Tori: fijn dat je tuin op de vlonder na bijna klaar is. Er komen mooie dagen aan, dus lekker buiten zitten deze week. Ik ga ook eens mijn tuinstoel in positie brengen. M'n zoontje was om half 7 wakker en ligt er net in, dus even tijd voor mezelf. Ben ik wel aan toe, na zo'n kort gebroken nachtje.
Hallo meiden, ben ik weer na een lang weekend Bruinisse. Noekie, ik hoop dat je dit nog leest, want ik wil je graag heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je toch af en toe hier blijft kletsen. Ik vind je zo'n lieverd! Maar ik snap dat je het een beetje naast je neer wilt leggen... Dikke knuffel!! Kitty, Nog gefeliciteerd met je 30e verjaardag! Dit jaar gaat jouw jaar worden meid! Spijkerbrouwjte, En, hoe was de echo dag? Super dat de nekplooimeting goed was! Is weer een hele geruststelling! Tori, Toch tekenen van ongi? Jammer meis, ik werd even heel positief van je berichtjes een paar dagen terug. Maar het kan nog of niet? Wij gaan samen zwanger worden! Zou echt gaaf zijn! Ik hoop dat je niet ongi word, maar dat het gewoon een innesteling is! Dikke knuffel! Ego, gisteren ongi geworden, icsi-2 is ingegaan. over 2 weken ongeveer gaat de eerste deca er weer in... Liefs ferial
Hoihoi, @Ferial: Knuf! Fijn dat je er weer bent! Lekker weekend gehad? Ik blijf nog wel meelezen hoor maar misschien iets minder betrokken. Maar zal in ieder geval mijn best blijven doen! Momenteel ook nog gedoe met mijn eigen ongi. Waarschijnlijk toch een vroege miskraam. Dinsdag avond een bloeding gehad en daarna alleen maar veel bruin en viezigheid. Soms wat licht rozig en daar is het bij gebleven. Dinsdag morgen nog wel een heel licht positieve test gehad dus vandaar dat het ziekenhuis denkt dat het toch een hele vroege miskraam is geweest. Ik had zelf nog een beetje angst voor weer een bbz omdat ik rechts nog wel eens pijnlijke krampjes/steken krijg ik mijn lies. Maar dat is nu dus even afwachten.... Ik moet dinsdag weer een test doen en dan bellen met de arts. @Tori: Ik blijf ook nog even voor je duimen! @BE: Lekker broeden! Succes! Zit het weekend er al weer bijna op! Over 3 weekjes een lekker weekendje weg met het gezinnetje. Heerlijk! En dan wordt ik ook 30 jaar! En ben nu 4,6 kilo afgevallen in 6 weken tijd! Applausje voor mezelf!! Liefs Noekie
Ik heb gewoon mega veel geluk. Bij het AMC wordt hij gewoon behandeld als mijn man terwijl hij wel als donor te boek staat. Niks zaad in quarantaine ofzo. Hangt heel erg van het ziekenhuis af. ook of ze lesbische stellen of alleenstaande vrouwen willen behandelen enzo...Kwam ik pas later achter, nooit een punt geweest!! Hij heeft ook kosten via de verzekering maar die betalen gewoon. Bloedonderzoek en spermabewerking enzo. Hij heeft al 2 kinderen en die ken ik dus ik weet dat ze prachtig zijn, vandaar.... Verder krijgt hij geen rol in de opvoeding. Het zal wel altijd duidelijk zijn dat hij de donor is en dat hij in die zin speciaal is en verder heeft hij een rol als goede vriend, maar verder niets, geen rechten en geen plichten. Dat hebben we zo afgesproken en dat staat allemaal op papier in een contract. Verder zal hij ook nog officieel afstand doen als het kind geboren wordt (hopelijk, hopelijk) zodat een eventuele partner ooit dit kindje zou kunnen adopteren en daar geen problemen mee ontstaan. Ik wordt allenstaande moeder en ja, daar heb ik heel goed over nagedacht en ook heel lang, dat is een van de redenen dat ik al ouder ben. Uiteindelijk zijn we nu al door het hele gebeuren zo verbonden, dat ik me niet kan voorstellen dat hij ooit uit mijn leven zal verdwijnen. Het is zo bijzonder wat hij voor mij wil doen en ook de manier waarop is echt super! Mocht er een kindje komen dan heeft hij uiteindelijk één plicht en dat is contact toestaan als het kind 16 of ouder is, mochten wij om wat voor reden dan ook geen contact meer hebben....je weet nooit hoe het gaat. Ik had graag een kindje opgevoed mét partner maar ik vind dat ik dat in mijn huidige situatie; stabiel, financiele zekerheid, tijd en ruimte, ondersteunend netwerk, dit ook heel goed zou kunnen. En liefde heb ik genoeg te geven!!!
Wauw... Kaatje meid! Wat ontzettend mooi geschreven, vooral het laatste stukje! Wat goed van je dat je het "alleen" gaat doen... je staat er natuurlijk nooit helemaal alleen voor. Maar wat goed zeg! Dikke knuf!
Ferial: Spannend meid... over twee weekjes dus weer echt starten... hopelijk fiets je er net zo gemakkelijk door heen als ik!
@BE: Slaap jij ook nog wel eens? 02.42 uur... Ik kom vanavond even reageren. Op naar mijn werk nu...BAH!
@Kaatje: wat fijn om te horen dat je vriend donor wilde zijn. Toch een vertrouwd gevoel, ondanks dat je geen relatie met elkaar hebt. Toen ik 36 was, heb ik ook KID overwogen. Ik had daarvoor in september een afspraak gemaakt en kon pas in december terecht. Begin december kreeg ik ineens contact met mijn (nu) man. Omdat ik zo lang had gewacht op die afspraak en het contact met mijn man nog zo pril was, ben ik toch naar die afspraak gegaan. Ik had in ieder geval de toestemming van de gyn om verder te gaan. Ik zou toen nog een afspraak krijgen met een psycholoog, maar op dat tijdstip kon ik niet. Achteraf ging het contact met mijn man ineens in zo'n stroomversnelling, dat ik nooit meer die afspraak met de psycholoog heb gemaakt. In november zijn we toen zelf voor een kindje gaan klussen en 2 maanden laten had ik een positieve test in handen. Dus ik vind het goed wat je doet. Aan een kindje krijgen zit bij ons helaas een houdbaarhoudsdatum, aan een relatie krijgen niet. Dus veel succes en ik hoop dat je ook snel zwanger mag raken van zo'n heel knap kindje. @Bianca: ik vroeg me ook af of jij nog wel eens slaapt? Dat dat beleid in Nijmegen zo is, had ik niet van Carolien begrepen. Of ik heb het verkeerd begrepen (is ook niet ondenkbaar) of Carolien is nog niet op de hoogte van het beleid dat ze mindere kwaliteiten niet meer invriezen. Dan verminder je natuurlijk aanzienlijke kansen per poging, lijkt mij. Zeker omdat ik op mijn leeftijd waarschijnlijk ook al een veel kleinere opbrengst zal hebben wat eitjes betreft. @Noeki: wat goed dat afvallen. Ik ben na mijn mk vorig jaar veel kilo's aangekomen, die ik er maar niet meer afkreeg. Toen we in april bij de fertiliteitsarts kwamen, begon ze natuurlijk over mijn gewicht. Ze vroeg of ik in ieder geval 5 kilo kon proberen af te vallen. Ben toen (weer) begonnen en toen ineens lukte het wel. Blijkbaar hielp haar stok achter de deur beter. Ik zat op 5 kilo, maar nu toch op 4,6 kilo. Even een kleine terugval, waarschijnlijk doordat ik ongi moet worden en vocht vasthoudt. Maar ik hoop dat ik snel weer die positieve lijn te pakken krijg. Wij hebben morgen die infobijeenkomst. Wel spannend nu. Alleen is mijn man geveld door buikgriep, en ook ik ben niet helemaal fit. Hopen dus maar dat we ons morgen allemaal weer fit genoeg voelen (en ik dus niet net zelf geveld wordt door de buikgriep). Je maakt het mee. Zo op zitten laden voor zo'n bijeenkomst en dan ziek worden. Ik duim nog even dat het mijn deurtje voorbij gaat. Verder moet mijn man morgen zijn zaad inleveren, maar ik vroeg me af of dat wel kan voor de kwaliteit uitmaakt, nu hij niet lekker is. Misschien kan hij het voor de zekerheid er even bij vermelden als hij het morgen in komt leveren.
Hahaha ja k slaap ook nog wel eens hoor, maar k heb tot nu toe tijdens de eerste en de tweede poging door de deca/pregnyl (denk ik) moeite om in slaap te komen... en als k dan al slaap, wordt k wel weer wakker... badend in t zweet of wat dan ook... niet echt n pretje dus... Vanmorgen om 07.00 uur weer opgestaan... kids moesten natuurlijk naar school. Vandaag lekker mn huisje ordenen en poetsen, aangezien het daar ook niet echt van gekomen is de afgelopen dagen, en dan vanavond echt bijtijds naar bed... t zal nu zo langzaam aan toch allemaal wel minder moeten worden he? Werkse vandaag meis!
Sneeuwmees; Carolien is hiervan wel op de hoogte hoor. Ze loopt al zo lang mee Mss dat ze het je/jullie nog niet verteld heeft omdat jullie net in het tracject stappen. Alle info die ik je heb gegeven, zul je morgen ook allemaal te horen krijgen op die informatie avond. Ik wil je wel graag de tip geven, om al je eventuele vragen op papier te zetten, zodat je ze morgen aan haar of aan de assistent kunt stellen... Misschien ook wel n goeie tip, of misschien heb je dat al gedaan, kijk eens op de site van het Radbout Nijmegen, ze hebben daar veel informatie over de ivf/icsi behandeling, ook staan er filmpjes op hun site, hoe je kunt zien hoe t er aan toe gaat etc... Deze hebben mij in t begin enorm geholpen, en vrijwel al mijn vragen beantwoord. Wat betreft het zaad van je man voor morgen, ik heb begrepen dat als hij nu ziek zou zijn, dat je het dan pas over ongeveer 3 maanden kan merken in/aan de kwaliteit van zijn zaad. Dus voor morgen zou ik me geen zorgen maken meid. En ik geloof zelfs, dat als er geen koorts heeft plaats gevonden dat het ook mee valt... maar goed het aangeven kan nooit geen kwaad natuurlijk. Owja, wat betreft je leeftijd en het aantal eicellen... mss is het een optie om de standaard hoeveelheid (puregon 150ie) iets op te schroeven al vanaf t begin af aan... maar mss reageert je lichaam op de standaard hoeveelheid al heel goed, en is dat mss niet nodig. Mss is icsi ook een oplossing, omdat over t algemeen meer bevruchtingen plaats vinden bij icsi dan bij ivf, dit omdat de zaadcel in de eicel wordt ingebracht. Maar goed of ze dit doen ligt uiteindelijk denk wel aan diverse factoren. Maar goed t kan nooit kwaad om navraag te doen denk ik dan, je probeert natuurlijk er alles aan te doen om je pogingen te laten slagen...
@Bianca: ik had inderdaad al even op de site van het Radboud gekeken. Erg uitgebreid en leerzaam. We zullen morgen wel de verdere informatie krijgen. Ik heb er ook aan gedacht om dingen op papier te zetten, maar op dit moment heb ik nog niet echt vragen. Zal ongetwijfeld nog komen (en vaak door vragen van anderen, kan er ook weer bij mij een vraag naar boven komen). Was ook een beetje de bedoeling van die info-bijeenkomst. Mijn man gaat in ieder geval morgen wel zijn zaad wegbrengen en ik zal hem even erbij zeggen dat hij het maar even meldt dat hij ziek geweest is. Ze kunnen maar beter zo veel mogelijk informatie hebben, lijkt me. Nou, begin nu wel de kriebels te krijgen voor morgen. Ook omdat we dan ook echt de prikinstructie krijgen.
Je kunt ze idd maar alle info geven die je hebt, kan nooit geen kwaad. Ik begrijp best dat je nu al de kriebels begint te krijgen voor morgen, t is ook allemaal niet niks he? Ik vond zelf de prikinstructie niet echt bijzonder, t spreekt allemaal voor zich, t was alleen wennen dat k zelf moest gaan prikken. Je krijgt een tasje mee naar huis met allerlei boekjes papieren etc. T gaat wel goedkomen met jou hoor hahaha Weet je wat trouwens wel toevallig was? Ik had op 13 mei, zondags, moederdag mijn tweede fm in de Gelderse Vallei, en toen zaten er nog een aantal mensen... Krijg ik de punctie afgelopen woensdag, wordt k na de punctie naar de uitrust kamer begeleid, wordt er vlak na ons, nog een stelletje gebracht... en ik denken, want heeft die vrouw n bekend gezicht... maar kon het niet plaatsen... Kregen we afgelopen zaterdag de tp, komen we hun tegen in t Radbout, ze waren de weg n beetje kwijt dus samen naar de afdeling gelopen en gezellig gekletst, blijkt ze ook uit Ede te komen hahaha dus vandaar dat ze n bekent gezicht had Al met al dus wel grappig...
@Bianca: het zal uiteindelijk wel goedkomen, maar het is even het diepe waar je nu in moet gaan springen. En ik ben niet zo'n held. Vaak als ik een schop onder mijn kont heb gekregen, dan gaat het uiteindelijk wel. Zo zei ik gisteren nog, toen ik weer zat te googlen over IVF, dat mij dat nooit lukt om al die soorten medicijnen uit elkaar te houden en wanneer je nu wat moet spuiten. Het is ook zoveel informatie en het blijft ook niet echt hangen, omdat je er ook niet echt aan begonnen bent. En wat toevallig dat je iemand uit Ede daar tegenkwam. Ik vind het op zich ook al een fijn gevoel geven dat ik jou nu heb leren kennen, die zowel Ede als Nijmegen kent. Geeft mij toch een wat rustiger gevoel. Waar een forum al niet goed voor is, hè?
Sneeuwmees, ik vind het dapper hoor, dat je voor IVF gaat ondanks dat je al een kindje hebt. Nu weet ik dat het verlangen naar een tweede of derde niet minder hoeft te zijn. Maar IVF is toch een pittige behandeling en het hele medische traject is gewoon zwaar. Lichamelijk en emotioneel. Ik denk zelf dat ik er niet opnieuw in zou stappen voor een tweede, ik bewonder echt de kracht van dames die dat wel doen! Trouwens ook van de dames die voor een eerste gaan, want het vooruitzicht misschien wel kinderloos te blijven is ook ontzettend zwaar. Echt, ik heb veel bewondering en respect voor jullie allemaal! Hier goed nieuws: uit het weefselonderzoek van de tumor die ze hebben weggehaald bij mijn hond blijkt dat het goedaardig is. Wat een opluchting zeg.
@Aislyn: wat een goed nieuws van je hond! Nou, dat is weer een hele zorg, minder, zeg! Op zich zou ik zelf ook niet snel voor IVF gekozen hebben (en altijd gezegd dat ik niet zo ver zou gaan). Maar het is bij ons helaas zo dat we in 'de blessuretijd' zitten, zo voelt het voor mij en als we uberhaupt nog een kindje willen, het via IVF moet, om nog enigszins kans te maken. En ik heb altijd het gezegde dat ik liever spijt heb van dingen die ik gedaan heb, dan volgend jaar moet zeggen (als zelfs IVF niet meer mogelijk is), had ik het toen maar gedaan. Zekerheden krijgen we, ondanks IVF, helaas niet. Maar ik denk, dat als er ooit een streep onder onze kinderwens zou moeten, het wel prettig is te weten dat we er echt alles voor gedaan hebben. En het scheelt inderdaad dat we al een kindje hebben. Mocht het niet meer lukken, dan hebben we nog steeds een fantastisch jochie rondlopen, waar we enorm gelukkig mee zijn. En misschien is het ook wel prettig dat ik (nog) niet heel goed besef wat het allemaal inhoudt.